Δημητσάνα - Αρχαία Γόρτυνα (Menalon trail)

Μια υπέροχη διαδρομή με πολλά σημεία ενδιαφέροντος, σε ένα από τα ομορφότερα πιστοποιημένα μονοπάτια της Ευρώπης, το Menalon trail!
Το μονοπάτι ξεκινά από τη Δημητσάνα ένα ιστορικό χωριό της ορεινής Αρκαδίας, χτισμένο στο δυτικό Μαίναλο σε υψόμετρο 946 μ. Χαρακτηρισμένη ως παραδοσιακός οικισμός απλώνεται σε δύο αντικριστούς λόφους με πέτρινα πυργόσπιτα , επιβλητικά αρχοντικά και λιθόστρωτα καλντερίμια.
Η διαδρομή που ακολουθήσαμε ξεκινά από το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης που δημιουργήθηκε το 1997 μετά από ανακαίνιση εγκαταλελειμμένων εγκαταστάσεων και είναι ένα θεματικό μουσείο που προβάλλει τη σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία, παρουσιάζοντας τις βασικές προβιομηχανικές τεχνικές που χρησιμοποιούν το νερό ως κύρια πηγή ενέργειας για την παραγωγή διαφόρων προϊόντων. Κατηφορίσαμε προς το φαράγγι του Λούσιου και την παραδοσιακή γέφυρα Μονοπόρης.
Στην συνέχεια συναντήσαμε την Μονή Φιλοσόφου, η οποίο βρίσκεται μέσα στην χαράδρα του ποταμού Λούσιου και είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η Μονή αποτελείται από δύο μοναστηριακά συγκροτήματα, ένα παλαιό και ένα νέο, τα οποία βρίσκονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους. Η νέα Μονή Φιλοσόφου ιδρύθηκε μετά τα μέσα του 17ου αιώνα. Το τέμπλο του καθολικού είναι ξυλόγλυπτο με εξαιρετική διακόσμηση και φέρει εικόνες κρητικής τεχνοτροπίας που αποδίδονται στο ζωγράφο Βίκτωρα (1663).
Η παλαιά Μονή Φιλοσόφου είναι η πιο ιστορική και παλαιά μονή της Αρκαδίας και από τα παλαιότερα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας. Ιδρύθηκε το 963 από τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο από τη Δημητσάνα, τον επονομαζόμενο «φιλόσοφο», ο οποίος ήταν γραμματέας («Πρωτοκρίτης») του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Ήταν χτισμένη στο εσωτερικό μιας σπηλιάς, πάνω από μια απόκρημνη χαράδρα και σήμερα διατηρείται μόνο ένα μικρό εκκλησάκι Βυζαντινής τεχνοτροπίας του 10ου αιώνα με τις αξιόλογες τοιχογραφίες του. Από την υπόλοιπη μονή σώζονται μόνο ερείπια κελιών και άλλων κτισμάτων, καθώς και μια στέρνα.
Η παλαιά μονή είναι γνωστή και ως «Κρυφό Σχολειό», γιατί κατά την παράδοση λειτουργούσε εκεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας σχολείο που αργότερα εξελίχθηκε σε σπουδαία ιερατική σχολή που λειτούργησε στη Νέα Μονή.
Συνεχίσαμε την κατάβασή μας στο ποτάμι μέσα από πυκνή βλάστηση μέχρι που φτάσαμε στο μικρό γεφυράκι πάνω από τα ορμητικά νερά του Λούσιου που σχηματίζουν μικρούς καταρράκτες και πέφτουν με βοή κατατρώγοντας τους βράχους κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Η διαδρομή συνεχίζει με μία ακόμη επίσκεψη σε μοναστήρι, στην Μονή του Τιμίου Προδρόμου. Η Μονή ιδρύθηκε κατά τον 12ο αιώνα μ.Χ. και η θέα της από μακριά είναι εντυπωσιακή καθώς είναι σκαρφαλωμένη ψηλά έτσι κτισμένη στις τεράστιες εσοχές των βράχων. Καθώς φτάσαμε σε αυτή μεσημεριανές ώρες δυστυχώς την βρήκαμε κλειστή αλλά από το μπαλκόνι της θαυμάσαμε τη μαγευτική θέα που προσφέρει στο φαράγγι του Λούσιου.
Τελευταίος σταθμός της διαδρομής είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Γόρτυνας, που κοιμάται δίπλα στο γεφύρι του Κόκκορη, μιας από τις σημαντικότερες αρκαδικές πόλεις του αρχαίου κόσμου. Η πόλη διένυε την ακμή της τον 4ο αιώνα π.Χ. και πρέπει να καταστράφηκε περί τον 12ο αιώνα.
Ο αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει τμήματα της παλαιάς οχύρωσης, ερείπια κατοικιών και δημοσίων κτιρίων, ιερό του Ασκληπιού και λουτρά με ιαματικές ιδιότητες. Τα λουτρά είναι από τα σημαντικότερα του αρχαίου κόσμου που έχουν ανακαλυφθεί περιλάμβαναν ένα ιδιαίτερο σύστημα θέρμανσης, που θεωρήθηκε από τους ερευνητές αρκαδική ευρεσιτεχνία. Ήταν ένας από τους σταθμούς στη διαδρομή που ακολουθούσαν οι Σπαρτιάτες αθλητές πηγαίνοντας να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες.