219. IJssel04: Isselburg Gaanderen

Van Issel naar Oude IJssel

Een afwisselende tocht die start in Isselburg. Deze plaats doet meer vermoeden dan het is, want van burchten was hier alleen in het verleden sprake.
Dat geldt niet voor Anholt, dat juist beroemd is om zijn waterkasteel. Je moet dan wel eerst over een golfterrein waar je als wandelaar maar net doorheen mag lopen, maar dan heb je ook wat. Schloss Anholt is groot en het is omsloten door een groot park en dat golfterrein. Je kunt er voor 160EU slapen en het eten is er ook goed zo zei men.
Vanaf het slot is het nog meer een klein stukje naar de grens, waar de Issel nog even aarzelt om IJssel te worden, want bij Megchelen en Gendringen is het hier grensrivier. We lopen langs landgoed Landfort een beetje illegaal langs de Isselkade (draad) naar Ulft, waar de Issel tot Oude IJssel besluit, want dan wordt hij eindelijk door NL omsloten.
Het is hier een interessant gebied, want de grond is hier rijk aan ijzer. De boeren waren er niet blij mee, maar blijkbaar bevat de grond genoeg ijzer om er iets van te maken. Overal in de streek vind je ijzergieterijen of wat daar van over is. Het oererts vind hier op diverse plaatsen in de Achterhoek. Met bekenden namen als DRU, Atag, Vulcaan en Pelgrim. In Ulft vinden we het oude industriecomplex terug met watertoren en schoorsteen. Tegenwoordig wordt een beetje oud industriegebied al tot erfgoed verklaard om er vervolgens een atelier te laten beginnen of om er een eettent van te maken. Maar Ulft was er al vroeg bij met zijn DRU terrein. DRU maakte in de jaren zestig gaskachels en was een van de grootste en ook oudste ijzergieterijen (1754) van NL.
Van Ulft loopt de Oude IJssel voort naar Silvolde en Terborg. We lopen er langs de Paasberg. Dat is een oude (zeldzame) zandrug die ontstaan is toen de Rijn hier nog liep. Die rug loopt stiekem door in Terborg en Gaanderen, waar alle straten nog herinneren aan het roemruchte ijzerverleden.
Net voor Terborg doen we kasteel Wisch aan. Kasteel Wisch is oeroud en dateert al vanaf de 12de eeuw. Vele verwoestingen vonden plaats, maar uiteindelijk heeft de familie van Schuylenburgh de boel weer een beetje samengebracht en verbouwd. Het huidige complex bevat stukken uit 1648 en en andere 17de eeuwse torens. Het lijkt eigenlijk wel een beetje op paleis Soestdijk, maar dat krijg je als de boel wit saust.
De route eindigt onverwacht in een mooi dal van de Akkermansbeek, het ligt wel iets van de Oude IJssel af, maar een goede keuze is het wel om naar het station in Gaanderen te komen.