Activity

FCCED-UVIGO-2021-R5. Vía Verde do Salnés (Vilagarcía de Arousa - Caldas de Reis - Portas, Pontevedra).

Download

Trail photos

Photo ofFCCED-UVIGO-2021-R5. Vía Verde do Salnés (Vilagarcía de Arousa - Caldas de Reis - Portas, Pontevedra). Photo ofFCCED-UVIGO-2021-R5. Vía Verde do Salnés (Vilagarcía de Arousa - Caldas de Reis - Portas, Pontevedra). Photo ofFCCED-UVIGO-2021-R5. Vía Verde do Salnés (Vilagarcía de Arousa - Caldas de Reis - Portas, Pontevedra).

Author

Trail stats

Distance
5.82 mi
Elevation gain
217 ft
Technical difficulty
Moderate
Elevation loss
318 ft
Max elevation
279 ft
TrailRank 
63 4.8
Min elevation
62 ft
Trail type
One Way
Moving time
one hour 31 minutes
Time
one hour 31 minutes
Coordinates
1629
Uploaded
April 6, 2021
Recorded
April 2021
  • Rating

  •   4.8 6 Reviews

near Rubiáns, Galicia (España)

Viewed 2328 times, downloaded 87 times

Trail photos

Photo ofFCCED-UVIGO-2021-R5. Vía Verde do Salnés (Vilagarcía de Arousa - Caldas de Reis - Portas, Pontevedra). Photo ofFCCED-UVIGO-2021-R5. Vía Verde do Salnés (Vilagarcía de Arousa - Caldas de Reis - Portas, Pontevedra). Photo ofFCCED-UVIGO-2021-R5. Vía Verde do Salnés (Vilagarcía de Arousa - Caldas de Reis - Portas, Pontevedra).

Itinerary description

Descripción de la ruta

Antes de realizar la descripción de la ruta es importante definir lo que es el concepto de “VÍA VERDE”.

“VÍA VERDE” es una marca de calidad registrada y patentada por la Fundación de los Ferrocarriles Españoles desde 1995 en la Oficina Española de Patentes y Marcas y cuyo uso está restringido a los itinerarios que discurren sobre antiguas infraestructuras ferroviarias.

La Fundación de los Ferrocarriles Españoles, Entidad del Sector Público Estatal creada en 1985, coordina el Programa Vías Verdes desde 1993.

Este programa fue impulsado por el anterior Ministerio de Obras Públicas, Transportes y Medio Ambiente en un intento de poner en activo el valiosísimo patrimonio ferroviario español que está actualmente en desuso.

A día de hoy, ADIF juega un papel muy importante dentro de este programa, ya que es el encargado de poner a disposición los terrenos y otros activos ferroviarios como estaciones y otras edificaciones. Las Comunidades Autónomas, Diputaciones provinciales y forales y Ayuntamientos son otro tipo de entidades públicas que también participan muy activamente en este proyecto.

A continuación, haremos una descripción más detallada de la ruta que hemos realizado tanto a pie como en bicicleta:

La Vía Verde del Salnés (puesta en marcha en 2020), es la primera Vía Verde que discurre íntegramente por Galicia y pertenece a la Red de la Fundación de Ferrocarriles Españoles. Se trata de la reconversión de las vías viejas del tren de 1899 que comunicaban Vilagarcía de Arousa con Pontevedra.

En el año 2008, y con la construcción de una variante del Eje Atlántico de Alta Velocidad, la vía quedó inutilizada. Unos cuantos años más tarde, los ayuntamientos de Vilagarcía de Arousa, Caldas de Reis y Portas, en una genial idea de poner en valor este recorrido, se unieron para crear esta senda.

Esta senda tiene una longitud aproximada de 9,4 Km. Los primeros 8 Km discurren por el antiguo trazado ferroviario mientras que los 1,4 Km restantes, transcurren por un camino asfaltado que conduce hasta el final de la ruta. En nuestro caso, a pesar de haber hecho el recorrido de ida y vuelta, tan sólo registramos el trayecto de ida.

Esta vía destaca por su estupenda accesibilidad y por las suaves pendientes y amplias curvas con las que cuenta a lo largo de todo el recorrido. Al ser una ruta prácticamente llana, no es preciso realizar un esfuerzo físico importante para recorrerla.

Está diseñada de tal manera que se convierte en una ruta apta y asequible para cualquier tipo de usuario: para uso peatonal, cicloturista y para personas con movilidad reducida. La ruta propicia, por tanto, la integración de todos los ciudadanos, de edades muy diversas y con movilidad reducida, colectivos generalmente alejados del deporte y del ocio al aire libre.

Conviene destacar también que el clima de la Ría de Arousa y, por lo tanto, de la Comarca del Salnés, favorece, en gran medida, que la ruta pueda ser realizada en cualquier época del año.

Esta primera Vía Verde de Galicia se convierte en uno de los recursos turísticos de la Comarca del Salnés, que destaca por su cultura, historia, naturaleza y patrimonio. En su recorrido destacan el Pazo de Santa María de Rubianes, el Antiguo Apeadero de Ande, el Puente del Río Umia o la Fábrica Azucarera de Portas, entre otros.

En cuanto a la flora, se pueden distinguir numerosos árboles típicos de la zona: en las orillas del Río Umia se encuentran árboles tales como alisos, sauces, fresnos, laureles, etc. También se pueden encontrar robles, castaños, pinos, eucaliptos, etc., y tierras de cultivo (maíz y viñedo) en diferentes tramos de la ruta.

En cuanto a la fauna que habita en esta determinada ruta, destacan numerosas especies propias de la zona: se pueden encontrar algunos tipos de aves como patos y garzas. Por otro lado, en el Río Umia se pueden divisar algunos animales acuáticos como truchas, ranas y nutrias.

La vía nace en la aldea de Abelle (Km 0), en las afueras de Vilagarcía de Arousa. Se puede llegar a pie, en bicicleta o en coche. En caso de querer utilizar el coche, cuando se llegue a un lavadero, habrá que continuar la ruta a pie, ya que hay un punto en el cual la carretera comienza a estrecharse y ya es imposible acceder con el coche. De ahí al comienzo de la ruta hay escasos metros.

En definitiva, la ruta comienza en el área de descanso de Barbeitos. En esta área existe un panel informativo en el cual se explica un poco la historia del recorrido del ferrocarril. Ésta es una zona provista de lo necesario para facilitar el descanso de los usuarios.

A medida que se va haciendo la ruta, después de unos cuantos kilómetros de recorrido, se va atravesando el rural de esta zona de Galicia. Incluso se pueden ver edificios significativos, como pueden ser los hórreos, que fueron construcciones destinadas al almacenamiento y conservación de alimentos.

Transcurridos unos cuantos metros por esta agradable y ancha senda y una vez alcanzada la cota de la vía del tren, el terreno más elevado permite ver en perspectiva Vilagarcía de Arousa y su ría.

Unos cuantos metros más adelante, se encuentra el denominado Pazo de Santa María de Rubianes, una casa señorial gallega de estilo francés que data del siglo XV. Justo a la misma altura de éste, se encuentra un mirador desde el cual es posible contemplar el Pazo, así como sus inmediaciones más próximas.

Tras contemplar y/o visitar el Pazo, la ruta avanza por una nueva avenida arbolada que llevará al Antiguo Apeadero de Rubianes (Km 1,75), una construcción que hace 10 años estaba todavía activa pero que actualmente está en un estado de abandono total, prácticamente oculta por la vegetación.

Después de la típica estampa de las aldeas de Galicia y de pasar las ruinas del modestísimo Apeadero de Rubianes, prácticamente bajo el puente de la circunvalación norte de Vilagarcía de Arousa, el itinerario se adentra en tierras de Caldas de Reis. En este punto, vuelve a haber otra área de descanso (Santa Catalina) con sus oportunos paneles informativos. Ésta es una zona habilitada para descansar, realizar un picnic, puesto que tiene mesas, bancos, así como un aparcamiento para bicicletas.

La ruta prosigue y en aproximadamente 2 Km se encuentra un riachuelo que no será el único en el trayecto que conduce hasta Portas.

A mitad de la Vía Verde, en el lugar de Godos, si se echa la vista a la izquierda se encuentran las torres eólicas que coronan el monte Xiabre y a la derecha, la espadaña de una vieja iglesia. Poco después, se alcanza el Mirador de O Coutiño (Km 5,5), desde el cual se puede ver una vista panorámica del mencionado río junto con algunas de las diferentes especies arbóreas más singulares de la zona.

En diferentes tramos de la senda, los usuarios podrán encontrar símbolos del antiguo trazado (p.ej.: trozos de vía, semáforos, etc.), que se entremezclan con señales nuevas indicando los kilómetros recorridos o avisando de los cruces.

Al poco, en el Km 6, hay una curiosa formación pétrea que está debidamente señalizada. A esta gran roca se la conoce como “Piedra Rascaculos”. Según cuenta la historia, antiguamente los/las niños/as utilizaban esta roca como si de un tobogán se tratase.

