Heiderbos en de terrils van As en Waterschei

Deze wandeling gaat grotendeels door Thorpark, dat op termijn deel zal gaan uitmaken van het Nationaal Park Hoge Kempen, maar we kozen niet voor de klassieke toegangspoort (Thor Central, het voormalige hoofdgebouw van de mijn), maar vertrokken aan de gemeentelijke visvijver van As.

We starten met het enige stukje verharde weg, en volgen de Oud Asserweg vanaf de gemeentelijke visvijver tot waar die terug in oostelijke richting naar de Breeërweg afbuigt. Onze route loopt rechtdoor, en volgt even de groene markering doorheen Heiderbos.  In Oktober is de heide natuurlijk al lang uitgebloeid, maar met de zuilen van de jeneverbesstruiken en de machtige wolkenluchten was het nog steeds een adembenemend landschap.

Na de heide lopen we een heel eind door gemengd bos.  Het gaat om aangeplante dennen waar intussen een ondergroei van loofhout ontstaan is. Plots zien we door de bomen water blikkeren, en even later staan we op de rand van een grote vlakte.  Voor ons aan de horizon duikt een schachttoren van de voormalige mijn van Waterschei op.

Aan de plas aangekomen gaan we naar rechts, om vervolgens - eveneens rechts - eerst geleidelijk, maar al gauw wat steiler, langsheen een aantal cairns (steenmannetjes) naar de top van de terril van As (142 m) klimmen.
Bovengekomen ontvouwt zich een fantastisch uitzicht over de streek.  We dalen aan de andere kant weer af, en lopen in de richting van de terril van Waterschei.  Het pad naar de top is een stuk steiler dan die van de vorige terril, en omdat de ondergrond losser is vergt het ook iets meer tredzekerheid.  Je kan er ook voor kiezen om langs links aan de terril voorbij te gaan.  Richt je  in dat geval in je wandel-app op de volgende plas langs de route, waar je dan weer op de hier gevolgde route kan inpikken. 
(Wie echt niet van klimmen houdt, zou ook de terril van As kunnen overslaan, maar dan mis je het prachtige panorama, die vanop die terril nog net iets mooier zijn, omdat je dan in noordwestelijke richting zowel de terril van Waterschei als die van Zwartberg in beeld krijgt.)
Vanop de terril van Waterschei gaat het pad in zuidwestelijke richting (steil) naar beneden.  Beneden aangekomen volgen we de bredere weg naar links, om met een boog om de plas heen te gaan (waar je weer op de route aanpikt als je de tweede terril aan je liet voorbijgaan).
Via de west- en noordflank gaan we om de terril heen, om ten noorden van de terril uiteindelijk de bossen weer in te duiken.  Het boslandschap is tamelijk afwisselend, en op een bepaalde plek zagen we groepjes eiken waarbij we ons afvroegen of dat wellicht oude gestoelde eiken waren? Toch moet ik toegeven dat dit laatste stuk van de wandeling uiteindelijk een tikkeltje saai werd, en het was dan ook fijn toen we tenslotte terug in het heidegebied arriveerden.