۳۴- دره حصارک ۱۴ تیرماه ۱۴۰۰

بسم الله الرحمن الرحیم
🔹️گرمای این روزها چنان بالاست که تحمل آن سخت شده است. ۴۲ درجه دما، در شرایطی که بارش در سال آبی بسیار کم بوده، برای شهر تهران دمایی زیاد و کم سابقه است. رودخانه ها در حال خشکیدن و زمین تشنه ی قطره ای آب است.
🔹️پیدا کردن جایی مناسب در این شرایط کرونایی و دمای بالای هوا برای ورزش کردن در بعد از ظهر دشوار است. کوه ها و دره ها هم چندان وضعیت خوبی ندارد و از آن نشاط بهاری خبری نیست.
🔹️دره حصارک، همیشه انتخابی مناسب برای این روزهای سال بوده است. مکانی دنج و خلوت، با رودخانه ای جاری و درختانی چندین ساله چنار و چشمه های متعدد و فضای مناسب برای کمپ و استراحت. اما این روزها اوضاع چیز دیگری است.
🔹️روز دوشنبه چهاردهمین روز از چهارمین ماه سال هزار و چهارصد، پس از اتمام کار، قصد پیاده روی و کوهپیمایی در داخل دره حصارک کردم.
🔹️ساعت ۱۵:۰۰ پس از پارک خودرو زیر سایه درخت انجیر روبروی باغچه رستوران آفرینش در انتهای کوچه صحرا در حصارک به قصد پیمایش دره حصارک شروع به حرکت کردم. از همان ابتدای مسیر تندی آفتاب و حرم گرمای آن را روی سرم حس کردم. آرام آرام وارد دره شدم و مسیر را ادامه دادم.
🔹️دیگر از آن رودخانه خروشان و متلاطم بهاری دره خبری نیست و به نظر می رسد تا یک ماه دیگر، رودخانه می خشکد.
🔹️بعد از حدود ۴۰ دقیقه پیمایش، به آبشار نوسنگ رسیدم، تعدادی جوان پائین آبشار بعد از یک آبتنی در این هوای گرم، مشغول خشک کردن بدن و استراحت بودند.
🔹️از آبشار گذشتم و در سینه کش سمت چپ دره سمت راستی مسیر پاکوب شده را زیر آفتاب سوزان تابستانی ادامه دادم و بعد از نیم ساعتی پیمایش وارد باغات دره بالایی شدم.
🔹️بالاتر، کنار یک آبشار خشکیده (که در بهار آب فراوان و خروشانی داشت) و چشمه ای کوچک در زیر سایه درختان چنار نشستم و بعد از صرف میوه و مختصری استراحت از همان راه رفته بازگشتم.
🔹️در بازگشت سایه بر دره خیمه زد و آفتاب سوزان تابستان پشت کوه های سمت مشرق پائین رفت و از آن حرم گرمای دره کاسته شد.
🔹️ساعت حدود ۱۹:۰۰ در کنار خودرو برنامه ام را به پایان رساندم.