Alibeykoy-Eyup-Balat-Fatih-Eminönü Old Istanbul Tour (Plan)

Bahariye Mevlevihanesi

Eyüp’te XX. yüzyıl başlarına kadar, yalılar ve sahilsaraylar ile dolu olan Bahariye kıyısında yer almaktaydı. İstanbul’daki Mevlevî âsitânelerinden biri olan tekke, Beşiktaş Mevlevîhânesi’nin yıkılması üzerine yaptırılmıştır. Çırağan Sarayı’nın inşası yüzünden 1867-1868’de yıktırılan Beşiktaş Mevlevîhânesi önce geçici olarak Fındıklı’da Karacehennem İbrâhim Paşa Konağı’na, 1870’te de Maçka sırtlarında yaptırılan ve Maçka Mevlevîhânesi olarak anılan yeni binaya taşındı. Burası da 1874’te bugün İstanbul Teknik Üniversitesi Maden Fakültesi olarak kullanılan kışlanın yapımı için tekrar yıktırılınca, mevlevîhânenin son postnişini Şeyh Hüseyin Fahreddin Dede, bu defa Eyüp’te 1874-1877 yılları arasında, Hatap Emini Mustafa ve Hüseyin efendilerin yalılarının bahçesine daha sonra Bahariye Mevlevîhânesi adı verilen binayı tesis etti. Kuruluş safhasında Hüseyin Fahreddin Dede’nin mensup ve muhiblerinden birçok kimsenin, ayrıca inşaat devam ederken tahta çıkan II. Abdülhamid’in katkıları olduğu bilinmektedir. II. Abdülhamid mevlevîhânenin kuruluşundan bir müddet sonra ayrıca ilk iki katı harem, üçüncü katı da selâmlık olarak kullanılmak üzere yirmi sekiz odalı bir meşrutahâne de yaptırmıştır. Dedegân hücreleri, somathâne, matbah-ı şerif, hamam, helâlar ve harem mutfağının da bu sırada inşa edildiği anlaşılmaktadır. İnşasının üzerinden çeyrek yüzyıl gibi oldukça kısa bir süre geçmiş olmasına rağmen Haliç kıyısının yoğun rutubeti yüzünden harap olan mevlevîhâne, Mevlevî muhibbi Sultan Mehmed Reşad’ın delâletiyle Evkaf Nezâreti’nce 1910’da esaslı bir tamir ve tâdilâta tâbi tutulmuştur. Bu sırada semâhâne-türbe binası bütünüyle elden geçirilerek içinde birtakım değişiklikler yapılmış, Haliç’e bakan üst kat çıkmalarının ahşap payandaları iptal edilerek yerlerine aynı malzemeden sütunlar konmuş, zemin katta batı yönünde bulunan kadınlar mahfili üst kata taşınarak yeri “züvvâr maksûresi”ne katılmıştır. Öte yandan selâmlık-harem binasının selâmlığa ayrılan üçüncü katı iptal edilerek semâhâne-türbenin batısında tek katlı müstakil bir selâmlık inşa edilmiştir. Bu arada haremin de elden geçirilmiş olduğu ve Haliç’e bakan pencerelerinin büyütüldüğü anlaşılmaktadır. Ayrıca cümle kapısı ile yakınındaki mescid de bu tarihte inşa edilmiştir. Mevlevîhânenin tamamını içine alan bu ihya ameliyesinin, dönemin Evkaf Nezâreti inşaat ve tamirat müdürü olan Mimar Kemâleddin Bey tarafından idare edildiği, cümle kapısı ile mescidin bizzat kendisi tarafından tasarlandığı tahmin edilmektedir.

Şah Sultan Cami

Eyüp'te Bahariye isimli semtte ve Silahtar Ağa Caddesi üzerindedir. Caddeye açılan kapısından avluya girilir. Kapının sağ tarafında iki bölümden oluşan hazire, sol tarafta köşede ise, büyük hazneli, küçük ayna taşlı, kitabesiz ve bakımsız bir çeşme bulunmakta idi. 1988 Nisan’ında yol genişletilir ve yükseltilirken bu çeşme yıktırıldı. Bu sırada, kapının sağ tarafındaki kitabesiz baş ve ayak taşları bulunan bir kabir de toprak altında kalmıştır. Yol tarafındaki bir lahit hazire içine alınmıştır. Kapının karşısında ve yol aşırı yerde harap, Çallı Ali Efendi'nin türbesi bulunmaktadır. Mabet, Mimar Sinan’ın eseridir. Altı ahşap sütunun üzerinde yine ahşap bir çatı bulunan son cemaat yerindeki sofada birer mihrabcık mevcuttur. Minaresi sağda olup tamire muhtaçtır. Kare planlı mabedin kemerli kapışı üzerinde üç satır halinde hazırlanmış şu kitabe vardır: Bulub Hakk'a giden râhı/İder seyr-i ilâ ilâhi/Bina kıldı kabul eyle/Ki ﬁâh bint-i Selim ﬁâh'ı / Dididhâtif ana târih / Ve inn 'el-hayr Lillah 963 (1555) Bu kitabe orijinal değildir. Nuri hattı ile yeniden yazılmıştır. Mabet, iki sıra tuğla ve bir sıra kesme taştan yapılmıştır. Mihrabı istalaktitli ve minberi ahşaptır. Hünkar mahfeli yoktur. Çatısı ahşap ve kiremit döşelidir. Cami yanmadan evvel kubbeli imiş. Mihrab yönünde ve sol taraftaki pencere arkasında Şeyh Ahmed Nakşibendi Efendi'nin türbesi bulunmaktadır.

Eyüp-Pierre Loti Teleferik

TF2 (Eyüp - Piyer Loti) Teleferik Hattı, İstanbul'un Eyüpsultan ilçesinde bulunan gondol tipi bir havaî taşımacılık sistemidir.[1] Eyüpsultan ilçe merkezi ile Pierre Loti Tepesi arasında kurulu olan ve 1 Kasım 2005'te hizmete giren hat, Eyüp ile Piyer Loti arasında 53 metrelik kot farkı bulunan 420 metrelik güzergâhı yaklaşık 2,75 dakikada katetmektedir ve iki nokta arasındaki araç ve yaya ulaşımı konusundaki güçlüğü büyük oranda ortadan kaldırmaktadır. 06.00 - 20.00 saatleri arasında pik saatlerde 5 dakikada bir sıklıkla çalışan hat, günlük ortalama 200 sefer yaparak 4 bin yolcu taşır.[1] Hat uzunluğu: 420 metre (1.380 ft) İstasyon sayısı: 2 Araç sayısı: 4 Yolculuk süresi: 2,75 dakika İşletme saatleri: 08:00 / 23:00 Günlük yolcu sayısı: 4.000 yolcu / gün Günlük sefer sayısı: 200 Sefer sıklığı: 5 dakika Azami yükseklik: 53 metre

Pierre Loti Tepesi Turistik Tesisleri

Pierre Loti Tepesi Turistik Tesisleri yüzyıllardan günümüze İstanbul halkının uğrak yeri olan Pierre Loti Tepesi'nde "tarih yeniden canlandı." Haliç'in o ünlü panaromasının seyredilebildiği en iyi bölge olan bu sırtlara çıkıldığında; ünlü Fransız yazar Pierre Loti'nin adını taşıyan Kahve'ye ulaşılmaktadır. İstanbul'da uzun dönemler yaşayan ve gerçek bir İstanbul aşığı olan Pierre Loti'nin asıl adı "Julien Viaud'dur". Tarihi Kahve, bahsi geçen eşsiz manzaranın seyredilebildiği en ideal yerdir. Türkiye'yi ikinci vatan olarak gören Pierre Loti'nin o dönemde, "Rabia Kadın Kahvesi" olarak bilinen bu kahveye sık sık gelerek Haliç'e karşı "Aziyade" adlı romanını yazdığı söylenir. Bugün restore edilerek orijinal "Türk mahallesi" halinin yaşatıldığı bölge, turistik tesis olarak hizmet veren mekanlardan oluşmaktadır. Bölge, Evliya Çelebi'nin Seyahatnamesi'nde, "İdris Köşkü Mesiresi" olarak geçmektedir. 19. yüzyılda İstanbul'a gelen hemen bütün yabancıların ve seyyahların da uğrak yeri olan Pierre Loti'nin etrafında birçok tarihî yapı bulunmaktadır. 1813 yılında tarihlenen, iki kitabeli ahşap Kaşgari Tekkesi bunlardan biridir. Yine tesisin girişindeki üç yol ağzında, önünde Farsça yazılmış beyaz yuvarlak bir mezar taşı bulunan yapı da, Çolak Hasan Tekkesi'dir. Tekke'nin sırasındaki tarihi bina ise bir Sıbyan Mektebi'dir. Osmanlı tarihi yazarı da olan İdris-i Bitlisi tarafından yaptırılan Mekteb'in hemen önünde ve tesis alanının içinde ise, 1589 yılında vefat eden "İskender Dede" ismindeki bir Mevlevi'nin kabri bulunmaktadır. İskender Dede'nin ön tarafındaki üç kuyudan biri ise, meşhur Dilek (veya niyet) Kuyusu'dur. Bu kuyuyla ilgili Evliya Çelebi Seyahatnamesi'nde; "Kuyuya bakanların gönüllerinden geçirdikleri isteklerini kuyunun içinde gördüklerini" yazar. Kabrin üst tarafında ise Saray "Atçıbaşısı (Mirahur-Tuğ General) Ali Ağa ve Ailesinin kabirleri bulunmaktadır. Ayrıca Bizans döneminde inşa edildiği sanılan, Osmanlı döneminde de kullanılan "Sarnıç", Tesisin orta yerinde varlığını korumaktadır

