Galer Düzü - Çeymakçur - Karadeniz Gölü - Büyük Deniz Gölü - Kavrun - Galer Düzü

1 Haziran sabahı Galer Düzü’nde, Kavrun-Çeymakçur yol ayrımında aracımı bırakıp Çeymakçur-Palakçur yoluna girerek yürümeye başladım. (Bu arada Çeymakçur, Ermenice “aksu” demek. Sonu “çur” ile biten bütün yayla isimleri “su” ile ilgilidir.) Yol üzerinde birkaç küçük ahşap yayla evi var. Bunların fotoğrafını çekip yürümeye devam ettim ve birkaç km sonra Aşağı Çeymakçur Yaylası’ndaydım. Hiç ara vermeden devam edip Yukarı Çeymakçur’a vardım ve Güney Batı doğrultusunda yükselerek Karadeniz Gölü’ne ulaştım. Burada durup biraz yemek yedim, tripotu yanıma aldığımdan makineyi kurup kendi fotoğrafımı da çektikten sonra aşıta doğru yola devam ettim. Haziran’ın ilk gününde bu irtifada kar fazla olduğundan kazma yardımıyla aşıtı aşıp Büyük Deniz Gölü’ne doğru yürüdüm. Göl doğal olarak buzla kaplıydı. Botlarımı ve çoraplarımı çıkarıp topuklarımla buzu kırdım ve birbirine sürten cam kırıklarınınkini andırır bir ses çıkaran buz kırıklarıyla oynamaya başladım. Buz alttan erimeye başladığı için alt kısımda mağara sarkıtları gibi minik keskin yapılar vardı. Ayağımın üstünde kan görünce fark ettim durumu ama ciddi bir şey değildi. Ayaklarım kuruyana kadar dinlendim, bir yandan da termos suyuyla demlediğim çayımı içtim. Sonra çoraplarımı ve botlarımı giyip Kavrun’a doğru yürüyüşe başladım. Kavrun’a inen vadinin kuzeydoğu yanındaki patikanın ortalarındaki muhteşem puğardan kana kana içip yoluma devam ettim ve Kavrun’a ulaştım. Bütün yürüyüş boyunca yüklediğim dopamin gördüklerim karşısında bir anda boşaldı. Bütün moralim çöktü. Yayla resmen mezbeleydi! Her tarafta atık plastik, teneke, sac, tahta vs ıvır zıvır vardı. Bu kadar pis ve dağınık bir yayla daha görmedim. Kışın inen çığın meydana getirdiği karmaşa ve yıkım da buna eklenince yaylaya yayla demek güçleşmişti. Düşük bir enerjiyle orada daha fazla oyalanmadan hemen inişe geçtim. “Yeşil” adı altında doğayı katlederek açılan bu ucube yolda yürümek hiç hoş değildi. Yolun sonunda aracıma ulaşıp yürüyüşü bitirmiş oldum. Acaba Çeymakçur’dan başlamak yerine Kavrun’dan başlayıp Çeymakçur ile bitirseydim daha mı iyi olurdu diye düşünmeden edemedim. En azından yolun sonunda enerjim yüksek olurdu. Bu rotayı tersten yürümeye bahane olacak bu durum.