El camino avanza y nos lleva hasta el Puente del Río Umia. Justo antes de llegar a este puente, hay un desvío a la izquierda que, en apenas 50 m, se puede acceder a las orillas del propio río.

Si se retoma la marcha, y se continúa avanzando en línea recta, se llegará a la última área de descanso de la ruta (Souto) localizada en las proximidades del monte Agoseite (Km 8). A partir de aquí, si se continúa por un camino asfaltado se llega a un parque infantil desde el cual se pueden divisar los restos de la azucarera, una antigua fábrica de grandes dimensiones creada en 1899 y culminada por una chimenea de 65 m de altura.

Tras contemplar las vistas de la antigua fábrica, se deben coger varios desvíos y rodear la instalación de la azucarera hasta llegar a la carretera principal (Calle Estación). A continuación, si se sigue en línea recta, se llegará al final de la ruta: la Antigua Estación de Portas (Km 9,4).

Análisis interno

Ruta realizada caminando

Usuario 1: Paula Freiría Bravo
Edad: 22 años
Sexo: Mujer
Talla: 169 cm
Peso: 58 Kg
IMC: 20,31
Distancia total de la ruta: 9,30 Km
Duración: 1 h 31 min y 22 seg
Kcal consumidas: 514 Kcal
FC Media: 121 ppm
FC Máxima: 142 ppm
Desnivel acumulado subiendo: 66 metros
Desnivel acumulado bajando: 97 metros
Escala de Borg: 3/10

Usuario 2: Iván García González
Edad: 45 años
Sexo: Varón
Talla: 168 cm
Peso: 74 Kg
IMC: 26,22
Distancia total de la ruta: 9,23 Km
Duración: 1 h 31 min y 35 seg
Kcal consumidas: 584 Kcal
FC Media: 107 ppm
FC Máxima: 134 ppm
Desnivel acumulado subiendo: 66 metros
Desnivel acumulado bajando: 97 metros
Escala de Borg: 5/10

Usuario 3: Miriam García Lesende
Edad: 24 años
Sexo: Mujer
Talla: 168 cm
Peso: 65 Kg
IMC: 23,03
Distancia total de la ruta: 9,31 Km
Duración: 1 h 31 min y 35 seg
Kcal consumidas: 429 Kcal
FC Media: 103 ppm
FC Máxima: 182 ppm
Desnivel acumulado subiendo: 66 metros
Desnivel acumulado bajando: 97 metros
Escala de Borg: 3/10

Usuario 4: Cristina Rodríguez Rial
Edad: 26 años
Sexo: Mujer
Talla: 164 cm
Peso: 61 Kg
IMC: 22,68
Distancia total de la ruta: 9,24 Km
Duración: 1 h 31 min y 15 seg
Kcal consumidas: 547 Kcal
FC Media: 144 ppm
FC Máxima: XXX ppm
Desnivel acumulado subiendo: 66 metros
Desnivel acumulado bajando: 97 metros
Escala de Borg: 5/10

Ruta realizada en bicicleta

Usuario 3: Miriam García Lesende
Edad: 24 años
Sexo: Mujer
Talla: 168 cm
Peso: 65 Kg
IMC: 23,03
Distancia total de la ruta: 9,28 Km
Duración: 00 h 28 min y 04 seg
Kcal consumidas: 202 Kcal
FC Media: 129 ppm
FC Máxima: 157 ppm
Desnivel acumulado subiendo: 66 metros
Desnivel acumulado bajando: 97 metros
Escala de Borg: 5/10

Usuario 4: Cristina Rodríguez Rial
Edad: 26 años
Sexo: Mujer
Talla: 164 cm
Peso: 61 Kg
IMC: 22,68
Distancia total de la ruta: 9,16 Km
Duración: 00 h 27 min y 48 seg
Kcal consumidas: 238 Kcal
FC Media: 181 ppm
FC Máxima: XXX ppm
Desnivel acumulado subiendo: 66 metros
Desnivel acumulado bajando: 97 metros
Escala de Borg: 7/10

Análisis MIDE

Horario: 2 h y 30 min
Desnivel de subida: 66 metros
Desnivel de bajada: 97 metros
Distancia horizontal: 9,4 Km
Tipo de recorrido: Travesía
Severidad del medio natural: 1
Orientación en el itinerario: 2
Dificultad en el desplazamiento: 2
Cantidad de esfuerzo necesario: 2

Otros datos de interés

→ La Vía Verde es una ruta idónea para caminar, correr e ir en bicicleta, por su estupenda accesibilidad y mínimo desnivel.

→ Esta Vía Verde conecta con el Camino Portugués de Santiago (en Caldas de Reis) y la Variante Espiritual del Camino a Santiago (en Vilagarcía de Arousa).

→ La vía está bien acondicionada y, por lo general, bien señalizada, salvo en algunos tramos de la ruta (p.ej.: en el tramo final de Portas) en los que se echa en falta la presencia de señalización.

→ Se recomienda no realizar la ruta en las horas centrales del día (de 12:00 a 17:00 h), pues son las horas más calurosas. La vía transcurre en su mayoría por zonas desprovistas de arboledas incidiendo el sol de lleno sobre el trayecto.

→ En el recorrido de ida, lo mínimo recomendado sería llevar una botella de 0,75 litros. Si se realiza el recorrido completo (ida y vuelta), lo mínimo recomendado sería llevar una botella de 1,5 litros.

→ Como dato a resaltar, nos ha llamado la atención la falta de papeleras durante todo el recorrido, incluso en las áreas de descanso. No se puede garantizar el buen mantenimiento de la vía, si los ayuntamientos responsables no se implican en la conservación de la misma.

Ruta realizada por: Paula Freiría Bravo, Iván García González, Miriam García Lesende y Cristina Rodríguez Rial



Descrición da ruta:

Antes de realizar a descrición da ruta é importante definir o que é o concepto de “VÍA VERDE”.

“VÍA VERDE” é unha marca de calidade rexistrada e patentada pola Fundación dos Ferrocarrís Españois dende 1995 na Oficina Española de Patentes e Marcas e cuxo uso está restrinxido aos itinerarios que discorren sobre antigas infraestruturas ferroviarias.

A Fundación dos Ferrocarrís Españois, Entidade do Sector Público Estatal creada en 1985, coordina o Programa Vías Verdes dende 1993.

Este programa foi impulsado polo anterior Ministerio de Obras Públicas, Transportes e Medio Ambiente nun intento de poñer en activo o valiosísimo patrimonio ferroviario español que está actualmente en desuso. A día de hoxe, ADIF xoga un papel moi importante dentro deste programa, xa que é o encargado de poñer a disposición os terreos e outros activos ferroviarios como estacións e outras edificacións. As Comunidades Autónomas, Deputacións provinciais e forais e Concellos son outro tipo de entidades públicas que tamén participan moi activamente neste proxecto.

A continuación, faremos unha descrición máis detallada da ruta que realizamos tanto a pé como en bicicleta:

A Vía Verde do Salnés (posta en marcha en 2020), é a primeira Vía Verde que discorre integramente por Galicia e pertence á Rede da Fundación de Ferrocarrís Españois.Trátase da reconversión das vías vellas do tren de 1899 que comunicaban Vilagarcía de Arousa con Pontevedra.

No ano 2008, e coa construción dunha variante do Eixo Atlántico de Alta Velocidade, a vía quedou inutilizada. Uns cantos anos máis tarde, os concellos de Vilagarcía de Arousa, Caldas de Reis e Portas, nunha xenial idea de poñer en valor este percorrido, uníronse para crear esta preciosa e cómoda senda.

Esta senda ten unha lonxitude aproximada de 9,4 Km. Os primeiros 8 Km discorren polo antigo trazado ferroviario mentres que os 1,4 Km restantes, transcorren por un camiño asfaltado que conduce ata o final da ruta. No noso caso, pese a facer o percorrido de ida e volta, tan só rexistramos o traxecto de ida.

Esta vía destaca pola súa estupenda accesibilidade e polas suaves pendentes e amplas curvas coas que conta ao longo de todo o percorrido. Ao ser unha ruta practicamente chá, non é preciso realizar un esforzo físico importante para percorrela.

Está deseñada de tal maneira que se converte nunha ruta apta e alcanzable para calquera tipo de usuario: para uso peonil, cicloturista e para persoas con mobilidade reducida. A ruta propicia, polo tanto, a integración de todos os cidadáns, de idades moi diversas e con mobilidade reducida, colectivos xeralmente afastados do deporte e do lecer ao aire libre.

Convén destacar tamén que o clima da Ría de Arousa e, polo tanto, da Comarca do Salnés, favorece, en gran medida, que a ruta poida ser realizada en calquera época do ano.

Esta primeira Vía Verde de Galicia convértese nun dos recursos turísticos da Comarca do Salnés, que destaca pola súa cultura, historia, natureza e patrimonio. No seu percorrido destacan o Pazo de Santa María de Rubiáns, o Antigo Apeadoiro de Ande, a Ponte do Río Umia ou a Fábrica Azucreira de Portas, entre outros.

En canto á flora, pódense distinguir numerosas árbores típicas da zona: nas beiras do Río Umia atópanse árbores tales como amieiros, salgueiros, freixos, loureiros, etc. Tamén se poden atopar carballos, castiñeiros, piñeiros, eucaliptos, etc., e terras de cultivo (millo e viñedo) en diferentes tramos da ruta.

En canto á fauna que habita nesta determinada ruta, destacan numerosas especies propias da zona: pódense atopar algúns tipos de aves como patos e garzas. Por outro lado, no Río Umia pódense divisar algúns animais acuáticos como troitas, ras e londras.

A vía nace na aldea de Abelle (Km 0), nos arredores de Vilagarcía de Arousa. Pódese chegar a pé, en bicicleta ou en coche. En caso de querer utilizar o coche, cando se chegue a un lavadoiro, haberá que continuar a ruta a pé, xa que hai un punto no cal a estrada comeza a estreitarse e xa é imposible acceder co coche. De aí ao comezo da ruta hai escasos metros.

En definitiva, a ruta comeza na área de descanso de Barbeitos. Nesta área existe un panel informativo no cal se explica un pouco a historia do percorrido do ferrocarril. Esta é unha zona provista do necesario para facilitar o descanso dos usuarios.

A medida que se vai facendo a ruta, despois duns cantos quilómetros de percorrido, vaise atravesando o rural desta zona de Galicia. Mesmo se poden ver edificios significativos, como poden ser os hórreos, que foron construcións destinadas ao almacenamento e conservación de alimentos.

Transcorridos uns cantos metros por esta agradable e ancha senda e unha vez alcanzada a cota da vía do tren, o terreo máis elevado permite ver en perspectiva Vilagarcía de Arousa e a súa ría.

Uns cantos metros máis adiante, atópase o denominado Pazo de Santa María de Rubiáns, unha casa señorial galega de estilo francés que data do século XV. Xusto á mesma altura deste, atópase un miradoiro dende o cal é posible contemplar o Pazo, así como as súas inmediacións máis próximas.

Tras contemplar e/ou visitar o Pazo, a ruta avanza por unha nova avenida arborizada que levará ao Antigo Apeadoiro de Rubiáns (Km 1,75), unha construción que fai dez anos estaba aínda activa pero que actualmente está nun estado de abandono total, practicamente oculta pola vexetación.

Despois da típica estampa das aldeas de Galicia e de pasar as ruínas do modestísimo Apeadoiro de Rubiáns, practicamente baixo a ponte da circunvalación norte de Vilagarcía de Arousa, o itinerario adéntrase en terras de Caldas de Reis. Neste punto, volve haber outra área de descanso (Santa Catalina) cos seus oportunos paneis informativos. Esta é unha zona habilitada para descansar, realizar un picnic, debido a que ten mesas, bancos, así como un aparcamento para bicicletas.

A ruta prosegue e en aproximadamente 2 Km atópase un regato que non será o único no traxecto que conduce ata Portas.

A metade da Vía Verde, no lugar de Godos, se se bota a vista á esquerda atópanse as torres eólicas que coroan o monte Xiabre e á dereita, a espadana dunha vella igrexa. Pouco despois, alcánzase o Miradoiro de O Coutiño (Km 5,5), dende o cal se pode ver unha vista panorámica do mencionado río xunto con algunhas das diferentes especies arbóreas máis singulares da zona.

En diferentes tramos da senda, os usuarios poderán atopar símbolos do antigo trazado (p.ex.: trozos de vía, semáforos, etc.), que se mesturan con sinais novos indicando os quilómetros percorridos ou avisando dos cruces.

Ao pouco, no Km 6, hai unha curiosa formación pétrea que está debidamente sinalizada. A esta gran roca se lle coñece como “Pedra Rañacús”. Segundo conta a historia, antigamente os/as nenos/as utilizaban esta roca coma se dun tobogán se tratase.

O camiño avanza e lévanos ata a Ponte do Río Umia. Xusto antes de chegar a esta ponte, hai un desvío á esquerda que, en apenas 50 m, pódese acceder ás beiras do propio río.

Se se retoma a marcha, e continúase avanzando en liña recta, chegarase á última área de descanso da ruta (Souto) localizada nas proximidades do monte Agoseite (Km 8). A partir de aquí, se se continúa por un camiño asfaltado chégase a un parque infantil dende o cal se poden divisar os restos da azucreira, unha antiga fábrica de grandes dimensións creada en 1899 e culminada por unha cheminea de 65 m de altura.

Tras contemplar as vistas da antiga fábrica, débense coller varios desvíos e rodear a instalación da azucreira ata chegar á estrada principal (Rúa Estación). A continuación, se se segue en liña recta, chegarase ao final da ruta: a Antiga Estación de Portas (Km 9,4).

Análise interno

Ruta realizada camiñando

Usuario 1: Paula Freiría Bravo
Idade: 22 anos
Sexo: Muller
Estatura: 169 cm
Peso: 58 Kg
IMC: 20,31
Distancia total da ruta: 9,30 Km
Duración: 1 h 31 min e 22 seg
Kcal consumidas: 514 Kcal
FC Media: 121 ppm
FC Máxima: 142 ppm
Desnivel acumulado subindo: 66 metros
Desnivel acumulado baixando: 97 metros
Escala de Borg: 3/10

Usuario 2: Iván García González
Idade: 45 anos
Sexo: Varón
Estatura: 168 cm
Peso: 74 Kg
IMC: 26,22
Distancia total da ruta: 9,23 Km
Duración: 1 h 31 min e 35 seg
Kcal consumidas: 584 Kcal
FC Media: 107 ppm
FC Máxima: 134 ppm
Desnivel acumulado subindo: 66 metros
Desnivel acumulado baixando: 97 metros
Escala de Borg: 4/10

Usuario 3: Miriam García Lesende
Idade: 24 anos
Sexo: Muller
Estatura: 168 cm
Peso: 65 Kg
IMC: 23,03
Distancia total da ruta: 9,31 Km
Duración: 1 h 31 min e 35 seg
Kcal consumidas: 429 Kcal
FC Media: 103 ppm
FC Máxima: 182 ppm
Desnivel acumulado subindo: 66 metros
Desnivel acumulado baixando: 97 metros
Escala de Borg: 3/10

Usuario 4: Cristina Rodríguez Rial
Idade: 26 anos
Sexo: Muller
Estatura: 164 cm
Peso: 61 Kg
IMC: 22,68
Distancia total da ruta: 9,24 Km
Duración: 1 h 31 min e 15 seg
Kcal consumidas: 547 Kcal
FC Media: 144 ppm
FC Máxima: XXX ppm
Desnivel acumulado subindo: 66 metros
Desnivel acumulado baixando: 97 metros
Escala de Borg: 5/10

Ruta realizada en bicicleta

Usuario 3: Miriam García Lesende
Idade: 24 anos
Sexo: Muller
Estatura: 168 cm
Peso: 65 Kg
IMC: 23,03
Distancia total da ruta: 9,28 Km
Duración: 00 h 28 min e 04 seg
Kcal consumidas: 202 Kcal
FC Media: 129 ppm
FC Máxima: 157 ppm
Desnivel acumulado subindo: 66 metros
Desnivel acumulado baixando: 97 metros
Escala de Borg: 5/10

Usuario 4: Cristina Rodríguez Rial
Idade: 26años
Sexo: Muller
Estatura: 164 cm
Peso: 61 Kg
IMC: 22,68
Distancia total da ruta: 9,16 Km
Duración: 00 h 27 min e 48 seg
Kcal consumidas: 238 Kcal
FC Media: 181 ppm
FC Máxima: XXX ppm
Desnivel acumulado subindo: 66 metros
Desnivel acumulado baixando: 97 metros
Escala de Borg: 7/10

Análise MIDE

Horario: 2 h e 30 min
Desnivel de subida: 66 m
Desnivel de baixada: 97 m
Distancia horizontal: 9,4 Km
Tipo de percorrido: Travesía
Severidade do medio natural: 1
Orientación no itinerario: 2
Dificultade no desprazamento: 2
Cantidade de esforzo necesario: 2

Outros datos de interese:

→ A Vía Verde é unha ruta idónea para camiñar, correr e ir en bicicleta, pola súa estupenda accesibilidade e mínimo desnivel.

→ Esta Vía Verde conecta co Camiño Portugués de Santiago (en Caldas de Reis) e a Variante Espiritual do Camiño a Santiago (en Vilagarcía de Arousa).

→ É unha ruta totalmente aconsellable para gozar en calquera época do ano.

→ A vía está ben acondicionada e, polo xeral, ben sinalizada, salvo nalgúns tramos da ruta (p.ex.: no tramo final de Portas) nos que se bota en falta a presenza de sinalización.

→ Recoméndase non realizar a ruta nas horas centrais do día (de 12:00 a 17:00 h), pois son as horas máis calorosas. A vía transcorre na súa maioría por zonas desprovistas de soutos incidindo o sol de cheo sobre o traxecto.

→ No percorrido de ida, o mínimo recomendado sería levar unha botella de 0,75 litros. Se se realiza o percorrido completo (ida e volta), o mínimo recomendado sería levar unha botella de 1,5 litros.

