Oostakker Sint-Laurentiuspark 10km

Basiliek van Oostakker-Lourdes

De Basiliek van Oostakker-Lourdes is de kerk van een belangrijk bedevaartsoord in Oostakker, een deelgemeente van Gent.
Het bedevaartsoord kwam er op initiatief van een adellijke vrouw: Markiezin de Courtebourne-de Nédonchel, die toen op het naburige kasteel Slotendries woonde. In 1873 bouwde zij in haar tuin een grot ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Na de inzegening van het beeld aan de grot op 29 juni 1873 vroegen omwonenden en bewoners van het Gentse om te mogen komen bidden aan de grot. Een jaar later is Pieter De Rudder aan de Lourdesgrot op miraculeuze wijze genezen van een open beenbreuk. Door deze genezing ontstond er een grote toeloop van gelovigen. Om de bedevaarders te ontvangen bouwde men in 1876 een kerk in neogotische stijl naar de plannen van architect E. Van Hoecke-Peeters met een lichte aanpassing door architect Jean-Baptiste Bethune in 1875. Ze werd in 1877 ingezegend door de Gentse bisschop Hendrik Frans Bracq en bij het 50-jarig bestaan van het bedevaartsoord in 1924 verheven tot basiliek. Het meubilair is ook neogotisch en ontworpen door J.B. Bethune.

Auteur:

Sporthal Wolput

Algemene openingsuren: Van 08.00 tot 23.00 uur Contact Wolfputstraat 92 9041 Oostakker Telefoon: 092510543 De sporthal biedt volgende faciliteiten: - Omnisporthal (48 x 32 x 7,2m) o Sportvloer: polyurethaan o Tribune voor 250 personen Bijkomende zalen - polyvalente zaal (14 x 8 x 3,5m) o laminaat parketvloer o verplaatsbare spiegelwand

Auteur:

Parochiekerk Sint-Amandus

Parochiekerk Sint-Amandus. Naar het oosten georiënteerde kerk ingeplant aan de noordzijde van het dorpsplein, voorheen gelegen binnen ommuurd kerkhof, sinds 1973 omringd door een grasperk. Gebouwd ter vervanging van de oude Sint-Laurentiuskapel (stichtingsjaar onbekend), hersteld en gewijd circa 1350. In 1578, na sloping van de als parochiekerk dienst doende Sint-Amanduskapel in het Sint-Annahospitaal bij de Spitaalpoort, werd de Sint-Laurentiuskapel als vervangende parochiekerk van Oostakker aangeduid. Sindsdien geplaatst onder het patroonschap van de Heilige Amandus. Na haar tijdelijk gebruik voor de Calvinistische eredienst opnieuw gewijd en hersteld (1602). Nadien volgen verscheidene grote verbouwings- en vergrotingswerken: circa 1615, de sacristie in 1623, verder werken in 1724. Toren vernieuwd in 1717. Koor in 1816 verder oostwaarts verplaatst. Zijbeuken en sacristie van 1823. Vergrotingswerken van 1866 naar ontwerp van architect E. Van Hoecke-Peeters. Herstellingswerken aan het interieur volgen in 1885- 1886. Nogmaals melding van grote herstellingswerken in 1890 naar ontwerp van architect H. Geirnaert. Na het bombardement van 1917 bleef enkel de toren overeind staan. Daarop volgt de reconstructie van de kerk (met uitzondering van de behouden toren) uitgevoerd in 1924-25 naar ontwerp van architect A. Poppe die zich baseerde op de gevonden funderingen. Na de beschieting van 1940 dienden de gewelven en het dak vernieuwd te worden, evenals gedeelten van het metselwerk, onder meer zuidwestelijke kant met sacristie. De door de oorlogen onbeschadigde toren werd gerestaureerd in 1966 onder leiding van architect A. Bracke. Huidige driebeukige pseudo-basilicale kerk met westelijke toren. Schip en zijbeuken van zeven traveeën met ingebouwd of pseudo-transept ter hoogte van de vijfde travee. Driezijdig afgesloten koor geflankeerd door sacristie en bergplaats. Verankerde baksteenbouw waarin natuurstenen venster- en deuromlijstingen met barokke kenmerken, onder leien zadeldak. Resten van de oude Sint-Laurentiuskapel zijn niet onmiddellijk zichtbaar; toch wordt er melding gemaakt van sporen van de oorspronkelijke ingang, ingebouwd in de in 1717 vernieuwde westelijke toren. Vierkante torenromp met verklimming naar achtkant ter hoogte van het dak met galmgaten. Bron: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/26682

