De Calestienne (originele wandelingen)
Trail photos
Author
Trail stats
- Distance
- 10.01 mi
- Elevation gain
- 1,640 ft
- Technical difficulty
- Moderate
- Elevation loss
- 1,640 ft
- Max elevation
- 755 ft
- TrailRank
- 63
- Min elevation
- 427 ft
- Trail type
- Loop
- Moving time
- 3 hours 31 minutes
- Time
- 4 hours 46 minutes
- Coordinates
- 2914
- Uploaded
- April 3, 2021
- Recorded
- April 2021
near Nismes, Wallonia (Belgique)
Viewed 2018 times, downloaded 91 times
Trail photos
Itinerary description
De omgeving van Nismes kent een vrij hoog toeristisch gehalte door de aanwezigheid van de Fondry des Chiens. Dit kalksteenravijn is goed voor honderden bezoekers per dag, maar daarnaast kent deze pittoreske regio ook andere bezienswaardigheden zoals steengroeven, een vervallen kasteel en enkele fraaie rotsen. De omgeving zelf is sowieso uniek in België door de rijke kalksteengrond die zorgt voor een micro-klimaat in dit stukje van België.
Parkeren deed ik in de buurt van de kerk van Nismes, maar parkeerplaatsen zijn snel bezet hier. De eerste kilometers staan in het teken van het arboretum van Nismes. Eerst passeer ik de lokale watermolen, maar al gauw gaat het omhoog om de vele bomen in het arboretum op een bezoekje te vereren. Hier maak ik voor de eerste keer kennis met het unieke landschap van deze omgeving. Hier en daar vind je kalksteenputten die typisch zijn voor Viroinval. De beklimming naar boven levert bovendien een fraai plaatje op over de omgeving van het centrum van Nismes.
Het toeristisch epicentrum van de wandeling bevindt zich bij de Fondry des Chiens waar op de vroege ochtend al redelijk wat wandelaars zich bevinden. Dit is de grootste kalksteenravijn van België en dat levert wel een paar mooie plaatjes op. De oorspronkelijke route van Originele Wandelingen verkent enkele weinig stabiele spelonken, maar ik kies wijselijk voor het meest toegankelijke pad om dit ravijn te verkennen. Even later wordt er een zijuitstap gemaakt naar de Roche Trouée waar ik een kleine lus maak om me door deze doorboorde rots te murwen. Het unieke kalkgraslandschap onderweg maakt deze zijuitstap alleen maar mooier.
Na 7,5 kilometer is het tijd om de Viroin een eerste keer te doorwaden. Begin april is deze rivier nog vrij hoog en kent het bovendien een vrij stevige stroming. Ik verwachtte om me op kniehoogte door deze rivier te kunnen begeven, maar ik kwam niet veel later bedrogen uit. Het waterpeil knuffelde namelijk mijn dijen en driekwart van mijn broek was voorzien met waterstofdioxiden. Deze overtocht deed ik met teenslippers want met met gewone wandelschoenen wordt dit geheid een plenspartij.
De tweede helft van de wandeling is goed voor twee steengroeves waar enorme heuvelflanken vakkundig worden gereduceerd tot duizenden en duizenden stenen die worden gebruikt als bouwmaterialen. Deze steengroeves zijn in principe voorboden terrein, dus je betreedt dit op eigen risico... Na de tweede steengroeve is het even zoeken naar het juiste pad, maar al gauw vind ik een goed pad na een stukje padvinderij door het bos. Mijn route is een tikkeltje korter dan de oorspronkelijke route op Originele Wandelingen en dat heeft voornamelijk te maken met kleine afwijkingen zoals deze.
Op ongeveer tien kilometer gaat het vrij stevig omhoog op een klein pad dat gewrongen zit tussen twee afgronden. Hoogtevrees heb je dus beter niet op dit stuk van het traject. Even later tref ik het vervallen kasteel van Haute Roche op mijn weg en dan wordt het even spannend. Ik slenter even door het kasteel, maar het is de stenen route naar beneden die ontzag inboezemt. Het dalingspercentage is namelijk niet voor de poes en de stenen ondergrond maakt deze afdaling nog moeilijker. Ik gebruik het pad letterlijk als glijbaan om naar beneden te glijden, maar dat is niet zonder gevaar aangezien de rotsachtige ondergrond gevaarlijke snelheden kan opleveren. De nabije rotsen zomaar eventjes vastnemen, is dan ook geen optie. Daarom is het echt wel aangeraden om het kasteel letterlijk links te laten liggen en via een graspad naar beneden te gaan. Minder avontuurlijk, maar wel stukken veiliger! Bovendien is de afdaling via het stenen pad bijna onbegonnen werk met een korte broek.
Amper bekomen van deze toch wel avontuurlijke afdaling is het tijd om de Viroin een tweede keer te doorwaden. Deze keer is de stroming net wat minder sterk, maar het waterpeil blijft helaas even hoog. De natte broek wordt echter verwarmd door een doorbrekende zon die de bewolkte ochtend helemaal verdringt. Nogmaals, het peil van de Viroin was begin april vrij hoog (ik schat ongeveer een meter) met een stevige stroming. Houd hier dus rekening mee wanneer je deze wandeling wil doen. In de zomerperiode mag dit geen problemen opleveren, maar in koudere periodes met meer regenval is het verstandiger om een omweg te gebruiken waar je een brug vindt over de Viroin.
Het laatste grote wapenfeit is een beklimming van zo'n negentig meter dat een hellingspercentage kent van ruim dertig procent. Hier was het voor mij een kwestie om me van boom naar boom te sleuren want de gladde ondergrond maakt het moeilijk om naar boven te wandelen. De laatste krachtinspanning van de dag wordt beloond met een blik op het mooie natuurreservaat Les Abannets. De laatste drie kilometer gaat over egaal terrein of daalt naar beneden en dat geeft me de kans om na te genieten van deze route in dit prachtig landschap.
Qua landschap zullen er weinig regio's in België kunnen wedijveren met de natuurpracht van de Calestienne. Het overdadige toerisme moet je er even bijnemen, maar de prachtige bezienswaardigheden zijn zonder meer de moeite waard. Het aantal hoogtemeters valt eigenlijk goed mee, maar het is vooral de afdaling bij het kasteel van Haute Roche waar je erg goed moet uitkijken. Dit kan je zelf een beetje opvangen door het gemakkelijkere graspad rechts van het kasteel te nemen. Geen gemakkelijke wandeling, maar wel een erg mooie!
Waypoints
Waypoint
508 ft
Watermolen Nismes
Deze watermolen ligt stroomafwaarts van de Eau Noire en werd in 1609 vermeld als banmolen. Omwonenden waren namelijk verplicht om hun graan te malen bij de aangestelde molenaar.
Tree
645 ft
Arboretum Nismes
Het werd verleden eeuw van Nismes aangeplant door Bosingenieur Blondeau met als doel de soorten te bepalen die het meest geschikt zouden zijn om de kalkstreek te bebossen. Tegenwoordig zijn veel van deze bomen te groot geworden en men kan de bladeren, naalden, vruchten, enz... niet meer zien. De oorspronkelijke plaatjes met namen zijn voor het grootste deel weggehaald. Het Natuurpark heeft verscheidene plantacties uitgevoerd om de lagere vegetatiezone te vullen en een dertigtal A3 informatiepanelen te plaatsen over de verschillende loof- of naaldsoorten. Drie banken zijn geplaatst op de uitzichtpunten evenals grote informatiepanelen over het arboretum in het algemeen.
Photo
Religious site
Cave
719 ft
Fondry des Chiens
De Fondry des Chiens is een zinkgat in het Natuurpark Viroin-Hermeton. Het is een grote ravijnachtige put met grillige uitstekende rotspartijen gevormd door weggespoeld kalkgesteente waaruit eeuwenlang ijzerhoudend, ingespoeld mineraal ontgonnen werd. Fondry des Chiens ligt in de de gemeente Viroinval, deelgemeente Nismes, in de Calestienne. De Fondry des Chiens is een doline of gouffre van 100 meter lang en tot 20 meter diep. Dergelijke gouffres komen in België enkel voor in streek van de Viroin. Fondry des Chiens en Le Matricol] zijn de grootste gouffres in de streek. Over het ontstaan van de Fondry des Chiens werd de hypothese geformuleerd dat dit het resultaat is van de inwerking van zure regens op de kalklagen die ongeveer vierhonderdmiljoen jaren geleden afgezet werden door de warme zeeën, die toen het land bedekten en kalkrijke koraalriffen achterlieten. De zeeën uit de eerste era lieten ook een ijzerhoudende zandlaag achter boven op de kalklagen. Na het terugtrekken van zee ging het water van tropische regens, aangezuurd met koolzuur van vergane begroeiing, insijpelen en inwerken op de ondergrond van kalkrotsen. Daardoor onderstonden depressies in de onderliggende kalksteenlaag. Op zwakke plekken in de kalkrotsen spoelden grote hoeveelheden water verticale pijpen en horizontale gangen uit. Die holten konden ook nog eens instorten waardoor grote rotsblokken op de bodem achterbleven. Het ijzer in de bedekkende zanden werd meegespoeld door het intrekkende regenwater en ging zich onderaan in de depressies en holten afzetten en zich verbinden met de kalk. Ongeveer twee miljoen jaren geleden, tijdens het Pleistoceen, veranderden de klimatologische omstandigheden en werden de bovenliggende zandlagen weggespoeld en kwam de onderliggende kalklaag aan de oppervlakte liggen. Enkel in de uitgespoelde verticale holten bleven de ijzerhoudende zanden aanwezig. In de Fondry des Chiens is de aanwezigheid van ijzer nog zichtbaar aan de rode kleur van gesteente. Van in de ijzertijd tot in de negentiende eeuw werd het ijzererts in de Fondry des Chiens ontgonnen en verwerkt. Mettertijd werd het gat verder uitgediept en bleven kalkrotsen over. Het is die menselijke activiteit die leidde tot een deel van de naam, afkomstig van het Franse Fonderie (smelterij). Rondom de doline ligt een groot kalkgrasland. Kalkgraslanden zijn een van de weinige plaatsen waar wilde orchideeën groeien in België. Onder andere de mannetjesorchis, de groene nachtorchis en de bijenorchis zijn hier te vinden. In de zomermaanden wordt het gebied druk bevolkt met vlinders, waaronder enkele zeldzame soorten zoals het dambordje, de rotsvlinder, de paarse parelmoervlinder en het bleek blauwtje. Het hele gebied is door de Waalse overheid beschermd als monument en geklasseerd als Site de Grand Intérêt Biologique onder de naam 'Tienne Sainte-Anne et le Fondry des Chiens'. Het maakt tevens deel uit van het natuurreservaat 'Réserve naturelle domaniale du Viroin'.