→ Como dato a resaltar, chamounos a atención a falta de papeleiras durante todo o percorrido, mesmo nas áreas de descanso. Non se pode garantir o bo mantemento da vía se os concellos responsables non se implican na conservación da mesma.

Ruta realizada por: Paula Freiría Bravo, Iván García González, Miriam García Lesende e Cristina Rodríguez Rial


Waypoints

PictographPicnic Altitude 200 ft
Photo ofInicio de la ruta - Área de descanso de Barbeitos / Inicio da ruta - Área de descanso de Barbeitos Photo ofInicio de la ruta - Área de descanso de Barbeitos / Inicio da ruta - Área de descanso de Barbeitos Photo ofInicio de la ruta - Área de descanso de Barbeitos / Inicio da ruta - Área de descanso de Barbeitos

Inicio de la ruta - Área de descanso de Barbeitos / Inicio da ruta - Área de descanso de Barbeitos

Esta área se sitúa en el punto kilométrico 0, lugar de comienzo de nuestra ruta. Ésta es una zona provista de lo necesario para facilitar el descanso de los usuarios. En ella, se pueden realizar paradas para descansar, alimentarse o simplemente disfrutar del paisaje o del entorno. Está dotada de un buen firme: el pavimento es de tierra compactada y en los alrededores de la misma se pueden encontrar diferentes tipos de vegetación. El área consta de los siguientes servicios: 1 mesa con 2 bancos sin respaldos y sin apoyabrazos, 1 banco con respaldo y apoyabrazos y 1 aparcabicis (4 plazas disponibles). Dispone también de la correspondiente señalización: un panel de información de la ruta, las normas de uso obligatorio que los usuarios deben cumplir a lo largo de todo el trayecto y, por último, un cartel que informa de la distancia (en Km) a la que se encuentra el siguiente punto de interés. Esta área no invade la senda peatonal.

Esta área sitúase no punto quilométrico 0, lugar de comezo da nosa ruta. Esta é unha zona provista do necesario para facilitar o descanso dos usuarios. Nela, pódense realizar paradas para descansar, alimentarse ou simplemente gozar da paisaxe ou da contorna. Está dotada dun bo firme: o pavimento é de terra compactada e nos arredores da mesma pódense atopar diferentes tipos de vexetación. A área consta dos seguintes servizos: 1 mesa con 2 bancos sen respaldos e sen soportes para apoiar os brazos, 1 banco con respaldo e soportes para apoiar os brazos e 1 aparcabicis (4 prazas dispoñibles). Dispón tamén da correspondente sinalización: un panel de información da ruta, as normas de uso obrigatorio que os usuarios deben cumprir ao longo de todo o traxecto e, por último, un cartel que informa da distancia (en Km) á que se atopa o seguinte punto de interese. Esta área non invade a senda peonil.

PictographPanorama Altitude 262 ft
Photo ofMirador del Pazo de Santa María de Rubianes / Miradoiro do Pazo de Santa María de Rubiáns Photo ofMirador del Pazo de Santa María de Rubianes / Miradoiro do Pazo de Santa María de Rubiáns Photo ofMirador del Pazo de Santa María de Rubianes / Miradoiro do Pazo de Santa María de Rubiáns

Mirador del Pazo de Santa María de Rubianes / Miradoiro do Pazo de Santa María de Rubiáns

Ésta es una zona específica desde la cual es posible contemplar el Pazo de Santa María de Rubianes así como sus inmediaciones más próximas, entre las que se encuentran: una zona habilitada para el aparcamiento de vehículos y algunas de las diferentes especies arbóreas más singulares de Galicia. Haciendo referencia al Pazo, decir que éste es un edificio palaciego de estilo francés muy conocido en Vilagarcía de Arousa. El origen de este Pazo se remonta a la Edad Media, cuando en el año 1411 los Caamaño, titulares de la Casa de Noia, se establecen en la casa fuerte del siglo XII que poseían en Rubianes y construyen allí su primera residencia a principios del siglo XV. Este Pazo cuenta con una superficie total de 70 hectáreas, divididas entre un jardín, un bosque ajardinado y un viñedo. Lo que más sobresale del pazo es, sin duda alguna, su jardín de estilo francés, que fue declarado Jardín de Excelencia Internacional en el año 2014. En este imponente y hermoso jardín se pueden observar los eucaliptos más longevos de Galicia, magnolias, robles, fresnos, más de 4.500 ejemplares de camelias y otras especies diferentes con más de cien años de antigüedad. Posee también el viñedo más extenso de la Comarca del Salnés con una extensión aproximada de 25 hectáreas y una bodega del siglo XV, en donde se realizan catas de sus excelentes vinos. A día de hoy, se pueden realizar visitas al Pazo tanto libres como guiadas. Las visitas guiadas incluyen el recorrido por la finca, sus jardines, la capilla, la bodega y las magníficas estancias del interior del Pazo, así como una cata de vinos con aperitivo.

Esta é unha zona específica dende a cal é posible contemplar o Pazo de Santa María de Rubiáns así como as súas inmediacións máis próximas, entre as que se atopan: unha zona habilitada para o aparcadoiro de vehículos e algunhas das diferentes especies arbóreas máis singulares de Galicia. Facendo referencia ao Pazo, dicir que este é un edificio palaciego de estilo francés moi coñecido en Vilagarcía de Arousa. A orixe deste pazo remóntase á Idade Media, cando no ano 1411 os Caamaño, titulares da Casa de Noia, establécense na casa forte do século XII que posuían en Rubiáns e constrúen alí a súa primeira residencia a principios do século XV. Este Pazo conta cunha superficie total de 70 hectáreas, divididas entre un xardín, un bosque axardinado e un viñedo. O que máis sobresae do Pazo é, sen ningunha dúbida, o seu xardín de estilo francés, que foi declarado Xardín de Excelencia Internacional no ano 2014. Neste impoñente e fermoso xardín pódense observar os eucaliptos máis lonxevos de Galicia, magnolias, carballos, fresnos, máis de 4.500 exemplares de camelias e outras especies diferentes con máis de cen anos de antigüidade. Posúe tamén o viñedo máis extenso da Comarca do Salnés cunha extensión aproximada de 25 hectáreas e unha adega do século XV, onde se realizan catas dos seus excelentes viños. A día de hoxe, pódense realizar visitas ao pazo tanto libres como guiadas. As visitas guiadas inclúen o percorrido pola leira, os seus xardíns, a capela, a adega e as magníficas estancias do interior do Pazo, así como unha cata de viños con aperitivo.

PictographCar park Altitude 262 ft
Photo ofAparcamiento / Aparcadoiro Photo ofAparcamiento / Aparcadoiro Photo ofAparcamiento / Aparcadoiro

Aparcamiento / Aparcadoiro

Ésta es una zona específica de acceso tanto para todos aquellos usuarios que deseen visitar el Pazo de Santa María de Rubianes y sus alrededores como para todos aquellos viandantes que simplemente vengan a disfrutar de esta Vía Verde. En esta explanada pueden aparcar vehículos de todo tipo (p.ej.: turismos, cuadriciclos, furgonetas, motocicletas de dos ruedas, vehículos autorizados, etc.). Cuenta también con una zona habilitada para el aparcamiento de vehículos adaptados para personas con movilidad reducida.

Esta é unha zona específica de acceso tanto para todos aqueles usuarios que desexen visitar o Pazo de Santa María de Rubiáns e os seus arredores como para todos aqueles viandantes que simplemente veñan gozar desta Vía Verde. Nesta plaza poden aparcar vehículos de todo tipo (p.ex.: turismos, cuadriciclos, furgonetas, motocicletas de dúas rodas, vehículos autorizados, etc.). Conta tamén cunha zona habilitada para o aparcamento de vehículos adaptados para persoas con mobilidade reducida.

PictographRuins Altitude 299 ft
Photo ofEstación - Antiguo Apeadero de Ande (Santa María de Rubianes) / Estación - Antigo Apeadoiro de Ande (Santa María de Rubiáns) Photo ofEstación - Antiguo Apeadero de Ande (Santa María de Rubianes) / Estación - Antigo Apeadoiro de Ande (Santa María de Rubiáns) Photo ofEstación - Antiguo Apeadero de Ande (Santa María de Rubianes) / Estación - Antigo Apeadoiro de Ande (Santa María de Rubiáns)

Estación - Antiguo Apeadero de Ande (Santa María de Rubianes) / Estación - Antigo Apeadoiro de Ande (Santa María de Rubiáns)

La Vía Verde del Salnés, por la que va nuestro recorrido, sigue el antiguo trayecto que desde 1899 ligaba Vilagarcía de Arousa y Pontevedra, en un tramo de unos 9 Km por los ayuntamientos de Caldas de Reis, Portas y Vilagarcía de Arousa. Ésta es una prolongación del que fue el primer ferrocarril gallego, inaugurado en 1873 y que unió Santiago de Compostela y Carril (hoy integrado en Vilagarcía de Arousa), a su “puerto natural” desde la época medieval. La vía del tren de Carril a Pontevedra fue creada por una empresa inglesa llamada The West Galicia Railway. John Trulock, miembro de esta propia empresa y abuelo del premio Nobel Camilo J. Cela, tuvo la idea de poner en marcha este gran proyecto. Las obras, que comenzaron en 1895 y finalizaron cuatro años más tarde (en 1889), consistieron en la creación y construcción de 5 estaciones: Carril, Vilagarcía de Arousa, Rubianes, Portas y Portela. Estas estaciones fueron construidas en ladrillo y cemento. Para recorrer estas vías del tren se compraron cuatro locomotoras: Galicia, Arousa, España y Caldas de Reis. El antiguo apeadero de tren de Rubianes se encuentra en el punto kilométrico 45 del tramo de vía que une Vilagarcía de Arousa con Pontevedra. En este tramo del recorrido, hay una antigua señal marcada con una “S” que indicaba al maquinista que hiciera sonar la bocina. Este sonido servía para que tanto los pasajeros como cualquier otro usuario que estuviese cruzando la vía en ese momento, supiese de la llegada inmediata del tren al apeadero. Esta construcción, que hace diez años estaba todavía activa en la relación de paradas de RENFE, está actualmente en un estado de abandono total, prácticamente oculta por la vegetación.

