Door het natuurpark Furfooz en de Vallei van de Lesse

De omgeving van Dinant is een klein wandelparadijs met het natuurpark Furfooz als lokale hoofdplaats. Deze omgeving biedt voor ieder wat wils en weet beslist iedereen te boeien. Koppel daar nog een sportief stuk langs de Lesse bij en een sprookjesachtig kasteel en je hebt een erg volledige wandeling.

Om meteen met de deur in huis te vallen (en daarom ook in het vet): op het moment van schrijven dien je op voorhand een ticket te reserveren voor het natuurpark Furfooz. Een ticket kost vijf euro en er zijn maar een beperkt aantal plaatsen beschikbaar per tijdsslot van een half uur. Met andere woorden: als je een uitstap plant naar dit park, kan je best één dag op voorhand een ticket reserveren. Bovendien zijn honden ook niet toegelaten, maar vreemd genoeg zag ik meer dan genoeg trouwe viervoeters in het park. Ik weet dus niet hoe nauwgezet hier wordt op toegekeken.

De startplek van deze wandeling is de kerk van Gendroz, maar het aantal parkeerplaatsen is hier erg beperkt. Zie je het niet zitten om hier te parkeren, zijn er meer dan voldoende alternatieven: het station van Gendroz (waar vlak ernaast eveneens een grote parking is voor een zaak die kajaks verhuurt), het park van Furfooz of het kasteel van Vêves. Voor de laatste twee geldt dat de parking ook dikwijls volzet is, maar hier is in ieder geval meer plaats om te parkeren dan bij het kerkje van Gendroz.

De wandeling laat er in het begin geen gras over groeien en gaat na een kilometer al spectaculair naar beneden waar de Vallei van de Lesse op me wacht. Daar staat ook de grootste hindernis van de dag op het programmaboekje. Er is namelijk een ladder van ongeveer anderhalve meter die me op een hoger gelegen rots brengt. Gemakkelijk, ware het niet dat de ladder met zin voor cynisme is gebouwd en de uiteindes torenen amper boven de rots uit. Er is dus met andere woorden geen mogelijkheid om de ladder vast te houden wanneer je op de rots bent. De rots zelf is bovendien glad en is ook geen struik of iets anders om je rechts te houden op deze schuin hellende rots. Niet ideaal dus om met (kleine) kinderen te doen of een wat grotere hond. Je wil je oogappel echt niet van deze rots zien afdonderen.

Het stuk erna is de meest uitdagende passage van de wandeling met een rotsachtige bodem die geaccidenteerd naast de Lesse loopt en soms toch wat voorzichtigheid vraagt. Anderzijds is dit echt wel een magnifiek stukje om te wandelen. Begin mei zag ik in de Lesse enkel nog maar vissers en schitterden de beruchte kajaks enkel in afwezigheid. Soms gaat het plots fel omhoog met behulp van enkele trappen, maar gaandeweg wordt het pad naast de Lesse een stuk breder en gemakkelijker om te bewandelen. Op dit stuk kwam ik amper wandelaars tegen en ondanks de aanwezigheid van een spoorlijn - die parallel met de Lesse loopt - had ik nauwelijks last van voorbij razende treinen.

Na drie kilometer is het even opletten, want bij de spoorwegbrug dien je naar links te stappen om zo onder de spoorwegbrug verder te gaan. Het landschap wordt hierna wat meer open en een groen tapijt van planten maakt duidelijk dat de vallei in bloei staat. Wanneer ik richting het station van Gendroz stap, kom ik gestaag meer wandelaars tegen en de reden waarom wordt snel duidelijk: links zie ik namelijk een enorme camping die in dit weekend bijna volzet is.

Het tweede deel van de wandeling breekt nu aan en gaat richting het natuurpark Furfooz. Eerst moet ik het noodzakelijk kwaad overwinnen dat Rue du Pirli heet. Dit is een wat grotere weg, maar toen ik erlangs stapte was die eigenlijk verbazingwekkend rustig. Na een paar honderd meter is het woord terug aan de natuur, want dan mag ik ruim honderd meter stijgen door het bos. De hellingsgraad oogt op papier indrukwekkender dan dat ie in werkelijkheid is en met een rustig tempo - en toch ook wel een paar zweetparels - mag het geen probleem zijn om boven te geraken. Hier krijg ik een groen landschap van de omgeving gepresenteerd. De weg naar het natuurpark gaat via een landbouwweg en daarna een verharde weg.

