Megalietenwandeling - Durbuy -Weris

Wéris

Wéris is een van de fraaiste dorpen van Wallonië. Het strekt zich uit over een heuvelflank, in een streek waar Condroz en Ardennen elkaar ontmoeten, hemelsbreed 6 km ten zuidoosten van het wijd en zijd bekende Durbuy, waarvan het trouwens een deelgemeente is. Ook is het zo dat de naam Wéris (de mensen van ter plekke spreken de s duidelijk uit) van Keltische oorsprong is - het Franse guérite (schildwachtershuisje) is ervan afgeleid - en betekent min of meer observatiepost.

Auteur:

Menhir

Drie menhirs onder een boom: Ze werden opgegraven in 1906 en zijn 2 tot 2,5 m hoog. Ooit werden ze weggenomen door een hotelier uit Hotton, die ze goed vond staan in zijn tuin, maar dat heeft niet lang geduurd; nadien werden de menhirs op deze plek - eigenlijk op goed geluk - neergepoot. Een van de stenen brak in tweeën en werd naderhand hersteld, zoals nog steeds te merken is.

Auteur:

Dolmen de Wéris

Wéris is bekend om zijn dolmens en menhirs. Men zou denken dat je in het dorp van Asterix bent.

Auteur:

Het megalithische veld

Het 8 km lange en 300 meter brede megalithische veld van Wéris telt talrijke menhirs die in een lijn staan volgens een zuidzuidwest/noordnoordoost-oriëntering die bepaald wordt door twee dolmens, Wéris I en Wéris II (3200/2600 v.Chr.). Met hun min of meer gelijke afmetingen (+/-10 op 4,60 meter) zijn deze constructies voorzien van een voorportaal en een grafkamer met daarin een parallellepipedumvormige kist die aan drie zijden bedekt is met zware tegels. De puddingsteen die daarvoor werd gebruikt, werd in de buurt ontgonnen. Hoewel dit duidelijk een begrafenisplaats is, lijkt de opstelling van de menhirs ook wel astronomische bedoelingen te hebben. Monument en site geklasseerd (04-02-2014) Uitstekende erfgoed uit Wallonië (Noord dolmen)

Auteur:

Menhirs van Oppagne

De Menhirs van Oppagne zijn drie menhirs die gelegen zijn op het grondgebied van Oppagne in de gemeente Durbuy in de Belgische provincie Luxemburg. De menhirs staan op ongeveer een kilometer ten noordwesten van het dorp en liggen op zo'n anderhalve kilometer ten zuidwesten van Wéris. In de omgeving ligt noordoostelijker op zo'n 600 meter een dolmen: de Dolmen van Oppagne en in en rond de vallei waarin Wéris gelegen is bevinden zich nog een dolmen en nog aantal andere menhirs. De verschillende megalieten in de omgeving zouden verschillende alignmenten met elkaar vormen die evenwijdig aan elkaar gelegen zijn.
De menhirs staan midden in het veld onder een boom. In de boom worden er lintjes gehangen, als zijnde een koortsboom. Oorspronkelijk zouden het waarschijnlijk slechts twee staande stenen zijn geweest, waarvan er één in twee stukken gebarsten is.

Auteur:

Het Megalietenhuis

In het Megalietenhuis vind je een museum, een cafetarie en een koophoekje. Hier kun je terecht voor informatie over Wéris, de wandelingen, de megalieten,... Wandelkaarten, brochures, postkaartjes, souveniertjes,.... zijn in het koophoekje te vinden . Het museum biedt een boeiende kijk op de eerste landbouwers-veetelers die - zo'n 5.000 jaar geleden - op deze unieke site in België op het einde van de Steentijd met puddingsteenrotsblokken de dolmens en menhirs hebben geplaatst. Hun leefgemeenschap en leefwijze worden verduidelijkt aan de hand van didactische borden, voorwerpen, maquettes, reconstructies en een audiovisuele voorstelling. Geleid bezoek is mogelijk mits reservatie 2 weken voor de datum van uw bezoek. bron: www.weris-info.be

Auteur:

Rue du Mont

De wandeling vertrekt vanop de Place Arsène Soreil (Waalse schrijver) en gaat links langs het kapelletje de Rue du Mont in. De wandelaar vindt op deze wandeling wegwijzers van verschillende aard: blauwe, groene, rode en gele kruisjes die corresponderen met wandelingen door het Megalietenhuis uitgezet en die daar ook verkrijgbaar zijn maar vooral ook de rood-witte GR-pad signalisatie.

