Greece Thessaly, Κίσσαβος (Όσσα), Αγιά -Προφήτης Ηλίας -Κορυφή (Καρλιάγκι) - Ανατολή (Σελίτσιανη)

H Αγιά βρίσκεται στις νότιες υπώρειες του Κισσάβου, μπροστά της απλώνεται η καταπράσινη πεδιάδα με το όνομα από την αρχαιότητα "Δώτιο πεδίο".Επίσης η πόλη είναι γνωστή για τη μοναδική της φύση, την ευφορία του τόπου και τα πολλά νερά. Την διασχίζει ο χείμαρρος Άμυρος και αλλά μικρότερα ρέματα.
H Αγιά ως κεφαλοχώρι της περιοχής είναι και έδρα του ομώνυμου Δήμου με πληθυσμό περίπου 3.000 κατοίκους. Συνδέεται με την Λάρισα μέσω της επαρχιακής οδού Λαρίσης-Αγιόκαμπου και απέχει από αυτήν 39 χλμ.
Το ξεκίνημα της διαδρομής αρχίζει πίσω από την κεντρική πλατεία της πόλης Αγίας αφού περάσουμε τη γέφυρα του Χατζή Αρσένη. Κατευθυνόμαστε προς την εκκλησία του Αγ. Αθανασίου και στην αμέσως επόμενη διασταύρωση πάμε βόρεια (Β). Στην στροφή μετά τη μικρή εκκλησία του Αγ. Νικολάου, αρχίζει το καλντερίμι που ενώνει την πόλη με το Μεγαλόβρυσο που βρίσκεται τρία χιλ/τρα βόρεια αυτής. Ανηφορίζουμε με βορεινή κατεύθυνση και πιο επάνω συναντούμε ένα γεφύρι στο ρέμα της «Περιστεριάς», το περνάμε και στη διασταύρωση πάμε αριστερά.
Ακολουθώντας το καλντερίμι το οποίο άλλου είναι ξεκάθαρο και άλλου χάνεται, φτάνουμε σε ξερολιθιά που χωρίζει τα κτήματα της περιοχής και συνεχίζουμε πάντα να ανηφορίζουμε με την ίδια βόρεια (Β) κατεύθυνση, έως ότου συναντήσουμε μικρό εξωκκλήσι και μετά μία στροφή να βγούμε στο ξύλινο κιόσκι. Ακολούθως ψάχνοντας να βρούμε το κατεστραμμένο καλντερίμι κινούμαστε στον χωματόδρομο οπού κάπου - κάπου διακρίνουμε τα ίχνη του και σχετικά εύκολα φτάνουμε στον καινούργιο ασφαλτόδρομο έξω από το Μεγαλόβρυσο κοντά σε πλατεία με τη μοναδική ταβέρνα, με το παλιό όνομα του χωριού «Νιβόλιανη». Στην συνέχεια περπατούμε μέσα στο όμορφο χωριό μέχρι την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου σε υψόμετρο (612 μ.), όπου εδώ θα βρούμε και βρύση με πόσιμο νερό. Μετά την εκκλησία συνεχίζουμε με κατεύθυνση δυτική και σε στροφή Βορειοδυτική (ΒΔ) περπατάμε στον τσιμεντόδρομο μέχρι να βρούμε άνοιγμα δυτικά σε χέρσο χωράφι στο οποίο παρακάμπτουμε τον δρόμο προκειμένου να αποφύγουμε τις διακλαδώσεις και να σμικρύνουμε την απόσταση μέχρι τον ασφαλτόδρομο Μεγαλόβρυσου – Ανατολής.
Όταν θα βγούμε στον ασφαλτόδρομο, μετά από εκατό μέτρα βορειοδυτικά, αρχίζει το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στην πρώτη κορυφή του Αηλιά. Η απόσταση που πρέπει να διανύσουμε μέχρι την κορυφή είναι τέσσερα (4) χιλ/τρα.
Το μονοπάτι στην αρχή κινείται μέσα σε ρεματιά και μετά από τριακόσια μέτρα οδηγεί σε χωματόδρομο που ακολουθούμε βόρεια (Β) για εξακόσια μέτρα, μέχρι να συναντήσουμε ανατολικά (Α) ταμπέλα για να μπούμε πάλι στο μονοπάτι το οποίο είναι καλοδιατηρημένο, σημαδεμένο και εμφανές.
