Malak cheshme spring

جمعه شانزدهم مردادماه1394
ملک چشمه
دشت لار بزرگ ترین دره ایران است که در ۷۰کیلومترى شرق تهران در جاده هراز قرار گرفته. آب و هواى متغیر این دشت را به لار دیوانه و چشمه هاى متعدد آن را به سرزمین هزارچشمه مشهور کرده است.
پارک ملى لار
مکانى مناسب براى راهپیمایى و دریاچه آن در صورت صدور اجازه توسط سازمان حفاظت محیط زیست موقعیتى خوب براى شنا و ماهیگیرى است. ابرهاى دور دماوند اگر اجازه دهند، لار بهترین مکان براى دیدن چهره زیباى بام ایران و عکاسى از آن است.
لار زیستگاه جانورانى چون خرس، گراز، گرگ، روباه، پلنگ، کل و بز، قوچ و میش، عقاب طلایى، کبک، انواع مار از جمله افعى البرزى و ماهى قزل آلا است گونه هایى که در سال هاى اخیر به شکل خطرناکى کاهش یافته اند. در این دشت مى شود انواع گون، خرگوشک، آویشن، پونه، کاکوتى، گل گاو زبان و باریجه را که مصارف دارویى و صنعتى دارند پیدا کرد
در بهار لار دامن شقایق به تن مى کند. تابستان از شقایق ها خبرى نیست اما دشت هنوز هم سبز و پوشیده از علف هاى کوتاه قد است و این سبزى تا شهریور هم باقى مى ماند.
رودخانه اى که از سد لار مى آید و رودخانه هاى فصلى دیگر در تابستان هم در لار جریان دارند. به این ترتیب سراسر تابستان براى سفر به لار مناسب است. برنامه سفر مى تواند یک یا دوروزه باشد اما براى شب مانى در لار به این دلیل که پارک ملى است باید از سازمان حفاظت محیط زیست مجوز گرفت
به دلیل وجود انواع مارها در لار باید براى پیاده روى در این دشت حتماً گتر به پا داشت. هنگام چادر زدن نیز باید نزدیک نبودن به بستر رود را مدنظر داشت. آب و هواى لار بسیار متغیر است و ممکن است با یک بارش ناگهانى سطح آب بالا بیاید. با توجه به وسیع بودن دشت و بالا بودن احتمال گم کردن مسیر به همراه داشتن قطب نما مى تواند اطمینان سفر را بیشتر کند.
براى رسیدن به لار باید طول جاده هراز را پیمود. در حاشیه جاده تپه هایى دیده مى شود که گاه راس آنها صخره اى و قرمزرنگ است. این صخره ها گدازه هاى آتشفشانى دماوندند. همین حصار سرخ است که سرخ حصار را به این نام معروف کرده است. در بین کوه هاى اطراف جاده توف سبز البرز بیش از سنگ هاى دیگر به چشم مى خورد. در این کوه ها فسیل هم یافت مى شود. شاید براى خرید مایحتاج سفر امامزاده هاشم با فروشگاه ها و رستوران هاى بین راهى اش آخرین فرصت باشد
در این منطقه تپه ها را گیاهى به نام «بى خون» پوشانده است. گیاهى با برگ هاى ریز که در زمستان گل مى دهد. گل هایش شبیه قاصدک اند. گاهى تنها یک ارگانیسم تمام تپه را مى پوشاند. یعنى فقط از یک ریشه، تپه اى پر از بى خون مى شود. پوشش گیاهى این منطقه که لار را هم شامل مى شود پیشتر جنگل هاى انبوه بوده اما امروز فقط اورس به چشم مى خورد که از لابه لاى صخره ها بیرون زده. براى رسیدن به لار باید دوراهى پلور را به سمت چپ رفت. دشت لار از امکانات رفاهى برخوردار نیست اما در جنوب آن امامزاده اى به نام اسماعیل وجود دارد که مى توان از امکانات محدود آن استفاده کرد.رعایت مسائلى چون خارج کردن زباله از پارک، وارد نشدن به محدوده پوشش گیاهى با ماشین، دقت در زمان برپایى آتش و نچیدن گیاهان نکاتى هستند که یک طبیعتگرد هرگز نباید فراموش کند.