Kayaüstü Yaylası ( 2013 05 )

Yaz geldi artık, güneş tepemizden eksik olmuyor, havalar da oldukça sıcak ama bu kendimizi dağların, yabanın kucağına bırakmak için elbette bir engel değil… En son geçtiğimiz güz geldiğimiz Kaya üstü Yaylası’na çıkacağız bugün. Ama bu sefer yukarıdan aşağıya değil de aşağıdan yukarıya rotamız.

Arabalardan inip, gün içinde dikkat edeceğimiz hususlarla ilgili yol arkadaşlarımızı bilgilendirdikten sonra yolla beraber yavaş yavaş yükseliyoruz. Sağ tarafımızda içinde Aytepe’yi de saklayan Kungul Dağı ve Kazandere’nin aktığı vadinin güzelliği uzanıyor. Küçük molalarla, fazla zorlanmadan yol alıyoruz. Dağ çilekleri tahmin ettiğimiz gibi kızarmaya başlamış, tatları da çok güzel…

Parkur yüksek kayın ve kestane ağaçlarının gölgesi altında. Onların altını kaplayan mor ormangülleri alçaklarda her ne kadar çiçeklerini dökmüş olsa da yükseklerde hala tüm coşkularıyla ormanı süslüyor.

İlerleyen zamanda, çamurlu bölgelerde izlerini sürebildiğimiz bir bozayı ve yavrusunun geçip gitmiş varlığı eşlik ediyor adımlarımıza. Nihayetinde varıyoruz Kayaüstü’ne, geçen sefer de altında soluklandığımız asırlık cevizin gölgesine.

Yaylaya adını veren kayalardan aşağıya, taa körfeze kadar olan görkemli manzarayı görmek için önce birazcık soluklanmamız yeterli… Elbette karnımız da acıkmış olmalı ! Esen rüzgarın verdiği güçle ateşimizin közleri daha bir harlı yanıyor ve ne biberler ne de sucuklar dayanabiliyor ona …

Hepsini afiyetle yiyip çayları da son damlasına kadar içtikten sonra dönüş yolunu tutuyoruz. Yayladan Tepecik Köyü’ne iniş kısa ama dik, son derece dikkatliyiz. Köyün ilk evlerinden biri bu bölgenin keşfini yaptığımız zamanlarda tanıştığımız Ali Amca’ya ait. Bizi her zamanki konukseverliği ile ağırlıyor o ve bitişikteki komşuları. Biraz nefeslendikten sonra arabalarımıza binip dönüş yolunu tutuyoruz. Körfezin ucunda küçük bir dondurma molasından sonra :)