Zeynep Hatun Camii

Zeynep Hatun Camii İdris köşkü semtinde ve Kerim Ağa Sokağı ile Gümüşsüyü Camii Sokağı arasındadır. Zeynep Hâtûn'un kabri ise, Türbe Sokağının sol başında ve set üzerindedir. Etrafı demir parmaklık ile çevrilmiştir. Lahdi sonradan yapılmıştır. Yazısı ve şahidesi yoktur. Fakat şahide yerleri durduğuna göre kırılmış olmalıdır. Zeynep Hatun Türbesi bahsine bakınız. Bir sokak ileride ve Gümüşsüyü Camii sokağının sol başında ve bir evin bahçesinde kalmış olan İdris-i Bitlisi'nin şahidesi bulunmaktadır. Üzerindeki yazı şudur: "Kutb'ül-ârifin merhum ve mağfur İdris Efendi ruhuna fatiha" rakam yazılı değildir. Hadika Yazarı diyor ki: Bâniyesi Hâtûn, İdris-i Bitlisi'nin zevcesi idi. Orda medfundur. Mescidin minberini Eyüp'te bulunan Arpacı Mescidi'nin imamı olan Şeyh Abdullah Efendi koymuştur. Zeynep Hatun Mescidi'nin mahallesi vardır." Mabed, kesme taştan yapılmıştır. Çatısı ahşaptır. 1983'de her tarafı çimento ile sıvanmıştır. Dar bir sahaya yapıldığından, yolun şekline uydurulmuştur. Sağ tarafına sığmayan minaresi mihrab yönüne ve camiden ayrı olarak yapılmıştır. Bu durum İstanbul camilerinin hiç birinde yoktur. Bundan dolayı camiin, mahalle sokakları teşekkül et-tikten sonra yapıldığı anlaşılmaktadır. Mihrabı dışa taşmalıdır. Ön tarafındaki küçük haziresi yok edilmiştir. Çiçekli bir lahit kapağı basamak olarak kullanılmıştır. Son cemaat yerinde iki tamir kitabesi vardır. 1203 tarihli olanı 16 satır ve mısralı olup bir cetvel içine iki mısra yerleştirilmiştir. Güzel bir hat ile yazılan kitabe şudur: Barek-Allah zehi mescid-i ser-tak-ı behin Kasr-ı İdris'de olmuş ne güzel âmâde Şeref ehl-i salah evre zühd ü takva Bir giren sahn-ı ibâdetgehine ukbâda Olur ittira cürât-ı cüz-ile eyler mesâb Hâsılı anın içün oldu cennet âmâde Bâni-i evveli Zeyneb Kadın Rabb-ı Kadir Menn-Nebi sırrına mazhar idüb ukbâda Kethüdayı Hurretn Şah-ı cihan def-i gamı İde dilşâd anı evvelide ve hem uhrâda İtdi bu mescidi ta'mir ile beyi-i ma'mûr Takva ferş olmağçün ol-müstekin âmâde Hare idiib Hakk yoluna su yerine nakd-i himem Hiç kusur eylemedi himmetine icrada Oldu bu hayra muvaffak anada âhir Hakk Nurdan kasr ile ikram ide mevâda 1203 (1788) Diğer kitabe ise yedi satır halinde hazırlanmış olup 14 mısradır. Güzel bir hat ile yazılmıştır. Kitabe şudur: Cihan durdukça var olsun hemân Abd'ül-Mecid Hân Zamanında ola âlem bütün ma'mûr ü âbâdan Harâb olmuş idi bu Câmi'-i Zeyneb Kadın çokdan Olub ta'mire muhtaç bu nice yıl kalmış idi viran İdübAtiyye Sultan-ı inâyetkâre çok hizmet Hazinedarı usta eyledi ihya anı elan Efendisine aldırdı du'âyı şühhesiz zira Bu etrafın ahalisi yeniden oldular şâdan Kabul itsün bu hayratı Cenâb-ı Hazret-i Bari Virüb cennet sarayını cemâlin eyleyüb ihsan Mübarek şeky-i gayûranda kemâle irdi hayratı Vire tevfıkini daim ol Hazret-i Mennan Düşerse bir düşer târih-i ta'miri Emin böyle Ne zibâ oldu ta'mir Câmi'-i Zeyneb Kadın ey cân 1258 (1842) "Zeynep Hatun'un kocası İdris-i Bitlisîye, Yavuz Sultan Selim'in büyük bir güveni vardı. Ona, üstleri tuğralı boş kağıtlar göndermiş, bunların kendisi tarafından vaziyetin icabına göre doldurarak Kürt beylerine göndermesini emretmiştir. Yani ona Padişah adına icap edenlere hükümler yazma yetkisini vermiştir. İran'ın istilasında onun mühim rolü vardır. Kadir bilir padişah, İdris-i Bitlisînin Diyarbakır'ın fethinde gösterdiği hizmeti 2000 Venedik dukası, sekiz hil'al, kabzesi altın işlemeli bir kılıç ile mükafatlandırmıştı." Hoca Sa'deddin Efendi Tac'üt-Tevârih adlı eserinde ‹dris'in 926 (1520) Osm. Müellifleri adlı eserde de 1521 yılında vefat ettiği yazılıdır. Oğlu Ebü'l Fazl Mehmed Efendi, babasının Heşt Bihişt adlı tarihine zeyl yazmıştır. Zeynep Hatun mabedi 1520 tarihinden sonra yaptırmıştır. Semt sakinlerinin ifadesine göre, Zeynep Hatun'un kabri, mescid kapısı önünde imiş. Bugün mevcut değildir. Mabet, 1314 (1896) tarihinde tamir edilmiştir. Kaynak:https://www.eyupsultan.bel.tr/tr/main/pages/zeynep-hatun-camii/958

İdrisi Bitlisi Türbesi

İdrisi Bitlisi Türbesi İlk eğitimini babasından aldı ve Diyarbakır ve Tebriz’de zamanın değerli âlimlerinden aklî ve naklî ilimleri tahsil etti. Bir müddet Akkoyunlu sarayında kaldı. Şah İsmail Akkoyunlu Devleti’ni ortadan kaldırınca Osmanlı Devleti’ne sığındı ve İstanbul’a geldi (1501). Saray’da büyük iltifat gören İdrisi Bitlisî II. Beyazıt’ın emriyle Farsça yazdığı Osmanlı tarihi olan Heşt Behişt adlı eserini otuz ayda tamamladı. Sultan Selim zamanında gerçekleştirilen doğu seferine katıldı ve padişaha danışmanlık yaptı. Yavuz’un emriyle doğu bölgesi aşiretleriyle görüşerek buraların savaşsız bir şekilde Osmanlı Devleti’ne geçmesini sağladı. Ardından Mısır seferine de katıldı ve bu hizmetlerini orada da sürdürdü. 1520 yılında İstanbul’da öldü. Kabri, Gümüşsuyu mevkiinde, Kerim Ağa Sokağı ile Gümüşsuyu Caddesi’nin birleştiği yerde, sokağın sol köşesindeki 8 no’lu evin bahçesindedir. Sütun şahidesinde tarih yazılı değildir. Bu mevkide Gümüşsuyu Caddesi yanyana iki yoldan ibaret olup Kerim Ağa Sokağı tarafı setli sokak hâlindedir. Bunların hemen alt tarafında da Gümüşdere Sokağı bulunmaktadır. Setli sokakla beraber bu iki yol sanki birbirine paralel uzanmaktadır. Biraz ileride Gümüşsuyu Çeşmesi ve Namazgâhı bulunmaktadır. Namazgâh taşı yok olmuş çeşme dahi kurumuştur. Siyasetçi, tarihçi, münşi, hattat, şair ve din âlimi olan İdrisi Bitlisî, asıl şöhretini nesir sahasında yazdığı eserlerle kazanmıştır. Tıp, kozmoğrafya, felsefe, tasavvuf, siyaset, ahlâk, tarih ve din gibi zamanının geçerli ilimleriyle meşgul olan İdrisi Bitlisî’nin, Türkçe, Arapça ve Farsça olarak yazdığı eserlerinden bazıları şunlardır: Risalei Bahariye ya Rebiü’lEbrar, Risalei Hazaniyye, Tercüme ve Tefsiri Hadisi Erbain, Tercüme ve Nazmı Hadisi Erbain, Münazaratü’sSavm ve’lIyd, Heşt Behişt, Miratü’lCemal, Miratü’lUşşak vs.