Cave
676 ft
Roche Trouée
Een groot gapend gat karakteriseert deze rotsuitloper, die logischerwijze de “Roche Trouée” wordt genoemd. Hier is het ook het water die deze grotten en holtes in de kalkstenen ondergrond heeft gevormd. Hierdoor hebben onze voorvaderen deze plaats als schuilplaats gebruikt. Enkelen onder hen hebben hier verschillende voorwerpen achtergelaten, waarvan enkele dateren uit het jong-paleolithicum. (van 20.000 tot 40.000 jaar geleden) Meer naar het zuiden is er een gemeenschappelijk graf uit het neoliticum ontdekt, die dateert van ongeveer 4000 jaar geleden. In het uiterste oosten hebben ze een romeinse woonplaats gevonden dat dateert van 230 tot 400 na Chr. Ook vandaag nog vervullen de grotten een belangrijke functie, namelijk onderdak bieden aan de vleermuizen. Wat betreft de omliggende kalkgraslanden, dit zijn echte oases voor uitzoderlijke fauna en flora.
Waypoint
742 ft
Kalkgrasland
De kalkgraslanden van Viroinval zijn rijk aan vele bijzondere vlindersoorten. Naast het dambordje en het groot geaderd witje vind je in de Viroinval-vallei meer dan 50 soorten vlinders! Juni is wat wat rustiger met vlinders. Maar ook toen vond ik groot geaderde witjes, paarse parelmoervlinders (wel 70!) en andere vlindersoorten.
Panorama
Castle
678 ft
Haute Roche kasteel
De route aan de zuidelijke kant van het pittoreske dorp Dourbes loopt langs de ruïnes van het kasteel van Haute Roche uit de 14de eeuw. Dit kleine fort ligt bovenaan een uitloper van kalkrots en heeft een poort tussen twee torentjes en een ophaalbrug. Het werd verwoest in 1555 tijdens de oorlog tussen Karel de Vijfde en Hendrik II. Deze site is grotendeels bebost met voornamelijk eiken en haagbeuken die goed gedijen in kalkgrond.
Tree
710 ft
Het plateau van Les Abannets
Het plateau van Les Abannets werd volledig gerooid om de lokale ijzerovens te voorzien van enorme hoeveelheden houtskool, want zonder dit konden ze niet functioneren. Men heeft er bijna alle bomen omgelegd en de schapen en geiten eten er de jonge scheuten van boompjes en struiken op. Om het bos weer een beetje in deftige staat te herstellen, verbood de Prins-Bisschop van Luik, die toen de macht had over deze regio, de inwoners om het dieren te laten grazen op deze heuvel. De naam "Abannets" komt dus waarschijnlijk van "bannir", het verbieden.
Comments (1)
You can add a comment or review this trail
Dit is een deel van de originele wandeling. Bij de eerste doorwaadbare plaats . Volgt uw beschrijving de berijdbare weg naar recht als je met uw rug naar de spoorwegbrug en de rivier staat. Je passert dan de eerste steengrove. Zeer gevaarlijk als je deze wandeling in de week doet passage van vrachtwagens naar en van de steengrove.
Deze van originele wandeling i.p.v. rechts de berijdbare weg te volgen moet je links van het bos een grasweg op, die langs de rand van de akker en verder langs de Viroin gaat. Veel mooier en rustiger en vooral minder gevaarlijk.
Voor de rest is dit een mooie avontuurlijkewandeling.