Bergen langs de Lienne (originele wandelingen)

De genoemde bergen in de titel doen misschien wat te veel beroep op de verbeelding, maar dat de Ardennen veel naar boven en beneden kunnen gaan, bewijst dit traject. Langs goed begaanbare paden wordt de hoogte opgezocht in de omgeving van het gehucht Al Cense. Bossen zijn het voornaamste decor bij deze wandeling, maar de tweede helft kent ook een aanzienlijk gedeelte graspaden die je langs verschillende ruigtes brengen.

Het aantal hoogtemeters dat op het infogedeelte naast dit verslag prijkt, kent een opvallend hoog cijfer met ruim achthonderd meter. De app van Wikiloc is echter heel royaal geweest met het toekennen van deze hoogtemeters en de waarheid zal eerder in de buurt liggen van zeshonderd meter wat ook zeker niet weinig is. Bij het registreren van de GPX-coördinaten heeft de app letterlijk een aantal piekmomenten gekend en dat verklaart het overdreven aantal hoogtemeters. Ondanks de vele meters naar omhoog op papier is deze wandeling best wel gemakkelijk te noemen. Het traject gaat quasi altijd over goed begaanbare paden. Meestal zijn dit erg brede paden die over kiezel gaan en soms ook kleinere graspaden of veldwegen die een oplettend oog vragen om ontdekt te worden of de Wikiloc app die fungeert als brulboei wanneer je verkeerd loopt.

De gemiddelde wandeling van de website van originele wandelingen is meestal een queeste naar het zoeken van juiste paden die op de meest verrassende plekken opduiken. Dat is bij deze wandeling wel helemaal anders. Het begin is goed aangeduid met duidelijke signalisatiebordjes en ook op het einde van de wandeling is dit het geval. Het gebeurde nog wel eens dat ik een afslag miste, maar dan was het slechts een kwestie van een paar tiental meter terug te keren om het juiste pad te ontdekken. Die zijn op dit parcours relatief gemakkelijk te herkennen en dat is een luxueuze, maar leuk meegenomen situatie.

Het fraaie kerkje Notre Dame de l'Assomption in Trou-de-Bra vormt het beginpunt van dit wandelparcours. Je kan weliswaar in de berm parkeren, maar er is wel niet veel plaats voorzien. Een paar tientallen meters van de kerk is er een kleine parking waar je eventueel je wagen ook kan parkeren. De eerste kilometer gaat het langs verhard wegdek en dat is een rariteit op dit traject. De wandeling maakt voornamelijk gebruik van brede kiezelwegen en soms ook graspaden langs en door ruigtes. Het gaat hier een eerste keer omhoog en je krijgt meteen ook één van de meest spectaculaire panorama's van de gehele wandeling te zien.

De eerste twee uur gaat het voornamelijk door bossen en variëteit staat niet meteen met stip op één genoteerd in het draaiboek van de auteur van deze wandeling. De bossen op deze grijze herfstdag zijn een mooie omgeving om in te wandelen, maar het kan soms wat routineus overkomen door het monotone karakter van de bossen. Ik ben dan blij wanneer het landschap langzaam verandert zoals na bijna zes kilometer wanneer ik een veldweg insla die me langs de pittoreske Lienne brengt. Hoewel deze wandeling niet zo drassig is als andere Ardennenwandelingen zijn er toch passages bij waar je moet oppassen voor natte voeten zoals het modderige pad naast de Lienne.

De zwaarste inspanning staat op ongeveer de helft van de route geprogrammeerd. Het gaat hier dan honderdzeventig meter naar omhoog, maar dat gebeurt op erg brede kiezelpaden die goed begaanbaar zijn en hellingspercentages flirten zelden met dubbele cijfers. Het vergt een inspanning - misschien ook wat zweetdruppels en een tussenstop - maar deze beklimming vergt geen triatleetvermogen zolang je de klim niet als een trailrun beschouwt met een strijd tegen de klok.

De tweede helft van de wandeling kent een diverser karakter en presenteert de wandelaar een meer gevarieerd aanbod van landschappen zoals heide, ruigtes en weiden, al blijft het bos je voornaamste metgezel op deze wandelreis. Het landschap begint hier ook wat meer open te trekken door bomen die hier gekapt worden. Tussen kilometer tien en twaalf gaat het rustig naar beneden en voor de kilometer erna worden de rollen omgedraaid wanneer het terug zo'n honderd meter naar boven gaat.

De laatste kilometers behoren wat mij betreft tot de fraaiste van de hele wandeling. De bossen worden min of meer vaarwel gezegd en het gaat grotendeels langs kleine graspaden en veldwegen waar je door ruigtes trekt. Als er een avontuurlijk tintje hangt aan deze wandeling dan is dat op deze passages te vinden. Het valt me ook op hoeveel paddenstoelen - en vliegenzwammen in het bijzonder - hier in de buurt groeien. Al zigzaggend gaat het naar beneden en bij de laatste kilometer sluit ik terug aan bij de verharde weg die me terug naar de kerk leidt.

Deze wandeling kan ik best categoriseren als een goede middenmotor. Met een wandeltijd van 3,5 uur lang is ie niet bijzonder lang en spectaculair of uitdagend is de route evenmin. De vele hoogtemeters imponeren vooral op papier en zijn door de brede en goed begaanbare wandelwegen vlot te nemen. De wandeling kent wel een aantal mooie panorama's en enkele leukere passages naar het einde toe die de eentonigheid van het bos doorbreken. Op deze wandeling vind je weliswaar geen echte bezienswaardigheden, maar de route scoort op het vlak van algemeen plaatje een erg dikke voldoende.