HISZPANIA Szlak 'Ruta El Castro'

Informacje zawarte w opisach tras to opinie i własne doświadczenia. Informacje te nigdy nie mogą być uznane za wystarczające do realizacji którejkolwiek z opisanych tras.
Podczas panowania trasy należy pamiętać, że góry są zmienne, gdzie trasy, szlaki, drogi, znaki itp. , mogą ulegać modyfikacji, które zmuszą Was do wprowadzania korekty w przebiegu opublikowanych tras. Autor jest zwolniony z wszelkiej odpowiedzialności w przypadku jakiegokolwiek nieszczęścia, które może ponieść każdy, kto, z własnej woli lub pokona trasę.

Zaskakujące, że nad drogą do Pola de Somiedo, mamy tak przyjemną trasę, która pozwala nam zgubić się pośród kantabryjskich gajów dębów ostrolistnych, które rosną się na prawie nagiej skale na terytorium kozic, jeleni i niedźwiedzi.
Szlak El Castro oznaczony jest jako PR.AS - 13, to wygodna ścieżka, dawna droga królewska La Pola, która wznosi się na północ przez wapienny teren i biegnie nad tunelami wyżłobionymi w skałach, którymi przebiega droga asfaltowa.
Aby rozpocząć trasę musimy dotrzeć do miejsca rekreacyjnego zwanego La Malva, znajdujacego się mniej wiecej w połowie drogi między malutką wioską Castro i Pola de Somiedo. Tutaj znajduje sie niewielki parking, na którym można zostawić samochód.
Ścieżka wije się zygzakiem wśród drzew, gdzie możemy zobaczyć różne gatunki rodzime oraz tablice interpretacyjne do rozpoznawania roślinności i fauny tego obszaru. Ścieżka dalej łagodnie wznosi się i prowadzi nas do ściany, gdzie znajduje się chłodna jaskinia Malva i jej źródło.
Po drodze co jakiś czas mamy punkt widokowy z widokiem na dolinę rzeki Pigüeña, na zbocze znajdujące się na przeciw i pasmo górskie Sierra de la Llampaza oraz lasy, które ozdabiają jego zbocza, na jaskinie de los Moros, na górę Gurugú, zboczem której biegnie wodociąg do elektrowni wodnej La Malva. Jeśli spojrzymy w niebo, zauważymy pustułki, sokoły wędrowne czy orły przednie które nie są tu rzadkością. Nasza ścieżka dalej biegnie między dębami ostrolistnymi i dębami galasowymi, aż docieramy do łąki braña de Campizos. Stąd zaczyna się zejście do wioski Castro między łąkami i drzewami owocowymi. My tutaj zdecydowaliśmy zawrócić żeby zaoszczędzić sobie ponownego wchodzenia pod górkę z Castro do łąki braña de Campizos oraz ponieważ z miejscowoćci Castro można wrócić albo tą samą drogą, albo wąską drogą asfaltową bez pobocza.