Hasan Hüseyin efendi tekkesi

EVLİCE BABA TÜRBESİ

EVLİCE BABA CAMİİ

EVLİCE BABA CAMİİ Uluca Baba Mescidi olarak da biliniyor. Eyüp, Bülbül Yuvası mevkiinde adını verdiği sokakta yer alan cami, Fatih’in yazı ve müzik hocası Veliyüddin Efendi tarafından yaptırılmış. Harap bir vaziyetteyken 1967 yılında tamir edilmiş. Veliyüddin Efendi’nin kabri de caminin karşısındaki hazirede bulunuyor. Fatih Sultan Mehmet II. Han’›n ricalinden ve meflk hocas› olan Veliyyüddîn Efendi Hazret- leri, ‹stanbul’un fethini takiben, maiyetten ayrılarak Eyüp Sultan’da Bülbül deresi semtinde, sonradan Evlice Baba Tekke sokağı adını alan mahalde, bir zaviye teflkil etmiş ve bir mescit infla ettirmiştir. Fatih Sultan Mehmet, istanbul zaferinden dolay›, hizmeti geçenlere geniş araziler hibe ederek, sevdiklerinin vakıflar kurmak suretiyle isimlerini yaşatmaları yanında, İstanbul ve çevresinin bu vakıflar eli ile imarın› ve üretimleri ile şehir ihtiyacının karşılanmasını murat etmiişiir.. Alibeyköyü’nün tüm topraklarını akıncı beylerinden Ali Becr’e vererek çiftlik kurdurması ve Alibeyköyü yaylalarını Akşemsettin hazretlerinin tavsiyesi ile Çoban Baba’ya tahsis ederek yılda 15.000 koyun üretecek kapasitede hayvan yetiştirtmesi, Veliyyüddin Efendi’ye de beğendiği, bülbüllerin ve bir çok ötücü kuşların yuvalandığı, bir kısım sayibanı kendisine vererek bu bölgeyi ihya ettirmesi, ve bunları daha ilk günden gerçekleştirmesi, İstanbul ve civarının iskân ve ihya düşüncelerinin başlangıcı idi. Eba Eyyübe’l el-Ensari Cami ve külliyesine de bütün Eyüp bölgesini, arazi ve mazraa’larını vakfeylemişti. Hazretin bugün Bülbülderesi denilen vadiye birleşen hafif yokuşlu bayırdaki evi ve mescidi arasında zamanla teflekkül eden yol, iki yapıyı birbirinden ayırmış, daha sonraki hafriyatlarla ev ve kabir bölümü yoldan çok yukarıda kalmıştır. Veliyyüddîn Efendi 1453 sonuna dek süren hayatında, bu safa mahallinde bir çok ahflap ev’in yapılmasını, kiralanmasını ve toplanacak gelirler ile Vakfının yaflamasını ve yeni yapılar üretecek sistemini kurmuş idi. Hatta Ali Beğ’in Alibeyköydeki çiftlik adamlarının iskânı için de burada meskenler infla ettirecekti Böylece birçok evin sahibi olabilen Veli Hazretlerinin, sahip anlamındaki Ulice Baba lâkab›, zamanla Evlice Baba olarak gelişmiş olabilir. Evlice Baba, vefat›nda evinin bahçesine defnedildi. Tekke sokağı teflekkül edip diğer sokaklar ile birleşince yüksekte kalan ev ve kabri önüne bir duvar çekildi. Bu duvarın ön yüzüne de kitabesi konulmuştu. Kabrinin ve evinin korunduğu ihata duvarında şu kitabe bulunmaktadır Ebû’l feth el-magâzî Hân Mehemmed nâm zî-flân›n K›la Rûhu cü bülbül-i gülistân cenneti me’va An›n ta’limde meflk hâcesi nâm-› Veliyüddîn Makar-gâh itmifl idi zât›na bu mevzi’i ammâ Mürûr-› rûzigâr ile olub bir günde bünyad› ‹düb ta’mirine himmet bu kabri itdi nev ihya Cenâb-› Dervifl Ahmet nâm velî-haslet hemân der-hin Duâ-y› hayr içün bir ehl-i hayra oldu sûk-pirâ ‹düp ta’mir nakfl-› meflhedin Nakflî didi târih Ola rûh-› Velîyüddîn’e dâ’im rahmet-i Mevlâ Kaynak:http://isamveri.org/pdfdrg/D135426/2004/2004_HATMANAH.pdf

İslam Bey Cami

İslam Bey Cami İslambey Tekkesi Camii; İstanbul Surdışı Eyüp İslam Bey Mahallesi, İslambey Caddesi ile İslam Bey Çeşmesi sokaklarının kesiştiği yapı adasında 1521 tarihinde inşa edilmiştir. Her iki sokağa da açılan avlu kapıları vardır. Caminin banisi Kanuni Sultan Süleyman devri kumandanlarından Kırşehirli İslam Bey’dir. Hadika yazarı bu cami için şu bilgiyi vermektedir:’’ Sultan Süleyman’ın emirlerinden İslam bey yaptırmıştır. Kabri de buradadır. Mahallesi de vardır. Camii yığma taştan inşa edilmiş olup çatısı ahşaptır. Tipik bir 16. Yüzyıl mescididir. Yapı kare formludur. Sağ taraftaki minarenin kürsüsü ve kaidesi kesme taştır. Gövde ve petek kısımları ise çimento sıvalıdır. Külahı kurşun kaplamalıdır. Alt ve üst pencerelerden ışık alır. Orijinal kapısı durmaktadır. Kapı mermer kemerlidir. Kitabesi bugüne kalamamıştır. Onun için cami ile ilgili fazla bir bilgi elimizde yoktur. Mihrabı skalaktikli olup minberi ahşaptır. İslam beyin kabri kıble tarafındaki hazirededir. Mezarında tarih yoktur. Sadece mihrap duvarı üzerine yerleştirilmiş bir bedevi sikkesi kabartmalı küçük bir kitabe vardır. Bu yapı daha sonra Bedevi Asitanesi olarak kullanılmıştır. Şeyh hücreleri ve dedegan odaları caminin giriş kapısının karşısında idi. Bunlar cami çıkmazı sokağında idi. Burada 4 numaralı kapıdan avluya giriliyordu. Avlunun etrafında ahşap bir köşk evi ve dedegan odaları bulunuyordu. Tekkenin en son şeyhi İsmail Hakkı Kırmızıtaştı burada oturmakta idi. Kendisi 1976 yılında vefat etmiştir. Babası şeyh Hafız İbrahim Efendi idi. Bu tekke yapıları 1980 yılında yıkılmıştır. Kaynak:https://www.turanakinci.com/portfolio-view/eyup-islambey-tekkesi-camii/

