369 Nieuw Amsterdam - Barger-Compascuum

Begin: Treinstation Nieuw Amsterdam Eind: Bushalte Centrum in Barger-Compascuum

Veendorpen
We lopen over de tramlijnen die tussen 1899 en 1904 ontstonden. Ze werden vooral in de veengebied gebuikt voor het transport van turfstrooisel. Overigens was de DSM een flink vertakt netwerk van vele lijntjes.
We beginnen de tocht in Nieuw-Amsterdam. Het was het centrum van veel turfactiviteit, waar kanalen spoorlijn elkaar kruisen. Vincent van Gogh heeft hier ook nog gewoond. We trekken langs het kanaal en zien de twee voornaamste kerken van het dorp: De Noorder en de Zuiderkerk.
We lopen naar Erica. Het is een dorp van 150 jaar oud en werd bezet door kanaalgravers, die uitgegraven waren in 1863. Ze werden verjaagd door de boeren van Bargen. De grond was blijkbaar van niemand en er was dus een soort van vrije vestiging zo lijkt het. We lopen verder langs het kanaal, waar ok de tram liep richting Klazienaveen, vernoemd naar Klaziena Sluis, de vrouw van de rijkaard Willem Albert Scholten, die natuurlijk in veen deed en in aardappelmeel, want op die veengronden kun je aardappels zetten. Naar de man is ook een kanaal vernoem: Het Scholtenskanaal.
We lopen in Klazienaveen over de brug op land Dordsebrug naar een groot cilindrisch gebouw, waar de Witte Olifant zit en waar je kunt wonen.
We verlaten de Hoogeveensevaart en passeren bij de A37 en wit pand met een torentje erop. Hier was de marechausseekazerne gevestigd. Realiseer je dat we hier vlak bij de Duitse grens zitten en de marechaussee onze grenzen in de gaten moesten houden. Na het Leger des Heils is het nu een particuliere woning.
We komen via een bosje bij het Scholtenskanaal, waar een trambrug te zien is en een voetveer ons aan de overkant brengt. We komen in het stroomgebied van de Runde, een veenbeek die in Oostdrenthe loopt. Bedenk dat het hier een geweldig moerasgebied was voordat het veen afgegraven werd. We lopen over een oude dijk naar het noorden en passeren een enorm zonnepanelenpark en heel veel kassen. De gemeente Emmen vond het wel een goed idee om met veel subsidie hier kassen te vestigen. Lopend door het Rundedal zijn ze nog redelijk aan het oog onttrokken door haastig ingehuurde landschapsarchitecten.
We komen aan in het Veenpart van Barger-Compascuum. Het is een ingericht openluchtmuseum met treintjes, molen, plaggenhutten en is pas in april toegankelijk. De bakker was open en we konden het terrein even op.
De tocht eindigt in Barger-Compascuum. Het woord compascuum slaat op com pascua, gemeenschappelijke weidegrond. Het dorp is tamelijk katholiek, want we belandden midden in carnavalstenten.