Por Bueu. Portela, Beluso, Cabo Udra, praia Lagos.

26 de noviembre 2022. Ruta linear. Grupo de vellos camiñantes con convidadas e convidados. A ruta, por clásicos camiños do Morrazo, foi organizada e guiada nesta ocasión por Salo que engade o tramo inicial, dende a Portela a Beluso; e complétase coas achegas do desvío á poza de auga doce e a variante polo humidal da Corregadoira.

Todos os coches chegan a Portela; desprázanse tres a Udra: nun deles regresan todos os conductores e, no punto final, quedan dous coches levar de volta ao punto de inicio ás 10 persoas.

Saída do lugar da Portela, p.k. 14 da PO-551, de Cangas a Bueu, ás 11 h.
Enfílase o sendeiro formigonado que pasa diante dun cruceiro e por baixo da estrada PO511. Regatos cheos de agua, fonte con escadas pegada ás leiras, a rebosar; camiño con follas de castiñeiros e paisaxe rural a pouco de zonas máis urbanizadas. Nun punto deixamos, á dereita, o campo de fútbol de Bueu á dereita e á esquerda, más atrás, a capela do Santos Reis (que non vemos, pero alí queda para outra ocasión) de acordo co proxecto de Urbano Lugrís

Vemos a igrexa de San Martiño de Bueu (do século XIX, construída sobre un templo románico) e seguimos á esquerda polo Camiño de Santa Cruz, por onde está a fonte do Enleito ou da Cachopeira, cun banco de pedra; neste entorno tamén está o cruceiro do Enleito, de 1751; ben catalogado, que forma parte dun vía crucis que partía do pazo de Santa Cruz ata a igrexa de San Martiño. http://patrimoniogalego.net/index.php/81900/2016/01/cruceiro-no-enleito/
A fonte forma parte do programa "A memoria da auga: fontes e lavadoiros" do Concello de Bueu que revaloriza 46 fontes e lavodoiros (todos de titularidade pública excepto un). https://concellodebueu.gal/a-memoria-da-auga-fontes-e-lavadoiros/

Polo camiño disfrútanse as vistas ao rural, primeiro, e despois as panorámicas sobre a vila de Bueu, o seu porto, a illa de Tambo e outras localizacións da ría de Pontevedra.

Mais adiante, pasamos pola traseira do pazo de Santa Cruz, do século XVII e tamén coñecido como "pazo de quitapesares": capela dedicada a Santa Ifixenia (non sei de ningunha rapaza que leve ese nome), hórreo, xardín, invernadeiro... lugar de celebración de bodas e banquetes.

Vemos unha almiña que non fumos quen de identificar. Unha representación incrustada no muro, ¿un crucificado, un mártir?, pintada non hai moitos anos pero as letras non permiten coñecer a quen está dedicada, comeza por san... e hai restos de velas e lámpadas.

Pola estrada PO315 pasamos diante da pensión Lubina e por un camiño casi invisible pasamos á estrada da praia de Beluso, deixando á dereita as praias da Banda do río e da Robaleira.

Pola estrada de Beluso, camiño do porto, pasamos diante do Bar Playa e da antiga salazón de Eligio Prieto cunha fermosa fachada (coas iniciais E.P. e o ano 1900 sobre a porta), con galería e as ramplas sobre a praia; máis adiante a capela de Beluso e o restaurante a Centoleira ao final; na curva cara o porto outras construccións de tipoloxía mariñeira.

Pasamos pola salazón "Roiba", na praia do mesmo nome, que parece que ten o primeiro tramo acondicionado e habitado, noutras partes hai sinais de habitantes pero nun tramo sin ventás e sin acondicionamento. Revisamos o exterior da casa de casa de Molezún, con placa de recoñecemento, e que a pleamar cubre o porche exterior e empedrado, na mesma zona hai unha casa mariñeira, que se aluga, con pintado recente en cor branca e azul (Camarote de la Villa)

Continuamos por un rosario de caliñas, pequenas praias de dificil acceso, só a pé pero exclusivas, con pouco areal que desaparece antes da pleamar. Praia de Roiba, praia Trimiño, de Sarteséns ou Sartaxens, praias de Tulla e Mourisca (estas de outras dimensións e moito público), praia Buceiro e praia do Pedrón.

Camiñamos polos areais magníficos de Tulla e Mourisca e asomamos o nariz ao salazón recuperado, pero escasamente visitable. De seguido cara Cabo Udra, con parada no bar do sendeiro azul, ao lado da aula de natureza (pechada) en punta Centoleira. Fixemos a comida coas nosas comidas, a cambio das bebidas e cafés, atendidos amablemente con recolocación de mesas para termos sol e sombra; neste tempo pasou unha morea de xentes que viñas nunha andaina organizada pola Universidade de Vigo, cunha ruta moi parecida á nosa pero ao revés.

Hoxe fixeime que, detrás do bar e aula de natureza, hai un mirador extraordinario e un vértice xeodésico parece ser que con expléndidas vistas panorámicas, pero vai ser visitado doutra volta.

Cabo Udra. Fixemos o recorrido arrodeando o cabo ata a praia de Ancoradouro con lugares de visións extraordinarias: toda a ría de Aldán, a entrada ao seu porto e algunha praias ben visibles como Pinténs ou Area Brava e posiblemente a de AreaCova; tamén se ven a punta Couso e a punta norte da illa de Monteagudo; ao fondo, na lonxanía aínda se ven os montes de Coruxo en Vigo.

Despois seguimos ata a praia de Lagos por unha fermosa senda con parada a comentar o humidal da Corregadoira, á volta habíamos coller un camiño enfrente neste punto para facer un aire ata as rochas onde bate o mar nas que hai unha poza de auga doce, posiblemente procedente do regato que pasa polo humedal.

Para prolongar algo máis a ruta facemos un desvío antes de chegar ao final no aparcamento de Ancoradouro; faltáronnos poucos metros para facer os 15 km, nunha xornada de pasos tranquilos, reencontros importantes e visitas de xentes novas. Remate en Cangas, cun chocolate no Plantaciones e churros de Churrería Montes.