W130km Munsterbilzen- Gulpen- Munsterbilzen.

Abdij van Munsterbilzen

De abdij van Munsterbilzen is een voormalige rijksabdij in het gelijknamige dorp Munsterbilzen in de Belgisch-Limburgse gemeente Bilzen . De stichting van het klooster der benedictinessen gaat terug tot de tijd van de Merovingers, waarmee de abdij het oudste vrouwenklooster in de Dietse Nederlanden is. Samen met de abdij van Sint-Truiden, de abdij van Aldeneik, de abdij van Susteren en de abdij Rolduc hoorde ze tot de belangrijkste kloosters in het Nederlandstalige deel van het bisdom Luik.

De vrouwenabdij van Belisia werd, volgens de legende, rond het jaar 670 gesticht door de heilige Landrada, mogelijk onder leiding van Lambertus, bisschop van Maastricht . Een andere legende noemt de heilige Amor van Aquitanië als stichter van het klooster. Naar hem wordt ook de abdijkerk genoemd. Het dorp dat zich nabij de abdij vormde, kreeg de naam Belisia Monasterii, ofwel Munsterbilzen, ter onderscheiding van Beukenbilzen en Eikenbilzen .

Auteur:

Amstel Gold Race Xperience

De Amstel Gold Race Xperience (AgrXp) weet precies wat bezoekers nodig hebben. 365 dagen per jaar zijn 'zij de held van hun eigen AGR'.
AgrXp is het start- en finishpunt van drie gemarkeerde routes mét tijdregistratie op zeven beklimmingen dwars door het Limburgse heuvelland.
Parkeren, omkleden, douchen én eten en drinken op één plek: individueel, met fietsvrienden of bedrijf. Raadpleeg de website voor meer informatie en contactmogelijkheden.

Auteur:

Bemelerberg

Prachtige vergezichten en mysterieuze mergelwanden vormen het decor van de Bemelerberg, die met een stijgingspercentage van 11 procent een geliefde streek is voor wandelaars en mountainbikers. In deze regio werd vroeger veel mergel gewonnen dat onder meer gebruikt werd voor de woningbouw. Gedurende perioden van oorlog en rampspoed deden de mergelgrotten tevens dienst als schuilplaats voor de plaatselijke bevolking. Vanuit Bemelen ligt op loopstand Groeve ’t Rooth.

Auteur:

Cauberg

De Cauberg is een heuvel, helling en straat in de Nederlands-Limburgse gemeente Valkenburg aan de Geul. De Cauberg is vooral bekend uit de wielersport; de helling werd vele malen in het parcours van belangrijke kampioenschappen opgenomen. Daarnaast bevinden zich op de Cauberg enkele belangrijke toeristische attracties, gedenktekens en rijksmonumenten. De weg is onderdeel van de provinciale weg 590.

De voet van de helling bevindt zich vlak bij de Grendelpoort, een van de oorspronkelijk drie stadspoorten van Valkenburg. Het gebied aan de voet van de Cauberg direct buiten de Grendelpoort heet Grendelplein, een druk uitgaanscentrum met veel hotels, cafés en restaurants.

Auteur:

Chirodroom

Appelboomgaardstraat 6a bus A  3740 Munsterbilzen (Bilzen)
Provincie Limburg
Toeristische regio Haspengouw
Erkenning door Toerisme VlaanderenType
Erkend | Type A
Brandveiligheidsattest Ja
Verantwoordelijke bezichtiging Hanne Hasevoets Adres Munsterbilzenstraat 2  3740 Bilzen Gsm 0497/88.49.60 E-mail reservaties@chirodroom.be
Verantwoordelijke reservaties Hanne Hasevoets Adres Munsterbilzenstraat 2  3740 Bilzen Gsm 0497/88.49.60 Email: reservaties@chirodroom.be

Auteur:

Gulperberg

De Gulperberg is een heuvel in het Heuvelland gelegen bij Gulpen in het zuiden van de Nederlandse provincie Limburg. Boven op de Gulperberg bevindt zich het betonnen Mariamonument uit 1935 van de hand van beeldhouwer Charles Vos en architect Piet Gerrits.
Op 26 mei 1969 werd er het gratis festival Pinknick gehouden. Het was een combinatie van een picknick met optredens van popgroepen. Er waren circa 20.000 bezoekers. Behalve Brainbox en Armand, traden er vooral Limburgse bands op: Opus 23, The Sharons, KEEM, Geno's Blue Busters, Static, Relax, Blitz & Whoom, Soul Inspiration en Doctor Loulou's Blues Clinic. Vanaf 1970 werd het evenement, maar nu commercieel, voortgezet in Geleen, onder de naam Pinkpop.

Auteur:

Heijenrath

Heijenrath is een gehucht gelegen in de Nederlandse provincie Limburg met ongeveer 125 inwoners. Het gehucht is gelegen in de gemeente Gulpen-Wittem, boven op een heuvelplateau, het Plateau van Crapoel, tussen Slenaken in het Gulpdal ten westen en Epen in het Geuldal ten oosten. Het gehucht is vooral bekend omdat het gelegen is bovenaan de Loorberg, een van de zwaarste en langste beklimmingen in de wielerklassieker Amstel Gold Race. Deze berg wordt tijdens de wedstrijd meerdere malen beklommen.
In de omgeving van Heijenrath liggen verschillende hellingbossen. In het westen ligt het Groote Bosch, in het zuiden het Roebelsbos, in het zuidoosten het Onderste Bosch en in het oosten De Molt.

Auteur:

Hotel Hoeve de Plei

In Zuid-Limburg hebben boerderijen een duidelijk andere vorm dan in de rest van Nederland. Boerderijen zijn uitgebouwd van een L- of U-vorm tot vierzijdig gesloten hoeven. Vaak werden ze uitgebreid met poortgebouwen en torens waardoor ze de uitstraling van een kasteel kregen. De ontwikkeling van dit boerderijtype is het gevolg van schaalvergroting in de landbouw en de daarmee gepaard gaande behoefte aan meer stallen en schuren, zonder daarbij al te grote afstanden tussen de diverse bedrijfsgebouwen te creëren. Deze ontwikkeling verliep vanuit de langgevelboerderij via de L-vorm en vervolgens de U-vorm tot het uiteindelijke vierkantshoftype (met de mestvaalt op de binnenplaats). Vakwerk, een vorm van houtskeletbouw, is een kenmerkende historische bouwwijze in Zuid Limburg. Vakwerk was tot in de 19de eeuw een gebruikelijke bouwwijze in deze regio. Er werd eerst een constructie van horizontale en verticale balken gemaakt. In deze vakken werden verticale spijlen geplaatst en daar door heen werden horizontaal twijgen gevlochten. Het geheel werd afgesmeerd met een mengsel van stro en leem. Zo ontstonden stevige vakwerkboerderijen en vakwerkhuizen die, tot de dag van vandaag, de tand des tijds hebben overleeft.

Auteur:

Hotel The Oak

2010 wordt een bijzonder jaar voor Fietsparadijs Limburg en voor ons hotel - wij vieren 10 jaar Gastvrijheid! Verleden jaar mocht Hilde reeds de titel "Favoriete Gastvrouw van Vlaanderen" in ontvangst nemen! Het hotel heeft 9 mooie, gezellige kamers met alle comfort. Fietsen op het fameuze fietsroutenetwerk of een wandeling in het Nationale Park Hoge Kempen moet zeker op je programma staan als je dit groenste snoepje van Vlaanderen gaat bezoeken!

Auteur:

Kasteel Wittem

Een prachtige locatie voor een goede prijs. Kasteel Wittem biedt voor zijn hotelgasten naast rust en stilte een reeks verrassende arrangementen. 's Middags biedt de brasserie daarnaast een prachtige "lunchkaart". De passant, fietser, automobilist of wandelaar vindt ook kleinere gerechten op deze kaart. Geniet op het zonovergoten terras aan zowel de voor- als de achterkant van het kasteel, vlak naast de grachten, die worden gevoed met het kristalheldere bronwater van de Sinselbeek. www.bezininlimburg.nl www.kasteelwittem.nl info@kasteelwittem.nl 043-4501208

Auteur:

Keutenberg

De Keutenberg is een buurtschap bij Schin op Geul boven op de gelijknamige berg, die 163 meter hoog is. Tot 1981 hoorde de Keutenberg bij de gemeente Wijlre.

