Kızkalesi'nden Örnekköy'e ( 2014 12 )

Geride kalan haftanın en iyi günündeydi hava ve biz dağ yolundaydık. İzmit Körfezinin ucunda ki tesiste ihtiyaçlarımız için küçük bir mola verip serin deniz havasını çektik ilk önce içimize.

Yuvacık’ı geçtikten sonra ise son yağışlarla neredeyse tamamen dolmuş olan barajın manzarası eşliğinde yükseldik Camii Düzü köyüne kadar. Yaklaştıkça Büyükkaya ve onun hemen önünde yer alan ve daha alçak olan Kızkulesi girdi görüş alanımıza. Bir sonraki durağımız ise yürüyüşe başlayacağımız noktadaki Örnek Köy’e ait son evler oldu…

Uzun birkaç zig zag boyunca iyice coşmuş olan ve henüz ismi Karpuzdere olan suya kadar alçaldık. Üzerinden geçtiğimiz köprünün yanındaki tabela İnönü Yaylası’na 20 km olduğunu gösterse de aklımızı çelemedi :) ve yol bu noktadan itibaren asırlık kayın ağaçlarının eşliğinde tekrar yükselmeye başladı.

Solumuzda kalan ve her mevsim akışını koruyan küçük şelale bu sefer daha coşkulu akıyordu. Yaz aylarında olduğu gibi hemen altına kadar sokulamasak da uzaktan bol bol fotoğrafını alma şansımız oldu. Kızkulesi’ne tırmanan patikaya sapmadan önceki küçük düzlük de iyice soluklandık.

En üst noktaya ulaştığımızda, açık havanın verdiği görüşle birlikte manzara her zaman gibi etkileyiciydi. Müflisdere’nin içinden aktığı kanyon, Karpuzdere’nin geldiği vadi ve iki derenin hemen altımızda birleştiği noktaya ek olarak karşımızdaki Kartepe’nin yükseklerine yağmış olan kar bu zenginliği ayrıca taçlandırmıştı.

Dönüş yolumuzda bize Karpuzdere eşlik etti. Her zaman kullandığımız patikanın bir bölümü her ne kadar yapılan kesim çalışmaları, araçların giriş çıkışları ile biraz hırpalanmış olsa da ilerleyen bölümleri yürümenin verdiği keyif gene de yeterliydi.

El fenerlerimizin ışığında geçtiğimiz tünelde bu sefer yarasalara rastlayamasak da çıkışta erkenci bazı kardelenler dikkatli gözlerden kaçmadı. Gün boyu güle oynaya yürüdüğümüz bir parkur oldu Kızkalesi, darısı yeni yılda yürüyeceklerimizin başına ve mutlu bir yıl daha geçirmeniz dileğiyle…