خط‌الرأس سنج به کهار

معرفی قلل ناز و ورکش و کهار
قله ناز به ارتفاع ۴۱۰۰ متر و ورکش به ارتفاع تقریبی ۳۷۵۰ متر در امتداد هم و در یکی از خط‌الرأس های غربی البرز قرار گرفته اند. این خط‌الرأس از شرق پس از قله ناز به قلل کهار، هفت خوانی، گرچان و هزار بند ختم شده در جاده چالوس بین منطفه آسارا تا گچسر به پایان می‌رسد. این خط‌الرأس از غرب پس از قله ناز به قله ورکش سپس به قلل مشهور شاه کرم، خوراسان کوه، ارژنگ و آسمان کوه در منطقه هشتگرد و طالقان رسیده در حوالی منطقه زیاران به اتمام می‌رسد.
همچنین قله ناز از جنوب دو یال مجزا دارد که اولی از طریق یال جانپناه سیاهدر به قله خوان کهار (جاده چالوس) می‌رسد و دومی به موازات دره دروان پس از صعود چند قله فرعی به روستای دروان ختم می شود.
روستاهای جنوبی قلل ناز و ورکش که می‌توان از طریق آن ها به چکاد این قلل رسید به ترتیب روستای کلوان در کیلومتر ۳۵ جاده چالوس و روستاهای دروان و سنج در منطقه برغان (ساوجبلاغ کرج) است.
پهنه ها و یال های شمالی قلل ناز و ورکش به روستاهای گته ده، لمبران و جوستان (طالقان) ختم می‌شوند که در جاده ای موسوم به آزادبر قرار گرفته اند.
ابتدای جاده کوهستانی و خاکی آزادبر (از شرق) از منطقه گچسر جاده چالوس شروع می‌شود تا شهرک طالقان ادامه دارد.
«غار زیبای یخ مراد در ابتدای این جاده و در جوار روستای کهنه ده واقع است»
قله ناز به ارتفاع ۴۱۰۸ متر بعد از شاه البرز از مهمترین قلل منطقه طالقان به شمار می آید که در شرق البرز غربی قرار دارد و از جنوب به دره چالوس و از شمال به طالقان منتهی می شود . خط الراس شرقی این قله به قله های میشینه نو،‌ کهار ،‌ هفت خوان،‌ کلاش ویا و کرچان، متصل است. در شمال این خط الراس ، دره زیبای طالقان و روستاهایی مانند گته ده و آزاد وجود دارد. در جبهه جنوبی کوههای ناز و کهار روستاهای کلوان و کلها قراردارند. بر روی یال جنوبی این کوه در ارتفاع ۳۲۵۰ متر جانپناه سیادر واقع است.
قله کاهار با ارتفاع 4050 متر در حاشیه شرقی منطقه البرز غربی و در امتداد رودخانه کرج، مرز طبیعی کوهستان طالقان و ساوجبلاغ و آسارا محسوب می‌شود و از سمت شمال شرق توسط گردنه سیرابشم به قلل هفت‌خوانی و کرچان، از سمت غرب به قلل ناز و ورکش، از جهت شمال به روستای گته‌ده و از سمت جنوب به روستای کلوان منتهی می‌شود.
روستای کلوان:
روستای کلوان آخرین روستای محله سیرا بخش آسارا‎‎کرج محسوب می شود و‎‎با جمعیت بیش از ۲۰۰ ‏خانوار و وسعتی بیش از یک هزار هکتار بالاتر از سایر‎‎روستاهای این محله قرار دارد که با زیبایی بی حد و حصر گردشگران زیادی را به ‏سوی خود می کشاند. رودخانه و درختان بلند و گاه قطور گیلاس ،‎‎گلابی، سیب و گردو در این روستا از جمله جاذبه های کلوان به شمار می رود و وجود‎‎دو قله بالای چهار هزار ‏متر کهار و ناز نیز کوهنوردان زیادی را به سوی خود‎‎جذب می کند‎. این روستا در کیلومتر 42 جاده کرج چالوس واقع است.
