Balkayası Kampı Yürüyüşü ( 2013 04 )

Balkayası deyince aklınıza hemen Gebze’deki Ballıkayalar Tabiat Parkı gelmesin ! Bizim hafta sonu dibinde çadırlarımızı kurduğumuz Balkayası, Tepemanayır ve Dikenli köyleri arasındaki sınırı oluşturan Büyükdere isimli akarsuyun hemen kıyısında yükselen heybetli bir kaya bloğu. Anadolu’daki diğer adaşları gibi o da ismini ulaşılmaz oyuklarında yuvalanan arıların ürettiği baldan almış.

Küçük bir molayla Gebze’den Dikenli Köyü’ne ulaşmamız bir saati geçiyor. Kamp kuracağımız noktaya normal araçlarla ulaşmak mümkün değil, eşyalarımızı köyde bizi bekleyen traktöre yüklüyor ve kalan yolu hep beraber yürüyoruz. Kamp yerimiz Büyükdere’nin kıyısında, küçük, yeşil bir düzlük. İki yanımızda yükselen vadi, yeşilin tüm tonlarını barındıran ağaçlarla kaplı.

Hiç susmamacasına vıraklayan kurbağa korosu eşliğinde çadırlarımızı kuruyoruz. Çoktan öğlen olmuş ve acıkmışız, imdadımıza hemen oracıkta hazırladığımız sandviçler yetişiyor. Müjdat Usta’nın çayı zaten hazır !

Çadırlarımıza iyice yerleştikten sonra bir kısmımız derenin akış yönü boyunca çevre keşfine çıkıyor. Çınarların gölgesinde, göz alıcı mayasıl otlarına bakıp yılanların üstüne basmamaya çalışarak ilerliyoruz. Hava son derece açık ve aynı zamanda bir nisan günü için biraz sıcak. Yollların, insanların uğramadığı bölge el değmemiş doğasıyla bizi büyülüyor. Susamurunun kahvaltısından arta kalan midye kabukları ve balık pullarını bulunca heyecanlanıyoruz. Gözümüze kestirdiğimiz bir kaya bloğu teknik birkaç iniş ve çıkış yapmamız için fazlasıyla yeterli oluyor. Kampımıza dönüp akşam yemeği için hazırlıklara başlıyoruz.

Kazdağları çorbası, soslu makarna, ızgara tavuk ve salatadan oluşan menü oldukça doyurucu, ilerleyen saatlerde közlenmiş patatesle devam edeceğiz :) Kamp ateşinin etrafında toplanıyoruz. Gecenin karanlığına, yudumlanan çaylar ve sıcak bir sohbet eşlik ediyor, sonrada dolunay. Ne var ki uyku hem tatlı hem de lazım ! Teker teker çekiliyoruz çadırlarımıza, tulumların sıcaklığına. En son kalanlarımız şanslı çünkü kampa gelen bir tilki iyi geceler diyor onlara.

Uyandığımızda güneş çoktan kendini göstermiş oluyor. Dün akşam Balkaya'nın tepesinden bize bakan iki karaleylek hala yerlerinde ama birazdan onlarda karınlarını doyurmak için uzaklara uçacaklar. Kayanın üst kısımları ise yüzlerce kırlangıca ve bir çift Gökdoğan'a ev sahipliği yapıyor. Kurduğumuz zengin bir sofrada kahvaltımızı yapıyoruz. Sonrasında niyetimiz bu sefer dere yukarı gidip yükselerek Balkayası’nın üzerine çıkmak. Birkaç yerde ayakkabılarımızı çıkarıp, ayaklarımızı serin sulara sokup dereleri geçmemiz gerekiyor, şikayetçi değiliz…

Kampı yukarıdan aşağıya görmek keyif verici. Dönüş için kullandığımız eski bir patika ise koca koca şimşirleri, zaman zaman onları saran, onlardan sarkan karayosunları ve likenlerle tropikal bir yağmur ormanını andırıyor. Patikanın zemininde bulduğumuz hayvan pislikleri ise yaban hayatın zenginliğinin göstergesi. Dönüp kampı topluyoruz ve traktör de bizi almak için vaktinde geliyor. Bu güzel yaban parçasından dinlenmiş bir ruhla ayrılıyoruz...