A Vía Verde do Salnés, pola que vai o noso percorrido, segue o antigo traxecto que dende 1899 ligaba Vilagarcía de Arousa e Pontevedra, nun tramo duns 9 Km polos concellos de Caldas de Reis, Portas e Vilagarcía de Arousa. Esta é unha prolongación do que foi o primeiro ferrocarril galego, inaugurado en 1873 e que uniu Santiago de Compostela e Carril (hoxe integrado en Vilagarcía de Arousa), ao seu “porto natural” dende a época medieval. A vía do tren de Carril a Pontevedra foi creada por unha empresa inglesa chamada The West Galicia Railway. John Trulock, membro desta propia empresa e avó do premio Nobel Camilo J. Cela, tivo a idea de poñer en marcha este gran proxecto. As obras, que comezaron en 1895 e finalizaron catro anos máis tarde (en 1889), consistiron na creación e construción de 5 estacións: Carril, Vilagarcía de Arousa, Rubiáns, Portas e Portela. Estas estacións foron construídas en ladrillo e cemento. Para percorrer estas vías do tren compráronse catro locomotoras: Galicia, Arousa, España e Caldas de Reis. O antigo apeadoiro de tren de Rubiáns atópase no punto quilométrico 45 do tramo de vía que une Vilagarcía de Arousa con Pontevedra. Neste tramo do percorrido, hai un antigo sinal marcado cunha “S” que indicaba ao maquinista que fixese soar a bucina. Este son servía para que tanto os/as pasaxeiros/as como calquera outro usuario que estivese a cruzar a vía nese momento, soubese da chegada inmediata do tren ao apeadoiro. Esta construción, que fai dez anos estaba aínda activa na relación de paradas de RENFE, está actualmente nun estado de abandono total, practicamente oculta pola vexetación.

PictographPicnic Altitude 295 ft
Photo ofLa Casa del Guardaagujas - Área de descanso de Santa Catalina / A Casa do Gardaagullas - Área de descanso de Santa Catalina Photo ofLa Casa del Guardaagujas - Área de descanso de Santa Catalina / A Casa do Gardaagullas - Área de descanso de Santa Catalina Photo ofLa Casa del Guardaagujas - Área de descanso de Santa Catalina / A Casa do Gardaagullas - Área de descanso de Santa Catalina

La Casa del Guardaagujas - Área de descanso de Santa Catalina / A Casa do Gardaagullas - Área de descanso de Santa Catalina

Antes de llegar al área de descanso de Santa Catalina, se encuentra la que fue la Casa del Guardaagujas en aquellos años. En esta pequeña casa se resguardaba antiguamente el empleado que tenía a su cargo el manejo de las agujas en los cambios de vía de los ferrocarriles. La finalidad principal del mismo era conseguir que cada uno de los trenes circulase por la vía correspondiente. Actualmente, esta pequeña casa se encuentra en un estado de abandono total. Ésta es una zona acondicionada en las proximidades de la senda para el paso de vehículos autorizados y el descanso de los usuarios. En ella, se pueden realizar paradas para descansar, alimentarse o simplemente disfrutar del paisaje o del entorno. Está dotada de un buen firme: el pavimento es de tierra compactada y en los alrededores de la misma se pueden encontrar diferentes tipos de vegetación. El área consta de los siguientes servicios: 3 mesas con 2 bancos sin respaldos y sin apoyabrazos, 1 banco con respaldo y apoyabrazos y 1 aparcabicis (4 plazas disponibles). Dispone también de la correspondiente señalización: un panel de información de la ruta, las normas de uso obligatorio que los usuarios deben cumplir a lo largo de todo el trayecto y, por último, un cartel que informa de la distancia (en Km) a la que se encuentra el siguiente punto de interés. Esta área no invade la senda peatonal.

Antes de chegar á área de descanso de Santa Catalina, atópase a que foi a Casa do Gardaagullas naqueles anos. Nesta pequena casa resgardábase antigamente o empregado que tiña ao seu cargo o manexo das agullas nos cambios de vía dos ferrocarrís. A finalidade principal do mesmo era conseguir que cada un dos trens circulase pola vía correspondente. Actualmente, esta pequena casa atópase nun estado de abandono total. Esta é unha zona acondicionada nas proximidades da senda para o paso de vehículos autorizados e o descanso dos usuarios. Nela, pódense realizar paradas para descansar, alimentarse ou simplemente gozar da paisaxe ou da contorna. Está dotada dun bo firme: o pavimento é de terra compactada e nos arredores da mesma pódense atopar diferentes tipos de vexetación. A área consta dos seguintes servizos: 3 mesas con 2 bancos sen respaldos e sen soportes para apoiar os brazos, 1 banco con respaldo e soportes para apoiar os brazos e 1 aparcabicis (catro prazas dispoñibles). Dispón tamén da correspondente sinalización: un panel de información da ruta, as normas de uso obrigatorio que os usuarios deben cumprir ao longo de todo o traxecto e, por último, un cartel que informa da distancia (en Km) á que se atopa o seguinte punto de interese. Esta área non invade a senda peonil.

PictographPanorama Altitude 112 ft
Photo ofMirador de O Coutiño / Miradoiro do Coutiño Photo ofMirador de O Coutiño / Miradoiro do Coutiño Photo ofMirador de O Coutiño / Miradoiro do Coutiño

Mirador de O Coutiño / Miradoiro do Coutiño

También es conocido como “Mirador del Río Umia”. Este mirador se encuentra en una zona elevada desde la cual se puede ver una vista panorámica del Río Umia junto con algunas de las diferentes especies arbóreas más singulares de la zona. El Río Umia nace en las proximidades de la Sierra del Candán, en la parroquia de Aciveiro, municipio de Forcarei, y recorre los municipios de A Estrada, Cuntis, Moraña, Caldas de Reis, Portas, Meis, Ribadumia y Cambados, creando una cuenca de 404 Km². Desemboca en un lugar protegido llamado La Laguna de Bodeira. En este espacio, hay un parque con un refugio para aves como patos y garzas. En las orillas de este río se encuentran árboles tales como alisos, sauces, fresnos, etc. En sus aguas, es posible encontrar truchas, ranas y nutrias. Todo lo referido al mirador aparece descrito en un panel informativo que se encuentra en las cercanías de la zona.

Tamén é coñecido como “Miradoiro do Río Umia”. Este miradoiro atópase nunha zona elevada dende a cal se pode ver unha vista panorámica do Río Umia xunto con algunhas das diferentes especies arbóreas máis singulares da zona. O Río Umia nace nas proximidades da Serra do Candán, na parroquia de Aciveiro, municipio de Forcarei, e percorre os municipios de A Estrada, Cuntis, Moraña, Caldas de Reis, Portas, Meis, Ribadumia e Cambados, creando unha conca de 404 Km². Desemboca nun lugar protexido chamado A Lagoa de Bodeira. Neste espazo, hai un parque cun refuxio para aves como patos e garzas. Nas beiras deste río atópanse árbores tales como amieiros, salgueiros, freixos, etc. Nas súas augas, é posible encontrar troitas, ras e londras. Todo o referido ao miradoiro aparece descrito nun panel informativo que se atopa nas proximidades da zona.

