Forūshān - Andān
Trail photos
Author
Trail stats
- Distance
- 2 mi
- Elevation gain
- 3 ft
- Technical difficulty
- Moderate
- Elevation loss
- 3 ft
- Max elevation
- 5,238 ft
- TrailRank
- 9
- Min elevation
- 5,192 ft
- Trail type
- One Way
- Moving time
- 40 minutes
- Time
- 46 minutes
- Coordinates
- 543
- Uploaded
- August 13, 2021
- Recorded
- August 2021
near Forūshān, Isfahan (Iran)
Viewed 38 times, downloaded 0 times
Trail photos
Itinerary description
Waypoints
Monument
5,216 ft
Sartip House
خانه سرتیپ سدهی این مجموعه شامل چند خانه، دیوانخانه و حمام و حسینیه است که در محله فروشان خمینی شهر واقع شده است. ساخت آن را به سرتیپ محمدحسین خان امینی سدهی که از فرماندهان قشون جلالی ظل السلطان حاکم وقت اصفهان در زمان ناصرالدین شاه بوده نسبت می دهند. دیوانخانه برای پذیرایی از امرای دیوانی و حکومتی بنا گردیده است. معماری خانه سبک تلفیقی سنتی و فرنگی است. تزئینات بنا شامل حجاری، گچکاری، منبت کاری، نقاشی و ... است. این بنا امروزه به عنوان موزه مردم شناسی و صنایع دستی در خمینی شهر مورد بهره برداری قرار گرفته است.
Monument
5,205 ft
Khozan masque
مسجد جامع خوزان مسجدی است که در محله خوزان، قدیمی‌ترین محله شهرستان قرار گرفته و در قرن هشتم هجری در زمان ملک شاه سلجوقی بنا شده است.این مسجد تاریخی از نوع مساجد چهار ایوانی است که حیاطی مربع‌شکل دارد؛ در هریک از اضلاع آن، یک ایوان ساخته شده و مشتمل بر صحن، ایوان، گنبدخانه و شبستان‌های ستون دار است که تزیینات آن به عصر صفویه می‌رسد. در دوره قاجاریه نیز شبستانِ زمستانیِ مسجد جامع که به بیت‌الشتا شهرت دارد، در ضلعِ غربیِ مسجد گسترش یافته و مورد تعمیر قرار گرفته است.این مسجد نیز همچون دیگر مساجد جامع در ایران، روی باقی مانده‌های یک آتشکده ساسانی شده است. مسجد جامع خوزان در سال‌های اخیر مرمت شده و اکنون، مردم شهر از آن استفاده می‌کنند.
Monument
5,197 ft
Garmabeh
گرمابه خوزان یکی از دوازده گرمابه تاریخی شهرستان خمینی شهر است. این گرمابه دو قلو بوده یعنی حمام مردانه و زنانه کنار یکدیگر قرار داشته است و یک تون داشته اند. حمام شامل بخش های ورودی ، دالان ، سربينه يا بينه، ميان در ، گرمخانه ، خزينه ، تون ،چاه و منبع آب است. ورودی ، دالان در حمام مسير دسترسي به فضاهای داخلي با طراحی جالبی انجام گرفته است. پس از عبور از كوچه ای تنگ به يك هشتی و يك فضای مستطيل شكل به سربينه متصل می شود. اين مسيرها و راهروها كه اغلب به حالت پيچ دار هستند ضمن جلوگيری از بوجود آمدن كوران هوا و ورود سرما يا اتلاف گرما، به حفظ دما و رطوبت هر فضا نسبت به فضای ديگر نيزكمك می کند. سربينه سربينه يا بينه همان رختكن حمام است كه دمای آن پائينتر از گرمخانه است.در اطراف آن سكوهای نشيمن قرار دارد و در وسط آن نيز حوض آب سرد تعبيه شده است. گاه بين بينه و گرمخانه راهرويی زاويه دار وجود دارد ميان در ميان در فضايی پيچ دار مابين گرمخانه و سربينه است كه سرويس های بهداشتي و نظافتی در آن قرار دارد. گرمخانه گرمخانه، انتهايي ترين و اصلي ترين فضاي کاربردی حمام است كه خزينه نيز در قسمتي از آن قرار گرفته محيط گرم حمام است و در آن شست و شوی بدن صورت می گيرد. خزینه خزینه مکانی حوض مانند در بالای آتشخانه حمام‌های عمومی است و آب آن توسط آتش آتشخانه (تون)گرم می‌شده است. آب خزینه معمولاً هر پنج روز تا یک هفته یک بار عوض می‌شده و هر روز قبل از باز شدن حمام، چرک و کثیفیِ روی آب به وسیله لنگ پاک میگردید. برای تخلیه لجنِ کفِ خزینه از لجن‌کش استفاده می‌کردند. لجن‌کش به شکل کوزه‌ای وارونه با لوله‌ای بلند و دارای حفره‌ای بود که کارگر حمام با انگشت شست خود، حفره بالای لجن‌کش، و با کف دست، حفره انتهایی آن را می‌بسته و آن را درون خزینه فرو می‌برد. سپس با برداشتن انگشت و دست و چرخاندن لجن‌کش درکف خزینه،لجنها درون آن جمع می‌شد. افراد با دلو یا مشربه ، آب گرم را از خزینه برداشته و تن خود را می‌شستند. در انتها، برای آبکشی، وارد خزینه می‌شدند. از اوایل 1300 خورشیدی به تدریج خزینه ها که منشا بسیاری از بیماریها بودند جمع شد وبه جای آنها دوش گذاشته شد. تون، گلخن حمام تون عبارتست از زيرزميني دخمه مانند در زير خزينه حمام تا آب خزانه گرم شود . دراين فضا «تون بان یا تون سوز» از آتش تون مراقبت مي کرده است. در قدیم سوخت تونها با هیزم و بوته های خارتامین می شده است وبه تدریج نفت سیاه وگاز جانشین آن شده است ولی امروزه در بيشتر حمام ها از جمله در خميني شهردر اين فضا موتورخانه تاسیس شده و بر روی خزينه نيز منبعی بتونی جهت ذخيره آب گرم ساخته شده است. منبع آب آب مصرفی حمام در قدیم از قنات یا چاه تامین می شده است.
Monument
5,192 ft
Mojir house
خانه مجیری مربوط به اواخر دوره قاجار - اوایل دوره پهلوی است و در خمینی شهر، محله اندوان، خیابان شریعتی جنوبی واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۷۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خانه مجیری‌ها متعلق به حاج ابوالحسن مجیری (متوفی به سال ۱۲۸۶قمری ) یکی از تجار معروف توتون و تنباکو در زمان سلطنت ناصرالدین شاه است. اتاق‌ها و فضای اطراف حیاط دارای تزئینات فراوان گچبری و کاشی کاری است. شومینه خانه با گل‌های زیبا نقاشی شده که حاکی از ذوق فراوان نقاش است. زیر زمین بزرگی در زیر فضای سفره‌خانه وجود دارد که از طریق نورگیرهای مشبک، از حیاط خانه نور می‌گیرد.خانه حاج ابوالحسن مجير تاجر معروف با همه ويراني‌اش هنوز هم آخرين بازمانده اين خاندان را در پناه خود دارد
You can add a comment or review this trail
Comments