Activity

Kelmis - Drielandenpunt 23,3 km februari 2015

Download

Trail photos

Photo ofKelmis - Drielandenpunt 23,3 km februari 2015 Photo ofKelmis - Drielandenpunt 23,3 km februari 2015 Photo ofKelmis - Drielandenpunt 23,3 km februari 2015

Author

Trail stats

Distance
14.45 mi
Elevation gain
1,368 ft
Technical difficulty
Difficult
Elevation loss
1,368 ft
Max elevation
1,191 ft
TrailRank 
67 4.2
Min elevation
545 ft
Trail type
Loop
Time
6 hours 56 minutes
Coordinates
1416
Uploaded
July 7, 2015
Recorded
February 2015
  • Rating

  •   4.2 3 Reviews
Be the first to clap
12 comments
Share

near Hergenrath, Wallonia (Belgique)

Viewed 6342 times, downloaded 127 times

Trail photos

Photo ofKelmis - Drielandenpunt 23,3 km februari 2015 Photo ofKelmis - Drielandenpunt 23,3 km februari 2015 Photo ofKelmis - Drielandenpunt 23,3 km februari 2015

Itinerary description

Deze afwisselende wandeling starten we aan de begraafplaats van Hergenrath, deelgemeente van Kelmis (Altenberger Strasse 25, 4728 Kelmis). Langs een panoramaweg met zicht op Kelmis vangen we de route aan, steeds een beetje meer stijgend doorkruisen we eerst een dorpje om daarna verder te stijgen langs de bosrand tot we de Duitse grens bereiken. We zitten nu al wat dieper in het bos en volgen even de “berg”kam, waar we enkele restanten van grafheuvels passeren. Een goeie kilometer verder slaan we linksaf en al dalend gaat het richting Waldrestaurant ‘Gut Entenpfuhl’. We dalen verder af , steken een spoorwegbrug over en vanaf het dorpje Preuswald klimmen we tot aan een grote zendmast, die we al eerder op de wandeling konden spotten. We zitten opnieuw dicht bij de grens, steken deze opnieuw over en door dit bosrijke toeristische wandelgebied bezaaid met rustbanken en kruisjes wandelen we over brede wegen naar het Drielandenpunt België-Nederland-Duitsland. Hier valt heel wat te beleven, zo staat er een herdenkingsmonument voor o.a. Pierre Roiseux, vrijwilliger in WO II en hier gesneuveld op kerstdag 1944, herdenkingsmonument uit samengeperst oorlogsmateriaal Via Dolorosa (de weg der smarten), ter nagedachtenis van de terugtrekking van het Belgische leger tot in Diksmuide voor de nietsontziende Duitse overrompeling, de 50m hoge Koning Boudewijntoren, het eigenlijke Drielandenpunt, de gezellige taverne ‘De grenssteen’, een Labyrint en speeltuin en talrijke andere infoborden over wandelingen en historische weetjes. Een 800-tal meter noordwaarts staat de Wilhelminatoren op het hoogste punt van Nederland, deze toren bezoeken we bij doortocht van een andere wandeling. Na een verdiende rustpauze volgen we de oude grensstenen van Neutraal-Moresnet een tijdje zuidwaarts, boven de boomtoppen zien we nog éénmaal de Boudewijntoren uitsteken. Slingerende woudpaden met op tijd en stond rustbanken en kruisjes brengen ons tot aan een spoorweg, op een afstand volgen we deze tot we Moresnet naderen, hier wandelen we eerst onder het Göhltalviaduct of Viaduct van Moresnet door, we komen onder andere langs de begraafplaats van Moresnet, we nemen een kijkje in het centrum met haar kerk om dan opnieuw richting het viaduct te wandelen. Vanuit dit oogpunt een indrukwekkend schouwspel als we door de weiden het dal van de Geul in wandelen. Prachtige natuurtaferelen spelen zich af als we ons een weg langs dit riviertje banen. De mooie Rochuskapel gelegen aan de Lonzenerbach is een volgende bezienswaardigheid. Door weiden klimmen we uit boven Kelmis om dan via een bospad terug af te dalen naar een bruggetje over de Geul. Enkele honderden meters volgen we dit riviertje tot we de restanten zien van de Emmaburg, wie nog genoeg adem over heeft kan de klim naar de burcht ondernemen, het spoor dat hier gedownload kan worden laat enkel de burcht langs de achterkant zien (benaderd langs de baan), het zou beter zijn (indien mogelijk) moest je hier enkele bospaden (met ongetwijfeld nog meer klimwerk) nemen langs de rivier de Geul om zo tot boven aan de burcht te geraken om dan via de weg de route opnieuw te vervolgen. De Emmaburger Weg leidt ons opnieuw tot aan het startpunt. Alternatieve startpunten zijn : Waldrestaurant ‘Gut Entenpfuhl’, ‘Maria im Tann’ parking aan de rand van het Duitse dorpje Preuswald, het Drielandenpunt, parking aan de spoorwegbrug Rue d’Aix, parking aan het kerkhof van Moresnet en parking aan de kerk van Moresnet. Wegens overvloed aan rustbanken zijn deze niet allemaal opgenomen in de track. Een prachtige dagtocht vol afwisseling …

Waypoints

PictographPicnic Altitude 1,092 ft
Photo ofadelaarssteen, kruisje, bank, vuilbak, infobord, grens Photo ofadelaarssteen, kruisje, bank, vuilbak, infobord, grens Photo ofadelaarssteen, kruisje, bank, vuilbak, infobord, grens

adelaarssteen, kruisje, bank, vuilbak, infobord, grens

De adelaarsstenen (adelaar als stadswapen van Aken) werden vroeger gebruikt als grensmarkering.