PictographBridge Altitude 135 ft
Photo ofPuente Currucho / Ponte Currucho Photo ofPuente Currucho / Ponte Currucho Photo ofPuente Currucho / Ponte Currucho

Puente Currucho / Ponte Currucho

El Puente Currucho es un puente de origen romano que cruza el Río Umia y une las parroquias de Lantaño y Saiar desde hace siglos. Este tipo de puente, por sus características constructivas, se denomina “pontella”. Es un puente de pequeñas dimensiones y factura sencilla, constituido por grandes piedras de granito de formas irregulares. Se yergue a poca altura sobre cepas que lo dividen en varios tramos conformando arcos adintelados, de los que se conservan seis, que soportan el peso del tablero horizontal, formado por dos grandes lajas más largas que anchas colocadas paralelamente. Cabe destacar también la existencia de tajamares, labrados en forma triangular hacia el lado derecho de la corriente para ayudar a bifurcar el agua aliviando el choque contra el puente. Durante varios años, “La Pontella de Lantaño” (como así se denominaba antiguamente), se utilizaba principalmente como vía de comunicación humana y natural (en cualquier época del año, las mujeres solían cruzar este puente con cestas en la cabeza donde llevaban excedentes de fruta, legumbres, huevos, patatas, verduras, gallinas y cerdos para ir al mercado que se celebraba en Vilagarcía de Arousa los martes, jueves y sábados) y también de paso de carros. En plena época estival, se utilizaba esta zona para lavar la ropa tanto en la ribera de Lantaño como en la de Saiar. Además de todo lo anterior, los vecinos de Lantaño utilizaban este puente para acudir a las fiestas de la parroquia de Godos que eran las del Santísimo en el mes de agosto y las de Fátima en los meses de mayo y octubre. Este puente fue destruido por unas inundaciones a finales de la década de los 80, quedando las piedras cubiertas por las aguas. A día de hoy, la parte del puente que se puede ver en pie fue restaurada por los comuneros de Lantaño en el año 2012, en espera de que el ayuntamiento de Caldas de Reis repare la otra mitad y así poder recuperar esa vía de comunicación de antaño.

A Ponte Currucho é unha ponte de orixe romana que cruza o Río Umia e une as parroquias de Lantaño e Saiar dende fai séculos. Este tipo de ponte, polas súas características construtivas, denomínase “pontella”. É unha ponte de pequenas dimensións e factura sinxela, constituída por grandes pedras de granito de formas irregulares. Érguese a pouca altura sobre cepas que a dividen en varios tramos conformando arcos adintelados, dos que se conservan seis, que soportan o peso do taboleiro horizontal, formado por dúas grandes lastras máis longas que anchas colocadas paralelamente. Cabe destacar tamén a existencia de diques, labrados en forma triangular cara ao lado dereito da corrente para axudar a bifurcar a auga aliviando o choque contra a ponte. Durante varios anos, “A Pontella de Lantaño” (como así se denominaba antigamente), utilizábase principalmente como vía de comunicación humana e natural (en calquera época do ano, as mulleres adoitaban cruzar esta ponte con cestas na cabeza onde levaban excedentes de froita, legumes, ovos, patacas, verduras, galiñas e porcos para ir ao mercado que se celebraba en Vilagarcía de Arousa os martes, xoves e sábados) e tamén de paso de carros. En plena época estival, utilizábase esta zona para lavar a roupa tanto na ribeira de Lantaño como na de Saiar. Ademais de todo o anterior, os veciños de Lantaño utilizaban esta ponte para acudir ás festas da parroquia de Godos que eran as do Santísimo no mes de agosto e as de Fátima nos meses de maio e outubro. Esta ponte foi derruída por unhas inundacións a finais da década dos 80, quedando as pedras cubertas polas augas. A día de hoxe, a parte da ponte que se pode ver en pé foi restaurada polos comuneiros de Lantaño no ano 2012, en espera de que o concello de Caldas de Reis repare a outra metade e así poder recuperar esa vía de comunicación de antano.

PictographWaypoint Altitude 128 ft
Photo ofPiedra Rascaculos / Pedra Rañacús Photo ofPiedra Rascaculos / Pedra Rañacús Photo ofPiedra Rascaculos / Pedra Rañacús

Piedra Rascaculos / Pedra Rañacús

La Piedra Rascaculos es una curiosa formación pétrea que alcanza una magnitud de 7000 m². Esta gran roca era utilizada antiguamente por los/las niños/as a modo de tobogán. Por lo general, éstos solían sentarse sobre una retama para, a continuación, deslizarse por la piedra. El nombre que recibe esta piedra probablemente venga dado por este hecho concreto.

A Pedra Rañacús é unha curiosa formación pétrea que alcanza unha magnitude de 7000 m². Esta gran rocha era utilizada antigamente polos/as nenos/as a modo de tobogán. Polo xeral, estes adoitaban sentarse sobre unha xesta para, a continuación, deslizarse pola pedra. O nome que recibe esta pedra probablemente veña dado por este feito concreto.

PictographBridge Altitude 92 ft
Photo ofPuente del Río Umia - El Puente de Hierro / Ponte do Río Umia - A Ponte de Ferro Photo ofPuente del Río Umia - El Puente de Hierro / Ponte do Río Umia - A Ponte de Ferro Photo ofPuente del Río Umia - El Puente de Hierro / Ponte do Río Umia - A Ponte de Ferro

Puente del Río Umia - El Puente de Hierro / Ponte do Río Umia - A Ponte de Ferro

Este puente es uno de los elementos más importantes de la ruta y está situado en la aldea de Paraíso. Atraviesa el Río Umia y une los ayuntamientos de Caldas de Reis y Portas. Este tipo de infraestructura es un buen ejemplo de la ingeniería y de la construcción en las vías del tren a finales del siglo XIX. Se trata de una estructura metálica con remaches apoyada sobre pilares de piedra y tiene una longitud total de 76 m de largo. En uno de los lados del puente se puede ver un pequeño escudo. En ese escudo, se puede leer que lo hizo la empresa Joseph Westwood & Co y que lo finalizó en el año 1897.

Esta ponte é un dos elementos máis importantes da ruta e está situada na aldea de Paraíso. Atravesa o río Umia e une os concellos de Caldas de Reis e de Portas. Este tipo de infraestrutura é un bo exemplo da enxeñería e da construción nas vías do tren a finais do século XIX. Trátase dunha estrutura metálica con remaches apoiada sobre pilares de pedra e ten unha lonxitude total de 76 m de longo. Nun dos lados da ponte pódese ver un pequeno escudo. Nese escudo lese que o fixo a empresa Joseph Westwood & Co e que o rematou no ano 1897.

PictographPicnic Altitude 141 ft
Photo ofÁrea de descanso de Souto / Área de descanso de Souto Photo ofÁrea de descanso de Souto / Área de descanso de Souto Photo ofÁrea de descanso de Souto / Área de descanso de Souto

Área de descanso de Souto / Área de descanso de Souto

Ésta es una zona provista de lo necesario para facilitar el descanso de los usuarios. En ella, se pueden realizar paradas para descansar, alimentarse o simplemente disfrutar del paisaje o del entorno. Está dotada de un buen firme: el pavimento es de tierra compactada y en los alrededores de la misma se pueden encontrar diferentes tipos de vegetación. El área consta de los siguientes servicios: 2 mesas con 2 bancos sin respaldos y sin apoyabrazos, 1 banco con respaldo y apoyabrazos y 1 aparcabicis (8 plazas disponibles). Dispone también de la correspondiente señalización: un panel de información de la ruta, las normas de uso obligatorio que los usuarios deben cumplir a lo largo de todo el trayecto y, por último, un cartel que informa de la distancia (en Km) a la que se encuentra el siguiente punto de interés. Esta área no invade la senda peatonal.

Esta é unha zona provista do necesario para facilitar o descanso dos usuarios. Nela, pódense realizar paradas para descansar, alimentarse ou simplemente gozar da paisaxe ou da contorna. Está dotada dun bo firme: o pavimento é de terra compactada e nos arredores da mesma pódense atopar diferentes tipos de vexetación. A área consta dos seguintes servizos: 2 mesas con 2 bancos sen respaldos e sen soportes para apoiar os brazos, 1 banco con respaldo e soportes para apoiar os brazos e 1 aparcabicis (8 prazas dispoñibles). Dispón tamén da correspondente sinalización: un panel de información da ruta, as normas de uso obrigatorio que os usuarios deben cumprir ao longo de todo o traxecto e, por último, un cartel que informa da distancia (en Km) á que se atopa o seguinte punto de interese. Esta área non invade a senda peonil.

PictographIntersection Altitude 135 ft
Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita

Giro a la derecha / Xiro á dereita

Éste es el primer giro que se puede encontrar a lo largo de toda la ruta. Muy próximo al área de descanso de Souto, se encuentra un cartel en el cual se indica que se debe realizar un giro a la derecha para poder continuar con el trayecto.

Este é o primeiro xiro que se pode atopar ao longo de toda a ruta. Moi próximo á área de descanso de Souto, atópase un cartel no cal se indica que se debe realizar un xiro á dereita para poder continuar co traxecto.

PictographRisk Altitude 121 ft
Photo ofCruce peligroso - Tramo compartido con automóviles / Cruce perigoso - Tramo compartido con automóbiles Photo ofCruce peligroso - Tramo compartido con automóviles / Cruce perigoso - Tramo compartido con automóbiles Photo ofCruce peligroso - Tramo compartido con automóviles / Cruce perigoso - Tramo compartido con automóbiles

Cruce peligroso - Tramo compartido con automóviles / Cruce perigoso - Tramo compartido con automóbiles

Para poder llegar a este punto, se deben recorrer aproximadamente 400 m en línea recta. Este cruce es uno de los tramos más peligrosos que se puede encontrar a lo largo de esta Vía Verde. Antes de reanudar la marcha, es conveniente extremar las precauciones oportunas. Una vez pasado el cruce, se debe continuar en línea recta por una carretera asfaltada hasta llegar a una intersección.

