Mont - Camping aan de Ourthe

Mont

Mont is een dorp in de Belgische provincie Luxemburg en een deelgemeente van de stad Houffalize. Het dorpscentrum van Mont ligt ongeveer 2,5 kilometer ten noordwesten van het stadscentrum van Houffalize. In de deelgemeente liggen nog enkele andere plaatsen, zoals Dinez, Fontenaille, Sommerain, Taverneux en Wilogne.

Auteur:

Brasserie Inter-Pol

Brasserie Inter-Pol is een Belgische brouwerij te Mont, een deelgemeente van Houffalize in de provincie Luxemburg.Pol Ghekiere en zijn echtgenote Tine kochten in 1999 een oude smidse, waarvan het oudste gedeelte uit 1710 stamt en bouwden die om tot een Bed & Breakfast. Vijf jaar later ging Pol ook aan de slag als Nederlandstalige gids in de nabijgelegen Brouwerij van Achouffe. Hij begon zich te verdiepen in het brouwproces en te experimenteren in de keuken. Achter het gastenverblijf in de originele smidse werd een nieuwe ruimte omgebouwd bestaande uit twee delen, een degustatielokaal en een kleine brouwerij met een brouwcapaciteit van 70 liter per brouwsel. Vanaf 2010 werd de brouwerij officieel in bedrijf genomen en sindsdien worden daar twee vaste bieren gebrouwen, Zwarte Pol en Witte Pol.

Auteur:

Tunnel E25 Houffalize

Tunnelbrug onder de E25 voor wandelaars, fietsers en landbouwvoertuigen. Dankzij deze tunnel kunnen vanuit Houffalize heel wat wandelingen en fietstochten naar de nabijgelegen dorpen Achouffe en Mont gemaakt worden. De gemeente Houffalize, die zich op de kaart heeft gezet met de organisatie van verschillende wedstrijden van wereldniveau, heeft van het mountainbiken een specialiteit gemaakt. Vandaag is Houffalize bekend als het mekka van de mountainbike met grootschalige evenementen zoals Roc d'Ardenne, Chouffe Marathon, ... Houffalize werd bij de ongemeen harde confrontaties tijdens het Ardennenoffensief in 1945 grondig verwoest. De meeste gebouwen werden zwaar beschadigd of vernietigd, zo ook bvb de kerk. Doodat vele gebouwen na de oorlog hersteld werden of heropgebouwd in natuursteen, heeft de stad haar rustiek karakter terug gekregen. Verspreid staan een aantal monumenten die herinneren aan de vreselijke gebeurtenissen. Het oude leerlooierssstadje heeft misschien niet de pittoreske uitstraling zoals, La Roche-en-Ardenne maar heeft zeker een keuze aan boeiende wandelmogelijkheden. Vanuit Houffalize waaieren lokale wandelingen uit naar de eerdergenoemde dikke beuken, de brouwerij van Achouffe, het riviertje Moulin Martin, het kanaal van Bernistap en dorpen waarlangs de hier passerende GR's 57 en AE (15) ook lopen.

Auteur:

Viaduct E25 van Houffalize

Met zijn lengte van precies 369,6 meter is de brug over de vallei van de oostelijke Ourthe een hoogst merkwaardig onderdeel van de Snelweg E25 die Utrecht met Genua verbindt. De bouw werd op 6 mei 1974 aangevat en precies op 14 juni 1979 beëindigd. Het zou echter nog tot 1983 duren totdat het eerste verkeer ervan gebruik zou maken. In 1983 opende namelijk pas het tracé tussen Houffalize en het zuidelijker gelegen Mabompré voor het verkeer. 442 miljoen frank werd toentertijd geïnvesteerd (11 miljoen euro). Het viaduct bestaat in feite uit twee identieke delen, een per rijrichting De lengte van elk deel bedraagt, zoals hierboven vermeld 369,6 meter: 4 x 26.40 m - 162.00 m - 4 x 26.40 m. Elk van deze halfdekviaducten is verdeeld in 14 isostatische vakken met elk een draagvlak van 26,40 meter. Op hun beurt wordt elk deel overspannen door middel van vijf prefab voorgespannen betonbalken, met een onderlinge tussenafstand van as tot as van telkens exact 3,60 meter. Deze balken ondersteunen op hun beurt de predallen welke de werkvloer, uitgevoerd in argex-beton dragen. Deze vloerplaat is enkel en alleen ter hoogte van de twee brugpijlers onderbroken door dilatatievoegen die de stevigheid verzekeren. Het wegdek is bedekt met een waterdichte rok en, erboven, met twee lagen asfalt. Elke brugpijler zit in de rotswand verankerd. De pijlers van de centrale zone steunen op de boog. Zoals hierboven vermeld, heeft elke boog een lengte van 162 meter en bevindt de top van de boog zich ongeveer 60 meter boven de onderliggende vallei. De brug overspant de vallei van de rivier L'Ourthe in de Ardennen en is gebouwd op de rotsen aan de randen van de vallei. Onder de brug loopt de N860 en enkele wandelpaden die langs de rivier lopen. Dagelijks maken gemiddeld ongeveer 13.900 voertuigen gebruik van het Viaduc de Houffalize. In de zomermaanden ligt dit vermoedelijk hoger, aangezien er dan vakantieverkeer van de E25 gebruikmaakt. In een reclame van het bouwbedrijf NV Socol uit die periode staat volgende lyrische beschrijving (inclusief taalfouten): 'De viaduct van Houffalize, gelegen op de autosnelweg die leidt naar de schilderachtigste hoeken van de Hoge Ardense Woudstreek moet zeker als één der meest aanzienlijke wegenwerken worden beschouwd die ooit in België door de Burgerlijke Bouwkunde verwezenlijkt werd voor rekening van het Ministerie van Openbare Werken. Deze autosnelweg E-9, die Utrecht met Genua verbindt, overschrijdt te Houffalize het diepe dal ten oosten van de rivier de Ourthe bij middel van een gedurft, elegant en uit één enkele boog gevormd viaduct, die de schoonheid van het traject nog beter doet uitkomen. Deze viaduct van 370 meter lengte is samengesteld uit twee identieke werken (één per verkeersrichting) door een overlangse voeg gescheiden. De werken zijn voltooid er is in totaal 20.000 kubieke meter beton en 1.672.200 kg staal gebruikt'.