روستای سنج:
روستای سنج در دهستان برغان و بخش چندار در شهرستان ساوجبلاغ در غرب کلانشهر کرج و در میان رشته کوه های البرز واقع شده است که به هشتگرد هم نزدیک می باشد. این روستا دارای باغ های میوه در حاشیه رودخانه است که محلی کاملا ییلاقی دارد که در فصل بهار به مکانی منحصر به فرد تبدیل می شود. بافت نیمه جنگلی روستا و منطقه زیبای توکوه که در فاصله پانزده کیلومتری از شمال روستای سنج قرار گرفته و منطقه ای سرسبز و ییلاقی است، بسیار زیبا و دیدنی است. درختان میوه این منطقه آلبالو، گوجه سبز یا گوجه برغانی، گیلاس و گردو می باشد. آب هوا در این مکان زیبا در فصل تابستان و بهار معتدل و در پاییز و زمستان سرد است. سنج که در منطقه ای کوهستانی و در ارتفاع ۲۸۰۰ متری از سطح آبهای آزاد قرار گرفته از تفرجگاههای شاهان دوران مختلف بوده که نشان دهنده قدمت طولانی روستا است.
بعد از خروج از روستای برغان و حرکت به سمت کردان و طی مسیر تقریبا یک کیلومتری با جاده فرعی روبرو خواهید شد که نام چهار روستا در روی آن مشاهده خواهید کرد که روستای سنج یکی از آنها است، از ورودی جاده برغان–کردان مسیر دوازده کیلومتر از میان کوهها و دره وجود دارد که شما را به اینجا می رساند. توجه داشته باشید که در مسیر یک دو راهی وجود دارد که شما باید به سمت چپ برانید و به تابلو دقت داشته باشید، طول جاده از خود کردان تا سنج بیست و چهار کیلومتر است.

شرح برنامه:
روز جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۲، حرکت از میدان آرژانتین آغاز گردید. قرار بود که تیم به ۱۰ نفر عازم برنامه شود اما دو نفر از اعضای تیم از ابتدا انصراف دادند. در نتیجه، تیم با ۸ نفر به سرپرستی آقای مجید قیدی نژاد، جناب فراهانی و ۶ نفر از باشگاه توچال به اسامی شهاب بیات بارونی، مدیر باشگاه، میلاد خورشیدی سرپرست دوم برنامه، امید روانشاد، مرتضی حسینی، کیمیا صدیق نیا و مهدی علیپور به سمت روستای سنج به راه افتاد و در نهایت پس از طی ۲ ساعت به روستای سنج، محل شروع پیمایش رسیدیم. پس از معارفه اولیه تیم حرکت نمود و از مسیر دره پیمایش آغاز گردید و مطابق با سبک این نوع برنامه ها، قدمها تند و پیمایش سریع بود. حین مسیر، چند مرتبه مجبور به عبور از روی مسیر آب شدیم که به علت نبود پل در مسیر، پیمایش این مسیر در فصول سرد باید بسیار با دقت باشد. پس از طی ۵۰ دقیقه، به یک سرویس بهداشتی رسیدیم و پس ۱۵ دقیقه، به آبشار اول و پس از ۵ دقیقه به آبشار دو قلوی بعدی و در ساعت ۶:۱۵ به آبشار سوم و آخرین آبشار رسیدیم که زیبایی مسیر را دو چندان می کرد. در نهایت پس از ۱۵ دقیقه به دشت توکن ذسیدیم. این دشت مسطح دوده و محل چشمه های بسیار است. صبحانه به مدت ۲۰ دقیقه صرف شد. و آماده حرکت شدیم. در این نقطه مسیر دو قسمت می شود.مسیر اول ادامه دره و رسیدن به نقطه زیر قله ورکش و ادامه صعود، و مسیر دوم که به سمت راست پیچیده و یال سنگی منتهی به قله اشکدر را پیمایش نموده و سپس در ادامه مسیر به سمت قله ورکش برویم که برنامه سرپرست برنامه پیمایش مسیر دوم بود. تیم به سرعت حرکت کرده و یال سنگی و ریزشی را با دقت و تمرکز طی نموده و پس از حدود ۱:۳۰ و در ساعت ۸:۲۰ به قله فرعی اول رسیده و پس از ۵ دقیقه استراحت به سمت قله اشکدر حرکت نمودیم و در ساعت ۹:۳۰ به قله اشکدر رسیدیم. پس از گرفتن عکسهای یادگاری ، تیم به سمت قله ورکش حرکت نمود. در میانه راه، یک استراحت ۱۵ دقیقه ای انجام شد و تیم پس از صرف مقداری تنقلات و کسب انرژی، به سمت قله ورکش به راه افتاد و در نهایت پس از حدود ۱ ساعت به در ساعت ۱۱ به قله ورکش یا فراخ نو به ارتفاع ۳۷۳۰ رسید.