Para poder chegar a este punto, débense percorrer aproximadamente 400 m en liña recta. Este cruzamento é un dos tramos máis perigosos que se pode atopar ao longo desta Vía Verde. Antes de retomar a marcha, é conveniente extremar as precaucións oportunas. Unha vez pasado o cruce, débese continuar en liña recta por unha estrada asfaltada ata chegar a unha intersección.

PictographIntersection Altitude 131 ft
Photo ofIntersección a la izquierda / Intersección á esquerda Photo ofIntersección a la izquierda / Intersección á esquerda Photo ofIntersección a la izquierda / Intersección á esquerda

Intersección a la izquierda / Intersección á esquerda

Al llegar a esta intersección, es posible que existan ciertas dudas a la hora de decidir cuál es el camino que hay que seguir. En este tramo, al no haber una señalización específica es importante prestar especial atención a los diferentes puntos de referencia que hay en los alrededores para así no desviarse del camino.

Ao chegar a esta intersección, é posible que existan certas dúbidas á hora de decidir cal é o camiño que hai que seguir. Neste tramo, ao non haber unha sinalización específica é importante prestar especial atención aos diferentes puntos de referencia que hai nos arredores para así non desviarse do camiño.

PictographPark Altitude 102 ft
Photo ofParque infantil / Parque infantil Photo ofParque infantil / Parque infantil Photo ofParque infantil / Parque infantil

Parque infantil / Parque infantil

Justo después de pasar por debajo de un pequeño túnel, a mano derecha, se encuentra el parque infantil. Éste es un espacio de recreación público y al aire libre que cuenta con columpios, toboganes y un espacio amplio para que los niños y las niñas adquieran habilidades sociales y mejoren su desarrollo físico.

Xusto despois de pasar por baixo dun pequeno túnel, a man dereita, atópase o parque infantil. Este é un espazo de recreación público e ao aire libre que conta con randeeiras, tobogáns e un espazo amplo para que os nenos e as nenas adquiran habilidades sociais e melloren o seu desenvolvemento físico.

PictographIntersection Altitude 98 ft
Photo ofGiro a la izquierda / Xiro á esquerda Photo ofGiro a la izquierda / Xiro á esquerda Photo ofGiro a la izquierda / Xiro á esquerda

Giro a la izquierda / Xiro á esquerda

Al llegar a esta intersección, no existe una señalización específica que muestre el camino que hay que seguir. Sin embargo, existen puntos de referencia que pueden ayudar a los usuarios a identificar cuál es el camino correcto que habría que tomar, como son: la senda marcada sobre la hierba y las vistas que se pueden apreciar del antiguo edificio que fue propiedad de la Fábrica Azucarera de Portas.

Ao chegar a esta intersección, non existe unha sinalización específica que mostre o camiño que hai que seguir. En troques, existen puntos de referencia que poden axudar aos usuarios a identificar cal é o camiño correcto que habería que tomar, como son: a senda marcada sobre a herba e as vistas que se poden apreciar do antigo edificio que foi propiedade da Fábrica Azucreira de Portas.

PictographIntersection Altitude 95 ft
Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita

Giro a la derecha / Xiro á dereita

Tras recorrer aproximadamente 70 m por una senda de hierba, es necesario realizar un giro a la derecha. Este desvío permite llegar a la Fábrica Azucarera de Portas por una carretera totalmente asfaltada.

Tras percorrer aproximadamente 70 m por un camiño de herba, é necesario realizar un xiro á dereita. Este desvío permite chegar á Fábrica Azucreira de Portas por unha estrada totalmente asfaltada.

PictographRuins Altitude 92 ft
Photo ofAntigua Fábrica Azucarera de Portas / Antiga Fábrica Azucreira de Portas Photo ofAntigua Fábrica Azucarera de Portas / Antiga Fábrica Azucreira de Portas Photo ofAntigua Fábrica Azucarera de Portas / Antiga Fábrica Azucreira de Portas

Antigua Fábrica Azucarera de Portas / Antiga Fábrica Azucreira de Portas

La Antigua Fábrica Azucarera de Portas, edificio que se usaba antiguamente para producir azúcar, fue una de las grandes iniciativas industriales de los capitalistas gallegos. Esta antigua azucarera se construyó en el año 1899, cuando se creó la Sociedad Azucarera Gallega de Portas (puesta en marcha por los hermanos Salgado y otros empresarios) y cuando se hizo un ramal de vía de ferrocarril para enlazarla con otras estaciones ferroviarias. Al año siguiente, en 1900, empezó a funcionar la fábrica, pero debido a la evolución del mercado y la incapacidad de abastecimiento, fracasó. Sus puertas cerraron tres años después, en el año 1903. Se trataba de una fábrica de grandes dimensiones dotada de ingeniería alemana y culminada por una chimenea alta. Actualmente, es un mirador desde el cual se puede apreciar la Comarca del Salnés. Este mirador se encuentra a 65 m de altura y se puede subir tanto por el ascensor como por las escaleras de caracol. Además, en la propia instalación de la azucarera se hallan: una guardería, una ludoteca, un centro de día, una sala de exposiciones, una sala de conferencias y un amplio aparcamiento para todo tipo de vehículos. Sus jardines, los cuales se encuentran muy próximos a la fábrica, cuentan con un auditorio al aire libre, mesas, barbacoas y una zona deportiva con piscina y pistas de pádel.

A Antiga Fábrica Azucreira de Portas, edificio que se usaba antigamente para producir azucre, foi unha das grandes iniciativas industriais dos capitalistas galegos. Esta antiga azucreira construíuse no ano 1899, cando se creou a Sociedade Azucreira Galega de Portas (posta en marcha polos irmáns Salgado e outros empresarios) e cando se fixo un ramal de vía de ferrocarril para enlazala con outras estacións ferroviarias. Ao ano seguinte, en 1900, empezou a funcionar a fábrica, pero debido á evolución do mercado e a incapacidade de abastecemento, fracasou. As súas portas pecharon tres anos despois, no ano 1903. Tratábase dunha fábrica de grandes dimensións dotada de enxeñería alemá e culminada por unha cheminea alta. Actualmente, é un miradoiro dende o cal se pode apreciar a Comarca do Salnés. Este miradoiro atópase a 65 m de altura e pódese subir tanto polo ascensor como polas escaleiras de caracol. Ademais, na propia instalación da azucreira áchanse: unha gardería, unha ludoteca, un centro de día, unha sala de exposicións, unha sala de conferencias e un amplo aparcamento para todo tipo de vehículos. Os seus xardíns, os cales se atopan moi próximos á fábrica, contan cun auditorio ao aire libre, mesas, grellas e unha zona deportiva con piscina e pistas de pádel.

PictographIntersection Altitude 92 ft
Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita

Giro a la derecha / Xiro á dereita

Tras contemplar las vistas de la Antigua Fábrica Azucarera de Portas, hay que girar a la derecha. Este desvío se encuentra justo por detrás de la instalación de la antigua fábrica.

Tras contemplar as vistas da Antiga Fábrica Azucreira de Portas, hai que xirar á dereita. Este desvío atópase xusto por detrás da instalación da antiga fábrica.

PictographIntersection Altitude 85 ft
Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita

Giro a la derecha / Xiro á dereita

Éste se encuentra por detrás de la Escuela Infantil de Portas (“La Gallina Azul”) y permite llegar a la carretera principal (Calle Estación) tras recorrer aproximadamente 40 m en línea recta.

Este atópase por detrás da Escola Infantil de Portas (“A Galiña Azul”) e permite chegar á estrada principal (Rúa Estación) tras percorrer aproximadamente 40 m en liña recta.

PictographIntersection Altitude 85 ft
Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita Photo ofGiro a la derecha / Xiro á dereita

Giro a la derecha / Xiro á dereita

Éste se encuentra por delante de la Escuela Infantil de Portas (“La Gallina Azul”) y da acceso a la carretera principal (Calle Estación). Tras coger el desvío a la derecha, se deben recorrer aproximadamente 300 m en línea recta por la carretera anteriormente mencionada y así poder llegar a una intersección.

Esta intersección atópase por diante da Escola Infantil de Portas (“A Galiña Azul”) e da acceso á estrada principal (Rúa Estación). Tras coller o desvío á dereita, débense percorrer aproximadamente 300 m en liña recta pola estrada anteriormente mencionada e así poder chegar a unha intersección.

PictographFountain Altitude 92 ft
Photo ofIntersección a la derecha - Fuente / Intersección á dereita - Fonte Photo ofIntersección a la derecha - Fuente / Intersección á dereita - Fonte Photo ofIntersección a la derecha - Fuente / Intersección á dereita - Fonte

Intersección a la derecha - Fuente / Intersección á dereita - Fonte

Ésta es la segunda y última intersección que se puede encontrar hasta llegar al tramo final de la ruta. En esta bifurcación se halla la única fuente de agua potable que hay a lo largo de toda esta Vía Verde.