Αφού διασχίσουμε δύο φορές χωματόδρομο και την τελευταία φορά ένα τυφλό χωματόδρομο, ανεβαίνουμε προς την κορυφή του Αηλιά (1170μ.), όπου υπάρχει υψομετρικό κολονάκι.
Η θέα από εδώ είναι καταπληκτική αρκεί να στρέψουμε το βλέμμα μας, προς την Ανατολή (Σελίτσιανη), τον Κίσσαβο, το Μαυροβούνι και στα παράλια του Αγιόκαμπου όπου διαγράφεται και η ακτογραμμή του Πηλίου.
Μετά αφήνουμε την κορυφή και κατευθυνόμαστε στο μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, εδώ είναι ένα σημείο που μπορούμε να κάνουμε μια στάση για ξεκούραση αφού ήδη έχουμε διανύσει την μισή διαδρομή μας.
Αφήνουμε το εκκλησάκι και πλέον μπαίνουμε σε πυκνό δάσος με κατεύθυνση βορειοδυτική (ΒΔ).
Βασικά εδώ δυσκολεύει λίγο η διαδρομή μας γιατί περπατάμε χωρίς να έχουμε σημάδια η εμφανές μονοπάτι, άλλα ήμαστε επάνω σε πυκνή δασωμένη ράχη που ανηφορίζει.
Πρέπει λοιπόν να βαδίζουμε με προσοχή και πιστά να ακολουθούμε την βορειοδυτική κατεύθυνση (ΒΔ), χρησιμοποιώντας πάντοτε την πυξίδα ή το gps. Επίσης να περνάμε από τα συγκεκριμένα σημεία που έχουμε εντοπίσει ώστε να μην παρεκκλίνουμε της πορείας μας. Τα σημεία απέχουν μεταξύ τους περίπου εκατό μέτρα (100μ.) το καθένα .
Τα σημεία αναλυτικά έχουν ως εξής:
1) Θα συναντήσουμε πρώτα ένα χωματόδρομο τον οποίο θα τον διασχίσουμε απέναντι,
2) μετά Βράχια τα οποία μέσω μονοπατιού που μας οδηγεί στην κορυφή τους θα τα διασχίζουμε.
3) στη συνέχεια επειδή η περιοχή έχει πολλά σπασμένα κλαδιά που μας εμποδίζουν, τα προσπερνάμε από ομαλό πέρασμα προκειμένου να τα αποφύγουμε.
4) Ακολουθώντας πάντα την κατεύθυνση μας (ΒΔ) ,περνάμε από την δυτική πλευρά μεγάλους βράχους που στη συνέχεια συναντάμε,
5) συνεχίζουμε σε άνοιγμα που το ονομάσαμε «μικρό λιβάδι» για να πάμε,
6) σε μεγαλύτερο λιβάδι με χαρακτηριστικό τις φτέρες,
7) Έπειτα ανεβαίνουμε σε ράχη,
8) η ράχη αρχίσει να κατηφορίζει μέχρι,
9) να φτάσει σε χωματόδρομο.
Στο χωματόδρομο υπάρχει μια διασταύρωση και σχηματίζεται μία διχάλα το τμήμα του δρόμου που έρχεται από Βόρεια και κατευθύνεται δυτικά.Στη διχάλα χωρίζεται με άλλο χωματόδρομος που κατευθύνεται Ανατολικά νοτιοανατολικά (ΑΝΑ) και φτάνει μέχρι το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Πληροφοριακά το τμήμα του χωματόδρομου βόρεια, εάν το ακολουθήσουμε θα μας οδηγήσει σε κεντρικό χωματόδρομο που με δυτική κατεύθυνση βγαίνουμε απάνω στην διαδρομή μας, ενώ το τμήμα του δυτικά είναι τυφλό γιατί καταλήγει σε ρεματιά. Στην περίπτωση που ακολουθήσουμε το τυφλό δυτικό τμήμα πρέπει να στραφούμε βόρεια και να διασχίσουμε το δάσος μέχρι τον κεντρικό χωματόδρομο για να ξαναμπούμε στην σωστή διαδρομή.
Εμείς επιλέξαμε μετά την διασταύρωση να διασχίσουμε κάθετα τον χωματόδρομο και να ακολουθήσουμε την ράχη για ένα χιλ/τρο με κατεύθυνση βορειοδυτική (ΒΔ) έχοντας τις γνωστές δυσκολίες (δηλαδή χωρίς σημάδια η εμφανές μονοπάτι και επάνω σε πυκνή δασωμένη ράχη που ανηφορίζει), μέχρι να βγούμε στον κύριο χωματόδρομο που βρίσκεται σε υψόμετρο (1350μ.).