Om de buurtschap van 10 boerderijen en huizen te bereiken moet een helling van 22% worden beklommen die begint in het gehucht Engwegen. Daarna volgen nog een aantal honderden meters boven de 15%. Eenmaal bij het gehucht is het minder steil naar de top.

Auteur:

Klooster Wittem

Deze leefgemeenschap van paters en broeders en voormalige priesteropleiding heeft zich ontwikkeld tot een veelzijdig centrum voor pastoraat en christelijke spiritualiteit. Maar voor de meeste mensen is Klooster Wittem een geliefd bedevaartsoord. Iedere dag is het er een komen en gaan van mensen die even een kaarsje willen aansteken in de Gerarduskapel, de kloosterkerk of -ter ere van Maria- in de sobere Smartenkapel. Uniek is de monumentale kloosterbibliotheek en de kloosterboekwinkel volmaakt deze plek vol devotie. www.bezininlimburg.nl www.kloosterwittem.nl info@kloosterwittem.nl 043-4501741

Auteur:

Laken & Servet

Ontdekken & onthaasten. Shanta en Jorg Montforts geven je een warm welkom in hun 18de-eeuwse herenhoeve met sfeervol ingerichte gastenkamers. Hier geniet je optimaal van je nachtrust... en de volgende ochtend van een smakelijk Voerens ontbijt. Laken & Servet: sfeervol slapen en ontbijten in de Belgische Voerstreek. Kom genieten! Sterren:**** Tel: +32 4 381 03 80 Website: http://www.laken-servet.be Email: info@laken-servet.be

Auteur:

Nagelboom van 's-Gravenvoeren

Deze Nagelboom of Pijnboom werd boom van het jaar in 2015. De Voerense nagelboom - een paardenkastanje die vol verroeste spijkers zit - dong tevens mee naar de titel van 'Europese boom van het jaar'. Deze verkiezing wordt jaarlijks opgezet door 'EPA', een Tsjechische milieuorganisatie. Een team van lokale experts, een 12-koppige jury, koos voor België uiteindelijk unaniem voor deze nagelboom in 's Gravenvoeren: een eerder anonieme paardenkastanje, ware het niet dat de schors vol spijkers zit.

Auteur:

Orsmolen

In de gemeente Moelingen, in de Voerstreek, vind je buiten de dorpskern de 'Orsmolen'. Deze oude dorpsmolen dateert uit 1744 en werd in zijn oude glorie hersteld. Het omvat nu een charmehotel en seminariecentrum. Warme aardse kleuren en antiek meubilair worden aangevuld met moderne faciliteiten. Orsmolen, 2 ha groen omringd door de rivier 'de Berwijn', is een garantie voor rust en ontspanning. De Hostellerie 'natuurlijk ontspannen' beschikt over 16 kamers.
Sterren:**

Tel: +32 4 381 21 62
Website: http://www.orsmolen.be
Email: info@orsmolen.be

Auteur:

Restaurant De Roeler

Gezellig café in een bosrijke omgeving. Een waar paradijs voor fietsers, wandelaars en ruiters. Heerlijke ijscoupes en een uitgebreide menukaart met streekgerechten, kinderporties te kiezen uit de grote en de kleine kaart. Vraag zeker naar het dag- en maandmenu. Kinderen kunnen spelen in de kinderhoek.

Auteur:

Sint Laurentiuskerk

Sint Laurentiuskerk, Bemelen De kerk van de Heilige Laurentius was door prins-bisschop Balderik II van Luik (1007-1018), tesamen met de tienden van Bemelen, geschonken aan het kapittel van O.L. Vrouwe te Maastricht. Deze schenking werd in 1157 door paus Adriaan IV bevestigd. Zij was de moederkerk van de St. Martinusparochie te Wijck-Maastricht. Van de mergelstenen, ongelede toren gaan delen van de oostmuur terug tot de 12e eeuw, de rest dateert uit ca. 1350. De huidige spits is van rond 1760. De vroegere kerk werd in 1845 vervangen door een neoclassicistische kerk, wellicht naar een ontwerp van Mathias Soiron. De kerk werd in 1976 gerestaureerd. Mathias Soiron stierf in het jaar dat de kerk werd gebouwd en ligt tegen de kerkmuur, rechts naast ingang, begraven.