PictographCar park Altitude 0 ft
Photo ofalternatieve parking 'Maria Im Tann', infobord Photo ofalternatieve parking 'Maria Im Tann', infobord

alternatieve parking 'Maria Im Tann', infobord

alternatieve parking 'Maria Im Tann', infobord

PictographCar park Altitude 0 ft
Photo ofalternatieve parking Rue D'Aix Photo ofalternatieve parking Rue D'Aix Photo ofalternatieve parking Rue D'Aix

alternatieve parking Rue D'Aix

alternatieve parking Rue D'Aix Plombières, Liège, BEL

PictographPicnic Altitude 1,006 ft
Photo ofbank en grenssteen Photo ofbank en grenssteen

bank en grenssteen

bank en grenssteen

PictographPicnic Altitude 762 ft
Photo ofbank en kapelletje Photo ofbank en kapelletje

bank en kapelletje

Bank en kapelletje op de panoramaweg met zicht op Kelmis.

PictographPicnic Altitude 1,112 ft
Photo ofbank en kruisje Photo ofbank en kruisje

bank en kruisje

bank en kruisje

PictographPicnic Altitude 942 ft
Photo ofbank en kruisje Photo ofbank en kruisje

bank en kruisje

bank en kruisje

PictographPicnic Altitude 1,094 ft
Photo ofbank en mast Photo ofbank en mast

bank en mast

bank en mast

PictographPicnic Altitude 0 ft
Photo ofbank, infobord 'Grenzrouten: Streit Um Den Wald', kruisje 'Die Aachener Pilger' Photo ofbank, infobord 'Grenzrouten: Streit Um Den Wald', kruisje 'Die Aachener Pilger' Photo ofbank, infobord 'Grenzrouten: Streit Um Den Wald', kruisje 'Die Aachener Pilger'

bank, infobord 'Grenzrouten: Streit Um Den Wald', kruisje 'Die Aachener Pilger'

bank, infobord 'Grenzrouten: Streit Um Den Wald', kruisje 'Die Aachener Pilger'

PictographPicnic Altitude 0 ft
Photo ofbank, kruisje Helene Sommer Photo ofbank, kruisje Helene Sommer Photo ofbank, kruisje Helene Sommer

bank, kruisje Helene Sommer

Rip Helene Sommer Kelmis, Liège, BEL

PictographPicnic Altitude 849 ft
Photo ofbank, vuilbak en kapelletje

bank, vuilbak en kapelletje

bank, vuilbak en kapelletje

PictographPicnic Altitude 939 ft
Photo ofbank, vuilbak en schuilhut

bank, vuilbak en schuilhut

bank, vuilbak en schuilhut

PictographPanorama Altitude 0 ft
Photo ofBoudewijntoren Photo ofBoudewijntoren Photo ofBoudewijntoren

Boudewijntoren

De Koning Boudewijntoren of Boudewijntoren is een 50 meter hoge toren gelegen aan het Belgische deel van het Drielandenpunt. De toren is bedoeld om toeristen boven de bomen over de Vaalserberg en de gehele omgeving uit te laten kijken. De schitterende bossen van de Drielandenregio vormen het decor voor de Boudewijntoren welke majestueus boven het landschap uitrijst. Met z'n hoogte van 50 meter, vormt hij een imposante verschijning. Een glazen lift brengt bezoekers in seconden naar de panoramaruimte, waar een adembenemend uitzicht wacht. De panorama's over België, Nederland en Duitsland zijn uniek. Aan de voet van de Boudewijntoren wordt door middel van grenspaal 193 (1032 volgens Belgisch/Duitse nummering) de plaats van het echte Drielandenpunt gemarkeerd. De bossen beschikken over een uitgebreid netwerk aan wandelpaden. Wandelkaarten zijn in het bezoekerscentrum bij de Boudewijntoren te koop. De toren is ook voor invaliden toegankelijk. Daarnaast beschikken wij over gratis parkeermogelijkheden http://www.drielandenpunt.be/

PictographBridge Altitude 604 ft
Photo ofbruggetje over de Geul Photo ofbruggetje over de Geul

bruggetje over de Geul

bruggetje over de Geul

PictographWaypoint Altitude 557 ft
Photo ofdraaihekje

draaihekje

Draaihekje aan de rand van Moresnet, met indrukwekkend zicht op het Göhltalviaduct.

PictographWaypoint Altitude 551 ft
Photo ofdraaihekje en bruggetje Photo ofdraaihekje en bruggetje

draaihekje en bruggetje

draaihekje en bruggetje

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofDrielandenpunt Photo ofDrielandenpunt Photo ofDrielandenpunt