Από αυτό το σημείο είναι πιο εύκολη η πορεία μας εφόσον κινούμαστε για ένα χιλ/τρο περίπου επάνω στον κύριο χωματόδρομο.
Αφού περάσουμε ένα μεγάλο πευκοδάσος σε στροφή του χωματόδρομου μπαίνουμε σε μονοπάτι βόρεια (Β) και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε προς ύψωμα που ορθώνεται μπροστά μας.
Ανεβαίνοντας προς το ύψωμα συναντάμε μια μοναχική οξιά και μονοπάτι που μας ανεβάζει σε βράχο που έχει την μορφή Κροκόδειλου (1500μ.)
Μετά από απόσταση διακοσίων περίπου μέτρων φτάνουμε στο στόχο μας την ψηλότερη κορυφή της περιοχής την επονομαζόμενη «Κορυφή ή Καρλιάγκι» (1523μ.). Από το σημείο αυτό η θέα είναι καταπληκτική αφού έχουμε ανατολικά τον Θερμαϊκό και το Πήλιο , Βόρεια το Άγιον Όρος, δυτικά τον όγκο της κορυφής του Κισσάβου και νότια το Μαυροβούνι την Όθρυ και την πεδιάδα της Θεσσαλίας να απλώνεται μέχρι τα Άγραφα.
Η συνέχεια της διαδρομής μας έχει μερικά σκαμπανεβάσματα άλλα με σχετική ομαλότητα και δυτική κατεύθυνση (Δ),
Στην αρχή κατεβαίνουμε για τριακόσια μέτρα (300μ.) από την κορυφή και συναντούμε τον κεντρικό χωματόδρομο που έχουμε αναφέρει παραπάνω. Διασχίζουμε κάθετα τον χωματόδρομο και αρχίζουμε να ανεβαίνουμε σε ράχη στην κορυφή της οποίας συναντούμε πεσμένη παλιά κεραία, συνεχίζουμε επάνω στην ράχη και μετά κατηφορίζουμε με κατεύθυνση δυτική νοτιοδυτική (ΔΝΔ), ακολουθώντας για ένα χιλ/τρο περίπου υποτυπώδης κατσικόδρομο, μέχρι να βρούμε τον χωματόδρομο που έρχεται από την Ανατολή.
Περπατώντας πλέον με νότια (Ν) κατεύθυνση βλέπουμε δυτικά χαμηλότερα μια ποτίστρα από οπού περνά το εθνικό μονοπάτι Ο2 και διασχίζει κάθετα τον χωματόδρομο.
Μπαίνουμε στο καλοσημαδεμένο μονοπάτι του Ο2 κατευθυνόμενοι πλέον νότια και νοτιοδυτικά (ΝΝΔ) και αφού περάσουμε το υψομετρικό σημείο της περιοχής συνεχίζουμε ακολουθώντας τα σήματα και τα κόκκινα σημάδια στους βράχους του μονοπατιού ,για ένα χιλ/τρο περίπου μέχρι να συναντήσουμε χαμηλότερα τον χωματόδρομο της Ανατολής στα (1170μ.). Πλέον πρέπει να διανύσουμε ακόμα ένα χιλ/τρο μέχρι τον τελικό προορισμό μας που είναι το όμορφο χωριό της Ανατολής (Σελίτσιανης) (930μ.)

The town “Agia” is located in the southern foothills of Kissavos, in front of it lies the green valley with the name from the antiquity "Dotion field". The city is also known for its unique nature, the euphoria of the place and the many waters. It is crossed by the stream, but smaller streams.
“Agia” is the headquarters of the area with the population of about 3,000 inhabitants. It is connected to Larissa via the provincial road of Larissa-Agiokampos and is 39 km away.
The beginning of the route start behind the central square of the town, after passing the bridge of “Hatzi Arsenis”. We head to the church of “St. Athanasios” and at the next junction go north (B). At the turn after the small church of “Agios Nicholas”, begins the cobbled path that connects the city with the village “Megalovriso”, located three kilometers north of it. We climb in the north direction and above we meet a bridge in the stream of "Peristeria", we pass it and at the junction go left.