Eyüp Surp Asdvadzadzin Kilisesi

Eyüp Surp Asdvadzadzin Kilisesi Surp Asdvadzadzin Kilisesi (Ermenice: Սուրբ Աստուածածին Եկեղեցի), Türkiye'de İstanbul iline bağlı Eyüpsultan ilçesinde bulunan Ermeni kilisesi. Daha önce bölgede var olan kilise 1785'te yıkılarak yerine ahşap edilen ahşap kilise 1841'de yıkılır ve 1855'te kâgir olarak yeniden inşa edilir. Kilise 2000 yılında onarılmış olup İstanbul Ermeni Patriği II. Mesrob tarafından ibadete açılmıştır.[1] Kaynak: https://tr.wikipedia.org/wiki/Ey%C3%BCp_Surp_Asdvadzadzin_Kilisesi slambey Mektebi Sokağı üzerinde ve Kanun Sokağı karşısındadır. Yüksek bir set üzerinde olup granit taşından yüksek duvarları vardır. Kitabesi yoktur. Civarında ermeni aileleri oturmaktadır. Bu Sokak üzerinde bu cemaatin yaptırmış olduğu kitabesiz bir çeşme vardır. Kabartma sütunlu, mihrapcıklı ve mermer ayantaşı ile dikkati çekmektedir. Semt, bu çeşmeden dolayı "Çeşmeli Odalar Mahallesi" adı ile anılırdı. F.G. İnciciyan kilise hakkında şunları yazmıştır: "Çeşmeli Odalar Mahallesi'nde bulunan bu küçük kilise bir sene evvel kısmen yıkıldı ise de, kalan kısmında âyin yapılmıştır." Kilise, 1812 de ahşap olarak yapılmış, 1841 de tamir edilmiş ve 1855 de ise şimdiki şekil ile taştan yeniden yapılmıştır. Çeşmeli Odalar Mahallesi daha sonraları Aşağı Mahalle adını almıştır. Kaynak: https://www.eyupsultan.bel.tr/tr/main/pages/surp-asdvandzadzin-apostolik-ermeni-kilisesi/1047

Kanuni Sultan Süleyman Çeşmesi

Kanuni Sultan Süleyman Çeşmesi Alaca Tekke Sokağı üzerinde ve Arpacı Hayrettin Sokağı karşısındadır. 1970 tarihine kadar arkasında Tokmaktepe Mezarlığı bulunuyordu. Çeşme, klasik olup hazneli ve kitabesi yoktur. Büyük kemerli ve muhteşem görünüşlüdür. Aynı sokak üzerinde ve aynı sırada, biraz yukarıda çok harap bir çeşme daha vardır. Silahdar Ağa Caddesi üzerinde ve 1207 (1792) tarihli Ebubekir Ağa Çeşmesi'nin, Eyüp'e doğru sol ilerisindedir. Klasik Türk Çeşme Mimarisi üslubunda olup muntazam kesmetaştan yapılmıştır. Kitabesi yoktur. Sol tarafında tuğladan bir su terazisi vardır. Güzel bir eserdir. Nazım Bey'in ifadesine göre, Sultan Süleyman'ın bu cadde üzerinde bir çeşmesi daha vardır. Bu çeşme, Bostan iskelesi Sokağı karşısında ve Piyer Loti Kahvesi'ne çıkan yokuşun altında olup yan yana iki çeşmedir. Üzerinde, İstanbul Belediyesi cenaze işlerine bakan bir ahşap yapı vardır. Çeşme bugün çok haraptır. Kanuni'nin bütün çeşmelerinde olduğu gibi bunun da kitabesi yoktur. Silahdar Ağa Caddesi üzerinde Sultan II. Mahmud'un da bir çeşmesi vardı. Bu çeşme bahsine bakınız. Kaynak: (N. Nirven Devr Olunan Sular) (Gezi notu) Eyüp Camii civarında ve Silahdar Ağa Caddesi üzerinde ve Bostan İskelesi Sokağı karşısında olup yan yana iki çeşmedir. Bugün çok harap durumda olup kitabesi yoktur. Elvan kemerleri vardır. Üstü mezarlıktır. Burasının vaktiyle namazgah olduğu sanılmaktadır. Sol tarafında üst kısma çıkan taﬂ bir merdiven bulunmaktadır. N. Nirven Bey, Devr Olunan Sular adlı kitabında, Bahariye'de Kanuni'nin üç çeşmesinin bulunduğunu belirtmiştir ki biri bu olmalıdır. Kaynak: https://www.eyupsultan.bel.tr/tr/main/pages/kanuni-cesmesi/1029

Eyüp Sultan Camii

Eyüp Sultan Camii Eyüp Sultan Camii, dikdörtgen planda, mihrabı çıkıntılıdır. Merkez kubbe altı sütun ve iki filayağına müstenit kemerlere yaslanır, etrafında yarım kubbe, ortasında Eyüp Sultan türbesi, sandukasının ayak ucunda bir pınar, avlu ortasında asırlık bir çınar bulunmaktadır. 1458'den sonra çeşitli defalarca tamir gören caminin minarelerinin boyu önceleri kısaydı, 1733'te yeni uzun minareler yapıldı. 1823'te deniz tarafındaki minare, yıldırımla hasar gördüğü için yeniden inşa edildi. Cümle kapısı önündeki Sinan Paşa kasrı 1798'de yıktırılmıştır. Yerinde ulu bir çınar ağacı gölgesinde etrafı parmaklıklı bir set ve çimen sofa vardır. Parmaklığın dört köşesinde dört çeşmecik bulunur. Bunlara hacat çeşmeleri, kısmet çeşmeleri denir. Tamir edildikten sonra camiyi açıp namaz kılan Sultan III. Selim Mevlevi olduğu için parmaklıkların üzerinde mevlevi sikkeleri vardır. Dış avlunun caddeye açılan iki kapısı vardır. İç avlu 12 sütuna müstenit 13 kubbelidir.Avlunun ortası şadırvandır. Türbe tek kubbeli, 8 köşelidir. Türbe methalinde nakşı kademi saadet, sağında sebil bulunur. Eyüp Sultan Camii kubbesi Mihrab eyvandır, minber mermerdir. Mihrab tarafı hariç üç tarafı galerilidir. Son cemaat yeri önünde 6 sütunlu ve 7 kubbeli bir revak vardır. Mermer cümle kapısı üzerinde 9 sıralık kitabenin ilk sırası: Zehi münkadı emri gerdgar zılli Rabbani Serefrazı cihandaranı asrın şahı devranı Menarı nurfeşan sultan selim hanı bülend ikbal Bilin gülbank dahi iyledi pür cümle azani. Bu kadar çok kabir, türbe, lahit başka bir camide iç içe geçmemiştir. Serviler ve mezarlıklar cami çevresini uhrevi bir mekân yapar. Necip Fazıl, Fevzi Çakmak, Ferhat Paşa, Mehmet Paşa, Siyavuş Paşa, Beşir Fuad, Ahmet Haşim, Ziya Osman Saba, Sokullu Mehmet Paşa burada yatmaktadır. Fatih'ten sonra asırlarca padişahlar Eyüp Sultan Camii'nde kılıç kuşanmışlardır. Bunu Fatih başlatmış, ilk kılıcı Fatih'e Akşemseddin kuşatmıştır. Padişahlar Sinan Paşa Köşkü'nden kayıkla Bostan iskelesine gelir, camide iki rekat namaz kılar, şeyhülislam kılıcı kuşatırdı. Eyüpsultan Belediyesi'nin kullandığı logoda Eyüp Sultan Camii ve kubbelerinin silüeti bulunur Caminin dış avlusunda sebil bulunmaktadır. Üç pencerelidir. Bayramlarda ve özel günlerde şerbet dağıtıldığı için şerbethane denilmiştir. Ayrıca cami bulunduğu Eyüpsultan ilçesinin sembolü olmasıyla belediyenin logosunda yer almaktadır. Belediye logosunda zaman zaman değişiklikler yapılmıştır fakat, logodaki tek sabit kalan şey Eyüp Sultan Camii silüetidir. İmaret Eyüp Camii civarında Fatih Sultan Mehmed'in yaptırdığı imarette günde iki kere yemek pişirilirdi. Normal günlerde pirinçli, buğdaylı yemek çıkarken Ramazan ayında etli yemek dağıtılırdı. Özel günlerde, cuma ve kandillerde, zerde ve zerbaç, pilav çıkarılıp yoksullara verilirdi. Evliya Çelebi ve cami Evliya Çelebi'nin Eyüp Sultan Camii anlatımı: "Eyüp şehri, İstanbul'un batı tarafındadır. İstanbul'a denizden dokuz mil ve karadan iki saattir. Ama yine istanbul'a bitişik olup arasında asla boş arazi yoktur. Baştanbaşa mamurdur. Fakat başka hükümettir. Fatih kanununa göre beş yüz akça mevleviyettir. … karşı tarafı deniz karşısında Sütlüce kasabasıdır. Arası bir ok atımı yerdir. Eyüb Sultan Camii: Bu, Fatih Sultan Mehmed Han'ın yapısıdır ki sevabını Ebu Eyyûb el-Ensarî'ye hediye eylemiştir. Deniz kıyısına yakın ensari yerinde düz bir yerde yapılmıştır. Bir kubbelidir. Mihrab tarafında yarım kubbesi daha vardır. Lakin o kadar yüksek değildir. Caminin içinde sütun yoktur. Orta kubbe etrafında sağlam kemerler vardır. Mihrabı ve minberi sanatlı değildir. Hünkar mahfili sağ taraftadır. İki kapılıdır. Biri sağ tarafta yan kapısı, diğeri kıble kapısıdır. Kıble kapısı üzerinde bir mermer üzerinde celi yazı ile şu tarih yazılmıştır: hamden lillah beyti mamur oldu bu. Sağ ve solda iki minaresi vardır. Avlusunun üç tarafı odalarla süslüdür. Ortasında cemaat maksuresi vardır. Bu maksure ile Eba Eyüp mezarı arasında göklere baş uzatmış iki çınar vardır ki, cemaat gölgesinde ibadet eder. Bu avlunun da iki kapısı vardır. Batı kapısının dışında büyük bir avlu daha vardır. İçinde dut ve diğer ağaçlarla yedi tane büyük çınar vardır. Bu avlunun iki tarafında abdest muslukları vardır. Bu camiden başka şehir içinde seksen kadar mescid vardır ki dördü Mimar Sinan yapısıdır." Kaynak: https://tr.wikipedia.org/wiki/Ey%C3%BCp_Sultan_Camii

