Biestwandeling

Biestwandeling. Korte wandeling op een werkelijk ijzige februaridag (-7° op de middag met sneeuw).
Vertrek aan het huis van Notaris Bosmans aan de Biest waar midden 19e eeuw een heel rijk Romeins graf onder (verdwenen) tumulus werd leeggeplunderd. Vlakbij ligt overigens een grote Romeinse villa en pottenbakkers- of glasoven en een volledig onopgegraven Romeins grafveld (op basis van de toponiemen).
We gaan door het bos omhoog naar de Slijkstraat en komen uiteindelijk aan de gerestaureerde Sint-Annakapel. Vandaar gaat het naar de kerk van Pellenberg, die misschien ook wel boven op een Romeins site of grafveld werd gebouwd: bij de restauratie van de muren van de kerk in de jaren 60' werd zowel binnen als buiten heel wat Romeins recuperatiemateriaal aangetroffen. Waarschijnlijk kan je niet in de kerk zelf dus moet je je beperken tot tot het bekijken van enkele Romeinse tegulafragmenten (dakpannen) die op heuphoogte links van de ingang in de opbouw van de westelijke toren werden verwerkt, meteen ook het oudste gedeelte van de kerk (Romaans). Er is eveneens een toponymisch argument: de 'berg' waarop de kerk is gebouwd zou Steenberg heten, een typische toponymische aanduiding voor een Romeinse villa. Anderen zeggen dat de naam Pellenberg afkomstig is van Kapellenberg. Ook hiervan weten we dat soortgelijke toponymen (zoals ook Kapellenveld) verwijzen naar oeroude Romeinse grafvelden waarop in de Frankische tijd een houten) kapelletje werd gebouwd in een poging om oude, heidense kultusplaatsen te christianiseren en heidense elementen in een nieuwe semantische context te gieten. Maar ook verwijzen we naar August Boschmans, de 103 jaar oud geworden Holsbeekse 'archeoloog van het Hageland' die hier in 1946 bij werken aan de muur van het kerkhof in de sleuf, tussen de overduidelijke brokstukken van Romeinse tegula en imbrices een Romeinse bronzen gesp ontdekte, waarvan de vorm gebaseerd was op het veel oudere motief van de Keltische hoorn of trompet, aldus Amand, toenmalig archeoloog van het KMKG in Brussel. De gesp belandde uiteindelijk in het Curtiusmuseum in Luik en ik heb ze nog ooit gezien in het museum M in een tijdelijke tentoonstelling over de streek rond Leuven.
Vanaf de kerk dalen we af naar de Ganzendries en gaan vandaar via een kleine omweg weer naar ons vertrekpunt, de Biest. Links van de weg passeren we de Romeinse villa van de Biest. In het talud van de weg, links, vlakbij het vertrekpunt, kan je soms nog brokstukken van Romeinse dakpannen ontdekken, wat bewijst dat het site oorspronkelijk tot aan de beek liep en dat de weg hoogstwaarschijnlijk posterieur is aan de Romeinse tijd (2e, 3e eeuw).