(Maastricht) Natuurgebied Hochter Bampd

Download

Author

Ben Verstreyden

114 94 379

See more trails from this author

Trail stats

Distance: 2.48 mi
Elevation gain: 23 ft
Technical difficulty: Easy
Elevation loss: 23 ft
Max elevation: 151 ft
TrailRank: 16
Min elevation: 125 ft
Trail type: Loop

Coordinates: 398
Uploaded: October 17, 2017
Recorded: October 2017

Be the first to clap

near Neerharen, Flanders (Belgique)

Viewed 241 times, downloaded 11 times

Itinerary description

Het natuurpark Hochter Bampd, gelegen in de alluviale vlakte van de Maasvallei, is geklemd tussen de Zuid-Willemsvaart en de Grensmaas. De route loopt over de verharde winterdijk en voorbij de Biezenplas kan je struinen tussen dijk en Maas. Limburgs Landschap staat in voor het beheer, de natuurontwikkeling en openstelling van dit pareltje langs de Maas.

Waypoints

Beheer

Het beheer van het natuurgebied wordt gedaan door grote grazers. De dieren lopen het hele jaar buiten, bepalen zelf hun kuddeverbanden en stellen zelf hun menu samen uit honderden kruiden en grassen . Deze dieren zijn prima zelfredzaam. Ze hebben een verschillende manier van voedselopname. Zo grazen runderen met hun tong, die ze om het lange gras heen slaan en dit vervolgens naar binnen trekken. Een paard daarentegen knabbelt met zijn tanden, maar ook een hert kan met zijn lippen en tanden goed knabbelen. Voor het rund geldt dat voor gras een lengte van minimaal 8 centimeter nodig is om goed te kunnen grazen, paarden kunnen gras tot 2 centimeter kort afknabbelen terwijl bijvoorbeeld de gans het gras nog korter kan maken.
Naast gras eten de runderen ook houtachtige planten. Hierdoor houden zij het landschap open. Maar de invloed van runderen gaat veel verder: zij schuren tegen bomen, verspreiden zaden via hun vacht, vertrappen de bodem en laten hier en daar hun mest vallen. Dit leidt tot allerlei kansen voor andere dieren en planten om zich bijvoorbeeld te vestigen of te verspreiden.

Bevers

Bij de poel zie je beversporen.Bevers spelen hier een sleutelrol. Zij nemen het natuurlijke onderhoud van oevers voor hun rekening. Met hun beitelvormige snijtanden knagen ze complete bomen om; om er van te eten of om burchten mee te bouwen. Hun houtbehoefte is wel 4.000 kilo per jaar: zo houden zij de boomgroei in toom en verschaffen ze grote hoeveelheden klinkhout, een verzamelnaam voor al het dode hout langs en in de rivier.Zo maken ze open plekken waar weer planten en bloemen kunnen groeien.
Een echte en goedkope natuurwerker

Dassen

Soms zie je ondiepe, onbedekte putten waar de das zijn uitwerpselen achterlaat. Deze latrines liggen aan hun territoriumgrenzen, en markeren zo het territorium.
Dassen eten voornamelijk regenwormen, insectenlarven en plantaardig voedsel als vruchten, knollen, granen, klaver en gras. Tot hun dieet behoren ook slakken, amfibieën (kikkers) en kleine zoogdieren, op de grond broedende vogels en hun eieren, aas en zelfs egels. De dieren zijn meer carnivoor in de lente en meer herbivoor in de herfst.

De Maas

De Maas roept automatisch herinneringen op: ze boetseerde door de eeuwen heen een veelzijdig en boeiend landschap. Ze stroomde er al toen de Neanderthaler hier rondzwierf. Ze is een product van het verdwijnen van de ijstijd en de overgang naar een warmer klimaat. Biologe Martine Lejeune beschrijft haar als volgt: een mooie rivier, koppig, krachtig, nukkig en grillig. Koppig? Welja! Waarom zou ze anders de moeite doen om zich een weg te banen dwars doorheen de Ardennen? Komend uit Frankrijk komt daar ineens dat massief opdoemen: hoog, zeer oud en keihard. Je zou denken dat je er als rivier ook omheen kunt, maar dat is zonder de Maas gerekend. Die gaat er dwars doorheen: diepe nauwe valleien en fascinerende landschappen vormend. En dan is er nog de Maas als snelweg, migratieroute, natuurfenomeen, enzovoort.