Mihrişah Sultan Türbesi

Mihrişah Sultan Türbesi Bostan iskelesi Sokağı üzerindedir. Sağ tarafında imareti ve sebili, karşısında ise harap mektebi bulunmaktadır. Türk barok mimarisinin en güzel örneklerinden biri olan türbenin avlu kapısı mermerdendir. Takımda "Zaikat'ül-mevt" ayet-i kerimesi ve bunun iki yanında, bir madalyon içinde kelime-i tevhid yazılıdır. Kapının iki yanında, ikişer mermer sütun ve bunlann arasında ise kitabesi, ufak yalaklı kuzu çeşmecikleri vardır. Bu kapıdan, odalarının önüdeki dokuz mermer sütunlu ve sekiz kubbeli revak kısmına girilir. Revakın nihayetinde kitabesiz bir çeşme vardır. Türbe kapısı önünde sekiz mermer sütunlu ve iki yanı beşik, ortada kubbeli bir revak bulunmaktadır. Kapının üzerinde bir ayet-i kerime, iki tarafına ince zarif mermer sütunlar yerleştirilmiştir. Revakın kubbeleri kalem işi ile bezenmiştir. Oniki oval yüzlü mermer türbenin her yüzü alt-üst pencereli olup her pencerenin iki yanına ince sütunlar yerleştirilmiştir. Bu ince sütunların altta olanları silah, üstte olanları ise pembe mermerdir. Alt pencereler dökme demir şebekelidir. Tek büyük kubbelidir. 1208 (1793) tarihinde yapılmıştır. Mimar kethüdası Arif Ağa'nın başmimarlığı sırasında imareti ile beraber inşa olunmuştur. Alt pencerelerinin üstünde dolaşan ayet kitabesini Hattat Mahmud Celaleddin Efendi hazırlamıştır. Madalyon içindekiler de onundur. Pencerelerin iki tarafında, dışında olduğu gibi pembe mermer sütunlar bulunmaktadır. Türbe içinde gömülü olanlar şunlardır: 1- Mihrişah Valide Sultan 2- Hatice Sultan 3- Beyhan Sultan 4- Refet Kadın 5- Perestû Kadın. Mihişah Valide Sultan, III. Mustafa'nın baş kadınıdır. 1174 (1761) de Şah Sultan'ı, 1175 (1762) de III. Selim'i doğurdu. Oğlunun padişah olması üzerine Eskisaray'dan gelerek Valide Sultan oldu. Hayır işlerini seven ve dindar bir kadın olan Mihrişah Sultan, oğlu gibi Mevlevi Tarikati'ne mensuptu. Eyüp semtini çok sevdiği için yaz aylarını kızı Şah Sultan'ın sahilsarayında geçirirdi. Eyüp'teki bu eserlerinden başka, 1208 (1793) de, Hasköy ile Sütlüce arasındaki Humbaracılar Kışlası Camiini, 1209 (1794) de Kağıthane'de Silahdar Yusuf Paşa Çeşme-si'ni yeniden yaptırdı. Bundan başka, 1211 (1796) da Çeş-nigir Zeynep Usta ruhu için Eminönü ile Balık pazarı arasında, Taşçılar Caddesi başında yaptırıp, bugün mevcut olmayan çeşmesi, 1212 (1797) de Beşiktaşta Kılıçali Paşa Mahallesi Topal Hoca Mescidi karşısında de çeşmesi vardı. Bugün bu mescid ve çeşme mevcut değildir. Yalnız çeşmesinin kitabesi bir Apartmanın duvarına yerleştirilmiştir. Ayrıca türbesi karşısında, bugün mezarlık içinde kalmış olan ve harabesi görülen mektebi yaptırmış ve bütün bu eserlerine vakışar bırakmıştır. Bu arada Kasımpaşa Mevlevihanesi'ni onartmış ve Levent Çiftliği'ndeki kışlanın avlusunda cami, çeşme ve mekteb yaptırmıştır. Bu duygulu, içli, iyiliksever, güzelliği, zarişiği ve kibarlığı ile tanınmış muhterem ve muhteşem Kadın, son yıllarını hastalıklı bir vaziyette geçirmiştir. Bu arada doktorlardan başka Hallaç Baba'ya da baş vurduğu söylenir. Mihrişah Valide Sultan 22-receb-1220 (16 -Ekim-1805) çarşamba günü Topkapı sarayında vefat etti. Cenazesi büyük bir törenle, Edirnekapı'dan götürülerek hayatta iken yaptırdığı türbesine gömüldü. Türbede gömülü olan Hadice Sultan, III. Mustafa'nın Adilşah Kadın'dan olan kızıdır. 1182 (1768) de doğdu. 1201 (1786) da Hotin Muhafızı Ahmed Paşa ile evlendirildi. 1224 (1809) da Arnavutköyde, mimar Melling'e kendi adı ile anılan sarayını yaptırdı. 27-şevval- 1237 (17-Tem. 1822) tarihinde vefat etti. Hatice Sultan, 1221 (1806) da Mısır çarşısı civarında bugünde mevcut olan güzel çeşmeyi yaptırmıştır. Çocuğu olmadı. Kocası Ahmed Paşa ise 1213 (1798) tarihinde vefat etti. Kabri Erzurum da idi. Türbede gömülü olan Beyhan Sultan, ana ve babası bir, Hadice Sultan'ın ablasıdır. 1179 (1765) de doğdu. 1198 (1784) de Silahdar Mustafa Paşa ile evlendirildi. Çarşıkapı'da, Sinan Paşa Medresesi karşısındaki Çiftesaraylar'da gerdeğe girdi. Kendisinin ayrıca Akıntı burnu'nda bir sahilsayarı vardı. Kuruçeşme'deki bugün de mevcuttur. Akıntıburnu'ndaki çeşmenin kitabesi buradaki Camiin arka avlusundadır. Hatice Sultan adında bir kızı oldu. Ayrıca, Hırka-i şerifteki Mesih Paşa Çeşmesi'ni 1223 (1817) de onarttı. Rumelihisarı'nda da bir muvakkithane yaptırdı. 15-R. evvel-1240 (7- kasım- 1824) de vefat etti. Kocası Mustafa Paşa, 1213 (1798) de Bosna Valisi iken vefat etti. Türbede gömülü olan Refet Kadın, Sultan III. Selim'in dördüncü kadınıdır. III. Selim'in şehid edildiği sırada yanında idi. İki Cariye ile beraber, katillerin Selim'i öldürmesine mani olmaya çalıştıysa da bir vuruşta yere serildi. Sevgili eşinin ölüsünü çığlıkları ve gözyaşları arasında seyretti. Eşinin 1808 tarihindeki ölümünden sonra Beşiktaş'ta, Hayreddin iskelesi civarında bir yalı almış ve burada 23-C.âhir-1284 (22- ekim-1867) tarihinde vefat etmiştir. Türbenin ve diğer bölümlerin yapısına Nurullah Efendinin Mimar Başı olduğu sırada başlanmış fakat onun 1210 (1795) tarihideki vefatı üzerine Mimar Kethüdası olan Arif Ağa tamamlamıştır. Türbenin tamamlanmasına Şair Ayni şu tarihi düşürmüştür. Ömrün efzûn ide Allah didi Ayni târih Eyledi türbe bina Vâlidei ﬁâh Selim 1208(1793) Bu külliye, Aynalıkavak Sarayı'nın taşlan ile yapılmıştır. Hadika Yazarı diyorki: "Mihrişah Sultan, Zeynep Sultan Sarayı bahçesine ki Papasoğlu Bahçesi denmekle meşhur yerde bir türbe ve imaret ve sebil ve türbe karşısında müstakil mekteb ve hocasına ve üç adet türbedarına evler yaptırmak üzere 1207 şevvalinin 26. günü (6-Haz. 1793) başlanmış ve 1210 (1796) senesi sonunda tamamlanmıştır. Bina Emini olan Şeytan Emin Efendi Anadolu kazaskeri iken 1233 R. evvelinde (Ocak-1818) de vefat etti. Kabri, Edirne kapı mezarlığındadır." Yukarıda adı geçen Zeynep Sultan, III. Ahmed'in kızı olup Gülhaneparkı karşısında camii vardır. 1188 (1774) de öldü. Papasoğlu diye bilinen Mustafa Paşa'nın cami ve medresesi vardır. 1032 (1623) de vefat etti. Kabri, Eyüp'te Saçlı Abdülkadir Efendi camii haziresindedir. Türbede gömülü olanlardan biri de Perestû Kadın'dır. Abdülmecid'in 4. kadını ve Abdülhamid ile Cemile Sultan'ın analığıdır. Abdülaziz'in Nişantaşı'nda hediye ettiği konakta 1322 (1904) de vefat etti. Bu konak sonra Işık Lisesi oldu. Silivrikapı Bala Tekkesi sebilini ve çeşmesini yaptırdı. Kendisi ufak tefek, narin, şeffaf tenli, mavi gözlü, altın sarısı saçlı, pek nazik, gösterişli ve vakarlı bir kadınmış. Valide sultan olmuştur. Vefatında 80 yaşını geçmişti. Kaynak: (Hadika 1/249-250-252-278-309. H/80-134-260) (Ç. Uluçay, Padi-şahların Kadınları S: 99-103-105-118) (Si. Osm. 4/586 Nurullah Efendi) Ayni Divânı S: 278) (H. ﬁehsüvaroğlu, Aynalıkavak Sarayı İst Ans. 3/1615) (Si. Osm. 1/422423 Emin Efendi) (G. Oransay, Osm. Dev. Kim Kimdi. S: 252) (Ç.Uluçay, Padişahların Kadınları S: 142) Mihrişah Valide Sultan Türbesi Haziresinde gömülü olanlar: 1211 (1796) tarihinde vefat eden, Valide Sultan kalfalarından Pembe Kalfa. 1213 R. Evvel (Ağos. 1798). Lahid, Kızlarağası kavuklu. Hüve'l-Hallak'ül-Bâki/ Sabıka Dar'üs-Sa'âdet / üş-şerife Ağası merhum/ Ve mağfur ila rahmet/Rabb'ül-gafur Hâlid/ Ağa'nın ruhiçün / El-fâtiha. R. Evvel 1213. (Si. Osm. 2/265) (İst Çeşmeleri 11/392) 1213 R: (Eylül-1798). Hâlâ devletlu ikinci kadın Efendinin oda kalfası Atike Kalfa. 1214 N. 27 ( 22-şubat-1800). Türbenin sağ tarafında muhteşem birinci lahit. Kitabesi aynen yazıldı: Tâ ezelden âdetidir dehr dönen da'imâ Her gelen dünyâya elbetde ider azm-i beka Mâsivâyi cümle fena ancak beka Mevlâ'dadır. Âh kim gaşet bize ba'is olur meyle ana Dâdı-ı Hâss-ı Cenâb-ı Hazret-i Sultan Selim Naz-Perver Usta kim ol zat-ı ismet intimâ Hâzin-i ﬁâh'i olub sonra harim-i hâss'da Fâhire idi cıvan zümresinde bi-hemrâ Söyledi cevherle Hâmid bendesi bu mısra'ı Bula cennetde sa'âdet Nâz-Perver'den şehâ Kaynak: https://www.eyupsultan.bel.tr/tr/main/pages/mihrisah-sultan-turbesi/974

