Packraft Trail dag 1: lus rondom La Roche-en-Ardenne en Maboge

Met Travelbase ben ik nu twee keer op trekking geweest - in IJsland en Jordanië - maar in eigen land heb ik van hun diensten nog geen gebruik gemaakt. Tot nu, want met de Packraft Trail maak ik de omgeving van La Roche-en-Ardenne onveilig in een wandel- en raftavontuur. Packrafting is eigenlijk een vorm van wandelen waar je gepakt en gezakt met een raft (een opblasbaar bootje) een combinatie doet van wandelen en varen met je raft.

De uitvalsbasis van dit micro-avontuur - zoals Travelbase dit zelf noemt - is een eigen uitgebate camping tussen Rendeux en La Roche-en-Ardenne waar je elke dag naar terugkeert. Bij dag één is het wel eventjes wachten op het raftavontuur: eerst moet er veertien kilometer worden afgelegd vooraleer je je op het water mag begeven. Maar dat mag uiteraard geen probleem zijn aangezien La Roche-en-Ardenne bekend staat voor zijn mooie wandelingen. Helaas was de kwaliteit van het wandeltraject erg wisselvallig met mooie paadjes, maar ook veel stukken verhard wegdek.

Bij het vertrek wordt de Ourthe een klein stukje gevolgd en vervolgens gaat het omhoog door een stukje bos. De paadjes hier zijn helaas kapotgereden door tractoren en kenmerken zich door de modder die je hier in overvloed aantreft. Vervolgens gaat het via verharde wegen en een fietstraject naar La Roche-en-Ardenne waar je na één uur een pitstop kan houden om iets te eten of te drinken. Dit plaatsje is erg gezellig en het loont de moeite om hier even halt te houden, ook al ben je slechts één uur onderweg.

Het dorpscentrum wordt verkend en daarna gaat het langzaam omhoog. De eerste steile beklimming van de dag verkent een klein bospaadje dat even later wordt opgevolgd door een tweede beklimming die eerder gestaag verloopt. Dit is één van de mooiere passages van deze wandeling, hoewel de brede paden dit niet onmiddellijk verraden. Het bos is hier op z'n mooist en het was een mooie gelegenheid voor mijn tweede pauze. De afdaling volgt een stuk van de Eisleck Trail en leidt me door een beekvallei waar zich ettelijke beverdammen bevinden, in deze streek absoluut geen rariteit.

De volgende twee kilometer volgen verhard wegdek en kunnen niet anders dan als saai worden omschreven. Het is een verplicht nummertje om uiteindelijk tot bij de opstapplek voor het raften te geraken. Dan is het tijd om zeven kilometer te raften op de Boven-Ourthe, al is dat in mijn geval wat eufemistisch voor de talloze keren dat ik vast kwam te zitten door het ondiepe water en het beperkte debiet. De eerste keren probeerde ik me er nog uit te murwen, maar toen ik de elfendertigste keer kwam vast te zitten, ben ik gewoon uitgestapt en heb ik de raft bij de hand genomen en verder geduwd. De waterstand was bij mijn passage (eind april) simpelweg te laag om van een genietbare ervaring te spreken.

Wanneer ik na ruim 21 kilometer terug kon aanmeren bij een aanlegplaats was ik toch enigszins opgelucht. In La Roche-en-Ardenne ging ik nog even iets eten en drinken om tenslotte de laatste kilometers in te zetten. Deze kilometers zijn wellicht de mooiste van de gehele route met een behoorlijk steile, maar leuke beklimming naar een rots met een prachtig uitzicht over de omgeving. De daling was van een iets minder allooi, maar toch was dit een mooi einde voor een eerder matige dag.

Enkele fraaie wandelkilometers en de gezelligheid van La Roche-en-Ardenne redden deze wandeling, want op deze route trof ik toch bijzonder veel matigheid aan. Veel te veel kilometers op verhard wegdek en het raftgedeelte op de Boven-Ourthe was een (dikke) tegenvaller door de lage waterstand. Als introductie tot packrafting was dit helaas geen geslaagde poging.