Grenspark Kalmthoutse Heide. Wandelpad 'Libel'.

De Vroente

Er is ruime parkeergelegenheid aan De Vroente, maar op absolute topdagen wordt het extra verkeer omgeleid naar de stationsparking van Heide. Naast het Vormingscentrum voor Natuur en Milieu vinden we op onze vertrek- en aankomstplaats ook de Dienst voor Toerisme van de gemeente Kalmthout en het Bijenteeltmuseum. Buiten is er een blotevoetenpad voor jong en oud en een grondwaterzuil die permanent de stand van het grondwater aangeeft.

Libel

Hier splitsen enkele wandelpaden. Let dus goed op het blauwe bordje met de libel. Libellen zijn vrij grote, gevleugelde insecten, met een heel typisch uiterlijk. Een lang en smal achterlijf en brede, niet-opvouwbare vleugels. Op hun kop hebben ze grote facetogen. Vaak komen libellen voor in de buurt van stilstaand water en dus gedijen ze goed in dit deel van het Grenspark. Dat precies hier gekozen werd voor een wandelpad "Libel" ligt dan ook voor de hand.

Rechtsaf

Het plaatje staat een beetje verdoken opgesteld, maar hier gaat ons pad naar rechts.

Nieuwe Gemeentebossen

Aan de linkerzijde van ons wandelpad ligt een bosrijk gebied: de Nieuwe Gemeentebossen.

Even zitten en genieten?

Putse Moer

Op het einde van de 18de eeuw gingen de bewoners van de pachthoeve Withoef het grote moerven verder ontginnen, waar bewoners uit Putte dit al vele jaren deden. Er ontstond een juridische discussie tussen de twee belanghebbende partijen. De abdij trok aan het kortste eind en de Puttenaren verwierven het recht om hier water te halen en schapen te laten grazen. Vandaar: Putse Moer.

Meurisseven

De Putse Moer heet in de volksmond nog vaak "het Meurisseven", zeker bij de oudere bevolking. Deze naam verwijst naar de vorige eigenaars ven het domein en de witte villa op de achtergrond: de familie Meurisse, bekend van de gelijknamige chocoladefabriek. Nu is het domein eigendom van de familie Van Thillo, mediamagnaat.

Als de heide paars kleurt ...

Op droge plekken vinden we de struikheide, terwijl de dopheide een voorliefde heeft voor nattere plekken. Op sommige plaatsen zie je beide soorten echter gewoon samen staan. Normaal kleurt de heide paars van half augustus tot half september, maar dat is natuurlijk geen exacte wetenschap. Als de heide paars kleurt is een bezoek aan het Grenspark Kalmthoutse Heide een absolute aanrader.

Stuifduinen

Links van ons wandelpad liggen de Hazenduinen. Geen mens die nog met zekerheid weet te vertellen hoe die aan hun naam zijn geraakt. De beheerders van het Grenspark houden nauwlettend in het oog dat het unieke landschap van stuifduinen behouden blijft. Indien nodig wordt er ingegrepen en wordt de begroeiing weggehaald. De brede weg waarover we wandelen was een rechtstreekse verbinding tussen de Kalmthoutse wijk Zwarte Heuvel en het landgoed ... Mont Noir.

Brandtoren

De huidige brandtoren is eigendom van de gemeente Kalmthout en is 25m hoog. De bovenste verdieping is voorbehouden aan de boswachters en wordt alleen bemand in perioden van grote droogte, wanneer er acuut brandgevaar dreigt op de heide. De verdieping eronder kan bezocht worden door eenieder die dat wil. Er liggen plannen op tafel voor de bouw van een nieuwe toren, met een hoogte van 42m.

Oasis

Voorbij de slagboom rechts staan nog een handvol huizen langs een officiële weg en met een officieel huisnummer. We zijn hier in de "Oasis" of "Stuyvershoek". Eertijds stonden hier een handvol armzalige woninkjes van dagloners die zich geen "deftige" woning in het dorp konden permitteren. In de periode van de Belle-Epoque werden het echter riante buitenverblijven voor de rijke burgerij. Er stond zelfs een taverne - Oud-Antwerpen - die heidebezoekers en kunstenaars aantrok.

Zitten en genieten

Meteen naar rechts of toch even linksaf?

Onze wandelweg gaat hier rechtsaf, maar in de zomermaanden bereik je met een ommetje van slechts 300 meter naar links een gezellige bosbar. Een ideetje voor een rustpauze? Daarna wel terugkomen naar dit punt om de wandeling verder te zetten !

Bosbar

In de zomermaanden even van het pad afwijken is toegestaan.

Duinen

Bos en heide hebben we al gehad, nu is het de beurt aan de duinen. Niet zo hoog en uitgestrekt als op andere plaatsen in het Grenspark, maar je voelt het toch onder de zolen. Voor wie het moeilijk stappen vindt: loop aan de zijkanten, daar is het zand minder mul.