Auteur:

PARC LAMBIN: EEN ONLANGS GERENOVEERDE PLEK VAN HERINNERING

Inhuldiging van de herontwikkeling van Parc Lambin
Een groot aantal mensen, waaronder veel leden van de families van de slachtoffers, verzamelde zich op vrijdag 16 mei 2014 in Parc Lambin om deze vernieuwde plek van herinnering te herontdekken.

De plaats genaamd "Parc Lambin" was het toneel, in december 1944, van een bloedbad van 7 verzetsstrijders door de "Sonderkommandos".
Slechts een van de gearresteerde verzetsstrijders, Eudore Weinquin, wist te ontsnappen, hoewel ernstig gewond.
Het is dankzij zijn getuigenis dat we over de gebeurtenissen konden leren.

De slachtoffers: Armand BASTIN, 27 jaar oud - Sylvain MARTIN, 43 jaar oud - Antoine BOLLET, 24 jaar oud - Jean NADIN, 18 jaar oud - Léon DETHOR, 33 jaar oud - Emile REMY, 50 jaar oud - Alfred HUBERTY, 42 jaar oud.
De overlevende: Eudore WEINQUIN, geboren in 1914

De site behoorde tot 2010 toe aan de familie Catin. Dit gaf het genadig aan de gemeente Houffalize.

Het idee om de site te herontwikkelen kwam tot stand in het kader van de projectoproep "Eenheid voor het beheer van het begrafeniserfgoed" voor de herdenkingen van oorlogen 14-18 en 40-45. In december 2012 tekende minister Furlan een subsidie ​​van 60% van de kosten van het project.

"Op 16 december 1944 barstte het Duitse Ardennenoffensief "van de laatste kans" los. De sondercommandos, speciale eenheden van de Gestapo die opereerden in het spoor van de gevechtstroepen, hadden als hoofddoel leden van de verzetsbeweging te zoeken en te liquideren. Onmiddelijk na hun terugkeer naar Houffalize gingen de Duitsers over tot huiszoekingen. Blijkbaar hadden ze de hand kunnen leggen op een compromitterende lijst met namen van de verzetsstrijders van de B.N.B. (Belgisch Nationale Beweging). Op vrijdag 22 december 1944 begon het drama dat zich hier heeft voltrokken.

Op 22 december 1944 vielen de Duitsers binnen in de woningen van verschillende inwoners van Nadrin. Zij arresteerden Eudore Weinquin, Emile Remy en Léon Dethor en brachten hen naar 'la Vieille Auberge' in Houffalize. Daar vervoegden ze Sylvain Martin, een ander lid van de B.N.B., die ondertussen in Wilbrin gearresteerd was. De volgende dag, 23 december, werden ze allemaal ondervraagd in het gemeentehuis. Daar kregen ze ook het gezelschap van Antoine Bollet en Jean Nadin van Houffalize die eveneens gearresteerd waren. Enkele van hen werden geslagen en met de vuisten bewerkt.

Na hun ondervraging werden de gevangen naar hier gevoerd. Emile Remy probeerde te ontsnappen, maar werd onmiddellijk neergeschoten. Achtereenvolgens werden Jean Nadin, Sylvain Martin en Antoine Bollet in koelen bloede afgemaakt. Dan was het de beurt aan Eudore Weinquin. De Duitser haalde de trekker over, maar het schot ging niet af. Hij vluchtte onder een regen van kogels, waarvan een zijn kaak brak. Zonder klompen aan de voeten slaagde hij erin te ontsnappen door de ondergesneeuwde velden. Totaal verdwaald en met bevroren voeten kwam hij rond middernacht aan in Engreux, waar zijn wonden verzorgd werden. Na de vlucht van Eudore Einquin was Léon Dethor de volgende die geëxectureerd werd. De volgende dag werden Armand Bastin en Alfred Huberty op hun beurt gearresteerd in Wilbrin, ondervraagd en ter plaatse geëxecuteerd.

Het trieste nieuws van het bloedbad werd door Eudore Weinquin bekend gemaakt. Op 2 februari 1945 werd de plaats van het gebeuren bezocht door een Amerikaanse onderzoeker, vergezeld door twee inwoners van Nadrin. Nadat de sneeuw en de aarde die de lichamen bedekten, waren weggeveegd, ontdekte hij een massagraf met de lichamen van de vijf gefuilleerden van 23 december. Allen werden van dichterbij met een nekschot afgemaakt. De lichamen van Armand Bastin en Alfred Huberty werden pas op 23 april 1945 opgegeven. Omdat de ontdekking uitgebleven was ging het gerucht de ronde dat ze in de omgeving van Houffalize geëxecuteerd waren. Na weken vruchteloos zoeken werden ze uiteindelijk op slechts enkele meters van hun onfortuinlijke collega's gevonden."

Brasserie Inter-Pol

Auteur:

Rue de La Roche

Auteur: