De gele route in Kattevennen

Kattevennen is een natuur- en recratiedomein dat deel uitmaakt van Nationaal Park Hoge Kempen. Het is één van de toegangspoorten in het park om wandelingen te maken. De gele route is ongeveer twaalf kilometer lang en verbindt het Hei- en Meibos van Sledderlo met de surfplas Papendaalheide. Op het traject gaat het voornamelijk door bos, maar zijn er helaas ook vele stukken verharde weg.

Het domein Kattevennen ligt op de grens van Genk en Zutendaal en is gesitueerd in een doodlopende straat met voldoende parking. Het domein is ook interessant voor de kleinsten onder ons met onder andere een planetenpad en toegang tot de Cosmodrome. Als het thema van macrokosmos je minder aanspreekt, kan er natuurlijk ook gewandeld worden. Dat wandelen gebeurt in het begin bij het Schiepse bos waar ik over brede dreven mag stappen. De herfstperiode is stilletjes aan verdwenen en de winterperiode kondigt zich aan. Dat maakt het bos niet de meest swingende plek om te wandelen in december. Het bosdecor wordt af en toe verruild voor plukjes heide en korte passages door een grasveld (waar enorme elektriciteitsmasten een eigen weg hebben gekregen) maar het meest leuke landschap om te wandelen is dit dus niet.

Het leukste gedeelte van de wandeling bevindt zich ontegensprekelijk tussen kilometers vier en zeven wanneer ik langs de Papendaalheide trek. De heide hier bestaat uit verscheidene plassen en dat zorgt voor wat variëteit op het wandelmenu. Het oorspronkelijke heidegebied is nog slechts spaarzaam aanwezig en het zijn vooral de plassen die weten te imponeren. Tussen de eerste en tweede plas gaat het erg bescheiden naar omhoog en is er een mooi uitkijkpunt waar ik een blik kan werpen op deze twee plassen. Het ommetje langs de derde en grootste plas is net wat minder spannend aangezien dit is afgebakend met hekwerk.

In het derde deel van deze wandeling gaat het opnieuw richting bos, deze keer het Mei- en Heibos van Sledderlo. Wellicht is dit het minst aantrekkelijk gedeelte van de wandeling aangezien ik hier toch vrij vaak over verharde stukken weg wandel en de nabijheid van drukke autowegen laat zich hier het meest merken. Hier frequenteer ik ook een meer stedelijke omgeving zoals diverse voetbalvelden, de Yunus Emre-moskee en een klein stukje dat parallel loopt met de drukke autoweg Terboekt. De rust wordt enigszins hersteld de laatste twee kilometers wanneer het opnieuw gaat door de bossen van bij het begin van het traject.

Was mijn wandeling in het Thorpark twee maanden geleden een voltreffer, dan is de wandeling in Kattevennen eerder een losse flodder. Het gedeelte langs de plassen in Papendaalheide weet deze wandeling nog te redden, maar de rest is eenheidsworst met vele, eerder saaie stukken op grote dreven door bos en relatief veel verharde wegen. De wintermaand van december doet dit natuurgebied ook geen eer aan. Goed dus voor een kalme zondagswandeling.