Drielandenpunt

http://www.drielandenpunt.be/ Historie Het Zuid-Limburgse Heuvelland is een uitloper van de Ardennen. Naarmate men verder zuidwaarts richting België trekt, neemt het hoogteverschil aanzienlijk toe. Zo bevindt het Drielandenpunt zich op een hoogte van 322,5 meter boven zeeniveau, maar enkele kilometers zuidelijker richting België stijgt dit al naar maar liefst 694 meter.Vanaf de Boudewijntoren-Drielandenpunt is dit hoogst gelegen gebied van België, duidelijk waarneembaar. Zo'n twee miljoen jaar geleden, was het gebied nog relatief vlak. Het stroomgebied van de Maas verliep toen langs de lijn Eijsden, Epen en Vijlen richting Noord-Oosten. Hierin kwam verandering doordat het Ardennengebied omhoog kwam. Ook Vaals en omstreken stegen ten opzichte van Maastricht. Hierdoor "gleed" de Maas af richting Maastricht. Zo zijn de Maasterrassen ontstaan en de vele zij-riviertjes en beekjes sneden hun eigen dalen door het gebied waaraan het Heuvelland zijn huidige vorm te danken heeft. grenspaal 193. Het 'echte' drielan- denpunt. Gelegen op 322,5 meter boven zeeniveau Tijdens de ijstijden werd over een groot gedeelte van Zuid-Limburg löss afgezet. Dit gold echter niet voor het Maasdal, de beekdalen en de hoogste toppen zoals bijvoorbeeld de Vaalserberg (waar ook het Drielandenpunt is gelegen). In deze laatste gebieden bestond de bodem uit een vuursteenhoudende kalk, die echter door erosie weer grotendeels is verdwenen. Wat restte zijn leem, klei, zand en vooral vuursteen. In enkele van de oudste gebouwen uit de omgeving, zijn de lokale steensoorten nog verwerkt. De kapel in Oud-Lemiers (gemeente Vaals) is daar een goed voorbeeld van. kapel oud lemiers, het oudste kerkje van nederland De streek nabij het Drielandenpunt was al heel vroeg bewoond. Zo vinden we in het Vijlenerbos (gemeente Vaals) grafheuvels van de Bandkeramiekers. Een bevolkingsgroep die hier zo'n 5000 jaar geleden leefden. En bij Lemiers vinden we tegenwoordig nog resten van Romeinse Villa's. De oudst bekende vermelding van Vaals dateert uit 1041. We komen de vermelding "Vals" tegen hetgeen "dal" betekent. Vijlen noemt men in diezelfde tijd "Villaris" hetgeen "bij de villa" betekent. De namen lijken uit de Romeinse tijd te komen, doch de dorpen zijn van latere datum (500-1000) Grafheuvels van de Bandkeramiekers. Na het uiteenvallen van het Frankische rijk, zorgde het leenstelsel ervoor dat het gebied verder onder verschillende machthebbers werd opgedeeld. Vaals en omgeving wisselden in de volgende eeuwen nogal eens van "eigenaar". Als deel van het land van Rode behoorde het tot het hertogdom Limburg, het prins-bisdom Luik, het hertogdom Brabant, het Bourgondische rijk, het Spaans-Habsburgse rijk en de Republiek der Verenigde Nederlanden. Nog in 1794 bestond het gebied van het huidige Nederlands-Limburg uit maar liefst 18 (!) verschillende zelfstandige gebieden met even zovele heersers. Toen Napoleon in 1815 bij Waterloo werd verslagen, moesten allerlei grenzen opnieuw worden vastgesteld. Nederland en België werden samengevoegd tot het Koninkrijk der Nederlanden. Ten zuiden van het Drielandenpunt werd toentertijd, nabij het plaatsje Moresnet, zinkerts gedolven. De machthebbers konden het niet eens worden over de eigendomsrechten en besloten het gebied in 1821 een "status aparte" te geven. Er ontstond een geheel nieuw land, dat gezamenlijk werd bestuurd door een Nederlandse en een Pruisische commissaris: neutraal-Moresnet. Er wordt zelfs gedurende enige tijd een eigen postzegel uitgegeven en de plaatselijke huisarts ziet zichzelf graag in de rol van staatshoofd en streeft naar een eigen grondwet, een eigen munt en zelfs een eigen taal: het Esperanto. Vaals behoort tot 1830 tot Nederland. Van 1830 tot 1839 is het echter Belgisch grondgebied. In 1830 breekt de Belgische opstand uit en ontstaat het koninkrijk België. Dat is de reden dat Vaals vanaf dat ogenblik Belgisch grondgebied is. In 1839 worden de grenzen wederom opnieuw vastgelegd waarna Vaals weer Nederlands grondgebied wordt. Vanaf dat ogenblik is het Vierlandenpunt geboren. Bij grenspaal nummer 194 (1032 volgens de Belgisch/Duitse nummering) die pal naast de het labyrint-Drielandenpunt staat, komen vanaf dat ogenblik de grenzen van Duitsland, België, Nederland en Neutraal-Moresnet bij elkaar. Deze grenssteen is overigens al in 1824 geplaatst, toen nog de grens tussen het koninkrijk Pruisen, het koninkrijk der Nederlanden (waar België dus ook toe behoorde) en de neutrale staat Moresnet. Aardig te vermelden is dat de grens tussen België en Duitsland alsmede de grens tussen Nederland en Duitsland, bij het Drielandenpunt nog steeds visueel herkenbaar is. Normaliter benodig je een kaart om grenzen "zichtbaar" te maken. Echter op slechts 10 meter vanaf de Boudewijntoren-Drielandenpunt is de grens thans nog steeds tastbaar. Je vind hier, parallel aan de weg, overblijfselen van de "landweer". Deze diende oorspronkelijk als grensmarkering rondom het rijk van Aken. De landweer is in 1388 als grensaanduiding aangelegd. Daarnaast diende hij tevens als verdedigingswerk tegen plunderaars en veedieven.

PictographCastle Altitude 0 ft
Photo ofEmmaburg of Eyneburg Photo ofEmmaburg of Eyneburg Photo ofEmmaburg of Eyneburg