Auteur:

Basiliek Onze Lieve Vrouw Onbevlekte Ontvangenis

Onze Lieve Vrouwdreef 8, 9041 Gent, België De Basiliek van Oostakker-Lourdes is de kerk van een belangrijk bedevaartsoord in Oostakker, een deelgemeente van Gent. Het bedevaartsoord kwam er op initiatief van een adellijke vrouw: Markiezin de Courtebourne-de Nédonchel, die toen op het naburige kasteel Slotendries woonde. In 1873 bouwde zij in haar tuin een grot ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Na de inzegening van het beeld aan de grot op 29 juni 1873 vroegen omwonenden en bewoners van het Gentse om te mogen komen bidden aan de grot. Een jaar later is Pieter De Rudder aan de Lourdesgrot op miraculeuze wijze genezen van een open beenbreuk. Door deze genezing ontstond er een grote toeloop van gelovigen. Om de bedevaarders te ontvangen bouwde men in 1875 een kerk in neogotische stijl naar de plannen van architect E. Van Hoecke-Peeters met een lichte aanpassing door architect Jean-Baptiste Bethune in 1876. Ze werd in 1877 ingezegend door de Gentse bisschop Hendrik Frans Bracq en bij het 50-jarig bestaan van het bedevaartsoord in 1924 verheven tot basiliek. Het meubilair is ook neogotisch en ontworpen door J.B. Bethune. De basiliek is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekte Ontvangenis, de naam waarmee Maria zich bekendmaakte aan Bernadette op 25 maart 1858. Achteraan rechts in de kerk vindt men een foto en enige informatie over Pieter De Rudder en links een beeld van Bernadette. Links vooraan in de kerk staat het gekroonde beeld van Maria, Onbevlekt Ontvangen. Haar beeld werd gekroond op 5 augustus 1888 in opdracht van Paus Leo XIII. Boven het hoofdaltaar stelt een retabel drie grotten voor: de grot van Jezus' geboorte te Bethlehem, de grot van Jezus' verrijzenis en deze van Lourdes. Op een van de glasramen boven het hoogzaal staat de H. Alfonsus van Liguori afgebeeld. Een kleindochter van markiezin De Courtebourne werd immers Redemptoristin. Zeer mooi is de afbeelding van het H. Hart in de voorste zijkapel links. Door toedoen van onder ander Markiezin de Courtebourne, werd Oostakker-Lourdes ook de bakermat van een indrukwekkende onderwijscampus. In een van de 2 torens hangt ook een beiaard met 49 klokken, gegoten door Klokkengieterij Michiels in de jaren 50 van de 20e eeuw. Maar het klavier is tijdelijk weggehaald bij een restauratie in de jaren 70 en is nog niet teruggeplaatst tot op heden. Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Basiliek_van_Oostakker-Lourdes

Auteur:

Gemeentehuis Oostakker

Oostakkerdorp is een driessite, waarvan de geschiedenis mogelijk in de vroege middeleeuwen begon. Het gebied ten noordoosten van het huidige Gent behoorde toe aan de Sint-Baafsabdij, In dat gebied kunnen een aantal oudere nederzettingskernen of villae worden gelokaliseerd. Mogelijk was het huidige Oostakkerdorp de dries bij de relatief belangrijke hoeve Puigem. Sinds het midden van de 14de eeuw stond aan het plein een Sint-Laureinskapel, die in de 17de eeuw werd vervangen door de Sint-Amanduskerk, welke echter in de Eerste Wereldoorlog zwaar werd gebombardeerd en later werd heropgebouwd. Onder het ancien régime ressorteert het gebied onder de schepenbank van de heerlijkheid van de Sint-Baafsabdij van Gent. In het dorp stond dan ook geen wethuis en geen enkele herberg verwijst naar het gebruik van wethuis. In 1800 wordt Oostakker een zelfstandige gemeente met Pieter Frans Drubbel als eerste burgemeester en maakt het deel uit van het departement van de Schelde. Samen met Lochristi en Evergem vormde het een kantonaal gemeentebestuur. De eerste gemeenteraad gaat door ten huize van de burgemeester, maar nog hetzelfde jaar verhuist de gemeenteraad naar de herberg van meester-kleermaker Emmanuel van de Cotte op het Dorp. Vervolgens circuleert men tussen de 6 dorpscafés. In 1846 vergadert het bestuur in de woning Jocqué en vier jaar later in een gehuurde privéwoning. Tot slot wordt de woning van raadslid dokter Charles Devisscher gekocht en verbouwd (1853). Wegens te groot wordt het deels verhuurd vanaf 1873. Uiteindelijk beslist men in 1904 onder burgemeester Charles Blommaert (1896-1906) een nieuw gemeentehuis op te trekken na een huizenwissel met Bernard Beirens en Sylvain Matthys. De werken zullen duren van 1905 tot 1907. Ook het gemeentehuis werd al snel deels verhuurd wegens te groot en dit tot 1944. Sinds de bouw van het pand werden weinig veranderingswerken uitgevoerd. In 1940 werden schouwen en dak beschadigd bij een beschieting tijdens de oorlog. Anno 1964 werd het naastgelegen huis gehuurd voor de politie en in 1972-75 werd aan de achterzijde uitgebreid ten behoeve van de gemeentediensten (architect Antoon Bracke). Samen met tien andere randgemeenten, wordt Oostakker gefusioneerd met de stad Gent op 1 januari 1977 en wordt als noordelijke randgemeente door de nabijheid van het kanaal Gent-Terneuzen voorbestemd voor industriegebied. Het oud-gemeentehuis wordt momenteel door de stad Gent gebruikt als dienstencentrum en politiekantoor.

Auteur:

Kasteel Slotendries

Kasteel Slotendries, ook kasteel van markgravin de Courtebourne, heden zogenaamd "Het Kasteel". Classicistisch kasteel van circa 1800 gelegen midden een rechthoekig omwald park in een domein dat vanaf de vroege middeleeuwen bekend stond als Slotendries (zie Slotendries nummer 3). Tot de 16de eeuw bewoond door verschillende leenhouders van Sint-Baafsabdij. Vertoonde vroeger een dubbele omwalling die een scheiding maakte tussen het hoofd- en neerhof, en op de kaart van Ferraris aangeduid als de Sint-Antoniushoeve. In de 18de eeuw in bezit van de adellijke familie de Plotho. Twijfelachtige historische gegevens verhalen dat barontrappist Frans de Plotho eind 18de eeuw het plan opvatte op het domein een trappistenklooster te bouwen. Kort na 1790 viel de pas aangevangen bouw stil. Met het voorhanden zijnde bouwmateriaal zou toen voor 1805 het huidig kasteel zijn opgetrokken. Midden 19de eeuw bewoond door M.T.J. Thecla de Nedonchel die, door haar huwelijk met een afstammeling van de familie de Plotho markgravin de Courtebourne werd, stichteres van het aangrenzende bedevaartsoord van Onze-Lieve-Vrouw. Toegang tot kasteel via ijzeren hek tussen arduinen hekpijlers, in de vorm van Dorische zuilen met dekplaat en via ijzeren brug over de wal, gedateerd links en rechts 1833. Volledig onderkelderd kasteel van drie bouwlagen op rechthoekige plattegrond, vijf traveeën breed en twee traveeën diep, onder afgeknot schilddak (zinkplaten), vroeger afgezet met balustrade en voorzien van centrale horlogelantaarn. Hoogstwaarschijnlijk opgetrokken naar ontwerp van architect J.B. Van de Cappelle. Links aangebouwde lagere dienstvleugel van twee bouwlagen en vier traveeën met plat dak, rechts aangebouwde vleugel met sacristie en kapel onder flauw hellend zadeldak. Zelfde bepleisterde voor- en achtergevel, voorgevel witgeschilderd en met een bordes over de hele gevelbreedte en een rechte steektrap ter hoogte van het middenrisaliet van drie traveeën dat voorheen bekroond was met een driehoekig fronton. Lijstgevel met door arduinen hoekstenen gemarkeerde zijtravee. Door arduinen kordons afgelijnde horizontale geledingen met hoge rechthoekige vensters, voorheen beluikt. Benedenverdieping van middenrisaliet met rondboogvormige deurvensters tussen arduinen penanten. Eenvoudig omlopend hoofdgestel met gekorniste kroonlijst op klossen. Interieur zonder noemenswaardig mobilair. Kapelvleugel met afgerond koor aan beide zijden verlicht door drie halfronde radvensters. Binnenruimte geritmeerd door Ionische pilasters. Voormalige hovenierswoning gesitueerd in de westelijke hoek van het domein met op het zuiden uitziende voorgevel en twee haaks ervoor opgerichte dienstgebouwen, uit de eerste helft 19de eeuw. Gewitte bakstenen gebouwen met gepikte plint, van één bouwlaag onder zadeldaken (Vlaamse pannen). Woning van het dubbelhuistype met zeven traveeën voorzien van getoogde muuropeningen op dorpels met tegels voor de ramen. Voormalige loods en eendenhok rondom hetzelfde rechthoekig binnenerf. Duiventoren gesitueerd in de buiten oostelijke hoek van de hierboven beschreven dienstgebouwen. Gewitte bakstenen constructie uit de 19de eeuw met merkwaardige aanleg, namelijk gebogen tot een cirkelsegment met centrale toren onder schilddak (Vlaamse pannen) en aan weerszijden een smalle en lage vleugel onder lessenaarsdak (roofing, vroeger mogelijk dienstig als eendenhokken). Toren met rondboogdeur en rij van negen rechthoekige vlieggaten onder de houten daklijst. Binnenin houten wenteltrap. Zijvleugels voorzien van rechthoekig deurtje op de hoeken en ieder vijf halfronde vlieggaten (waarvan vier gedichte in totaal) op een omlopend kordon. Zijgevels met vijf rechthoekige vlieggaten. Gevels afgelijnd door houten kroonlijst. Portierswoning gesitueerd naast de toegang van het kasteel (rechts), bijna palend aan de hoek gevormd door de wal. Enkelhuis op rechthoekige plattegrond, van twee bouwlagen en twee ongelijke traveeën, onder schilddak (Vlaamse pannen), van circa 1800 (?). Geschilderde bakstenen lijstgevels. Voorgevel met rechtervenstertravee waarin getoogde vensters met kleine roedeverdeling. Links breed uitgespaard rechthoekig muurveld waarin rechthoekige deur onder twee gedichte halfronde vensters met bakstenen omlijsting. Achtergevel geritmeerd door pseudo-pilasters en rondboogvormige spaarvelden met vensters. Oranjerie gelegen op het eind van de ommuurde vroegere moestuin, nu bloementuin, achter de hovenierswoning, uitziend op het zuidwesten. Bakstenen constructie van één bouwlaag en negen traveeën met gebogen aanleg onder dito schilddak (Vlaamse pannen). Lijstgevel met Venetiaans deurvenster in de licht uitspringende middentravee, rondboogpoorten in de hoektravee. Voorts licht getoogde hoge vensters met ijzeren schuiframen met roedeverdeling. Tegen rechterzijgevel aangebouwde glazen serre. Bron: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/26678

Auteur:

Villa La Taupinière

Pittoreske villa zogenaamd "La Taupinière" daterend uit begin 20ste eeuw en met art-nouveau-inslag. Dubbelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak. Rode baksteenbouw met verwerking van natuursteen (voornamelijk voor topstukken) en van witte geglazuurde (?) baksteen aangewend in decoratieve horizontale banden, en ter markering van hoeken en booglijsten. Links uitspringend risaliet van brede venstertravee met derde bouwlaag uitgewerkt als torengeleding onder koepeldak (leien). Tevens voorzien van deurvenster met balkon. Smalle deurtravee met liggende ovale oculus als dakvenster tussen twee van de drie topstukken der voorgevel.

Auteur:

Boerenarbeiderswoningen

Nummers 16-18. Schuin op de straat ingeplante boerenarbeidershuisjes, nummer 18 een weinig achteruitspringend ten opzichte van nummer 16. Huisjes van één bouwlaag en drie traveeën, respectievelijk van het dubbel- en enkelhuistype, onder zadeldak (Vlaamse pannen, nok loodrecht op de straat), uit eerste helft 19de eeuw, volgens kadastergegevens aangepast in 1894. Verankerde, bepleisterde en gewitte gevels op gepikte plint. Beluikte en getoogde vensters met arduinen lekdrempel. Deur van nummer 16 in vlakke bepleisterde omlijsting. Rechtertravee aangepast.

