272 GOSM Laren Borculo

Start: Bushalte Dorpsstraat Laren (Gld) Eind: Busstation Borculo

Stadjes langs de Berkel

Een gevarieerde wandeling, die ons langs twee oude stadjes voert aan de Berkel. Die Berkel is een stuk leuker dan het tracé dat langs de N312 en N821 voert. De tram hield er in 1944 mee op. Vrachtauto en autobus wonnen het van de stoomtram. En na de oorlog was er weinig animo de tram weer op te starten omdat de brug over het Twentekanaal was vernield en reparatie te duur was.
We beginnen de tocht in Laren met zijn gezellig centrum en waterstaatskerk (zie Wandeling 271: Deventer Laren). Via een omweg belanden we noodzakelijk op de N332 om de brug over het Twentekanaal over te steken. Eigenlijk zijn het twee kanalen die zo heten. De ene verbindt de Twentse steden Almelo, Hengelo en Enschede, terwijl andere (waar we nu zijn) naar Zutphen voert. Het is een kanaal wat echt bevaren wordt en het verbindt dus Zutphen met het Twentse achterland, waarbij Lochem ook een graantje meepikt.
Lochem is leuk en oud. In 1233 kreeg het al stadsrechten, omdat het aan de Berkel lag en aan de voet van het heuvellandschap. Het stadhuis is oud en mooi (1634) en de plaats waar nu de kerk staat bestaat al meer dan 1000 jaar. Van de stadswallen is weinig over, maar via Tramstraat lopen we rechtstreeks het centrum door naar de Berkel, waar we de Cloese vinden. Een kasteel (1520) waar vroeger de politie academie zat. Het ligt er mooi, maar staat eigenlijk in de verkoop en wacht op betere tijden.
Vanaf hier lopen we in het stuwwallen achterland en “beklimmen” de Lochemse Berg van 49m hoogte en waar bovenop we ook nog eens een Belvedère vinden uit 1893. Het was een uitzichttoren, waar je nu niet meer in kunt.
Door de fraaie bossen lopen we verder naar Barchem waar de Barchkerk (1861) fier het middelpunt vormt. Hier stopte ook de tram op de plaats waar nu aan het dorpsplein seniorenwoningen staan.
Vanaf hier verlaten we weer het tracé om via de bossen weer naar de Berkel te lopen of beter de Slinge, een zijriviertje, dat naar Groenlo loopt. Zo had ieder dorp zijn eigen rivier. We lopen via een oude rivierarm van de Berkel Borculo binnen. Het was vroeger de hoofdrivier natuurlijk. De nieuwe Berkel, zeg maar, loopt nu buiten het stadje. Van de oude muren is weinig meer over, maar wel van verschillende oude stroompjes waaraan molens hun energie ontleenden, zoals de olliemolle en Stenen Tafele.
Borculo heeft veel naamsbekendheid gekregen door de stormramp van 1925. Met vier doden en 80 gewonden werd het dorp destijds zwaar getroffen door een cycloon die via Noord Brabant en Nijmegen naar de Achterhoek trok. Voor het eerst kreeg Nederland toen te maken met het fenomeen ramptoerisme. Van heinde en verre kwamen mensen (met de tram of via een busreisje) kijken hoe erg het allemaal was. En het was erg: 750 huizen beschadigd, waarvan 240 verwoest.
Het is allemaal hersteld en Borculo is een mooi dorp met zijn molens en ophaalbruggetjes.