Μαίναλο: Καταφύγιο Μαινάλου - Οστρακίνα - Λεβίδι

Η διαδρομή έγινε την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2024 από τον Φυσιολατρικό Όμιλο Ρ.Ο.ΜΠ.Α. με πολύ καλές συνθήκες για την εποχή και σχεδόν την απουσία χιονιού.

Η πορεία ξεκίνησε από το καταφύγιο. Στην αρχή ακολουθούμε το δρομάκι που εξυπηρετεί τις παρακείμενες κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Στον πρώτο ελιγμό, υπάρχει ξύλινη πινακίδα που επισημαίνει την αρχή των διαδρομών προς Λεβίδι και κορυφή Οστρακίνας. Το μονοπάτι μας φέρνει άμεσα σε λάκκα, στην άκρη της οποίας βρίσκεται η διακλάδωση με τη διαδρομή που αποκλίνει αριστερά για να κατέβει προς το Λεβίδι.
Η ανάβαση προς την κορυφή συνεχίζει ευθεία σε σαφές και καλά σημασμένο μονοπάτι με κίτρινο τετράγωνο. Μετά από ένα ομαλό τμήμα, φτάνουμε κοντά στη ράχη της Οστρακίνας όπου το μονοπάτι στρίβει δεξιά. Το μονοπάτι τραβερσάρει μια κάπως απότομη πλαγιά και φτάνει σε ομαλή πτυχή μπροστά σε μικρή βράχινη έξαρση. Εδώ γυρίζουμε αριστερά, Περνάμε από μία διαδοχή από ομαλότερα και πιο απότομα ‘σκαλιά’ και βγαίνουμε στο διάσελο ανάμεσα στα δύο ψηλότερα άκρα της Οστρακίνας. Η ψηλότερη κορυφή είναι αριστερά. Η σημανση είναι αραιή, αλλά εμφανής και μας φέρνει εύκολα στο μικρό πλάτωμα της κορυφής που υπάρχουν τριγωνομετρικό κολωνάκι, ελληνική σημαία και εικονοστάσι. Σωροί από πέτρες υπονοούν ότι παλαιότερα υπήρχε εξωκλήσι αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία, τον Άγιο τον κορυφών.
Στην κατάβαση ακολουθήθηκε η ίδια διαδρομή.
Έγινε προσπάθεια για ένα “κόψιμο”, αλλά ουσιαστικά δεν κερδήθηκε χρόνος.
Στη συνέχεια ακολουθήθηκε το μονοπάτι για το Λεβίδι, μία συνεχής κατηφορική διαδρομή με έντονες κλίσεις σε αρκετά σημεία και υψομετρική διαφορά πάνω από 800 m., που το μεγαλύτερο μέρος της έγινε μέσα σε πυκνό ελατόδασος. Το μονοπάτι με πολύ καλή σήμανση, κόκκινο τετράγωνο. Η κατάληξη στην πλατεία του Λεβιδίου σε γνωστή ταβέρνα της περιοχής με εξαιρετικούς τοπικούς μεζέδες (γουρουνοπούλα κά.).

Αξίζει εδώ να θυμηθούμε ότι τον χειμώνα του 2005 μία σχετικά έμπειρη ορειβατική ομάδα έχασε 5 μέλη της λόγω ατυχών επιλογών. Συγκεκριμένα στις 13 Φεβρουαρίου του 2005, ομάδα 28 ορειβατών του ΕΟΣ Αθηνών προωθείτο από το καταφύγιο προς την κορυφή της Οστρακίνας σε συνθήκες καιρού και χιονιού που δεν ήταν ασφαλείς: είχε χιονίσει πολύ τις προηγούμενες μέρες και ο καιρός ήταν νοτιάς με αρκετό άνεμο. Η ομάδα έφτασε στην κορυφή από την ασφαλή διαδρομή της ράχης η άρχισε την κατάβαση με νέο προορισμό το Λεβίδι. Στην κάθοδο ωστόσο, η ομάδα αποφάσισε να παρακάμψει την πλήρη κατάβαση μέχρι τις λάκκες από την ασφαλή διαδρομή της ανάβασης και δοκίμασε να διασχίσει την ανατολική όψη που ήταν προφυλαγμένη από τον άνεμο που τους ταλαιπωρούσε. Όταν μπήκαν σε κάπως πιο απότομο πεδίο αποκολλήθηκε ‘κορνίζα’ και δημιούργησε χιονοστιβάδα που τους παρέσυρε: πέντε από την ομάδα καταπλακώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι παρασύρθηκαν χαμηλότερα χωρίς άλλες συνέπειες. Οι πέντε ορειβάτες, τρεις άντρες και δύο γυναίκες ανασύρθηκαν νεκροί από τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στη θέση εκείνη.
Το δυστύχημα προκάλεσε όπως αναμενόταν αναστάτωση στην ορειβατική κοινότητα, καθώς επρόκειτο για οργανωμένη ανάβαση, υπό την ευθύνη αρχηγών αναβάσεων του μεγαλύτερου ορειβατικού συλλόγου της χώρας. Ασκήθηκαν ένδικα μέσα και στη δίκη που έγινε οι δύο αρχηγοί της εκδρομής βρέθηκαν κατηγορούμενοι για άνθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή. Δεν αποδόθηκαν ποινές. Το γεγονός άφησε πάντως έντονες μνήμες στην ορειβατική κοινότητα, που επέδωσε τον κοινό τόπο, ότι οι κακές συνθήκες και οι λανθασμένες επιλογές μπορούν να μετατρέψουν ένα φιλικό βουνό σε άσχημη παγίδα.
Σε ανάμνηση του τραγικού γεγονότος τοποθετήθηκε μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των νεκρών ορειβατών Φώτη Βαρουξή, Φωτεινής Σιδηρουργού, Αιμίλιου Χαρλάφτη, Seale Diana και Σπύρου Βέττα.
Η Οστρακίνα μπορεί να φαίνεται σαν φιλικός λόφος αλλά δεν παύει να είναι μία κορυφή κοντά στα 2000 μέτρα και τον χειμώνα χρειάζεται προσοχή και σχετικός εξοπλισμός.


Trail from Kardarás to Levídion passing through:
- Καταφύγιο ΕΟΣ Τρίπολης (0.2 km)
- Οστρακίνα (2.3 km) - Λεβίδι (6 Κm)