Auteur:

Langgestrekte hoeve

Dwars op de straat ingeplante hoeve van het langgestrekte type. Toegang tot de voortuin en het erf via een fraai, geschilderd ijzeren hek in de haag aan de straatkant. Bakstenen dubbelhuis met drie traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (Vlaamse pannen). Gedateerd 1841 door middel van muurankers op de linker zijgeveltop aan de straatzijde. Verankerde en gewitte erfgevel op gepikte plint. Vlakke bepleisterde omlijstingen rond de rechthoekige deur en vensters, laatst genoemde met behouden houtwerk, luiken en geschilderde lekdrempels. In achtergevel, venster van opkamer. Links klein aanbouwsel onder lessenaarsdakje met rechthoekige deur. Lagere stal en schuur rechts onder pannendak met eveneens gewitte erfgevel, achter mestvaalt.

Auteur:

Hoeve

Hoeve bestaande uit een woning met aanbouwsels en een grote aangepaste schuur, beide aan weerszijden van het erf ingeplant respectievelijk ten noorden en ten zuiden, nok loodrecht op straat. Naar verluidt opgetrokken op het erf van een oudere gesloopte hoeve waarvan afbraakmateriaal (onder meerde balken) deels herbruikt werd. Lage, vierkante arduinen hekpijlers met afgeronde kop voorzien van jaartal 1863. Zelfde datering naar verluidt vroeger aangebracht in verdwenen gootsteen. Ruim dubbelhuis van één bouwlaag en zeven traveeën met zadeldak (zwarte Vlaamse pannen), volgens kadastergegevens van 1871 opgetrokken op de plaats van een oudere woning. Verankerde baksteenbouw met getoogde muuropeningen onder geprofileerde daklijst. Vensters met tweekleurige luiken en arduinen lekdrempel. Kadasterarchief Oost-Vlaanderen, mutatieschetsen Gent, afdeling XVII (Oostakker), 1871/9.

Auteur:

Villa ontworpen door J. Rooms

Villa in art-nouveaustijl, volgens archiefstukken van 1905 en naar ontwerp van architect J. Rooms. Onderkelderd dubbelhuis van twee bouwlagen op onregelmatige rechthoekige plattegrond. Gele baksteenbouw met oranjekleurige bakstenen platte banden en bogen op ruw gekapte natuurstenen sokkel met arduinen afzaat. Snijdende schild- en wolvendaken (leien) voorzien van smeedijzeren bekroningen op de nokhoeken. Verschillende dakvensters: een afgewolfd midden boven de voorgevel, een merkwaardig breed glazen onder schilddak boven de linkerhoekpartij en een klimmend boven de achtergevel. Voorgevel met uitspringend middenrisaliet voorzien van dubbele steektrap met bordes en ijzeren leuning voor de brede dubbele vleugeldeur. Terras op de rechterhoek aanvankelijk met houten portiek en dito erkerachtige bovenbouw. Vermoedelijk kort nadien vervangen door de bredere gemetste portiek, eveneens met hoefijzerbogen, bovenverdieping van de zijgevel uitgevoerd in imitatievakwerkbouw. Behouden kwartslagdraaitrap met ijzeren leuning. Kenmerkende brede overstekende dakranden op houten schoren. Aanpassing van achtergevel herkenbaar aan het metselwerk.

Auteur:

Kasteel Achtendries

Kasteel Achtendries, ook kasteel Voorde geheten. Huidige kasteel in classicistische stijl opgetrokken op de resten van een oudere constructie (zichtbaar in de kelderverdieping) opklimmend tot de late middeleeuwen. Het toponiem "achtene", dat een prehistorische oorsprong zou hebben, is tevens gekoppeld aan een herenhoeve op de Achtendries daterend van voor 630. Het kasteel was vroeger omwald en bezat ook een toegangsdreef die het verbond met het hof van Achtene. De enig overblijvende getuigenis van deze oude pachthoeve is een ronde, gemetste bakstenen hekpijler in het nabije straatje genaamd Achtene.