Following the cobbled path, which is clear and another is lost, we reach a dry land that divides the estates of the area and we continue to climb the same north (B) direction until we meet a small chapel and then turn to the wooden gazebo. Afterwards, looking for the damaged cobbled road, we move on the dirt road where somewhere we can see the traces of it and we can easily reach the new asphalt road outside of “ Megalovriso” near a square with the unique tavern, with the old name of the village "Nivoliani". Then we walk in the beautiful village to the church of “Agios Georgios” at an altitude (612 m), where we will find a tap with drinking water. After the church we continue westward and turn northwest to walk through the cement road until we find open west to a shallow field in which we dodge the road in order to avoid branching and shorten the distance to the “Megalovriso – Anatoli” asphalt road.
When we reach the asphalt road, one hundred meters northwest, begins the path that will lead us to the first peak of “Ailias”. The distance we have to go up to the top is four (4) kilometers.
The path at the beginning moves in a ravine and after three hundred meters leads to a dirt road north (B) for six hundred meters, until we meet east (A) sign to enter the path that is well preserved, marked and visible.
After crossing a dirt road twice and lastly a dirt road, we climb to the top of “Ailias” (1170m), where there is an altimeter.
The view from here is terrific enough to turn our gaze to the “Anatoli” (Selitsiani), mountains Kissavos, Mavrovouni and the coast of Agiokampos, where the coastline of Pelion is also deleted.
Then we leave the top and head to the small church of “Prophet Elias”, here is a point where we can make a stop for relaxation after we have already traveled half our way.
We leave the chapel and now we enter a dense forest in the northwest direction.
Basically, it's a bit difficult for us to walk because we walk without signs of the obvious path, but we were on a dense, wooded ridge that climbs up.
We must therefore carefully and faithfully follow the northwest direction (NW), always using the compass or GPS. We also have to go through the specific points we have identified so as not to deviate from our course. Points are approximately one hundred meters (100 meters) each.
The points are as follows:
1) We will first encounter a dirt road that we will cross over,
2) after rocks that through the path that leads us to the top we will cross them.
3) Then because the area has many broken branches that prevent us, we pass them through a smooth passage in order to avoid them.
4) Always following our direction (NW), we pass through the west side of large rocks that we then meet,
5) continue in an opening we called it "small meadow" to go,
6) a larger meadow featuring ferns,
7) Then we go up,
8) the spine begins to descend until,
9) reach a dirt road.
On the dirt road there is a junction and a fork is formed the section of the road coming from the north and heading west. The fork is separated by another dirt road heading east southeast (ANA) and reaching up to the chapel of Prophet Elias.
Informally the section of the dirt road north, if we follow it, will lead us to a central dirt road that leads west on our route, while its western section is blind because it ends up in a ravine. In the case that we follow the blind west section, we must turn north and cross the forest to the main dirt road to return to the right route.
We chose after the intersection to cross the dirt road vertically and follow the ridge for about one km northwest (NW) with the known difficulties (ie without marks the visible path and on a dense forested ridge that ascends) until we get out on the main dirt road at an altitude (1350m).
From this point it is easier our course if we move about one kilometer on the main dirt road.
After passing a large pine forest at the turn of the dirt road we enter a north path (B) and we begin to climb to a hill that stands in front of us.
Climbing towards the hill we find a lonely beech and a path that takes us to a rock that is in the form of a “crocodile” (1500m)
After about two hundred meters, we reach the highest peak of the area, called "Top or Karliagi" (1523m). From this point the view is terrific since we have east the islands of Thermaikos and Pelion, north the Mount Athos, west the volume of the peak of Kissavos and south the Mavrovouni the Othry and the valley of Thessaly stretching to Agrafa.
The continuation of our route has some ups and downs with relative smoothness and western direction (Δ),
At first we descend three hundred meters (300m) from the top and meet the main dirt road we mentioned above. We cross the dirt road vertically and we begin to climb to the top of which we find a fallen old antenna, continue on the back and then head north northwest (NNW), following for about one kilometer of a rustic pedestrian street until we find the dirt road comes from the East.
Walking in the south (N) direction, we see westwards a ditch from where the O2 national path passes and crosses the dirt road vertically.
We enter the well-marked O2 trail going south and southwest (NND) and after passing the altitude point of the area, continue following the signs and red marks on the rocks of the path, for about a thousand kilometers until we meet the East Dirt Road (1170m). Now we have to go another kilometer to our final destination, which is the beautiful village of «Anatoli»(Seliciani) (930m).