Camiño inglés: Sigüeiro - Santiago de Compostela

Como se dí, Santiago está á carreiriña dun can. O noso Camiño Inglés por mor da pandemia da COVID-19 foi bastante atípico. Fixémolo por dias soltos ao longo dun mes, e esta que viña por diante era a última etapa, máis agradable que a anterior, e un pequeno paseo ata a catedral.

Sigüeiro é unha pequena vila que medrou na marxe norte do Tambre como lugar durmitorio de Santiago. O seu pasado é medieval, e diso temos constancia xa en documentos da época. A nós todo iso danos igual, é unha pequena vila non moi bonita, onde avituallarse para realizar o último treito do camiño inglés.

Por Sigüeiro como dixen pasa o río Tambre, e o primeiro que debemos de facer neste treito e atravesalo sobre a súa ponte. Na ribeira sur do Tambre comeza o concello de Santiago, nós no Camiño Inglés non imos a ter un Monte do Gozo, máis agora parecen que os quilómetros se fan mellor. Estamos na parroquia da Barciela e a poucos metros da ponte abandonamos a estrada xeral para camiñar pistas rurais.

Os seis primeiros quilómetros son a través de pistas rurais a través de Marantes, imos en paralelo á estrada xeral que vai a Santiago, pero con unha distancia suficiente para non ser conscientes da súa presenza. Pistas asfaltadas, entre casas pequenas, prados e campos de millo. Cada poucos metros atopamos ciclistas en sentido contrario ao discorrer dos peregrinos.

Na Sionlla tocamos brevemente a estrada xeral, pero a altura do seu centro educativo volvemos a tirar cara a dereita volvendo a gañar seguridade. Quen coñece a zona saberá que estamos entrando en Santiago polo polígono do Tambre, zona moi fea, pero o noso camiño volve a afastarse un chisquiño para darnos o treito máis bonito da etapa. Temos algunha que outra pendente, pero conxugaremos tramos boscosos con algunha que outra pradería.

No quilómetro 10 da etapa chegamos ao polígono do Tambre, que imos dicir de un polígono, son lugares de traballo, pero feos feos. Imos darlle vida ás botas ata chegar ata o Meixonfrío, primeiro bairrio compostelán no que se mestura o ambiente periférico medio urbano e medio rural. Pouco a pouco imos adentrándonos nas rúas picheleiras ata chegar á parroquia de San Caetano.

En San Caetano obtemos o último sello do camiño, estamos a tan só un quilómetro do final. O que nos resta e atravesar o casco vello compostelán pola zona dos Basquiños, San Martiño Pinario e rematar na porta de Praterías da Catedral.

Como vedes o Camiño Inglés rematou para nós, tivemos que esperar moitas horas e case mil peregrinos para obter a Compostela, pero a experiencia peregrina pagou a pena.