Binek Taşı

Binek Taşı Binek taşı, at veya arabaya binmek için üstüne çıkılan yüksekçe taş.[1] Genellikle 60-100 santim eninde yaklaşık 40 cm yüksekliğinde olan bu taşlar sayesinde at ve benzeri binek hayvanlarına rahat bir biniş sağlanıyordu.[2] Kimilerinde bir veya birkaç basamak bulunur. Özgün olarak yapılanlar olduğu gibi antik dönemlerden kalma yapı elemanlarından dönüştürülmüş olanları da vardır. Vaktiyle bu taşlar cadde ve sokakların köşeleriyle saray, konak, ev, cami gibi yapıların önlerine konulurdu.[3] Mimari olarak, nişan taşları, sadaka taşları ve mola taşları gibi tek eser kategorisine dahil edilirler. Eyüp Sultan Camii şadırvan avlusu ile yine aynı semtte, Cülus Yolu üzerinde, Mihrişah Valide Sultan İmareti önünde günümüzde varlığını sürüdüren iki adet özgün binek taşı örneği bulunmaktadır. https://tr.wikipedia.org/wiki/Binek_ta%C5%9F%C4%B1

Cülus Yolu

Cülus Yolu Cülus Yolu, Fatih Sultan Mehmet'ten Vahdettin'e kadar birçok padişahın adımlarına şahitlik eden ve sonu hükümdarlığa çıkan tarihi bir güzergahtı. Osmanlı saltanat gelenekleri içinde, padişahların tahta oturduktan sonra Eyüb Sultan Türbesi’nde kılıç kuşanması ve bu vesileyle düzenlenen kılıç alayı önemli bir yer tutar. Osmanlı kaynaklarında “Taklîd-i Seyf” olarak anılan kılıç kuşanma uygulamasının, İstanbul’un fethini müteakip Fatih Sultan Mehmed tarafından Eyüb Sultan Türbesi’nin ve külliyesinin inşa ettirilmesiyle (1453-1459) başlatıldığı, Sultan Fatih’e Şeyh Akşemseddin tarafından bu türbede kılıç kuşatıldığı yaygın bir kanaattir. Sultan Birinci Ahmed “Taklîd-i Seyf(kılıç kuşanma) merasimi tesbit edilmiş” ilk Osmanlı padişahıdır. Nitekim Zübtetü’t-Tevârîh isimli eserde Birinci Ahmed’in cülûsunu (1603) izleyen kılıç kuşanma merasimi oldukça ayrıntılı biçimde tasvir edilmektedir: Padişah Eyüb Sultan’a deniz yoluyla ulaşmış, o tarihte “İmam İskelesi” olarak anılan Bostan İskelesi’nden karaya çıkmış, muhtemelen, bugünkü adı “Bostan İskelesi Sokağı” olan sokağı izleyerek at üzerinde türbeye kadar gitmiş, “hüsn-i edeble” türbeyi ziyaret ettikten sonra türbeyle cami arasındaki avluya geçerek burada Şeyhülislâm Ebû’l-Meyâmîn Mevlânâ Mustafa Efendi eliyle kılıç kuşanmıştır. Törenden sonra padişah ata binerek Edirnekapı’dan şehre girmiş, ecdâdının türbelerini ziyaret ettikten sonra saraya dönmüştür. Törenler Fatih Sultan Mehmed’den itibaren geleneksel olarak Eyüb Sultan’da yapılmıştır. Eyüb Sultan’ın mekân olarak seçilmesi, bir yandan Hz. Eyyüb El Ensari gibi İslâm Tarihinde yüksek bir makama sahip yüce bir kişinin Allah katında; yaşarken dua ve yardımına, ölünce ahirette şefaatine mazhar olmak, hükümdarlığını O’nun manevi huzurunda, manevi şahitliği ve belgelemek amacını taşıdığı kadar, diğer yanda da yasama, yürütme ve hükmetme erkini din duygusu ile besleyerek, toplum üzerindeki saygınlığı en üst düzeyde tutabilmek amacına dayanmaktadır. Ayrıca kılıç kuşatan kişilerin dönemin önde gelen uleması veya Nakîbü’l Eşrâf Efendi (Peygamberimizin soyundan gelen kişilerin önderi), yahut Şeyhülislâm olması da bu amaca güçlü bir şekilde ulaşılmasını sağlayan unsurlar olmuşlardır. Örneğin Emir Buhari Hz. Sultan İkinci Murad’a, Akşemseddin Hz. Sultan Fatih’e, Üsküdarlı Aziz Mahmud Hüdayi Hz. Sultan Dördüncü Murad’a, Nakibü’l Eşrâf Kazasker Abdürrahim Efendi Sultan Abdülmecid’e, Şeyhülislam Hayrullah Efendi Sultan İkinci Abdülhamid’e ve nihayet Bingazi’den bir denizaltı ile İstanbul’a gelen Sünusi şeyhi Seyyid Ahmed de son padişah Altıncı Mehmed Vahdeddin’e kılıç kuşatmışlardır. Padişahlara; Hz. Muhammed’e, Hz.Ömer’e ve Halid Bin Velid’e ait kutsal emanetler (Emânât-ı Mukaddese) arasında bulunan kılıçlarla, Osman Gazi, Fatih ve Yavuz Sultan Selim’e ait kılıçlar kuşatılmıştır. Padişahlardan tek başına İslâm ulularının kılıçlarını kuşananlar olduğu gibi, bunların yanı sıra atalarının kılıçlarını da dâhil ederek iki kılıcı bir arada kuşananlar da olmuştur. Sonuç olarak Taklid-i Seyf(kılıç kuşanma) konusunda; din için, devlet için, millet için felsefesini bütün bir Eyüb Sultan bölgesini kutsal bir mekân haline getirerek ilan eden, Devletin ve padişahın güç, kudret ve hükümranlığını topluma kabul ettirerek, yönetenle yönetilen arasında kurulan saygın bir bağ ve hatta daha da ötesi kutsal bir antlaşmadır diyebiliriz. Kaynak: http://www.istanbultarih.com/Makale/osmanli-donemi-nde-yonetimin-mesrulastigi-mekan--culus-yolu.html

Halil Rıfat Paşa Türbesi

Halil Rıfat Paşa Türbesi Halil Rifat Paşa Türbesi; İstanbul Surdışı Eyüp Bostaniskelesi Sokağı ile Boyacı Sokağın kesiştiği yapı adasında tarihinde inşa edilmiştir. Mimarı belli değildir. Tam köşedeki türbe Halil Rifat Paşa’ya aittir. Bunun arkasındaki türbe ise Mahmut Paşa’ya aittir. Aradaki kapı ile birbirlerine geçilmektedir. Sadrazam Halil Rıfat Paşa, 1827 yılında Selanik’te doğmuş olup, 1901 yılında İstanbul’da vefat etmiştir. Sultan II. Abdülhamit saltanatında, 7 Kasım 1895-9 Kasım 1901 tarihleri arasında sadrazamlık yapmıştır. Bunun öncesinde de Sivas ve İzmir valilikleri hizmetlerinde bulunmuştur. Osmanlı Devleti'nin 1827 yılında Selanik vilayetinin Siroz sancağına bağlı Lika köyünde "Bölükbaşı ailesi" olarak tanınan bir ailenin çocuğu olarak doğmuştur. Halil Rifat Paşa, Osmanlı bürokrasi kademesinin en altı olan tahrirat kaleminden, en üst makam olan Sadrazamlığa kadar yükselmiş önemli bir devlet adamıdır. Sibyan mektebinde yeteneği fark edilip bölge eşrafından bir zatın himayesinde İstanbul'da Mülkiye Mektebi'nde eğitimini tamamlamıştır. Katip olarak memuriyete başlayarak bürokrasi içinde yetişen Halil Rifat, çeşitli vilayetlerde divan katipliği, mektupçuluk, mutasarrıflık, valilik ve sonra Dahiliye Nazırlığı ve Sadrazamlık vazifelerinde bulundu. Memuriyet hayatındaki en parlak icraatlarını Sivas, Aydın ve Manastır valilikleri dönemlerinde gerçekleştirdi. Balkanlarda eşkıya ya karşı orijinal mücadele taktikleri ve Anadolu’da bayındırlık alanında vatandaş-devlet işbirliği ile gerçekleştirdiği çalışmalarla şöhrete ulaştı. 1882'de o devirde eyalet merkezi olan Sivas'a vali olarak gönderilmiştir. Yol, içme suyu, tarım, orman alanlarında bölgeye çok hizmet vermiştir. Trabzon-Samsun, Elazığ-Malatya-Hasançelebi sınırına kadar 410 kilometrelik Bağdat yolunu yaptırmıştır. Bu yol üzerinde 314 köprü ve 829 menfez inşa edilmiştir. Çamlıbel’e kendi parası ile bir çeşme yaptırmıştır. Tokat-Niksar-Ünye’ye kadar olan 76 kilometrelik şoseyi yaptırmıştır. Kelkit Irmağı üzerinde 630 metre uzunluğunda 41 gözlü Hamidiye Köprüsü'nü yaptırmıştır. Bunlar dışında 55 köprü ile 32 menfez inşasını gerçekleştirmiştir. Yozgat-Çorum sınırına kadar 63 kilometre yol açtırmış ve köprüler yaptırmıştır. Merzifon-Osmancık ilçesi arası yolu 59 kilometrelik bir şose ile bağlattırmıştır. Şebinkarahisar’dan Trabzon ve Giresun illerine kadar, 64 kilometrelik bir yol ile Sivas-Hafik-Zara-Koyulhisar-Mesudiye ve Ordu illerine kadar 212 kilometrelik şose, 92 köprü, 300’den fazla menfez yaptırmıştır. Ayrıca Sivas’ın kasabalarının ve birçok köyün yollarını inşa ettirmiştir. Yol davasındaki şu sözü tarihe geçmiştir: “Gidemediğin yer senin değildir.” Bütün bu hizmetleri sonunda Sivas’tan görev icabı ayrılarak İzmir’e tayin olmuştur. 1885 ile1891 yılları arasında iki dönem İzmir valiliği yapmıştır. 19. yüzyıldaki yüzlerce vali arasında özellikle yol yapımı konusunda isim bırakan tek şahsiyet Halil Rifat Paşadır. Dahiliye Nazırlığı ve Sadrazamlığının ilk yıllarında en fazla meşgul olduğu mesele Ermeni isyanlarıydı. Dahiliye Nazırlığı görevindeyken başlattığı Darül aceze projesinin sadrazamlığının altıncı ayında tamamlanmasıyla resmi açılışını bizzat yapabilmiştir. Sultan II. Abdülhamit döneminde bütün işlerin saraydan yürütüldüğü ve Sadrazamların nispeten az rolünün bulunduğu bir zamanda, yumuşak huyluluğu ve Padişaha sadakati sayesinde 9 Kasım 1901’de vefat edene kadar makamını muhafaza edebilmiştir. 6 yıllık bu sadrazamlık görevi esnasında da başarılı hizmetlere imza atmıştır. 1901 yılında vefat etmiş, Eyüp'te defnedilmiştir. Türbesi Bostan İskelesi Sokağı ile Boyacı Sokağının birleştiği yerdedir. Kapısı Boyacı Sokağa açılmakta olan türbe kubbeli olup mermer kaplıdır. Yuvarlak kemerli altı tane penceresi vardır. Bu pencereler demir şebekelidir. Kapısının sağ tarafında türbedar odası bulunmaktadır. Halil Rifat paşa Türbesi’nde biri çok küçük, ikisi de orta boy ve biri büyük ahşap sanduka vardır. Büyük olan Halil Rifat Paşa’ya aittir. Sanduka levhaları yok edilmiştir. 1987 yılında türbe restore edilmiştir. Bu türbenin yanında Mahmut Paşa türbesi bulunur. Bu Mahmut Paşa türbesinde üç sanduka bulunur. Bunlardan birincisinde sanduka üstünde şu yazı vardır. Halil Rifat Paşa’nın oğlu Sultan Abdülmecit’in damadı, Seniha Sultan’ın kocası, Adliye Nazırı Mahmut Celalettin Paşa. ( 1855- 1903) Kaynak: https://www.turanakinci.com/portfolio-view/eyup-halil-rifat-pasa-turbesi/

