GR121 - In de sneeuw van Nijvel naar Braine-le-Comte (van station naar station)

Dit is de derde dagtocht van de GR121 Waver - Boulogne-sur-Mer. We kozen voor dit stuk omdat het te boek staat als een mooi en stil stuk en ook omdat het voor ons (vanuit Gent) goed bereikbaar was met de trein. Een keuze die we ons niet beklaagd hebben.

Als je aankomt in het station van Nijvel, moet je het stadje doorwandelen om op de Ravel-fietsroute richting Ottignies te geraken. Die gaat naadloos over in de GR121 (rood-wit) en de streek-GR127. Zodra je aan de E19 komt en afzwenkt naar rechts, zal het aantal wandelaars fors afnemen, wordt het landschap een pak mooier en vooral ook veel stiller. Op een groot deel van deze wandeling hoor je enkel vogels, het ruisen van de wind en kabbelend water. Vanaf km 3,5 wandel je door velden en bossen en af en toe op oude tram- en treinbeddingen. Na een goede 7 km beland je op de oever van l’Ancien Canal, het oude kanaal Brussel-Charleroi, waar je vooral eenden, zwanen en andere vogels kruist. Net voor Ronquières ligt er een reeks woonboten. Je verlaat het oude kanaal en je steekt het grotere, modernere kanaal over met in de verte het Hellend vlak van Ronquières.

In Ronquières ben je ongeveer halfweg, in het centrum van het dorp kan je je bevoorraden. Je steekt er ook de Sennette over, een zijriviertje van de bekende Brusselse Zenne. De komende kilometers zal de Sennette je gezelschap houden. Opnieuw kom je op een heel landelijk stuk, je loopt een hele tijd over een oude treinbedding. Een deel ervan is geasfalteerd, een ander deel niet. Via Ecaussines-D’Enghien en Henripont kom je in het bos van Houssière. De dagen voor en ook tijdens onze wandeling had het gesneeuwd, dus heel het bos was in sneeuw gehuld. Heel mooi ! Na het bos volgt een – smalle – doorgang door een weide. Aan het einde van dat pad splitsen de GR12 en de GR121. Blijf de GR121 naar links volgen, dit keer via oude trambedding. Zo kom je uiteindelijk aan in ’s Gravensbrakel, of in het Frans Braine-le-Comte genoemd. Van hieruit kan je makkelijk de trein terug nemen naar Brussel-Zuid.

Het was een witte winterse wandeling. Wellicht daarom kwamen wij heel weinig mensen tegen :-) Aangezien je af en toe over geasfalteerde treinbeddingen wandelt, vermoed ik dat je hier bij mooi weer in het weekend regelmatig fietsers tegenkomt. Ongeveer de helft van de route is geasfalteerd, bij winterse omstandigheden maakt dat de tocht minder glibberig en dus makkelijker. Toch ben ik ook benieuwd hoe het er hier uitziet in de zomer. Zeker de helft van de route bevindt zich onder de bomen, dus bij warm weer ben je van schaduw voorzien. Dit maakt de wandeling volgens mij geschikt voor alle seizoenen en zeker de moeite waard om de taalgrens over te steken !