Δρασι φαράγγι ανδριανου με τους αρρυθμιστους

Μέτριας δυσκολίας αφήστε αμάξι δύο τέλος της διαδρομής καθώς και στην εκκίνηση
Οι μόνιμοι κάτοικοι του είναι μόλις 6 ωστόσο αυτό δεν τους ενοχλεί, το αντίθετο μάλιστα, χαίρονται τη μοναξιά και την ησυχία τους.

Και πως θα μπορούσε άραγε κάποιος να περνά άσχημα όταν ζει στον οικισμό του Ανδριανού, στο Μεραμπέλο.

Η φυσική ομορφιά αυτού του τόπου είναι μοναδική. Από τη μικρή πλατεία του χωριού αντικρίζεις τους τεράστιους βράχους, που αποτελούν μια μικρογραφία των Μετεώρων, ενώ σε κοντινή απόσταση βρίσκονται δύο υπέροχα σπήλαια κι ένα εκπληκτικό φαράγγι.

Ο Ανδριανός κατά το παρελθόν ονομαζόταν Αρκουδάς, όμως το 1932 με το προεδρικό διάταγμα 432/1932 μετονομάστηκε, επειδή το αρχικό του όνομα δεν ήταν εύηχο, κι έτσι πήρε ένα νέο όνομα σχετιζόμενο με κάτοικο του.

Ωστόσο η παλιά ονομασία του, που δυστυχώς δεν διατηρήθηκε, συνδέεται με μινωικό οικισμό που υπήρχε σε κοντινή απόσταση.

Το χωριό είναι χτισμένο πάνω στην κοίτη ποταμού που κατεβαίνει από το Οροπέδιο Λασιθίου δημιουργώντας μια μικρή κοιλάδα.Τα περισσότερα σπίτια του Ανδριανού είναι ερειπωμένα, όμως ακόμα κι έτσι εντυπωσιάζουν με την αρχιτεκτονική τους, με τις καμάρες τους, τα πατητήρια και τους φούρνους τους να ξυπνούν εικόνες ευημερίας.

Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που συναντήσαμε στην πλατεία δείχνει τρισευτυχισμένο μέσα στην απομόνωση του μικρού χωριού.

Χαίρονται τη γαλήνη και τους χαλαρούς ρυθμούς που τους προσφέρει αυτός ο τόπος και δηλώνουν έκπληκτοι από τις εικόνες που βλέπουν στην τηλεόραση με τη βία, την εγκληματικότητα και τους τρελούς ρυθμούς που χαρακτηρίζουν τη ζωή εκεί...έξω.

Το φαράγγι του Ανδριανού βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τον οικισμό και ξεχωρίζει για τα ψηλά και επιβλητικά του τοιχώματα.

Λίγο πριν την κατάληξη του είναι απαραίτητα σχοινιά για να προχωρήσει κανείς, χωρίς όμως η κάθοδος στο σημείο να είναι τρομακτική και δύσκολη.

Απέναντι από το χωριό, και σε απόσταση δέκα λεπτών περίπου, ο εντυπωσιακός Ατζιγγανόσπηλιος κλέβει τις εντυπώσεις με τον πλούσιο διάκοσμο αλλά και τις βαραθρώδεις αίθουσες του.

Σε μικρότερη απόσταση, στα δυτικά του χωριού, το μικρό σπήλαιο των Μαρήδων ξαφνιάζει με το μαύρο χρώμα του μαγγανίου που καλύπτει τα τοιχώματα του αλλά και με τον πλούσιο διάκοσμο του, παρά το περιορισμένο του μεγέθους του.

Στους τεράστιους βράχους, που κάνουν το τοπίο να θυμίζει Μετέωρα, βρίσκεται η φορτέτσα του Ανδριανού, οικισμός των σκοτεινών χρόνων, τα απομεινάρια του οποίου διακρίνονται μέχρι σήμερα, πάνω στο απόκρημνο βραχώδες και άκρως επιβλητικό σκηνικό.