De vallei van de Mark (originele wandelingen)

Mijn eens zo geliefkoosde bron van wandelplezier werd vorig jaar door mij toch enigszins genegeerd. De website orignele wandelingen heeft al een heleboel fantastische wandelingen opgeleverd, maar vorig jaar was het toch maar een mager beestje. Om de draad weer op te pakken, begon ik met een exemplaar van twee blokjes. Een beetje uitdaging dus, maar over het algemeen toch redelijk gemakkelijk.

De gelukkige winnaar van mijn wandelselectie werd de route in Akrenbos dat een rondje doet om de vallei van de Mark. Dit is een zijrivier van de Dender en rondom de taalgrens stroomt tussen Henegouwen en Oost-Vlaanderen. Het vertrekpunt is het kerkje van Akrenbos waar ik ook mijn benzineslurper heb achtergelaten. Dit is volgens mij één van de minst beminde trajecten van originelewandelingen, want ondanks de aanwezigheid van slechts een paar parkeerplaatsen is het geen probleem om een plekje te bemachtigen. Dit is voor wandelliefhebbers overigens een vrij desolaat gebied, want zeker in de eerste helft van de wandeling was er bijna geen levende ziel te bekennen.

Het begin zit meteen al goed want na een kilometer ontvangt het prachtige beukenbos Akrenbos me met een prachtig winterdecor. Plassen en modder bevinden zich in de meerderheid en het zijn vooral de gevallen bladeren die het bosdecor tooien. Mooie liedjes duren echter niet lang en al gauw maakt het bos plaats voor veldwegen in een licht glooiend landschap. Na ruim 4,5 kilometer moet ik even opletten want de route wijkt plots uit naar links terwijl ik enkel een akkerlandschap zie. Een echt paadje is hier niet te vinden, maar met wat geluk volg ik de bandensporen van een tractor en dat leidt me naar een paadje dat me op de goede weg brengt.

De mooiste passage van de dag breekt nu aan met een modderig paadje naast de Mark. Hier zie ik enkel watervogels en heel veel modder. De Mark is hier in zijn oorspronkelijke staat hersteld en het lijkt erop dat hier nog steeds aan bosbeheer wordt gedaan. Want ik kan geen andere verklaring vinden voor de meters dikke tractorsporen. Het paadje wordt geleidelijk aan kleiner, maar van wildernis - waarvan sprake is in het verslag bij originele wandelingen - heb ik in de winter allerminst last van. Waar ik toch wel een beetje last van heb, zijn de relatief vele meters op asfalt en zeker wanneer ik door Destelbergen trek. De wegen zijn veelal autoluw, maar dat is dan ook het enige voordeel.

Na negen kilometer is het de beurt aan de enige noemenswaardige beklimming van de dag. De Hoge Buizemont scheert langs het Arduinbos en als je deze bescheiden beklimming niet ziet zitten, kan je een route binnendoor nemen langs dit bos. Ik volgde braafjes de route en die brengt me na tien kilometer bij het dak van deze wandeling, al is het met 64 meter eerder een plat dak. Hier nam ik ook even pauze, want dit natuurgebied is een mooie plaats om even te pauzeren.

De tweede helft van de wandeling is landschappelijk een stuk minder gevarieerd en bestaat vooral uit veld- en graswegen. Hier en daar is het even uitkijken voor plassen, want sommige plassen zijn helaas onvermijdelijk omdat ze op de route liggen van kleine paadjes. Met mijn tippen ga ik er door en waterdichte wandelschoenen zijn toch wel aangeraden bij deze wandeling wanneer het geregend heeft. De charme bij deze kilometers bevindt zich bij de kleine, onverwachte voetpaden die op de meest gekke momenten opduiken. Zo duik ik plots het erf op bij een boer. In het verslag van Gert Sonck wordt hij klaarblijkelijk de huid volgescholden, maar deze keer laat het de boer Siberisch koud. Het zal wellicht met de tijd van het jaar te maken hebben: winter.

In een landschap van beemden en later akkers gaat het opnieuw richting Akrenbos en dit is het minst spectaculaire stuk van de wandeling. De laatste kilometers grossieren immers in lange stukken rechtdoor op veldpaadjes en steenslagwegen en dat is na de variëteit van de eerste twee uur toch wel behoorlijk veel eenheidsworst. Na iets meer dan achttien kilometer wandelen is de lus voltooid en kan het einde gevierd worden bij taverne 't Platteland dat zich vlak naast de kerk van Akrenbos bevindt.

Een lage middenmotor of zelfs minder, zo zou ik deze wandeling beoordelen als ik het vergelijk met alle andere wandelingen die ik tot dusver heb gedaan van de website originelewandelingen. Daar is overigens niks mis mee, want deze wandeling is over de gehele lijn oerdegelijk, biedt verrassend veel (landelijke) landschappen en weet te charmeren met plots opduikende paadjes. Het is enkel zo dat deze wandeling geen echte bezienswaardigheden heeft en ook het aantal meters op asfalt is me een (kleine) doorn in het oog. Maar op het einde van de dag ben ik gewoonweg blij dat ik deze route heb gedaan.