Emmaburg of Eyneburg

Het kasteel Emmaburg of Eyneburg bij het dorp Hergenrath in de gemeente Kelmis, gelegen in het voormalige hertogdom Limburg, is één van de belangrijkste historische gebouwen in Oostkantons. Het kasteel, gebouwd op een heuvel, domineert de linkeroever van de rivier de Geul. Legende Een legende uit de 19de eeuw brengt het kasteel in verband met Emma, een dochter van Karel de Grote, en haar geheime minnaar van Einhard, vriend en biograaf van Karel de Grote. De saga van Einhard (Eginhard) en Emma (Imma) kan gaan over de verhouding van de dochter van Karel de Grote, Bertha (779/780 -828, 814 verbannen van het Hof) met de hofgeestelijke Angilbert. Eyneburg werd voor het eerst genoemd in 1260. In die tijd was er het kasteel, als voormalig leengoed van de Akense Marienkerk, in het bezit van de ridderlijke familie van Eyneberghe. 1371 erfde kleindochter van Gerhard von Eyneburg, getrouwd met Daem van den Bongaert het kasteel. Hun dochter, Bela van den Bongaert trouwde in 1430 met Arnold van Tzevel. Door het huwelijk tussen Bela‘s dochter, Joan van Tzevel, en Johan Dobbelstein van Donrath wordt het kasteel voor de komende drie eeuwen bezit van Dobbelstein familie. In 1640 brandde het kasteel af, waarna John van Dobbelstein, getrouwd met Helwige van Horion, het kasteel herbouwde, nieuw en groter (1648). Baron Karl August Dobbelstein van Donrath, verkocht in 1786 Eyneburg aan Josef Rainer Turbet. In de 19e eeuw veranderde het kasteel meerdere malen van eigenaar. In 1836, Baron Florent van Thiriart om Mützhagen, daarna, zijn achterneef, Baron de la Rousselière-Clouard, in 1897, de Akense lakenfabrikant Nellessen Theodor (1842-1926) die in 1900/1901 het kasteel door de architect Ludwig Arntz liet herbouwen. De huidige kapel werd toegevoegd. 1958 verliet de familie Nellessen het kasteel. Het kasteel vervolgens het bezit van de Hergenrather Kalkwerke AG. Op 18 juli 1966 de Eyneburg werd uitgeroepen beschermd monument. In 2001 het kasteel werd gekocht door de Eyne GmbH. Gebouw Het complex bestaat vandaag de dag uit het kasteel met bergfried, een kapel en een landbouwbedrijf. De grote ronde bergfried is gebouwd tijdens de eerste bouw van het kasteel, Aan de donjon wordt in de 15e eeuw, door de laatste Heer van Eyneburg een woonhuis toegevoegd,verwoest door de brand van 1640. Tijdens de herbouw in de 17de eeuw werd het woonhuis een verdieping verhoogd. Tijdens de 19e eeuw was het kasteel sterk vervallen. Theodor Nellessen liet het kasteel herstellen en uitbreiden met een neogotische kapel. Het voorstuk van het kasteel heeft minder veranderingen ondergaan. De twee verdiepingen tellende noordelijke vleugel dateert uit de 17e eeuw, echter het aanzicht op de binnenplaats is vernieuwd. De zuidelijke helft van de westelijke vleugel werd gebouwd in de 15de, de noordelijke helft met het kruiskozijnen in de 17de eeuw. De buitenmuren van het langgerekte zuidvleugel behoren tot bouwfasen uit de 15de en 16de eeuw, de westelijke helft tot de 17de eeuw. Hier vindt u een poort met het wapen van baron Johan Karl Dobbelstein van Donrath en zijn vrouw Catharina Barones von Westerholt-Lembeck uit het jaar 1722.

Photo ofgrafheuvel Photo ofgrafheuvel Photo ofgrafheuvel

grafheuvel

Restanten van een grafheuvel. Het infobord leert ons dat deze restanten, stammende uit de oude en midden Bronstijd, opgegraven werden door Prof. Liese in 1924.

PictographWaypoint Altitude 1,051 ft
Photo ofgrenspaal 973

grenspaal 973

grenspaal 973

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofgrenssteen Neutral-Moresnet, 1815-1919 Photo ofgrenssteen Neutral-Moresnet, 1815-1919 Photo ofgrenssteen Neutral-Moresnet, 1815-1919

grenssteen Neutral-Moresnet, 1815-1919

NEUTRAAL MORESNET Neutraal Moresnet was een dwergstaatje in de vorm van een taartpunt met een oppervlakte van 344 hectare Moresnet bestond van 1816 tot 1919, en grensde aan de Nederlanden en Pruisen. Na 1830, toen België onafhankelijk was geworden van Nederland, grensde Moresnet aan België, Pruisen en op het vierlandenpunt na 1839 ook aan Nederland. Moresnet ontstond doordat Pruisen en het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden tijdens het Congres van Wenen in 1815 na de val van Napoleon niet tot een akkoord konden komen over de grens tussen hun gebieden. Het twistpunt was de zinkmijn Vieille Montagne in het plaatsje Kelmis. Pas in 1816 werd een compromis bereikt: Moresnet werd deel van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, Neu-Moresnet werd deel van Pruisen en het daartussen gelegen gebied met het dorpje Kelmis werd een condominium onder de naam Neutraal Moresnet. Beide landen bestuurden Neutraal Moresnet, een gebied met 256 inwoners, met een Pruisische en een Nederlandse (na 1830 Belgische) commissaris. Toen België in 1830 onafhankelijk werd, nam het de bestuurlijke rechten van de Nederlanden over. Het einde van Neutraal Moresnet kwam na de Eerste Wereldoorlog. In 1914 werd het bezet door Duitsland, waarin Pruisen was opgegaan. Dat land verloor de oorlog, en bij het Verdrag van Versailles werd in 1919 beslist dat Neutraal Moresnet bij België gevoegd zou worden.

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofgrenssteen  Neutral-Moresnet, 1815-1919

grenssteen Neutral-Moresnet, 1815-1919

NEUTRAAL MORESNET Neutraal Moresnet was een dwergstaatje in de vorm van een taartpunt met een oppervlakte van 344 hectare Moresnet bestond van 1816 tot 1919, en grensde aan de Nederlanden en Pruisen. Na 1830, toen België onafhankelijk was geworden van Nederland, grensde Moresnet aan België, Pruisen en op het vierlandenpunt na 1839 ook aan Nederland. Moresnet ontstond doordat Pruisen en het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden tijdens het Congres van Wenen in 1815 na de val van Napoleon niet tot een akkoord konden komen over de grens tussen hun gebieden. Het twistpunt was de zinkmijn Vieille Montagne in het plaatsje Kelmis. Pas in 1816 werd een compromis bereikt: Moresnet werd deel van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, Neu-Moresnet werd deel van Pruisen en het daartussen gelegen gebied met het dorpje Kelmis werd een condominium onder de naam Neutraal Moresnet. Beide landen bestuurden Neutraal Moresnet, een gebied met 256 inwoners, met een Pruisische en een Nederlandse (na 1830 Belgische) commissaris. Toen België in 1830 onafhankelijk werd, nam het de bestuurlijke rechten van de Nederlanden over. Het einde van Neutraal Moresnet kwam na de Eerste Wereldoorlog. In 1914 werd het bezet door Duitsland, waarin Pruisen was opgegaan. Dat land verloor de oorlog, en bij het Verdrag van Versailles werd in 1919 beslist dat Neutraal Moresnet bij België gevoegd zou worden.

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofgrenssteen Neutral-Moresnet, 1815-1919

grenssteen Neutral-Moresnet, 1815-1919

NEUTRAAL MORESNET Neutraal Moresnet was een dwergstaatje in de vorm van een taartpunt met een oppervlakte van 344 hectare Moresnet bestond van 1816 tot 1919, en grensde aan de Nederlanden en Pruisen. Na 1830, toen België onafhankelijk was geworden van Nederland, grensde Moresnet aan België, Pruisen en op het vierlandenpunt na 1839 ook aan Nederland. Moresnet ontstond doordat Pruisen en het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden tijdens het Congres van Wenen in 1815 na de val van Napoleon niet tot een akkoord konden komen over de grens tussen hun gebieden. Het twistpunt was de zinkmijn Vieille Montagne in het plaatsje Kelmis. Pas in 1816 werd een compromis bereikt: Moresnet werd deel van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, Neu-Moresnet werd deel van Pruisen en het daartussen gelegen gebied met het dorpje Kelmis werd een condominium onder de naam Neutraal Moresnet. Beide landen bestuurden Neutraal Moresnet, een gebied met 256 inwoners, met een Pruisische en een Nederlandse (na 1830 Belgische) commissaris. Toen België in 1830 onafhankelijk werd, nam het de bestuurlijke rechten van de Nederlanden over. Het einde van Neutraal Moresnet kwam na de Eerste Wereldoorlog. In 1914 werd het bezet door Duitsland, waarin Pruisen was opgegaan. Dat land verloor de oorlog, en bij het Verdrag van Versailles werd in 1919 beslist dat Neutraal Moresnet bij België gevoegd zou worden.

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofgrenssteen Burgunderstein Photo ofgrenssteen Burgunderstein

grenssteen Burgunderstein

Burgunderstein Kelmis, Liège, BEL

PictographPicnic Altitude 765 ft
Photo ofgrote picknickplaats Photo ofgrote picknickplaats Photo ofgrote picknickplaats

grote picknickplaats

grote picknickplaats aan de Rue d'Aix

PictographCar park Altitude 0 ft
Photo ofGut Entenpfuhl, parking, vuilbakken, infoborden Photo ofGut Entenpfuhl, parking, vuilbakken, infoborden Photo ofGut Entenpfuhl, parking, vuilbakken, infoborden

Gut Entenpfuhl, parking, vuilbakken, infoborden

Idyllisch - mitten im Aachener Wald - liegt der ehemalige Gutshof der Biedermeierzeit, das heutige Waldrestaurant "Gut Entenpfuhl" Sie werden Ruhe und Entspannung in dieser herrlichen, waldreichen Umgebung finden.Gemütliche Räume im rustikalen bäuerlichen Stil und die schönen Gartenterrassen unter alten Bäumen, laden zum Verweilen ein. Gepflegte Gastlichkeit und gute Küche sind für uns selbstverständlich. http://www.gut-entenpfuhl.de/

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofGöhltalviadukt (Geuldalviaduct) of viaduct van Moresnet Photo ofGöhltalviadukt (Geuldalviaduct) of viaduct van Moresnet Photo ofGöhltalviadukt (Geuldalviaduct) of viaduct van Moresnet