Auteur:

Sint-Albanuskerk

De Sint-Albanuskerk is een kerkgebouw in Vlijtingen in de Belgische gemeente Riemst in Limburg. De kerk ligt verhoogd aan de Sint-Albanusstraat en wordt omgeven door een kerkhof. De toren van de parochiekerk van Sint-Albanus domineert het dorp. De kerk is de parochiekerk van het dorp en is vanouds gewijd aan de Heilige Albanus. Niet bekend is of daarmee Albanus van Mainz of Albanus van Engeland wordt bedoeld.

De Sint-Albanusparochie is zeer oud. Ze bestond vermoedelijk reeds in de 7e of 8e eeuw. Vlijtingen was één van de elf banken van Sint-Servaas en het kapittel van Sint-Servaas in Maastricht beschikte over het collatierecht van de Vlijtense kerk. De pastoors waren meestal kruisheren, afkomstig uit het Maastrichtse Kruisherenklooster. Een kapel te Hees was aan deze parochie ondergeschikt. De oude romaanse kerk werd in 1844 gesloopt. De toren van de nieuwe neoclassicistische kerk werd gebouwd in 1840, de rest van het gebouw in de jaren 1845-1846.

Auteur:

Sint-Genovevakerk

De Sint-Genovevakerk is een kerkgebouw in Zichen-Zussen-Bolder in de Belgische gemeente Riemst in Limburg. Het gebouw staat in het kerkdorp Zussen aan de Pastoor Bollenstraat.
Het mergelstenen gebouw bestaat uit een ingebouwde westtoren, een driebeukig schip met drie traveeën, een transept en een koor met twee rechte traveeën met vlakke sluiting. Het koor wordt geflankeerd door sacristieën. De toren heeft in de westgevel een spitsboogportaal in geprofileerde mergelstenen en hardstenen omlijsting, in elke zijde een galmgat in spitsboogvorm en als dak een ingesnoerde naaldspits. De rest van het gebouw wordt gedekt door zadeldaken. Tussen de middenbeuk en de zijbeuken bevinden zich spitsboogarcades op zuilen. Het gebouw heeft geprofileerde spitsboogvensters en een spitsboogfries onder de ramen van het transept en het koor. In de delen uit 1896 bevinden zich onder de kroonlijsten spitsboogfriezen. In de koorsluiting bevindt zich een roosvenster. De ruimtes worden overwelfd door kruisribgewelven.

Auteur:

Sint-Pieterskerk Rosmeer

Rosmeer is een oude parochie, maar hoe ver haar geschiedenis terug gaat, is ongekend. Het vroegste geschreven document over de parochie is een charter van Hendrik II, bisschop van Luik, uit 1148. De toren van de kerk dateert wellicht uit de 12de eeuw. Waarschijnlijk deed hij eerst dienst als verdedigingstoren. In de toren bevindt zich de grafsteen van de familie de la Brassinne. Bij de restauratie in 2010 werd er eveneens een graftombe gevonden. De rest van de kerk is veel recenter. Na de Eerste Wereldoorlog werd de toenmalige kerk te klein omdat de bevolking bleef aangroeien. Begin jaren 30 werd beslist om een grotere kerk te bouwen. In 2004 kreeg de dwarsbeuk twee nieuwe glasramen. Het ene raam toont Sint-Pieter, de patroonheilige van de parochie. Aan de zuidzijde bevindt zich het glasraam ter ere van de heilige Bertilia. Je herkent er de elementen uit haar levensloop en van haar bedevaart in Rosmeer: het water, de doekjes op het water, de staf, het kinderhoofdje, het Bertiliaputje... De doopvont bestaat uit een laatgotische kuip met 4 koppen en een laat-romaans voetstuk. De vier koppen verwijzen naar de vier windstreken. Zij verbeelden de vier stromen die in het aards paradijs ontsprongen en de wereld vruchtbaar maakten.