Auteur:

Hoeve

Achterin gelegen voormalige hoeve, heden opgesplitst in twee woningen van één bouwlaag en ieder vier traveeën, met zadeldak (Vlaamse pannen). Oorspronkelijk kern uit laatste kwart 18de eeuw, dak verhoogd en over de volledige lengte aan de achterzijde verbreed (zie sporen van muurvlechtingen en lagere geveltop in de linker zijpuntgevel). Gewitte en verankerde bakstenen gevel op gepikte plint, afgelijnd door beschilderde en geprofileerde daklijst, met hanggoot voor nummer 6. Aangepaste rechthoekige vensters, opkamer rechts. Nummer 4 met getoogde deur in vlakke bakstenen omlijsting met kleine sleutel en recht druiplijstje. Nummer 6 met korfboogdeur.

Auteur:

Boerenwoning

Achter beboomd erf gelegen eenvoudige boerenwoning van het dubbelhuistype met zeven traveeën(?), onder zadeldak (Vlaamse pannen, nok parallel met de straat), uit 18de eeuw doch met 19de-eeuwse aanpassingen. Gewitte bakstenen gevel op geschilderde plint met rechthoekige muuropeningen. Vensters met arduinen lekdrempel, 19de-eeuws houtwerk en groen- en witgeschilderde luiken. Aflijnende geprofileerde daklijst. Volgens kadastergegevens in 1895 aangepaste bakstenen vleugel met schuur en stallen ten zuidwesten ingeplant (loodrecht op de straat). Kadasterarchief Oost-Vlaanderen, mutatieschetsen Gent, afdeling XVII (Oostakker), 1895/9.

Auteur:

Hoeve

Op de hoek met de Voordestraat gesitueerde hoeve, deels omheind door haag met gracht, toegang via zware bakstenen hekpijlers met ijzeren hek. Boerenhuis van zes traveeën en één bouwlaag, onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), daterend uit eind 19de eeuw. Verankerde en witgekalkte baksteenbouw op gepikte plint. Rechthoekige muuropeningen, vensters met luiken en arduinen lekdrempels. Rechter straatpuntgevel voorzien van drie gedichte, neogotische vensters met drielobvormige boog en gelijkaardig pseudotraceerwerk. Blind radvenster tussen beide benedenvensters.

Auteur:

Boerenwoning

Drie huisjes ondergebracht in een voormalig boerenhuis (?) van één bouwlaag, onder zadeldak (pannen, nok loodrecht op de straat), uit midden 19de eeuw. Rechts haaks aangebouwde bijgebouwen, volgens kadastergegevens uitgebreid in 1877, langs de straat onderbroken voor een ijzeren hek. Gewitte en gecementeerde voorpuntgevel op gepikte plint met enkelhuisopstand (nummer 73). Rechthoekige muuropeningen, met duimen voor de vensters. Half blinde gewitte en beraapte linkerzijgevel op gepikte plint. Vijf traveeën (nummers 69 en 71) met rechthoekige muuropeningen, beluikte vensters, onder aflijnende geprofileerde daklijst. Links kleine stal met zadeldak (nok loodrecht op de straat) met pomp, stal achterin parallel met de straat, uit midden 19de eeuw, aangepast in 1877. Kadasterarchief Oost-Vlaanderen, mutatieschetsen Gent, afdeling XVII (Oostakker), 1877/18.

Auteur:

Villa in art-nouveaustijl

Villa in art-nouveaustijl met fraai, witgeschilderd ijzeren tuinhek, volgens kadastergegevens daterend van 1917; mogelijk tijdelijk gebruikt als pastorie van de parochie Oude Bareel. Dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen, onder schilddak (nok parallel met de straat, Vlaamse pannen). Lijstgevel van witgeglazuurde baksteen met natuurstenen sokkel, horizontale banden, dorpels, boogstenen en imposten. Donker gekleurde, geglazuurde bakstenen banden en bogen. Venstertravee gemarkeerd door twee getrapte en gebogen dakvensters. Hoefijzerboogvormige benedenvensters en portiek. Halfrond balkon met fraaie ijzeren leuning. Deur met bewaard houten ijzerwerk.