Auteur:

Rue du Mont

De Rue du Mont , een onverhard pad met hier en daar een kasseistrook, klimt naar de heuvel van de Pierre Haina.

Auteur:

Pierre Haina

Volgens een van de legendes is de Pierre Haina de stop die een onderaardse galerij afsluit. Deze schacht zou leiden tot diep in het centrum van de aardbol, daar waar de duivel in zijn hellevuur heerst. Soms werd het hellevuur zelfs voor de duivel te veel, of wou hij nieuwe zieltjes vangen, en besloot uit zijn hel te kruipen. Hij duwde de rots weg en dwaalde in de streek rond. Niemand heeft hem ooit gezien want voor het kraaien van de haan was hij weer verdwenen en stond de steen weer op zijn plaats. Maar ... de dorpsbewoners bemerkten het wel dat hij weer was langsgeweest: kippen waren dood, ... ruzie brak uit,... ziekte kwam in het dorp, ... Het was genoeg geweest voor de Wérisiens! Zij kwamen samen en zochten samen naar een oplossing bij een jenevertje. Vele mogelijkheden werden voorgesteld, maar bleken steeds onuitvoerbaar te zijn. Een klein meisje, helemaal in het wit gekleed, bracht de vers geraapte eieren van die morgen. Dat was het ! WIT ! De duivel heeft een afkeer van het reine WIT. Van die dag af wordt de Pierre Haina bij elke herfstequinox, door de Wérisiens gewit. bron: www.weris-info.be

Auteur:

Lit de Diable

Het "Lit du Diable" of Duivelsbed is een rotsblok van 2,40 m breed, 1,40 m hoog en 60 cm dik aan de voet van de heuvel waar de Pierre Haina staat. Je kunt er de vorm van een bed met hoofdsteun in terugvinden. Op deze steen rustte de duivel uit van zijn nachtelijke activiteiten. Als hij weer op krachten was, verdween hij in de schacht onder de Pierre Haina naar de Hel. bron: www.weris-info.be

Auteur:

Bospad

Zonovergoten pad door een stuk sparrenbos

Auteur:

Bospad naar Morville

Bospad naar de woonkern van Morville

Auteur:

Morville

Morville is een gehucht in de Belgische provincie Luxemburg. Het ligt in de deelgemeente Wéris, een deelgemeente van Durbuy. Morville ligt ongeveer 1,2 kilometer ten noorden van het dorpje Wéris aan de weg naar Heyd.

Auteur:

Dolmen van Wéris

De Dolmen van Wéris is een collectief graf uit de jonge Steentijd zo'n 3000-2800 jaar voor onze jaartelling, gebouwd door landbouwers. De dolmen behoort tot het type 'alleé couverte' vertaald als 'overdekte galeij' of 'ganggraf'. Draag- en dekstenen zijn puddingsteenblokken en vormen een grafkamer waarin de doden een laatste rustplaats kregen.

Auteur:

Menhir Danthine

De menhir (uit het Bretoense "men"= steen en "hir"= lang) is een monoliet, minder breed dan hoog, vertikaal opgericht en in de grond gezet. Werd hij geplaatst als markeerder van een grafplaats, als onderdeel van een zonnecultus of als opvallende grenspaal ? Vele hypothesen zijn de revue reeds gepasseerd, maar geen enkele heeft hierover uitsluitsel kunnen geven. bron: www.weris-info.be

Auteur:

Puddingsteen

Als u deze rots van nabij kunt bekijken dan lijkt het wel een soort beton van kiezelstenen in cement. En inderdaad, het is een soort natuurlijk beton dat "puddingsteen" wordt genoemd. Deze rots is een zandsteenconglomeraat miljoenen jaren terug gevormd met donkere en bleke rolkeien van kwartsiet,... aaneengeklit in een fijne maar harde zandmassa van het strand van een al lang verdwenen prehistorische zee. Op een hogere gelegen heuvelhelling ten oosten van Wéris ligt een harde laag conglomeraatbank, puddingsteen. Door de werking van de aarde over de miljoenen jaren heen - aardbevingen, erosie,... - kwamen er barsten in de bank, zijn sommige rotsblokken uit de bank losgekomen en weggegleden. Zo'n 5.000 jaar geleden bedacht de mens dat die rotsblokken toch wel ideaal waren. Ze zochten naar de juiste steen, versleepten die tot op de juiste plek en plaatsen de menhirs en bouwden er megalietgraven mee. Het Megalietenmuseum heeft een maquette over het stenentransport met traditionele middelen bron: www.weris-info.be