Kizilmescit Camii

Kizilmescit Camii Zal Paşa Caddesi ile Kızıl Değirmen Sokağının birleştiği yerde ve sokağın sağ köşesindedir. Mescid'in karşısında 978 (1571) tarihli Sokullu Mehmed Paşa Çeşmesi, bunun arkasında Afife Hatun Tekkesi, kuzey tarafında Cafer Paşa Medresesi ve Halvetiye Dergâhı, doğu tarafında ve Feshane Caddesi üzerinde Vusûli Efendi ve eşi Hubbi Hatun Türbeleri ile Molla Çelebi Tekkesi bulunmaktadır. Hadika Yazarı diyor ki: "Banisi kiremitçi Süleyman Çelebi'dir ki kendi dahi orada medfundur. Vakfiyesi 938 (1531) tarihlidir. Minberini Feyzullah Nafiz Efendinin eşi Hace Fâtıma Hanım koymuştur. Nafiz Efendi 141 seferinde (Eylül 1728) Bursa'da vefat eden Sultan İmamı Şeyhülislam Mehmed Efendinin oğlu olup.... Rumeli kadıaskeri iken 181 C. evvelisinin 26. günü (20 Ekim 1767) vefat edip Eyüp'de Küçük Emir Efendi Hazretlerinin karşı tarafında medfundur. Mescidin yanında bulunan mekteb Sekban-Paşı Ramazan Ağa'nın hayrıdır ki kendi dahi orada medfundur." Mabedin duvarları iki sıra tuğla hatıllı olarak muntazam kesme taştan yapılmıştır. Çatısı ahşaptır. Sağ tarafındaki poligonal minaresi ince kırmızı tuğladan yapıldığından, mescid "Kızıl Mescid" adını almıştır. Minberi ahşaptır. İçi Sümerbank çinileri ile kaplanmıştır. Alt üst pencerelidir. Kitabesi yoktur. Avlusundaki taş tekneyi, Yusuf Dâniş Bey 25 1282 (Kasım 1865) tarihinde yaptırmıştır. Kıble tarafındaki Ramazan Ağa mektebi fevkani olup kitabesine göre 971 (1563) tarihinde ve mabetten 33 sene sonra Süleyman Çelebi'nin türbesi üzerine yapılmıştır. Türbenin klasik topuzlu demir şebekeli yedi penceresi vardır. İçinde altı kabir bulunmaktadır. İkisi hariç diğerlerinin şahideleri yoktur. Mabedin haziresinde 1161 (1748) tarihinde vefat eden Defterdar-ı şıkk-i sâni Süleyman Efendinin şahidesi vardır. Nafiz Efendinin muhteşem sarıklı lahdi bugün de mevcut olup Beybaba Sokağı üzerindedir. Yapılan aramada Fatma Hanımın kabri bulunamamıştır. Kaynak: https://www.eyupsultan.bel.tr/tr/main/pages/kizil-mescid-camii/949

Mehmed Paşa Çeşmesi

Mehmed Paşa Çeşmesi Eyüp’te Kalenderhane Caddesi üzerinde eski Sadeddin Efendi Tekkesi bitişiğinde bulunan bu çeşme klâsik tarzda kesme taştan yapılmıştır. Geniş bir cephesi vardır. Teknesi çukurda kalmış üstelik toprakla doldurulmuş olduğundan aynataşı görülmez olmuştur. Kemerinin altındaki kitabe yoldan geçen vasıtaların sıçrattığı çamurla kirlenmiş olmakla beraber okunabilmektedir: “ Hazret-i Pâşâ-yi hem-nâm-ı Resûl” “ Ayn-ı âb-ı kevseri kıldı binâ “ Nûş iden bulur hayât-ı câvidan” “ Hak kabul itsün hayr-i cemîl” “ Kim Nihâdî didi târîh-i lâtif” “ Oldu ayn-ı çeşme- sâr-ı selsebîl” Bu kitabede Sokullu Mehmed Paşa çeşmelerinin kitabelerini yazan Prizrenli Nihadî Çelebi’nindir. Bu çeşmenin de Sokullu Mehmed Paşa’ya mı yoksa başka bir Mehmed Paşa’ya mı ait olduğu tesbit edilemedi. Çeşme 1966 yılında Eyüp Belediyesince restore edilerek suyu akıtıldı. Kaynak: http://www.suvakfi.org.tr/cesme/mehmed-pasa-cesmesi-h-977-m-1569/1641/

HÂSSA MEDRESESİ

Eyüp Sultan Medresesi

Sokullu Mehmed Paşa Çeşmesi (Kısmen Türbenin Altında Kalmıştır)

Zal Mahmut Paşa Cami

SELAHİ MEHMET EFENDİ CAMİİ

Ebu Derdağ Hz. Türbesi

Baba Haydar Semerkandi Türbesi

BABA HAYDAR CAMİİ HAZİRESİ

Surp Yeğya Ermeni Kilisesi

Pir Abdul Mecid Sivasi Türbesi

Nişancı Mustafa Paşa Cami

avcıbey camii

Eğrikapı

Panayia Suda Kilisesi

Kazasker İvaz Efendi Cami

Emir Buhari Tekkesi Ayvansaray

Blachernai'nin Duvarları

Hazreti Kab Camii

Süleyman Paşa Çeşmesi Su Terazisi

Ya Vedüd Cami

Şeyh Abdülvedüt Sultan Türbesi

Defterdar Mahmut Efendi Camii

Süleyman Ağa (Dilsiz) Çeşmesi

Arpacı Hayrettin Cami

Arakiyeci Cafer Ağa Cami

Cevkâni Halil Ağa Çeşmesi

Aşçıbaşı Cami

Davutağa Camii

Dilsiz Süleyman Ağa Çeşmesi

Ali Çelebi Çeşmesi

Muradı Münzevi Hazretleri Türbesi

Hz. Şu'be Türbesi

Adile Şah Kadın Hatice Sultan Cami

Kastoria Sinagoğu Kalıntıları

Tekfur Sarayı Müzesi

Tekfursaray Hançerli Panayıa Rum Kilisesi Vakıfı

Odun Yarıcızade Cami

Molla Aşkı Cami

Balat Yanbol Sinagogu

Tahta Minare Camii

Panagia Paramythia Church

Metroloji Kilisesi

Sveti Stefan Kilisesi

Ayi Jorgi Kilisesi

Rum Kilisesi

Tur i Sina Mescidi

Ioannes Prodromos

Yusuf Secaattin Ambari Camii

Ferruh Kethüda Camii

Ayvansaray Panayia Balino Kilisesi

Ayadimitri Kilisesi

Hz. Cabir Cami

Vlaherna Meryem Ana Kilisesi

Çınarlı Çeşme

Kale Cami

Hacı İlyas Yatağan Cami

Balat Surp Hireşdagabet Ermeni Kilisesi

Ahrida Sinagogu

Hoca Kasım Günanı Cami

Taksıarhi Rum Kilisesi

Hızır Çavuş Cami

Merdivenli Yokuş Evleri

Aşik Paşa Camii

Molla Hüsrev Cami

Hagia Theodosia Church

Gül Camii

Balat Oyuncak Müzesi

The Ecumenical Patriarchate

Fener Rum Ortodoks Patrikhanesi

Aya Yorgi Rum Kilisesi ve Fener Rum Patrikhanesi

patrikhane sokağı

Tarihi Çeşme

Renkli Merdivenler

balat colorful biuldings

Meryem Rum Ortodoks Kilisesi (Kanlı Kilise)

Kirmizi Kilise

Mesnevîhâne Camii

Andifoniti aya yorgi kilisesi

Balat Renkli Evler

Katip Muslihittin Cami

Tarihi Balat Çeşmesi

Hammami Muhiyiddin Cami

CEZR-İ KASIM CAMİİ

Agape Kilisesi İstanbul

İstanbul Agape Protestan Kilisesi

Rüstem Paşa Camii

Mimar Sinan Türbesi

Hoca Gıyasettin Cami

Sarıbeyazıt Cami

Ayın Biri Kilisesi

Şebsefa Hatun Cami

Zeyrek Sarnıcı

Mehmet Emin Tokadî Türbesi

Molla Zeyrek Camii

KASAP DEMİRHUN CAMİİ SERİFİ

Sinan Ağa Cami

Hacı Ferhat Ağa Cami

Tahirağa Cami