Esta é a segunda e última intersección que se pode atopar ata chegar ao tramo final da ruta. Nesta bifurcación áchase a única fonte de auga potable que hai ao longo de toda esta Vía Verde.

PictographWaypoint Altitude 95 ft
Photo ofAnálisis interno / Análise interno Photo ofAnálisis interno / Análise interno Photo ofAnálisis interno / Análise interno

Análisis interno / Análise interno

Unos cuantos metros antes de finalizar nuestra ruta, realizamos una captura de pantalla con el móvil de los datos que fuimos registrando a lo largo de todo el recorrido. Para realizar el seguimiento de la ruta, utilizamos diferentes aplicaciones como Polar Beat, Garmin y la App Entreno en el reloj Apple Watch. Se recogieron los siguientes datos: la distancia total de la ruta (Km), el desnivel acumulado subiendo y bajando (m), la altitud (m), el tiempo invertido (h / min / seg), la frecuencia cardíaca mínima / frecuencia cardíaca en reposo (ppm), la frecuencia cardíaca media (ppm), la frecuencia cardíaca máxima (ppm), la velocidad media (Km / h), la velocidad máxima (Km / h) y el análisis de las demandas energéticas que precisa la ruta en función del peso y del sexo del usuario (Kcal consumidas, % grasa quemada sobre calorías, etc.).

Uns cantos metros antes de finalizar a nosa ruta, realizamos unha captura de pantalla co móbil dos datos que fomos rexistrando ao longo de todo o percorrido. Para realizar o seguimento da ruta, utilizamos diferentes aplicacións como Polar Beat, Garmin e a App Adestramento no reloxo Apple Watch. Recolléronse os seguintes datos: a distancia total da ruta (Km), o desnivel acumulado subindo e baixando (m), a altitude (m), o tempo investido (h / min / seg), a frecuencia cardíaca mínima / frecuencia cardíaca en repouso (ppm), a frecuencia cardíaca media (ppm), a frecuencia cardíaca máxima (ppm), a velocidade media (Km / h), a velocidade máxima (Km / h) e a análise das demandas enerxéticas que precisa a ruta en función do peso e do sexo do usuario (Kcal consumidas, % graxa queimada sobre calorías, etc.).

PictographTrain stop Altitude 105 ft
Photo ofFin de la ruta - Antigua Estación de Ferrocarril de Portas / Fin da ruta - Antiga Estación de Ferrocarril de Portas Photo ofFin de la ruta - Antigua Estación de Ferrocarril de Portas / Fin da ruta - Antiga Estación de Ferrocarril de Portas Photo ofFin de la ruta - Antigua Estación de Ferrocarril de Portas / Fin da ruta - Antiga Estación de Ferrocarril de Portas

Fin de la ruta - Antigua Estación de Ferrocarril de Portas / Fin da ruta - Antiga Estación de Ferrocarril de Portas

El punto de finalización de nuestra ruta es la Antigua Estación de Ferrocarril de Portas, la cual fue inaugurada poco después del año 1899. Esta estación daba servicio tanto a la villa de Caldas de Reis (famosa por sus aguas y su balneario) como a las industrias de la zona, entre ellas a la Fábrica Azucarera de Portas. En este tramo, el tráfico de mercancías no era muy elevado: solo circulaban regularmente el tren Teco de residuos urbanos a Sogama y los colectores entre Vigo y A Coruña que transportaban material a otras estaciones de la línea como Vilagarcía de Arousa, Pontecesures o Esclavitud. Así mismo, también circulaban los trenes para pasajeros de la red ferroviaria convencional. Tras más de un siglo de ininterrumpido servicio, la llegada de la alta velocidad marcó el final de una estación que vivió su esplendor en la segunda mitad del siglo XX pero que languidecía desde principios de siglo. La principal razón por la cual ADIF decidió cerrar este apeadero fue por la falta de pasajeros. Después del cierre de la vía, la estación quedó completamente abandonada y en un completo estado de deterioro (sin luz, sin servicios y sin personal comercial y de mantenimiento). Parte del hierro de la vía fue vendido y otra parte fue saqueada. Un año después del cierre de esta estación en ruinas, ADIF decidió realizar obras de restauración en Portas que devolvieron el esplendor a este antiguo apeadero. Se mantuvo el ancho de la vía permitiendo el uso de la misma para la alta velocidad, con el ferrocarril tradicional de Galicia. Actualmente, el tramo desde Portas a Vilagarcía de Arousa se encuentra desactivado, pero se creó una nueva línea numerada como 828 que comprende las estaciones de Portela (Km 3,5), la bifurcación de Faxil (Km 4,1) y la estación de Portas (Km 12,1). Esta vía se habilitó para que circulase el tren de mercancías de una empresa de cemento que descarga a diario en Portas. Es el último tren que recorre estas vías.

O punto de finalización da nosa ruta é a Antiga Estación de Ferrocarril de Portas, a cal foi inaugurada pouco despois do ano 1899. Esta estación daba servizo tanto á vila de Caldas de Reis (famosa polas súas augas e o seu balneario) como ás industrias da zona, entre elas á Fábrica Azucreira de Portas. Neste tramo, o tráfico de mercadorías non era moi elevado: só circulaban regularmente o tren Teco de residuos urbanos a Sogama e os colectores entre Vigo e A Coruña que transportaban material a outras estacións da liña como Vilagarcía de Arousa, Pontecesures ou Escravitude. Así mesmo, tamén circulaban os trens para pasaxeiros da rede ferroviaria convencional. Tras máis dun século de ininterrompido servizo, a chegada da alta velocidade marcou o final dunha estación que viviu o seu esplendor na segunda metade do século XX pero que languidecía dende principios de século. A principal razón pola cal ADIF decidiu pechar este apeadoiro foi pola falta de pasaxeiros. Despois do peche da vía, a estación quedou completamente abandonada e nun completo estado de deterioración (sen luz, sen servizos e sen persoal comercial e de mantemento). Parte do ferro da vía foi vendido e outra parte foi saqueada. Un ano despois do peche desta estación en ruínas, ADIF decidiu realizar obras de restauración en Portas que devolveron o esplendor a este antigo apeadoiro. Mantívose o ancho da vía permitindo o uso da mesma para a alta velocidade, co ferrocarril tradicional de Galicia. Actualmente, o tramo dende Portas a Vilagarcía de Arousa atópase desactivado, pero creouse unha nova liña numerada como 828 que comprende as estacións de Portela (Km 3,5), a bifurcación de Faxil (Km 4,1) e a estación de Portas (Km 12,1). Esta vía habilitouse para que circulase o tren de mercadorías dunha empresa de cemento que descarga a diario en Portas. É o último tren que percorre estas vías.

Comments  (7)

  • antia.rgarcia Apr 25, 2021

    Por los datos que dais, me parece que la ruta es bastante asequible para una persona que se quiere iniciar en la práctica del senderismo. Me interesaría realizarla en un futuro.

  • Elena515 Apr 25, 2021

    Las descripciones que aportáis sobre la ruta son muy detalladas y completas. El vídeo es un complemento que ayuda a en gran medida a tener una idea más genérica sobre las propias características del terreno.

  • cris2904 Apr 25, 2021

    I have followed this trail  View more

    Mis amigos y yo hemos hecho esta ruta a pie en el mes de Octubre. La ruta está perfectamente acondicionada y no exige de un esfuerzo físico importante gracias a las suaves pendientes y amplias curvas con las que cuenta a lo largo de todo el recorrido.
    ¡¡Muy recomendable!!

  • Paulap97 Apr 25, 2021

    Me ha parecido una ruta muy interesante, además de un buen plan para quedar y hacer ejercicio sin ser excesivamente agotador, sobre todo ahora que empieza a llegar el buen tiempo. Las explicaciones y el vídeo resultan de gran ayuda.

  • danielaa_5202 Apr 25, 2021

    I have followed this trail  View more

    El fin de semana pasado fuimos unos amigos y yo, la verdad, es una ruta bsatante sencilla de seguir, el paisaje es precioso.
    Increíble para pasar un día de senderismo con tus amigos.

  • Photo of paulafreibra
    paulafreibra Apr 29, 2021

    I have followed this trail  View more

    Es una ruta muy asequible ya que no presenta demasiados desniveles (salvo en algunos puntos del recorrido). La vía está perfectamente acondicionada: propicia la integración de todo tipo de usuarios (incluidas las personas con movilidad reducida, PMR).
    Aconsejo realizar esta ruta en los meses de Abril - Mayo (durante la época de floración de las plantas) e incluso en verano, cuando llega el calor.
    La ruta atraviesa paisajes de gran belleza y las vistas son espectaculares.
    ¡¡Altamente recomendable!!
    Sin duda alguna, repetiría.

  • Photo of FCCED-UVIGO
    FCCED-UVIGO Apr 29, 2021

    Muchas gracias a todos y a todas por los comentarios tan positivos que habéis hecho de la ruta y de nuestro trabajo en general.
    ¡Estos comentarios nos animan a seguir trabajando día a día!
    De cara al futuro, procuraremos ofrecer información de mucha mayor calidad y aportar datos mucho más precisos.
    Un saludo.

You can or this trail