Auteur:

Dolmen van Oppagne

Zo'n 5.000 jaar geleden, in het laatneolithicum, hebben mensen van een groep van de Seine-Oise-Marne-cultuur (SOM) hier de dolmens opgericht. De in de dolmen van Oppagne gevonden beenderresten wijzen op een inhumatie van minstens een tiental individuen van verschillende leeftijden. De gevonden grafgiften waren stenen voorwerpen zoals schrabbers, klopstenen en steelspitsen (pijlpunten). Scherven afkomstig van klokbeker aardewerk wijzen op een later hergebruik van het monument tussen 2200-2000 v.Chr door een groep van de klokbekercultuur (KB). Deze dolmen staat in een kuil en is vergezeld van een rij menhirs.

Auteur:

Menhirs d' Oppagne (Durbuy)

De Menhirs van Oppagne zijn drie menhirs die gelegen zijn op het grondgebied van Oppagne in de gemeente Durbuy. De menhirs staan midden in het veld onder een boom. In de boom worden er lintjes gehangen, als zijnde een koortsboom. Oorspronkelijk zouden het waarschijnlijk slechts twee staande stenen zijn geweest, waarvan er één in twee stukken gebarsten is.

Auteur:

Sint-Walburgakerk van Wéris

De romaanse Sint-Walburgakerk van Wéris dateert uit de 11de eeuw en is daarmee, samen met de kerk van Tohogne, een van de oudste kerken uit de streek. Ze werd gebouwd in de Romaanse Maasarchitectuur. De vierkante kerktoren is het oudste gedeelte. De kerk onderging talrijke verbouwingen in de 16de en 18de eeuw, en werd in de 20ste eeuw gerestaureerd. De heilige Walburga is de patrones van de landbouwers, ... Links in de hoek op de foto de Augustussteen: deze werd in het begin van de 20ste eeuw gekapt. In de hoogovens van Luik werden toen puddingsteenblokken gebruikt als vuurvaste bodembedekking. Deze steen is daarvoor gekapt maar geraakte niet meer op zijn bestemming: het uitbreken van de oorlog 1914-18 maakte een abrupt einde aan het kappen van puddingsteen. De bewoners van Wéris hebben de puddingsteenblok op het grasplein achter de kerk gelegd ter gelegenheid van het eerste Steenfeest in augustus 1981.

Auteur:

Dolmen d'Oppagne

Dolmen d'Oppagne. Deze dolmen bevindt zich in een kuil onder enkele majestueuze bomen. Daardoor is hij niet te zien vanop afstand. Je ziet dan wel de menhirs die in de buurt staan, maar je moet echt wel tot onder de bomen komen om de dolmen te zien.

Auteur:

Place de la Pierre

Op de Place de la Pierre werpt een monumentale notenboom zijn schaduw en bij die boom ligt de Pierre d'Août (augustussteen), een enorm blok puddingsteen, door de dorpelingen uitgehakt en in augustus 1982 hierheen gesleept, op de wijze van hun verre voorouders. Het ruime plein, een vroeger kerkhof, is omzoomd door een aantal panden, waarvan enkele zeker de moeite waard zijn.

Auteur:

Dolmen (hunebed) te Wéris

Auteur:

Col du Rideux Noord

Col du Rideux Noord

Beklimmingscode van RouteYou :

• Lengte : 2.73 km
• Stijging : 203 m
• Gemiddelde hellingsgraad : 8 m / 100 m - 7.74 %
• Maximale hellingsgraad : 10.71 %

Col du Rideux Oost

Col du Rideux Oost

Beklimmingscode van RouteYou :

• Lengte : 2.64 km
• Stijging : 160 m
• Gemiddelde hellingsgraad : 6 m / 100 m - 5.55 %
• Maximale hellingsgraad : 10.58 %

Col du Rideux Zuid

Col du Rideux Zuid

Beklimmingscode van RouteYou :

• Lengte : 2.29 km
• Stijging : 154 m
• Gemiddelde hellingsgraad : 6 m / 100 m - 6.16 %
• Maximale hellingsgraad : 11.14 %