20220115 Bernagoitia-Belatxikieta-Gainzorrotz-Bernagoitia

Zornotzako Bernagoitia auzoan hasi eta bukatzen den txangoa.
Bernagoitiatik Belatxikietaraino GR markak jarraituz pista eroso (baina itsusi) batetik joan gara, hasieran aldapan gora eginez eta geroago gora-behera batzurekin. Bukaeran beste aldapatxo bat eta 4 bat kilometro egin ondoren (gutxi gora-behera ordubetean gure abiaduran) Beltxikieta tontorraren ondoan dagoen aisialdirako lekura heldu gara (parrilla pare bat, mahaiak,... ez dugu urik ikusi). Bertan mokadutxo bat jan ondoren Belatxikietara heldu eta orain bai mendiko bidean sartu gara. Tontorretik hego-ekialderako norantza hartu dugu, lehen ehun metroak markarik gabe baina aurrerago PR marka zuri-horiak jarraituz. Haitz, harri eta elorri artean ondo markatutako bidexka jarraitu dugu.
Belatxikietatik kilometro batera (5,5km) gutxi gora-behera bideak ekialderako norantza hartzen du, Urtemondo eskubian eta Kañoeta ezkerrean utzita. Hemen lurreko bidea apur bat galtzen da, baina marka zuri-horiak jarraituta erraz aurkitzen da bidea.
Aurrera jarraitu dugu eta 7. kilometroan bidea utzita ezkerrera hartu dugu, gora. Inolako markarik gabe eta bidea erdi bilatu erdi asmatuta igo dugu Gainzorrotz mendiaren tontorrera. 300 bat metrotako igoera da, baina hau da gure txangoaren arriskuzko gune bakarra. Guk mendian ohituta ibiltzen dauden 10 eta 13 urteko bi gaztetxorekin egin dugu, baina ez da edonorentzako. Mendian ibiltzen ohituta ez dagoenarentzat 6,2 km-an ezkerrera doan bidetxoa hartu eta gu jaitsi garen tokitik joan-etorria egitea gomendatzen diot. Bakarrik tramo honengatik txangoari zailtasun ertaina jarri diot.
Behin tontorrean bista zoragarriak. Ekialdean Mugarra, Anboto eta Udalatx bertan ikusten dira, baina atzerago Aralar, Aiako Harria eta Jaizkibel ere ikusten dira. Hegoaldean nabarmen Gorbeia baina burgoseko mendiak ere ikusgai, iparraldean Oiz eta bere atzetik bertan itxasoa ikusten dira.... eta beste ehundaka mendi, oso-oso polita.
Mendiaren iparraldetik jaitsi gara, mendebalderako norantzan jaisten den bidezidorretik (hau ere gehiegi markatu gabe, baina asmatzen da) Pagotxuetako zulora bideratuta eta hurbilean dagoen pinudia erreferentzia bezala hartuta.
Laister pasa dugu Pagotxueta eta zulotik irtenda, pinudian eskubira eta behera egin dugu, berehala pista bat hartuta. Hau Bernagoititik ekarri gaituen pistarekin elkartuko da eta inolako zailtasunik barik heldu gara berriz ere kotxera.
Mokadutxoa Belatxikietan, argazkiak tontorretan eta arnasa hartzeko pare bat geldialdi eginda 3 ordu eta 35 minutu egin ditugu. Eguradi onarekin egin dugu, euria eginez gero karehaitza oso labainkorra bihurtzen da eta ez dut uste bidea erosoa izango zenik.
Merezi du jende gutxi ibiltzen den inguru hauek ezagutzea.