آبشار گزو- مسير راهپيمايي
near Rūdbār Sarā, Māzandarān (Iran)
Viewed 13070 times, downloaded 681 times
Trail photos
Itinerary description
شنیده بودیم بلندترین آبشار مازندران است. در مسیر جاده فیروز کوه و حوالی آلاشت ، در نزدیکی تهران .
پاییز بود و فصل ، فصل مسیر های جنگلی. به جاده زدیم، از ورسک که رد شدیم کم کم بر تعداد درختان روی کوهها افزوده میشد. پاییز بود و رنگ درختان آنرا گواهی می دادند. دو آب ، پل سفید و زیرآب را رد کردیم.
تابلوی کنار جاده: شیرگاه 15 کیلومتر.
جلوتر رفتیم و حالا تابلو "جوارم" در سمت راست و "جمشید آباد" در سمت چپ .
خودش بود ، جاده خاکی جمشید آباد،وارد شدیم . چند صد متر بعد بود که وارد جنگل شدیم. جنگل اما اینجا حال و هوای پاییزی نداشت، سبز بود و همچنان تابستانی.تنها تفاوت خنکی هوا و کمی رطوبت بود که تابستان ها شاهدش نیستی .
تنفسی عمیق ، پر کردن ریه ها از عطر درختان جنگلی.
پیچهای جنگلی را یک به یک رد می کردیم.. درختان جوان، بلند و متراکم بودند. بر سر هر دوراهی تابلوی فلزی کوچک "امامزاده گزو" که بر تنه درختی کوبیده شده بود مسیر را به ما نشان می داد.
می دانستیم که جاده تا امامزاده می رود و از آنجا تا آبشار حدودا نیم ساعت پیاده روی است . این مقدار اما ما را راضی نمی کرد.
12 کیلومتر که در این جاده طی شد ، ماشین را پارک کرده و از میان دروازه چوبی کنار جاده وارد مسیر پاکوب شدیم. از اینجا تا آبشار 4.5 کیلومتر پیاده رویست. در مسیری بسیار بکر و تماشایی.با احتساب برگشت بیش از 9 کیلومتر است. خوب بود یا به قول همراهان کوهنورد، راضی کننده!
ابتدا به امامزاده می رویم ( نرسیده به امامزاده دوراهی وجود دارد که مستقیما به آبشار می رود). بیشتر شبیه خانه ای ساده است " امامزاده سه تن برار گزو". پنجره ها مملو از پارچه های سبز گره خورده ای بود، به امید باز کردن گرهی از زندگی.
نفسی گرفتیم و دوباره براه افتادیم. نیم ساعت بعد ، در مسیری پر شیب، به آبشار رسیدیم. پای آبشاری که من تا بحال نظیرش را ندیده بوم. عکسهایش اصلا گویای ابهتش نبود. آبشاری حدودا 60 متری، بر روی دیواره ای نیم استوانه ای و با شیب منفی.
مبهوت و متحیر از این آبشار، که تا فاصله چند ده متری اصلا وجودش احساس نمی شد. درون تنگه ای جنگلی با درختان انبوه.
به خود آمدم و تلاش کردم تا عکسهایی بگیرم که گویا باشد . اما نشد! هر چه کردم ،لااقل با این لنز همراهم، نتوانستم گیرایی آنرا نشان دهم.
باید رفت و با چشم خود نظاره کرد. از دوربین و قلم کاری بر نمی آید....
پاییز بود و فصل ، فصل مسیر های جنگلی. به جاده زدیم، از ورسک که رد شدیم کم کم بر تعداد درختان روی کوهها افزوده میشد. پاییز بود و رنگ درختان آنرا گواهی می دادند. دو آب ، پل سفید و زیرآب را رد کردیم.
تابلوی کنار جاده: شیرگاه 15 کیلومتر.
جلوتر رفتیم و حالا تابلو "جوارم" در سمت راست و "جمشید آباد" در سمت چپ .
خودش بود ، جاده خاکی جمشید آباد،وارد شدیم . چند صد متر بعد بود که وارد جنگل شدیم. جنگل اما اینجا حال و هوای پاییزی نداشت، سبز بود و همچنان تابستانی.تنها تفاوت خنکی هوا و کمی رطوبت بود که تابستان ها شاهدش نیستی .
تنفسی عمیق ، پر کردن ریه ها از عطر درختان جنگلی.
پیچهای جنگلی را یک به یک رد می کردیم.. درختان جوان، بلند و متراکم بودند. بر سر هر دوراهی تابلوی فلزی کوچک "امامزاده گزو" که بر تنه درختی کوبیده شده بود مسیر را به ما نشان می داد.
می دانستیم که جاده تا امامزاده می رود و از آنجا تا آبشار حدودا نیم ساعت پیاده روی است . این مقدار اما ما را راضی نمی کرد.
12 کیلومتر که در این جاده طی شد ، ماشین را پارک کرده و از میان دروازه چوبی کنار جاده وارد مسیر پاکوب شدیم. از اینجا تا آبشار 4.5 کیلومتر پیاده رویست. در مسیری بسیار بکر و تماشایی.با احتساب برگشت بیش از 9 کیلومتر است. خوب بود یا به قول همراهان کوهنورد، راضی کننده!
ابتدا به امامزاده می رویم ( نرسیده به امامزاده دوراهی وجود دارد که مستقیما به آبشار می رود). بیشتر شبیه خانه ای ساده است " امامزاده سه تن برار گزو". پنجره ها مملو از پارچه های سبز گره خورده ای بود، به امید باز کردن گرهی از زندگی.
نفسی گرفتیم و دوباره براه افتادیم. نیم ساعت بعد ، در مسیری پر شیب، به آبشار رسیدیم. پای آبشاری که من تا بحال نظیرش را ندیده بوم. عکسهایش اصلا گویای ابهتش نبود. آبشاری حدودا 60 متری، بر روی دیواره ای نیم استوانه ای و با شیب منفی.
مبهوت و متحیر از این آبشار، که تا فاصله چند ده متری اصلا وجودش احساس نمی شد. درون تنگه ای جنگلی با درختان انبوه.
به خود آمدم و تلاش کردم تا عکسهایی بگیرم که گویا باشد . اما نشد! هر چه کردم ،لااقل با این لنز همراهم، نتوانستم گیرایی آنرا نشان دهم.
باید رفت و با چشم خود نظاره کرد. از دوربین و قلم کاری بر نمی آید....
Waypoints
Comments (18)
You can add a comment or review this trail
بسیار عالی
I have followed this trail View more
Information
Easy to follow
Scenery
Moderate
آبشار بسیار زیبایی که تو دل جنگل وجود داره و شما تا حدود بیست سی متری فقط صدای آب رو میشنوید و بعد با دیدن آبشار و عظمتش یه چند ثانیه ای میخکوب میمونید
در صورت مناسب بودن هوا , شنا کردن و زیر آشار رفتن رو حتما توصیه میکنم
در ضمن مراقب باشید که به محض شروع بارش باران از محدوده آبشار بیرون برید چون اینجا جزو پائین دست رود محصوب میشه و در عرض چند دقیقه مقدار آب میتونه چندین برابر بشه
منطقه ای بسیار زیبا که یک پکیج سفر چند روزه را این آبشار و آب تنی در آن کامل میکند
يراي ما مشكلي پيش نيومد ولي طبيعتا اقدامات احتياطي رو بايد رعايت كرد
با این توضیحات مشخصه جایی هست که باید حتما رفت
وسایل خاصی مورد نیاز هست ؟ امکانش هست از مسیرپیاده روی اطلاعاتی بگید از لحاظ هموار و ناهمواری های و شیب های مسیر
ممنون
دوست عزيز مسير از جايي كه مشخص كردم تو فايل جي پي اس حدود ٤.٥ كيلومتر هست و جنگليه. شيب هم زياد نيست كلا شما ٣٠٠ متر ارتفاع ميگيري ولي قسمت قبل از ابشار كه البته موقع وفتن سرازيري هست يكم پر شيبه
ونكته اخر اينكه اگر بارندگي شد سريع زير ابشار رو ترك كنيد كه ميتونه خطر ناك باشه
واقعا عالیه، فقط به نظرم با یه کاربلد باید رفت.من و خانومم که با یه زن و شوهر لفوری رفتیم اونجا.....
سلام و عرض ادب
درباره مسیر پیاده روی اطلاعات نیاز داشتم
جنگل ها ب طوری هست م بتونم گروهاز داخل جنگل ب سمت سد لفور ببرم یا حتما باید از مسیر جاده ای ،ب سمت لفور پیمایش داشته باشیم؟؟؟؟
سلام برای مشاوره برای طبیعت گردی در منطقه بکر سوادکوه در خدمت هستم09355387753
سلام من از این مسیر تا حالا نرفتم از اون اخر پیاده چقدر طول میکشه تا امام زاده...؟/
سلام جناب فاضلی
سوالی که داشتم این هستش که محلی که ماشین تون رو پارک کردین، اگه شب م ماشین اونجا بمونه امن هستش؟!
دم شما گرم آقای فضائلی، ممنون بابت همه مسیرهایی که به اشتراک گذاشتین و اطلاعات دقیقی که در هر مورد ثبت کردین. همیشه سلامت باشین
در مورد مسیر پیاده روی آبشار گزو از سمت جمشیدآباد هم که هفته پیش (5 اسفند 1400) پیمایش شد، یک تغییردر دسترسی به نقطه استارت پیاده روی مشاهده شد: مسیر جاده خاکی جنگلی که از جمشیدآباد به نقطه شروع پیاده روی میرسه و حدودا 12 کیلومتر هست چند وقتی هست که در کیلومتر 5 بسته شده و در نتیجه 7 کیلومتر پیاده روی اضافی در طول مسیر جاده
خاکی میبایست انجام بشه تا به نقطه شروع پیاده روی در جنگل یعنی نقظه استارت مسیر ثبت شده جناب فضائلی برسیم
I have followed this trail View more
Information
Easy to follow
Scenery
Moderate
مسیر در تاریخ 5-12-1400 پیمایش شد. در اکثر مسیر، پاکوب مشخص هست... جاهایی هم که پاکوب مشخص نیست یا دوشاخه میشه پاکوب، با کمی دقت میشه مسیر درست رو تشخیص داد و دوباره تو پاکوب قرار بگیریم. قسمت انتهای مسیر آبشار که از مسیر امامزاده جدا میشه شیب نسبتا تندی داره به خصوص 30 متر آخر که بایستی از طنابهای (بعضی از طنابها پارگی هایی دارند که باید در استفاده ازشون حواسمون باشه) وصل شده به دیواره ستگی استفاده بشه. جالب هم اینکه در طول مسیر آبشار اصلا دیده نمیشه و همش واسمون سوال بود که پس این صدای مهیب از کجا میاد که خلاصه باید حتما بری زیرش تا خودشو نشون بده. ما چون اسفند ماه رفتیم سمت راست آبشار اصلی یه آبشار کم آبتر ولی بلندتر هم بوجود امده بود.
نکته دیگه هم اینکه مسیرخاکی دسترسی از جمشیدآباد به ابتدای مسیر پیاده روی در کیلومتر 5 مسدوده شده و مابقی 7 کیلومتر باقی مونده جاده رو هم بایستی پیاده رفت تا به ابتدای مسیر آبشار رسید
سلام شمارتو میدی
یعنی جاده ماشین رو از جمشید آباد به امام زاده مسدود هستش؟
در تاریخ ۹ مهر ۱۴۰۱ مسیر تا کیلومتر ۱۱.۵ با ماشین طی شد. تمام مسیر بجز کیلومتر ۷ مناسب هر نوع سواری هست. در کیلومتر ۷ یه پله و اختلاف ارتفاعی وجود داره که در رفت اصلا متوجه نشدم، ولی در برگشت، زیر ماشین کوئیک گیر کرد که بنظر من فقط در صورت خشکی جاده میشه ازش رد شد و مطمئنا اگر بارندگی باشه، لیز میخوردید و کف ماشین هم بهش گیر میکنه، مگر اینکه دو دیفرانسیل باشید. ولی تا قبل از شروع بارندگی میشه رفت. بشرط اینکه کف ماشین از کوئیک معمولی، پایین تر نباشه.
💯💯👍👍👍👍👍
سلامم آقای فضائلی
من مهابادی هستم این شماره من هست اگه زحمت نیست مزاحم بشم چند تا سوال دارم
09121404548
اگه شماره خودتون هم بفرمایید یا پیامک کنید که ممنون میشم تناس بگیرم