Auteur:

Instituut Onze-Lieve-Vrouw van den Rozenkrans

Instituut Onze-Lieve-Vrouw van den Rozenkrans van de zusters Kindsheid Jesu. Ommuurd, eenvoudig bakstenen schoolgebouwencomplex met lichte neogotische inslag gesitueerd op de hoek met het Basiliekplein en de Onze Lieve Vrouwstraat. Stichting van 1886-1887 betaald door markgravin de Courtebourne, nadien uitgebreid aan de Onze Lieve Vrouwdreef in 1888; kleine kapel van 1889 in 1902 voorzien van een torentje doch in 1910 vervangen door een grotere kapel. Nieuwe bouw toegevoegd in 1971.

Auteur:

Boerenwoning

Voormalig woonhuis van een hoeve, gesitueerd achter een beboomd weiland. Dubbelhuis van acht traveeën en één verdieping, onder zadeldak (Vlaamse pannen, nok evenwijdig met de straat), uit vierde kwart 18de eeuw met aanpassingen uit derde en vierde kwart 19de eeuw. Twee linkertraveeën tot garage aangepast. Verankerde en gewitte gevel op gepikte plint. Beluikte rechthoekige vensters met houten bovendorpel. Een behouden haast vierkant venster. Links steekboogdeur in grijze baksteenomlijsting met oren, afgelijnd door een kroonlijst met sleutel. Rechthoekige deur met afgeronde bovenhoeken en bovenlicht met waaier in voorlaatste travee. Geprofileerde aflijnende daklijst.

Auteur:

Directeurswoning

Huis van de rector van het Glorieux-instituut. Dubbelhuis met vijf traveeën en twee bouwlagen, onder zadeldak (leien), uit het vierde kwart van de 19de eeuw. Verankerde bakstenen lijstgevel. Licht uitspringend middenrisaliet van drie traveeën ingeschreven in spitsboogvormig spaarveld en met trapgevelbekroning. Steekboogvormige muuropeningen in rondboogvormige Brugse travee. Top met uitgespaarde spitsboognis waarin Onze-Lieve-Vrouwebeeld. Onderbroken houten kroonlijst met klossen. Twee houten dakkapellen met zadeldakje en ingeschreven drielob.

Auteur:

Hoeve met losse bestanddelen

Op de hoek met de Waterstraat gelegen kleine hoeve met losse elementen, waarschijnlijk opklimmend tot de 18de eeuw maar met 19de-eeuwse aanpassingen: dak confer vernieuwde puntgeveltop, houtwerk van muuropeningen. Boerenhuis van het dubbelhuistype onder zadeldak (Vlaamse pannen, nok loodrecht op de straat). Verankerde en gewitte baksteenbouw op gepikte plint. Zuidelijke erfgevel met haast vierkante beluikte vensters onder houten latei en kleine smalle rechthoekige deur. Getrapte aflijnende daklijst. Haaks aanbouwsel (oosten) aan de straatkant met beglaasde muurkapel uitgespaard in de begroeide linker zijpuntgevel. Bijhorende losse schuur en bakhuis (westen).

Auteur:

Sint-Jan-Berchmans jongensnormaalschool

Sint-Jan-Berchmans jongensnormaalschool van de broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Baksteenbouw met plat dak in Nieuwe Zakelijkheid van 1936-38 naar ontwerp van architect Maurice De Wilde. Van de drie, in U-vorm geplande vleugels kwamen er slechts twee tot stand. Het hoofdgebouw (evenwijdig met de straat) vertoont reminiscenties aan de verwezenlijkingen van architect W.M. Dudok. Typerend is de lage hoofdbouw met horizontaliserende vensterregisters, tussen de verticaliserende gevelpartijen van het trappenhuis en horlogetoren, en voorts de beglaasde, afgeronde hoeken.

Auteur:

Hoeve 't Maegher Goet

't Maegher Goet. Voormalige hoeve waarvan het woonhuis een zeldzaam overblijfsel is van laatmiddeleeuwse architectuur. Vroegste vermelding van het Maegher Goet dateert van 1577. Opeenvolgende eigenaars sindsdien bekend. Oorspronkelijke functie van het op een motte met dubbele omwalling gebouwde huis is onduidelijk, waarschijnlijk pas in de loop van de 17de eeuw als landbouwbedrijf uitgebaat. Als pachthoeve verlaten in 1972 en in gebruik genomen als jeugdclublokaal. Begin 1978 door brand geteisterd en van dan af wachtend op de geplande restauratiewerken. Midden in het veld gelegen hoeve op het eind van de met bomen afgezette dreef vertrekkend van de Oude Veldstraat. Monumentale toegangspoort sluit de smalste zijde (westelijk) af van een vroeger flessenhalsvormig omwald erf. Woonhuis op motte (oosten) met gedichte vierkante binnenwal. Stalvleugel tegen de noordelijke kant van het erf. Vrijstaande, verankerde gewitte bakstenen toegangspoort van het doorsnee 17de-eeuwse type met brede tudorboogvormige doorgang tussen schuin aanzettende zijmuren afgewerkt met muurvlechtingen. Midden kleine rondboognis voor heiligenbeeld onder de rechte gevelaflijning met ezelsrug (Vlaamse pannen). Volgens R. Poelman werd de poort circa 1975 naar het oorspronkelijk model wederopgebouwd. Woning van het dubbelhuistype met één verdieping op L-vormige plattegrond onder snijdende zadeldaken (Vlaamse pannen, oorspronkelijk leipannen), daterend uit 15de-16de eeuw, met aanpassingen uit de volgende eeuwen voornamelijk aan de muuropeningen. Verankerde bakstenen voorgevel (westen) op gepikte plint van vijf traveeën met sporen van de vroegere beraping. Links licht uitspringende puntgevel van twee traveeën, top na de brand grotendeels ingestort. Rechts lijstgevel van drie traveeën met rechts zijaandak. Getoogde muuropeningen met volle houten vensterluiken en arduinen lekdrempels (tweede helft 18de eeuw). Midden tegen noordelijke zijgevel aangebouwd bakhuisje onder zadeldak (Vlaamse pannen). Voorgevel en voornamelijk de zij- en achtergevels vertonen sporen van en ook bewaarde, al dan niet gedichte, oude muuropeningen: kleine getoogde en korfboogvormige vensters met enkele of dubbele gebogen rollaag; sommige met behouden zandstenen dorpels en hoekstenen. Grote rechthoekige vensters met sporen van gedichte of uitgenomen zandstenen kruiskozijnen in de zes traveeën langs de noordelijke vleugel. Noordzijgevel met klein rechthoekige keldervenster met zandstenen latei en imposten van de gebogen rollaag. Voorts met midden aangebouwd bakhuisje onder zadeldak (Vlaamse pannen) voorzien van puntgeveltop met muurvlechtingen en tegen de noordelijke gevel aanleunende schoorsteen. Verankerde bakstenen achterpuntgevel (oosten) van drie (?) traveeën met bolkozijnen zoldervenster en kleine getoogde nis in de geveltop. Lage en smalle spitsboogdeur met kwarthol profiel in de zuidelijke gevel van de noordelijke vleugel. Zuidelijke zijpuntgevel met schouderstukken op zandstenen aanzet en gemetste schoren op plinthoogte. Verankerde bakstenen dwarsschuur onder zadeldak (pannen), gedateerd 1873 op arduinen gevelsteen in oostelijke puntgevel. Gewijzigde muuropeningen. POELMAN R. 1979: Het "Maegher Goet te Oostakker, Heemkundig Nieuws, Heemkundige Kring "De Oost-Oudburg" 7.2, 14-16.

Auteur:

Smalle Heerwegbrug

Brug over de R4 rond Gent. Deze brug is voor fietsers en voetgangers.

De R4 is een ringweg rond Gent. De weg is belangrijk voor het verkeer van de haven van Gent, maar ook voor verkeer dat rond Gent heen moet. In het zuiden maakt de weg een boog rond het Gentse stadscentrum, in het noorden maakt de weg een langwerpige lus rond de Gentse kanaalzone tot aan Zelzate. Een deel van de weg is als autosnelweg uitgevoerd, maar het grootste stuk van het traject is het een weg met gescheiden rijbanen en met gelijkvloerse kruisingen met lichten of rondpunten.

Visvijver Oostakker

De visvijver maakt deel uit van de groenpool Wonderwoud (Oud Vliegveld). De visvijver met bosrand is nu het enige toegankelijke deel van de toekomstige groenpool. U kunt wandelen op het pad dat rond de vijver kronkelt. Of er verpozen op een bankje.

Vroeger was hier een barbecuezone, maar nu is het niet meer toegestaan om hier te barbecueën.