Göhltalviadukt (Geuldalviaduct) of viaduct van Moresnet

Het viaduct van Moresnet - Historisch Overzicht Het viaduct bestaat uit 22 stalen dubbelsporige brugdelen, steunend op twee landhoofden, vijf steunpijlers en zestien gewone pijlers van gewapend beton. Elk van de brugdelen is 48 meter lang en weegt ongeveer 260 ton. Het is een belangrijke schakel in het internationale handelsverkeer en verbindt het Westbahnhof in Aken met het belangrijke rangeerterrein voor goederen in Montzen. Het viaduct bij Moresnet is aldus van eminent belang voor de handelsbetrekkingen met Duitsland en met landen in Oost-Europa; dagelijks passeren hier in twee richtingen 80 tot 90 goederentreinen. De relatief korte geschiedenis van het viaduct is nogal bewogen geweest. Het werd in de oorlog van 14-18 gebouwd en moest de oorlogsinspanningen ondersteunen door een snelle aanvoer van troepen en materieel naar de fronten in Vlaanderen mogelijk te maken. Met dat doel werd vanaf 1916 de spoorlijn van Aken via Montzen en Visé naar Tongeren aangelegd. Vanwege de ongunstige terreinomstandigheden werd het viaduct hierin een zeer belangrijke schakel. De sterke glooiing van het Geuldal dwong de ingenieurs tot de bouw van deze gigantische constructie, die met zijn lengte van meer dan een kilometer een voor die tijd enorme technische uitdaging vormde. Terwijl Duitse ingenieurs het project uitwerkten en de werkzaamheden aanstuurden, moest het handwerk worden gedaan door grote aantallen Russische krijgsgevangenen die in Duitsland waren geïnterneerd. Ze werden ondergebracht in plaatselijke kampen en moesten van daaruit ver weg van huis de gevaarlijkste en moeilijkste werkzaamheden uitvoeren. Ondervoeding en slechte hygiënische omstandigheden maakten hun situatie nog miserabeler. De handigsten onder de gevangenen maakten kleine kunstvoorwerpen of gereedschappen, die ze tegen een beetje voedsel of tabak ruilden om zo hun lot iets te verlichten. Ze voerden deze ruilhandel met de inwoners van Moresnet en omgeving, die erin slaagden contacten te onderhouden in weerwil van de strenge bewaking, maar in sommige gevallen juist ook met de medewerking ervan. Onder hun vaardige handen veranderden granaathulzen ironisch genoeg in gevormde en gegraveerde bloemenvazen. Lege patroonhulzen werden gebruikt om aanstekers en artistiek bewerkte ringen te maken. Er moeten nog vele van dit soort voorwerpen in het bezit zijn van de nazaten van hen die ze ooit verwierven, zorgvuldig bewaard als kleine, roerende getuigen van een tragisch stuk geschiedenis. De geallieerde overwinning betekende het einde van de werkzaamheden en daarmee van de lijdensweg van de Russische gevangenen. Negen van hen echter vonden toch nog een laatste rustplaats op het kerkhof van Moresnet, nadat zij onder onduidelijke omstandigheden alsnog hier om het leven kwamen. Hun gemeenschappelijk graf wordt tot op de dag van vandaag door het gemeentebestuur met zorg onderhouden. Het viaduct, dat de dag na de wapenstilstand geheel intact in Belgische handen kwam, werd beschouwd als een soort herstelbetaling. Het droeg in de loop der jaren bij aan de economische wederopbouw van het land. Maar aan de horizon van de geschiedenis tekenden zich al snel de sombere voorbodes van een tweede wereldwijde oorlog af. In Europa zou zich opnieuw een tragedie gaan afspelen. viaduc bombardé Op 10 mei 1940 trokken Duitse troepen, begeleid door het onheilspellende geluid van luchteskaders, voor de tweede keer België binnen. Onder de neus van de vijand bliezen de Belgen nog dezelfde ochtend rond 7 uur het viaduct op. Eén pijler en twee stalen brugdelen werden daarbij vernietigd. Terwijl Duitse troepen het dorp al hadden ingenomen, werd het viaduct die dag nog eens onder vuur genomen door de kanonnen van het fort bij Battice en werd daarbij nog een aantal keren geraakt. Er werd weliswaar geen schade van betekenis meer aangericht, maar het precisievuur van de artilleristen verdient toch respect. Men neemt aan dat zij, verstoken van communicatie en onwetend omtrent de vernietiging van het viaduct, probeerden het treinverkeer tussen Aken en het rangeerterrein van Montzen tot stilstand te brengen. De bezetters hadden het viaduct al snel weer hersteld. Het werd door twee torens met luchtafweergeschut geflankeerd en met voortdurende patrouilles tegen sabotage bewaakt, om zo de snelle aanvoer van troepen en materieel naar het strijdtoneel te verzekeren. De aanwezigheid van het bouwwerk en het goederenstation van Montzen werden een voortdurende last voor de omringende dorpen. Hun strategisch belang in tijden van oorlog maakte ze tot een begeerd doelwit voor de geallieerde luchtstrijdkrachten. De plaatselijke bevolking leefde met constante angst voor luchtaanvallen en vluchtte bij het kleinste alarm naar de schuilplaatsen, die hen door de Duitse B.B. (Bescherming Burgerbevolking) werden toegewezen. Het massale bombardement van Aken en weinig later van het station van Montzen in juni 1944 veroorzaakte een ware shock onder de bevolking van Moresnet en de omringende gebieden. Het ergste vrezend verlieten ze hun minder veilige kelders en zochten ze toevlucht in grottenstelsels. In het bijzonder in de onderaardse steengroeve van het Château d'Eulembourg, niet ver van de spoorlijn gelegen. Veel families verscholen zich dag en nacht in de vochtige en koude gangen en leefden als ware holbewoners. Men kan de angst van deze mensen goed begrijpen als men bedenkt dat tijdens het bombardement van Aken een lading bommen neerkwam in een moerassig stuk land niet ver van het viaduct. Op wonderbaarlijke wijze bleef de dorpskern van Moresnet gespaard. Men vermoedt dat het vliegtuig dat zijn bommen buiten zijn doelgebied liet vallen, was geraakt door Duits luchtafweergeschut en zich alleen maar van zijn lading ontdeed om veilig naar zijn basis te kunnen terugkeren. De ondergang werd uiteindelijk ingeleid met de landing van de geallieerden in Normandië op 6 juni 1944. Vanaf dat moment volgden de gebeurtenissen elkaar steeds sneller op. In een poging de Amerikaanse opmars af te remmen, blies het zich terugtrekkende Duitse leger begin september 1944 het viaduct op, twee dagen voor de intocht van de Amerikanen in Moresnet. De helft van de brugdelen, 3 steunpijlers en een gewone pijler werden verwoest. Het verkeersbrugje over de Geul, midden in het dorp, en een ander betonnen object langs de spoorlijn, 500 meter van het viaduct, gingen eveneens de lucht in. De opeenvolgende explosies veroorzaakten zware schade aan veel huizen in het dorp. De aanblik van de omvangrijke vernielingen werd tot een schrikbeeld voor de inwoners van Moresnet. Bijna vijf jaren waren nodig om de schade te herstellen. Het bedrijf Blaton-Aubert uit Brussel herstelde de betonnen pijlers, terwijl de firma Beaume et Marpent uit Haint-St.-Pierre de vernielde brugdelen verving. Vele honderden arbeiders, waarvan velen uit de regio, vonden hier gedurende de herbouwperiode werk. Een periode waarin helaas ook veel ongelukken te betreuren vielen, waaronder één met dodelijke afloop. Jean Autmans, een 39-jarige arbeider uit Kelmis-La Calamine, viel op 11 december 1947 vanaf 50 meter hoogte naar beneden. Een eenvoudig kruis, bevestigd aan een pijler, markeert nog vandaag de dag de plek des onheils. Als een monument van ijzer en beton, zinbeeld van menselijke hoogmoed en technische vaardigheid, is het viaduct een stille, maar tot de verbeelding sprekende getuige van een tragisch tijdperk dat zich hopelijk nooit zal herhalen. http://www.trois-frontieres.be/N/viaduc.php

