Camiño de Santiago A Orixe. Etapa 1

Faro de Corrubedo

Igrexa de Santa María de Corrubedo

Igrexa edificada no ano 1907 polo mestre canteiro J. Rey Bretal a base de cadeirado granítico e teitume a dúas augas. De planta rectangular, a edificación posúe unha única nave lonxitudinal con dúas capelas laterais, capela maior e sancristía. A nave divídese en catro tramos por tres arcos faixóns de medio punto que sosteñen a bóveda de canón. No primeiro tramo atópase a tribuna á que se accede por unha escaleira en “L” pegada ao muro. No segundo tramo ábrese unha segunda entrada rematada por un arco rebaixado. No terceiro tramo, o cruceiro ten unha capela a cada lado, de planta rectangular e ás que se accede por un arco de medio punto. Dende o presbiterio accédese á sancristía por unha porta situada no muro do fondo. No exterior da igrexa podemos ver os muros cubertos con reboque pintado de branco. A porta principal de aceso posúe un arco rebaixado e sobre a mesma unha ventá coa mesma forma. O conxunto remata cunha espadana con dous arcos de medio punto. No interior se conservan os restos da antigua construción románica, un retablo da Asunción e unha imaxe da Virxe do Cabo sostesto un barco na man. http://patrimoniogalego.net/index.php/63815/2014/09/igrexa-de-santa-maria-de-corrubedo/

Igrexa Vella de Santa María de Olveira

Igrexa de planta rectangular feita a base de cantería de granito, con cuberta a dúas augas con tella curva do país. Posúe unha capela no lateral sur e sancristía engadida na súa cabeceira. A nave principal divídese en catro tramos con tres arcos faixóns de medio punto apoiados sobre pilastras pegadas aos muros e contrarrestadas no exterior por contrafortes. No primeiro tramo da nave está a tribuna á que se accede por unha escaleira en forma de “L” no interior muro. Na fachada principal aparece unha porta de arco rebaixado, e xusto enriba dela un frontón triangular formado por molduras cunha imaxe da Virxe no tímpano. A continuación unha ventá rectangular. Remata en cornixa a dúas augas, e no seu vértice unha peaña sostén o corpo da torre formado por catro machóns unidos entre si por arcos de medio punto e rematada por unha cúpula cónica coroada por un pináculo. Esta igrexa, que sustituíu a unha anterior de orixe románica, é unha das máis antigas do concello. Foi reconstruída no ano 1742, segundo reza a inscrición que se pode ver no arco da entrada. Escavacións recentes permitiron descubrir restos románicos como a cripta, unha escaleira entre muros, un “Agnus Dei” e dúas columnas cos seus capiteis. http://patrimoniogalego.net/index.php/63673/2014/09/igrexa-parroquial-de-santa-maria-de-olveira/

Cruz celta na Igrexa de Santa María de Olveira

Cruceiro de Capela do Viso. Olveira

Cruceiro tipo Loreto ou de Capela que data de finais do século XVI e comezos do XVII. Cunha altura total de 5,30 m., este cruceiro do Viso nace de dous chanzos cadrados. O seu fuste, de 60 cm. de ancho e 2,20 m de alto, está formado por varias pedras e é de sección octogonal. A cápela é sinxela, co teito redondeado, e por dentro a bóveda imitando unha cuncha. Tanto o lintel como as xambas teñen a aresta interior chanfrada. A imaxe que podemos ver no interior da fornela é a da Nosa Señora dos Remedios. Trátase dunha talla moi restaurada na que aparece a Virxe co Neno no brazo esquerdo, e cunha mazá no dereito. A Nai ten coroa e veo, e o Fillo posúe un libro aberto entre as mans. A cruz posúe os remates potentados en floróns. Nela aparece a figura de Cristo crucificado baixo cartela de INRI. Conserva restos de policromía . Este cruceiro atópase nunha encrucillada que no pasado quedaba no medio do monte, lugar que antano era moi concorrido pois por el transitaba o camiño tradicional para Xuño, pasando por Seráns, Bazoñas, Alboredo, etc. Tradicionalmente no seu arredor enterraban os fetos humanos ou meniños que nacían mortos ou non chegaban a ser bautizados. O cunxunto posúe un pequeno altar na parte posterior. http://patrimoniogalego.net/index.php/63739/2014/09/cruceiro-de-capela-en-reiris/

Capela das Angustias. Bretal

Capela construída a base de cadeirado irregular granítico, con planta rectangular dunha única nave. A sancristía, tamén rectangular, atópase pegada no lateral norte. O seu teitume é a dúas augas con tella curva do país. A fachada presenta porta de aceso rectangular, e sobre ela unha fornela con arco de medio punto no que podemos ver unha imaxe da Dolorosa. Máis arriba unha pequena fiestra dá paso a unha pequena espadana don só oco con remate en cruz pétrea. No interior podemos ver a cuberta con bóveda de canón apoiada en dous arcos faxóns de medio punto que descansan sobre pilastras pegadas aos muros. Aos pés da nave sitúase unha tribuna de madeira á que se accede através dunha escaleira en forma de “L”. http://patrimoniogalego.net/index.php/63707/2014/09/capela-das-angustias-3/

Capela da Virxe das Dores

Esta capela construída a principios do s. XX, está formada por unha planta cadrada á que se lle une unha capela coa planta case cadrada tamén e de menores dimensións. Os seus muros son de cadeirado de granito con cuberta a dúas augas de tella plana, substituíndo á cuberta orixinal que probablemente sería de tella curva do país. A fachada é dunha composición moi simple, con cornixas a dúas augas interrompidas no vértice por unha pequena peaña sobre a que descansa un arco de medio punto que sostén a campá. Nela ábrese unha sinxela porta de forma rectangular. No interior podemos ver un púlpito en esquina pegado ao arco de acceso ao presbiterio. https://www.turismo.gal/recurso/-/detalle/23038/capela-da-virxe-das-dores?langId=gl_ES&tp=8&ctre=31

Sinal no camiño

Lavadoiro e Fonte de Vixán. Carreira

Capela de Nosa Señora da Guía. Carreira

Era unha das máis famosas de toda a bisbarra, onde se festexaba unha romaxe tódolos anos coincidindo co luns seguinte á Pascua de Pentecostés. Non se sabe certamente cando foi construída, pero hai documentación que acredita que no século XV existía unha pequena capela de pedra e madeira na toxeira onde está situada, fundada por unha orde de monxes mendicantes. O edificio da capela ainda que é dun deseño moi sinxelo, ten unha grande pureza de liñas. A súa planta é rectangular, cunha única división no seu lateral oeste que a separa da sancristía. Os muros do edificio son de granito autóctono de mampostería, e nos que as pezas maiores están nos laterais, nas xambas e nos dinteis. A súa fachada e moi sinxela, e está composta ademais da porta principal por un frontón triangular formado a súa vez polas cornixas a dúas augas unidas a outra cornixa que fai de base. Enriba da mesma está o campanario formado por unha espadana con dous ocos rematados en arcos de medio punto, e sobre os que se asenta unha cornixa con pináculos e moldura curva. As súas campás foron colgadas nos anos 50 do século pasado, e fai poucos anos, colocouse no seu cume unha grande cruz latina de pedra. http://patrimoniogalego.net/index.php/16864/2012/04/capela-de-nosa-senora-da-guia/