با توجه به پیمایش به نسبت سریع و آماده نبودن بعضی از همنوردان با این سبک از کوهنوردی که با توجه مسافت طولانی پیمایش و صعود و فرود بسیار مسیر، نیاز به سرعت و استقامت بالایی داشت، تیم نیاز به استراحت پیدا نمود که حدود نیم ساعت در پایین قله ورکش در محلی که از باد سرد روی قله محفوظ بود، تیم استراحت نمود و سپس به سمت قله ناز حرکت نمود. در نهایت پس از ملحق شدن کامل تیم در شیب آخر پای قله ناز، با گام های بسیار آهسته حدود ۱۰۰ متر آخر مسیر به قله ناز هم صعود گردید و در نهایت تمامی تیم در ساعت ۱:۴۰ دقیقه روی قله ناز قرار گرفت. قابل ذکر است که مسیر مابین قله ورکش و ناز حدود حدود ۱۵۰ متر فرود و سپس حدود ۵۰۰ متر صعود بود و با نگاه به مسیر و پیمایش تیم تا قبل از قله ورکش، این مسیر نباید حدود ۲ساعت و ۴۰ دقیقه طول می کشید. به نظر می رسد که اتمام انرژی و خسته شدن بچه ها موجب شده باشد که این مقدار زمان ( حدود ۱ ساعت) از دست برود . در نهایت دو نفر از اعضای تیم خانم صدیق نیا و جناب خورشیدی تصمیم به فرود به سمت روستای کلوان گرفتند و مابقی تیم به سمت ادامه مسیر پیمایش در حدود ساعت ۲ آغاز نموده و به سمت میشینه نو حرکت کردیم. حدود ۱۵ دقیقه بعد قله میشینه نو و سپس به سمت کهار کوچک فرود رفتیم. در سمت چپ ما دره ای آغاز می شد که در نهایت به روستای گت ده ختم می گردید. پس از اتمام شیب، یکی دیگر از همنوردان جناب حسینی، از صعود به قله کهار کوچک انصراف داده و به جناب بیات مجبور به همراهی با ایشان شده و مسیر زیر قله را تراورس نموده و در سمت دیگر قله منتظر بقیه تیم شدند. قله کهار کوچک در ساعت ۳ فراز یابی شد و به سمت دره میان قله های کهار و کهار کوچک پیمایش ادامه یافت. پس از صرف ناهاری مختصر و استراحتی کوتاه تیم ۶ نفره به سمت قله کهار حرکت نمود. در میانه مسیر قله، متاسفانه علایم ارتفاع زدگی در دو تن از همنوردان مشاهده گردید که با استفاده از کمک جناب فراهانی علایم تا حدودی بهبود یافت اما ادامه مسیر برای آقای حسینی مقدور نبود که دوباره جناب بیات مجبور به تراورس مسیر زیر قله کهار شده و به همراه ایشان به سمت پناهگاه کهار به راه افتادند. باقی نفرات شامل جناب قیدی نژاد، جناب فراهانی و امید روانشاد و مهدی علیپور به سمت قله کهار حرکت نموده و در نهایت در ساعت ۱۶:۴۵ موفق به فرازیابی به قله کهار شدیم و سپس با سرعت به سمت پناهگاه کهار به راه افتادیم. از اینجا به بعد کل مسیر فقط فرود بود. نکته قابل توجه، حادثه شکستن برف در زیر پا و سر خوردن در یخچال بود که برای جناب بیات در مسیر تراورس به وجود آمد که با توجه تجربه و توان بدنی توانست به خوبی شرایط را مدیریت نماید. پس از طی حدود ۱۵ دقیقه، دوباره تیم ۶ نفره شد و مسیر پناهگاه را در پیش گرفت و پس از حدود یک ساعت و ۴۵ دقیقه در ساعت ۱۸:۳۰ به پناهگاه رسیدیم. پس از کمی استراحت و استفاده از چشمه آب، دو باره تیم به سرعت حرکت نمود و به سمت روستای کلوان حرکت نمود و در نهایت در ساعت ۲۰:۳۰ تیم به مینی بوس رسید. دو نفری که از ناز به سمت کلوان حرکت نموده بودن هم در ساعت ۱۷:۳۰ به محل مینی بوس رسیده بوده و مشغول استراحت بودند. ماشین حرکت نموده و با توجه به بسته بودن جاده قدیم چالوس به دلیل سیل، ماشین به سمت آزاد راه حرکت نمود و در نهایت برنامه در میدان آرژانتین و در ساعت ۲۲:۳۰ به پایان رسید.