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofhekje, infobord 'Kelmis in bloei' Photo ofhekje, infobord 'Kelmis in bloei' Photo ofhekje, infobord 'Kelmis in bloei'

hekje, infobord 'Kelmis in bloei'

hekje, infobord 'Kelmis in bloei'

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofherdenkingsmonument Via Dolorosa Photo ofherdenkingsmonument Via Dolorosa

herdenkingsmonument Via Dolorosa

Monument “ via dolorosa” geplaatst op de Duitse grens De “vrouwen voor vrede” liepen dit jaar van Gemmenich via Eupen naar Luik, waar ze telkens door het stadsbestuur ontvangen werden. Gemmenich is de gemeente waar de Duitsers in 1914 België binnenvielen. Door de vzw ‘vrede, vrijheid en verdraagzaamheid’ werd daar een monument geplaatst, bestaande uit samengeperst oorlogsmateriaal. Op de sokkel staat: via dolorosa: Gemmenich - Diksmuide 1914-2014. Via Dolorosa staat voor ’de weg der smarten‘: de weg die de Duitsers zich baanden tot aan Diksmuide, waar ze door de onderwaterzetting een halt toegeroepen werden. Ze hadden geen enkel respect voor de weerloze burgers, die als ze dit nodig vonden, ter plaatse doodgeschoten werden. In Eupen werden ze ontvangen door de heer Lambertz, minister-president van onze Duitstalige gemeenschap. De Oostkantons waren de speelbal van de oorlogvoerende partijen: eerst Duits, na de eerste wereldoorlog Belgisch, waardoor ze vochten tegen Hitler in de 2° wereldoorlog. Na de Duitse overrompeling moesten ze vechten voor Hitler, die ze als Duitsers beschouwde. Na 1944 werden ze terug Belg. Een symbolische plaats om in 2014 daar eenzelfde monument te plaatsen.

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofherdenkingssteen Pierre Roiseux Photo ofherdenkingssteen Pierre Roiseux Photo ofherdenkingssteen Pierre Roiseux

herdenkingssteen Pierre Roiseux

herdenkingssteen Pierre Roiseux, vrijwilliger in het Belgische leger en hier gesneuveld op kerstdag 1944.

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofHoogste Punt Van Nederland Photo ofHoogste Punt Van Nederland

Hoogste Punt Van Nederland

De Vaalserberg is een heuvel in de Nederlandse gemeente Vaals met een hoogte van 322,7 meter boven NAP. De heuvel ligt in het zuidelijkste deel van Nederland, in Zuid-Limburg bij het dorp Vaals. Vlak bij de top van de berg ligt het Drielandenpunt, waar Nederland, België en Duitsland aan elkaar grenzen. De top van de Vaalserberg is het hoogste punt van Europees Nederland. Vlakbij staan twee uitkijktorens; aan de Nederlandse kant de Wilhelminatoren en aan de Belgische kant de Koning Boudewijntoren.

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofinfobord 'Drielandenpunt Wandelingen'

infobord 'Drielandenpunt Wandelingen'

Drielandenpunt Wandelingen

PictographWaypoint Altitude 1,152 ft
Photo ofinfobord 'Forstwirtschaft'

infobord 'Forstwirtschaft'

Een infobord vertelt ons wat er allemaal nodig is om op de correcte manier aan bosbouw te doen.

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofinfobord 'Grenzrouten: Ministaat Mit Privilegien' Photo ofinfobord 'Grenzrouten: Ministaat Mit Privilegien'

infobord 'Grenzrouten: Ministaat Mit Privilegien'

infobord 'Grenzrouten: Ministaat Mit Privilegien'

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofinfobord 'smokkelaars in het bos' Photo ofinfobord 'smokkelaars in het bos'

infobord 'smokkelaars in het bos'

infobord 'smokkelaars in het bos'

PictographWaypoint Altitude 568 ft
Photo ofkapelletje

kapelletje

kapelletje

Photo ofkerk van Moresnet, herdenkingskruis, alternatieve parking Photo ofkerk van Moresnet, herdenkingskruis, alternatieve parking Photo ofkerk van Moresnet, herdenkingskruis, alternatieve parking

kerk van Moresnet, herdenkingskruis, alternatieve parking

Église St. Remy 3 Nefs. Plombières, Liège, BEL

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofkerkhof Moresnet, bank, kruisje, alternatieve parking Photo ofkerkhof Moresnet, bank, kruisje, alternatieve parking Photo ofkerkhof Moresnet, bank, kruisje, alternatieve parking

kerkhof Moresnet, bank, kruisje, alternatieve parking

kerkhof Moresnet, bank, kruisje, alternatieve parking

PictographWaypoint Altitude 894 ft
Photo ofKlimpark Aachen Photo ofKlimpark Aachen Photo ofKlimpark Aachen

Klimpark Aachen

Klimpark Aachen http://www.kletterwald-aachen.de/

PictographWaypoint Altitude 615 ft
Photo ofklimrotsen Photo ofklimrotsen Photo ofklimrotsen

klimrotsen

klimrotsen

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofkruisje

kruisje

kruisje

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofkruisje

kruisje

kruisje

PictographWaypoint Altitude 1,002 ft
Photo ofkruisje Photo ofkruisje

kruisje

kruisje

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofkruisje Therese Göttgens Photo ofkruisje Therese Göttgens

kruisje Therese Göttgens

Hier Starb In Gott Therese Göttgens Kelmis, Liège, BEL

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofLabyrint Photo ofLabyrint

Labyrint

http://www.drielandenpunt.nl/labyrint.html Het doolhof en aangrenzende souvenirwinkel is voor passanten geopend van 1 april tot en met 1 november. De openingstijden zijn van 10 uur tot 18 uur. Let wel op: de kassa sluit om 17 uur, dus zorg ervoor dat u op tijd binnen bent! Buiten deze periode gaan het labyrint en de souvenirwinkel open bij redelijk weer in vakanties en weekenden. Gemiddeld duurt een tocht door het labyrint 45 minuten. De entreeprijs voor volwassenen is € 5,00 per persoon De entreeprijs voor kinderen tot 12 jaar is € 4,00 per persoon Voor groepen vanaf 20 personen gelden de volgende prijzen: Volwassenen betalen € 4,50 per persoon Kinderen tot 12 jaar betalen € 3,50 per persoon Speciaal voor schoolreisjes hebben wij een entreeprijs van € 3,50 per kind. Per 10 kinderen mag 1 begeleider gratis naar binnen. Overige informatie Mensen in een rolstoel mogen gratis het labyrint naar binnen. De paden van de doolhof zijn breed genoeg voor een rolstoel, het is echter niet mogelijk om de originele weg naar het middelpunt te bereiken, omdat deze over een aantal bruggen gaat. Honden zijn (mits aan de lijn) toegestaan in het Labyrint.