Bij de ingang van park toon ik mijn gereserveerde ticket en de loketbediende maakte er geen punt van dat ik iets na twaalf uur 's middags passeerde hoewel ik om half twaalf had gereserveerd. Ik weet niet hoe tolerant men is met tijdssloten, maar ik kan me inbeelden dat hier geen uren verschil op moet zitten. Over het natuurpark zelf kan ik vrij kort zijn: dat is fantastisch. Enkele bezienswaardigheden zoals de Romeinse thermen, een mooi panorama over de omgeving, een spectaculaire ravijnafdaling die zigzaggend naar beneden gaat en enkele mooie rotsgaten. Hier raad ik aan om rustig de tijd te nemen om alles te bezoeken. Wat verder is er een openlucht bar voor de nodige verfrissingen en ook een toilet.

Via een brede grindweg en even later door bos gaat het naar de volgende bezienswaardigheid: het rotsmassief van Les Aiguilles de Chaleux. De weg er naartoe verloopt via een brug die naast de spoorweglijn loopt. De rotsen zijn uiteraard een fraai plaatje, maar er is ook La Plage de Chaleux. Geen Spaanse costa, maar wel een uitstekende plek om even halt te houden op een klein kiezelstrandje aan de Lesse. Dat is misschien een goed idee, want aan de overkant is er de zwaarste beklimming van de dag. Eerst moet er andermaal een brug worden overgestoken om de overkant te bereiken.

De beklimming kent ongeveer honderdtwintig hoogtemeters, maar wel verspreid over een dikke halve kilometer en mag zich dus als helling een middenmotor noemen. Ik heb die zelf in één ruk naar boven gedaan, maar dat kostte me toch wel wat zweetwerk. Wat verder is er het prachtige uitkijkpunt La Chandelle dat uitkijkt over de Vallei van de Lesse en dan is al dat klimleed snel vergeten. Even ervoor kan je ook een uitstapje maken naar Les Aiguilles - populair bij de rotsklimmers onder ons - maar dat heb ik zelf niet gedaan.

Het derde en laatste gedeelte van de wandeling is helaas minder bejubelend. Dit gedeelte staat in het teken van het sprookjesachtige kasteel van Vêves. Je kan dit combineren met het natuurpark Furfooz en dan kost een duoticket negen euro. Zelf hield ik het echter bij één ticket voor het park zelf. De weg naar het kasteel verloopt grotendeels over verharde wegen en landbouwwegen. De landbouwwegen zijn uiteraard leuker om te doen, zeker nu de velden volstaan met koolzaad dat nu volop aan het bloeien is. Het zorgt voor een geelgroen lappendeken rondom de velden. De ruim twee kilometer langs landbouwwegen wordt daarna gevolgd door twee kilometer verharde wegen.

Onderweg staat het kasteel van Vêves dat eveneens over een klein domein beschikt. De vijf spitse torens zijn overigens een mooi stukje architectuur. Ik stopte er even om een fotostop te nemen, maar het kasteel zelf bezocht ik dus niet. Op de laatste kilometer verhard wegdek gaat het nog behoorlijk naar boven, maar is toch vrij vlot te doen door het verhard wegdek. Dan duikt de wandeling een landbouwweg in die snel overgaat in een holle weg. Een holle weg die vaak wordt gefrequenteerd door paarden, want het was al snel duidelijk dat sommige delen op de weg volledig waren kapotgelopen door hoeven. Met wat improvisatiewerk was het echter geen probleem om voorbij deze modderstroken te geraken. Dan waren de uitwerpselen een groter probleem... Na de holle weg was het nog even stappen om na 21 kilometer opnieuw de kerk van Gendroz te bereiken.

Dit is een fantastische wandeling die helaas op een kleine anti-climax eindigt door de wat saaiere kilometers langs landbouwwegen en verhard wegdek op het einde. De eerste zestien kilometers zijn echter een rasechte topper met een magnifieke passage langs de Vallei van de Lesse en erg tof bezoek aan het natuurpark van Furfooz met tal van bezienswaardigheden. Het kasteel van Vêves is dan een mooie afsluiter voor deze wandeling. Houd er wel rekening mee dat je (tijdig) moet reserveren voor het park van Furfooz (en dat het vijf euro kost) en dat er bij het begin van de wandeling een lastige hindernis is met een ladder die eindigt op een schuin hellende rots. Daarom toch uitkijken wanneer je deze wandeling wil doen met hond en/of kinderen. Sowieso is deze wandeling af te raden bij (of na) regenweer door het rotsachtige parcours bij de Vallei van de Lesse.