Everzwijnen

Wilde zwijnen zijn in de schemering en 's nachts actief. Het zijn alleseters, ze eten voornamelijk plantaardig voedsel zoals eikels, kastanjes, knollen en groene plantendelen, maar ook dierlijk voedsel als aas, regenwormen, insectenlarven en knaagdieren. Er zijn meldingen dat ook hertenkalveren ten prooi vielen. Meestal wroeten ze met hun gevoelige snuit in de bosbodem. Door dit gewroet komt de minerale ondergrond vrij waardoor bepaalde zaden beter ontkiemen.
Wilde zwijnen leven in kleine groepen, "rotten" genaamd, bestaande uit vrouwtjes met hun jongen en één- en tweejarige zwijnen.
Overdag houden wilde zwijnen zich doorgaans schuil in hun nest (leger), dat zich meestal in dichte dekking bevindt. De aanwezigheid van wilde zwijnen kan best worden vastgesteld aan de hand van loopsporen, zoelplekken waar ze hun modderbad nemen, schuurbomen, wroetsporen en uitwerselen.

Grenspaal

Nadat België zich in 1830 onafhankelijk had verklaard werd pas op 8 augustus 1843 een conventie gehouden te Maastricht over de markering van de grens. In dat jaar werd de grens gemarkeerd door het plaatsen van gietijzeren grenspalen langs de Maas, aan weerszijden, steeds tegenover elkaar en met het zelfde nummer. Paal 107 is de eerste van deze serie langs de Maas.

Herstel rivierenlandschap

Eeuwenlang is het Maasdal een breed uitwaaierend rivierlandschap geweest. De wisselende waterhoeveelheden en de grote dynamiek leidden tot regelmatige overstromingen en afsnijdingen van meanders. Daarbij schoof de rivier steeds meer oostwaarts.
Vanwege de ligging op de grens, haar onbevaarbaar karakter en het feit dat grind in de ondergrond zit, heeft de mens hier drastisch huisgehouden: bedijking, recht trekking, ontgrinding in het zomer en winterbed, wateronttrekking, het gebeurde allemaal.
Met de indijking in de tweede helft van de 19de eeuw heeft de Grensmaas een totaal ander uitzicht gekregen. Het werd een diepe geul met overal dezelfde breedte. Maar de veiligheid was niet gegarandeerd. De Maas brak geregeld uit haar keurslijf. Na de hoogwaters in de winters van 1993 en 1995 heeft men beslist om van de Grensmaas weer een natuurlijke rivier te maken. Met het Grensmaasproject langs Nederlandse zijde en de Levende Grensmaas aan de Vlaamse kant realiseert men drie doelstellingen: hoogwaterbescherming, natuurontwikkeling en grindwinning ( 55 miljoen ton). Door het toelaten en stimuleren van rivierkundige en ecologische processen zal de Maas weer zijn eigen dal mogen vormen.

Kanaaldijk

De kanaaldijk is afgezoomd met rode beuk. Zijn stam heeft geen kurklaag. Daarom is hij gevoelig voor zonnebrand. Om zich te beschermen zal hij zijn takken zo laag mogelijk laten zakken, zodat zijn stam volledig in de schaduw staat.

Kasteel van Hocht

Voormalige cisterciënzerinnenabdij, thans kasteel van Hocht.
De Sint-Agatha-abdij van Hocht is een stichting van Diederik van Lodenaken, heer van Pietersheim van circa 1180.
De cisterciënzerinnen van Hocht evolueren geleidelijk naar een meer seculiere leefregel. Vanaf de eerste helft van de 17de eeuw wordt ze adellijk genoemd. In1622, als maatregel tegen de verzwakkende tucht wordt een 1 km lange muur rondom het klooster gebouwd.
De abdij lag oorspronkelijk vlak bij de Maas. Een dreef verbond ze met het kasteel van Pietersheim. Aan de oostzijde wordt in de eerste helft van de 19de eeuw de Zuid-Willemsvaart getrokken. Door de aanleg van de verbindingsvaart van het Albertkanaal naar de Zuid-Willemsvaart, ten noordwesten van het kasteel, raakt het goed ook afgesneden van zijn natuurlijke verbinding met Pietersheim.

Konikpaarden1

Anders dan runderen grazen paarden kort, jong gras. De hele zomer door grazen ze kleine weitjes kort, terwijl de rest van het gebied met rust gelaten wordt. Als in de loop van de herfst deze weitjes steeds minder opleveren, gaan de dieren ook elders hun voedsel zoeken. Ze maken dan graag gebruik van de voorbereiding door runderen, die de voorkeur geven aan ruiger gewas. De door runderen open gegraasde terreindelen zijn weer voor paarden interessant. Een ander verschil met rund is dat paarden planten met antivraatstoffen mijden en de voorkeur geven aan voedsel armer gewas.

Natuurgebied Hochter Bampd

Na de ontgrinding tussen 1950 en 1966 is hier spontaan een ooibos ontstaan
Het bestaat voor het grootste deel uit schietwilgen. Er staat ook een zwarte populier. Deze schietwilgen kiemen op kale natte klei of zandplaten. Na het kiemen gebeurt er iets fantastisch: iedere wilg groeit een meter, soms wel twee meter per jaar. In twintig jaar tijd staat er dan ook een groots ooibos. Er is geen ander bostype in Europa dat zo snel groeit!

Plas-Dras

Dit plas dras perceel is een prima verblijfplaats en voedselgebied voor allerlei soorten vogels. De tijdelijk hoge waterstand drijft de bodemfauna naar de oppervlakte. Deze komt daardoor binnen bereik van de vogels. In de nabijheid van de plas zie je weidevogels, zoals kievit en tureluur en scholeksters. Bovendien zijn er tijdelijk allerlei eenden soorten doortrekkend of met jongen aan te treffen: wilde eend, wintertaling en krakeend. Amfibieën, zoals groene kikker en watersalamander, planten zich in dergelijke plassen voort.

Reigerkolonie

Eind januari, begin februari staan de eerste reigers alweer op de nesten. Wie in deze periode over de kanaaldijk wandelt hoort aan de schelle kreten uit de boomtoppen dat de reigers op hun nesten zijn teruggekeerd. Met een takje in de snavel komt de partner met gestrekte nek aanvliegen en landt met een schorre kreet op de tak naast het nest, dat hoog in de wilgen is gebouwd.
Bij de Maaswerken in 2012 hebben zich een aantal reigers verplaatst naar het park van de Abdij van Hocht aan de overkant van het kanaal.

Tot ziens

Bedankt voor je bezoek aan natuurgebied Hochter Bampd! We hopen dat je hebt genoten van deze wandeling. Steun de Limburgs natuur door ook lid te worden (15 euro per jaar) van Limburgs Landschap vzw! Meer informatie over hoe je lid kan worden, onze werking en onze andere natuurgebieden, vind je op http://www.limburgs-landschap.be Limburgs Landschap vzw Dekenstraat 39 3550 Heusden-Zolder 011 53 02 50 info@limburgs-landschap.be Facebook: "Ik hou van het Limburgs Landschap" Auteur: Limburgs Landschap vzw Lees meer via http://www.routeyou.com/nl-be/location/view/48869160/tot-ziens#StcCuM3sZbzCUlcM.99

Verbindingskanaal

Tussen 1930 en 1938 werd het verbindingskanaal tussen Zuid-Willemsvaart en het Albertkanaal aangelegd. Het hoogteverschil tussen beide kanalen bedraagt 20m en wordt overwonnen door twee sluizen.

Vogels spotten

Het hele jaar door kan je allerlei roof-, zang- en watervogels spotten. In het voorjaar krijg je de broedvogels die hun broedgebieden opzoeken en kan je genieten van de voorjaarstrek.
De voorzomer en zomer zijn allerlei roof-, zang- en watervogels te zien die hier verblijven, heel vaak ook met jongen.
Vanaf oktober is het dan weer uitkijken naar trekvogels die aan hun tocht naar het zuiden beginnen en kan je ook reeds de eerste wintergasten verwachten.

Wissenplas

Na de grindwinning is deze Wissenplas gebleven. Hier kan je vooral in de winter veel watervogels spotten. Het gaat dan om smienten, krakeenden, slobeenden, futen, wilde eenden, kuifeenden, tafeleenden en grauwe ganzen. Daarbij zijn altijd meerdere aalscholvers en ook ijsvogels aanwezig die van het open water profiteren.

Zuid-Willemsvaart

De Zuid-Willemsvaart is een kanaal genoemd naar koning Willem I der Nederlanden (1815) onder wiens bewind het kanaal tot stand kwam, als alternatief voor de Maasroute. Het kanaal kwam in relatief korte tijd gereed omdat men voor een belangrijk deel gebruik maakte van reeds aanwezige vaarwegen, met name het Canal du Nord. Delen van dit kanaal zijn onder de heerschappij van Napoleon Bonaparte gegraven als vaarverbinding aan de Noordgrens van het Franse rijk tussen de Schelde, de Maas en de Rijn.

Comments

You can add a comment or review this trail