Αναβρυτή - Τσάρκος - Διάσχιση Πενταδάκτυλου - Καταφύγιο

Ξεκινάμε έξω από το χωριό της Αναβρυτής (αφήνουμε το αυτοκίνητο στον χωματόδρομο για να γλυτώσουμε απόσταση, διαφορετικά ακολουθούμε το μονοπάτι Ε4 από το χωριό). Μετά την αριστερή στροφή θα βρούμε σημάδια στα δεξιά για να μπούμε στο μονοπάτι (αριστερά βγαίνει το μονοπάτι από Αναβρυτή). Από εκεί ξεκινάει η ανηφόρα, αρχικά μέσα στο δάσος που μετά από περίπου 50 λεπτά φτάνουμε στην θέση Λιβαδάκι. Από εκεί ακολουθώντας τα σημάδια (πολύ καλή σηματοδότηση καθ όλη την διάρκεια της ανάβασης) θα βρούμε πινακίδα και έχουμε 2 επιλογές σχετικά με την διάσχιση: Να πάμε δεξιά και προς την θέση Τσάρκο και να ξεκινήσουμε την διάσχιση από την αρχή ή να πάμε αριστερά και να βρούμε την κορυφογραμμή μετά την την πρώτη κορυφή (Σπανακάκι) κερδίζοντας 1-1,5 ώρα. Επιλέγουμε να κάνουμε όλη την διάσχιση και μετά από 50 λεπτά ανηφόρας ήμαστε στη θέση Τσαρκο όπου υπάρχει ένας (πρώην) βοτανικός σταθμός καθώς το κτήριο είναι γκρεμισμένο (αρκετά επικίνδυνο να είσαι κοντά). Έχουμε φτάσει την κορυφογραμμή (στα δεξιά βλέπουμε την Νειραδοβούνα) και ξεκινάμε την ανάβαση για την πρώτη κορυφή (Σπανακάκι). Το πεδίο είναι πετρώδες χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις εκτός από την συνεχόμενη ανηφόρα. Μετά από περίπου 1 ώρα φτάνουμε στην κορυφή. Σημάδια δεν υπάρχουν πια αλλά η διαδρομή είναι προφανής καθώς βλέπουμε την επόμενη κορυφή/ράχη και κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Η δυσκολία αυξάνει καθώς κατευθυνόμαστε προς την Ανώνυμη κορυφή όπου κινούμαστε πάνω σε μια στενή κόψη (χρειάζεται προσοχή). Στη συνέχεια είναι το πιο απαιτητικό κομμάτι όπου θα χρειαστεί να κάνουμε αναρρίχηση 2-3 βαθμού για περίπου 20 μέτρα (υπάρχουν σημάδια). Χρειάζεται προσοχή χωρίς όμως να είναι κάτι φοβερά δύσκολo. Η συνέχεια είναι περίπου η ίδια σε δυσκολία (θα πρέπει να λάβουμε υπόψη φυσικά και την συσσωρευμένη κούραση). Όταν περάσουμε και το Σιδηροκαστρό και κατέβουμε από την τελευταία κορυφή έχουμε 2 επιλογές, ώστε να ολοκληρώσουμε την διάσχιση: Στα δεξιά μας είναι η Αθάνατη Ράχη όπου υπάρχει ένα αντίστοιχης δυσκολίας αναρριχητικό πέρασμα (υπάρχει δυνατότητα ασφάλισης αν κουβαλάμε σχοινί) το οποίο μας βγάζει στην θέση Πόρτες και από εκεί γίνεται η ανάβαση στον Προφήτη Ηλία. Η άλλη επιλογή είναι να κατέβουμε την πλαγιά στα αριστερά και τραβερσαριστά να περάσουμε στην άλλη πλευρά όπου θα βρούμε το μονοπάτι που αν το ακολουθήσουμε ανηφορικά μας βγάζει πάλι στην θέση Πόρτες (πιο εύκολη, γλιτώνουμε την αναρρίχηση). Εμείς επιλέξαμε την δεύτερη διαδρομή και επίσης δεν πραγματοποιήσαμε ανάβαση προς τον Προφήτη Ηλία. Αντιθέτως κατεβήκαμε προς το καταφύγιο (περίπου 1 ώρα κατάβαση από την στιγμή που βρήκαμε το μονοπάτι)

Η άγρια ομορφιά της κορυφογραμμής είναι απερίγραπτη, αρκετά απαιτητική αλλά αξίζει την προσπάθεια.

Tips
-Η επιλογή να ξεκινήσουμε την διάσχιση από Αναβρυτή και να κάνουμε την διάσχιση σε 1 μέρα μάλλον δεν είναι η καλύτερη επιλογή λόγο των πολλών ωρών και της συνεχόμενης ανάβασης. Όπως μας ενημέρωσαν από τον ΕΟΣ Σπάρτης, μια λύση είναι να κάνουμε την πρώτη μέρα την ανάβαση μέχρι Τσάρκο και έχοντας φτάσει στην κορυφογραμμή την επόμενη μέρα έχουμε να κάνουμε μόνο την διάσχιση της. Επίσης σε αυτή την περίπτωση κάνουμε την πορεία τις πρωινές ώρες οπότε γλιτώνουμε και τον ήλιο.
-Το αναρριχητικό πέρασμα δε θα πρέπει να μας φοβίσει καθώς είναι σχετικά εύκολο, από την άλλη ίσως δυσκολέψει κόσμο που δεν έχει κάνει κάτι αντίστοιχο. Σε κάθε περίπτωση θέλει πάρα πολύ προσοχή. Προσωπικά μου φάνηκε σαν το λούκι του Μύτικα ίσως πιο εύκολο/ασφαλές καθώς δεν είναι σαθρό, έχει μεγάλες πέτρες για πιασίματα και επίσης δεν έχει τόσο πολύ κόσμο. Το πέρασμα στην Αθάνατη ράχη δε το κάναμε οπότε δεν έχω προσωπική εμπειρία αλλά από ότι μας είπαν είναι αντίστοιχης δυσκολίας (από μακριά ξεγελάει και μοιάζει σχεδόν κάθετο)
-Το μεγαλύτερο πρόβλημα της διάσχισης είναι το θέμα του νερού που θα βαρύνει αρκετά την τσάντα μας. Εμείς κουβαλούσαμε 4 λίτρα ο καθένας από τα οποία καταναλώσαμε 2.5-3.5 (ανάλογα με το πόσο νερό πίνει ο καθένας). Καθώς πρόκειται για μια πορεία μεγάλη σε διάρκεια και απαιτητική, φροντίστε να έχετε παραπάνω από το συνηθισμένο. Προφανώς πηγές δεν υπάρχουν και κινούμαστε όλη την ώρα στον ήλιο.
-Εμείς επιλέξαμε να κάνουμε την διάσχιση αρχές καλοκαιριού ώστε να έχουν λιώσει τα χιόνια για να μην μας καθυστερήσουν επιπλέον και αφετέρου για να μην έχει πάρα πολύ ζέστη.
-Καθώς κινούμαστε ανάμεσα στις κορυφές και είμαστε εκτεθημένοι θα πρέπει να δώσουμε πολυ μεγάλη σημασία στον καιρό και να αποφύγουμε εγκαιρα μια πιθανή καταιγίδα. Επίσης απο τον ΕΟΣ Σπάρτης μας ενημέρωσαν οτι το βουνο μετά το μεσημέρι (2-3) κλείνει απο σύννεφα