PictographRiver Altitude 0 ft
Photo ofpad langs de Geul Photo ofpad langs de Geul Photo ofpad langs de Geul

pad langs de Geul

Kelmis-La Calamine ligt centraal aan de bovenloop van de Geul waar deze met de Hohn, ook wel Lontzenerbach genoemd, samenvloeit. De Geul is een directe zijrivier van de Maas en vloeit ermee samen in het Nederlandse dorpje Itteren, ten noorden van Maastricht. De rivier en haar zijbeken werden reeds in de 15e eeuw voor economische doeleinden gebruikt, onder andere voor het bedienen van de watermolens, waarvan er nog sporen terug te vinden zijn in de plaats- en veldnaam. Slechts één bedrijf is al die jaren blijven bestaan, met name de viltfabriek Heimbach Specialties AG (het vroegere Bruch & Cie), die dicht bij de Tüljebach is gelegen, niet zo ver van de Duitse grens. In de volksmond wordt de fabriek ook wel eens “de slijpmolen” genoemd, omdat de molen vroeger tijdelijk dienst deed als naaldslijperij. Het Geuldal is op haar beurt in een langgerekte slenk, de Geulslenk, ingebed. Het ontstaan van zowel het dal als de slenk is toe te schrijven aan twee factoren: enerzijds was er de schurende kracht van het water, anderzijds speelden de opstuwingen van de aardbodem in het gebergte, te zien aan de van rechts naar link lopende golvende lijnen, ook een grote rol. 3975 meter van de Geul stroomt door de gemeente Kelmis. De totale lengte van alle waterlopen (Geul, Tüljebach, Lontzenerbach, Roerbach en Grünstraßerbach) bedraagt 12598 meter.

PictographCar park Altitude 734 ft
Photo ofParking tegenover begraafplaats, Altenberger Strasse 25, 4728 Kelmis Photo ofParking tegenover begraafplaats, Altenberger Strasse 25, 4728 Kelmis Photo ofParking tegenover begraafplaats, Altenberger Strasse 25, 4728 Kelmis

Parking tegenover begraafplaats, Altenberger Strasse 25, 4728 Kelmis

Parking tegenover begraafplaats van Hergenrath, deelgemeente van Kelmis, Altenberger Strasse 25, 4728 Kelmis

Photo ofRochuskapel, bank, vuilbak, infobord Photo ofRochuskapel, bank, vuilbak, infobord Photo ofRochuskapel, bank, vuilbak, infobord

Rochuskapel, bank, vuilbak, infobord

Deze kapel werd ter ere van de heilige Rochus gebouwd, die als beschermheilige tegen de pest werd vereerd. Volgens officiële documenten was er vanaf 1646 voor de eerste keer sprake van deze kapel. Het klokje in de sierlijke dakruiter draagt volgende inscriptie: 1651 + s.maria ora pro nobis De kapel bevond zich aanvankelijk in het centrum van het gehucht Kelmis, dat op 29 september 1650 tot heerschappij Kelmis werd gepromoveerd. Op 20 mei 1662 gaf de Spaanse koning Filips zijn toestemming gemeentegrond te verkopen, om met de opbrengst daarvan een kapelaan aan te stellen, die dagelijks een mis –ofwel in de kapel of op het mijngebied– zou moeten voordragen. In de tweede helft van de 17e eeuw leed het kerkje zeer erg onder de schanddaden van het Franse soldatenvolk, maar kon toch steeds opnieuw hersteld worden. Om aan de vereisen van de nieuwe liturgie te voldoen, werd de binnenruimte van de kerk vernieuwd. Tijdens deze werkzaamheden vond men een altaarsteen van maar liefst 30 cm dik en 74 x 84 cm groot, die duidt op een mogelijk nog oudere historie van de kapel. Deze steen werd in de noordelijke muur van het koor ingemetseld. In 2004 werd de kapel in het kader van het Interreg III-project “gezellig toerisme in het Geuldal” vanbinnen en vanbuiten volledig vernieuwd. http://www.kelmis.be/nl/toerisme/bezienswaardigheden/rochuskapel

PictographWaypoint Altitude 0 ft
Photo ofspoorwegbrug Photo ofspoorwegbrug Photo ofspoorwegbrug

spoorwegbrug

Oversteek van de spoorwegbrug aan het dorpje Preuswald.

PictographProvisioning Altitude 0 ft
Photo ofTaverne de Grenssteen Photo ofTaverne de Grenssteen Photo ofTaverne de Grenssteen

Taverne de Grenssteen

http://www.drielandenpunt.nl/taverne.html Het restaurant op het Drielandenpunt is een echte dagzaak. Dit houdt in dat de keuken in principe sluit tussen 17 en 18 uur. Het is echter wel mogelijk om ’s avonds de taverne te reserveren voor een buffet of diner. Wij raden u wel aan om dit tijdig te reserveren, zodat we uw avond compleet kunnen maken. Frituur en Herberg de Grenssteen Onze frituur en Herberg de grenssteen zijn overdag geopend. Al naar gelang de drukte sluiten deze twee locaties tussen 17:00 en 18.30 uur.

Comments  (12)

You can or this trail