Auteur:

Sint-Ursulakerk

Oorspronkelijk stond hier een gotische kerk waarvan, bij de bouw van de huidige kerk, de toren gespaard is gebleven. De vier onderste geledingen van deze toren dateren uit de 13e en 14e eeuw. In 1910 werden er twee geledingen aan deze toren toegevoegd. De onderste geleding van de toren is van breuksteen en heeft een neoclassicistisch portaal uit de eerste helft van de 19e eeuw. De daaropvolgende drie geledingen zijn uit mergelsteen, evenals de in 1910 toegevoegde geledingen.
De huidige kerk is een neogotische kruisbasiliek, die van 1908-1910 werd gebouwd in baksteen, onder architectuur van Mathieu Christiaens.

Auteur:

Slenaken

Slenaken is gelegen in het dal van de Gulp. Aan de rand van Slenaken, langs de oever van de Gulp, ligt een enorme steen verscholen tussen de bossen. In 1953 ontdekte een oplettende amateur-archeoloog op de kei van Slenaken een aantal kaarsrechte groeven die slijpsporen zijn, ontstaan doordat de kei in de prehistorie werd gebruikt voor het slijpen van bijlen van vuursteen en hardsteen. De steen van Slenaken is dan ook een zogenaamde slijpsteen of polissoir.

De Amstel Gold race werd herhaaldelijk door Slenaken gepland.

Auteur:

St.-Mauritiuskerk

De NEOGOTISCHE Sint-Mauritiuskerk heeft een kleurrijk beschilderd interieur. Het vijfhoekige koor stamt nog uit de gotische periode. De grafsteen van de familie van Bocholtz werd ontdekt onder het hoogaltaar en kreeg een nieuwe plaats achteraan in de kerk. Edmond van Bocholtz, landcommandeur van de Duitse orde in Alden Biesen liet in 1659 zijn familieleden onder deze steen bijzetten met de bedoeling deze kerk tot grafkerk van zijn geslacht te maken. De landcommandeur werd zelf echter elders begraven. Hij staat afgebeeld op het schilderij van de knielende H. Dominicus. Deze ontvangt de Rozenkrans uit de handen van O.L. Vrouw en geeft tegelijkertijd een rozenkrans aan de landcommandeur. Op de achtergrond houdt de H. Gregorius van Cappadocië de banier vast van de Duitse Orde. Mauritius, de patroonheilige van de kerk, was erg populair bij de Franken. Hij was een legeraanvoerder onder de Romeinse keizer Maximilianus Hercules. Samen met zijn gezellen onderging hij de marteldood. Zijn beeld staat in de rechterzijbeuk. Hij is gekleed als een Romeinse centurio (officier) in de kleuren van Bilzen (groen en rood). Open Kerk: dagelijks 9u-17u NEOGOTIEK Bouwstijl uit de 19de eeuw geïnspireerd op de middeleeuwse gotiek gekenmerkt door verticale lijnen en spitsbogen. Architectuur, interieur en meubilair vormde vaak één geheel. Heel wat neogotische kerken waren binnenin kleurrijk beschilderd. Deze bonte interieurs zijn vandaag in de meeste neogotische kerken bedekt door een witte pleisterlaag.

Auteur:

St.-Ursulakerk

Deze beschermde, neogotische kerk kwam tot stand in 1860-64. Uit erkentelijkheid voor de bouwheer, pastoor Smeyers, prijkt er boven de ingang een bas-reliëf waarop Smeyers de bouwplannen ontvangt van de heilige Urslula. Koning Leopold I kwam bij de voltooiing van de kerk op bezoek. Hij liet voor de nieuwbouw een glasraam ontwerpen. Alle ramen zijn trouwens in 2005 gerestaureerd, samen met de voorgevel. Op de geschilderde kruisweg komen een aantal dorpsgenoten voor. Adellijke streekgenoten kregen een grafsteen in de muur of in een zijkapel. In het koor zijn in nissen muurschilderingen van heiligen aangebracht: vier profeten, vier kerkvaders, vier evangelisten. Binnenafwerking en meubilair zijn als een geheel ontworpen door de Truienaar Cornelis Janssen: hoofdaltaar met Christus Koning en apostelen, vier zijaltaren, preekstoel, twee biechtstoelen, allemaal in de neogotische stijl. Op de communiebank na is het origineel interieur bewaard gebleven. Enkele elementen uit de kerkschat zijn ouder, zoals onder meer de doopvont uit de veertiende eeuw. Deze kerk is lid van Stichting Open Kerken. Openingsuren: elke dag 09.30-18.00

Auteur:

Stadhuis van Bilzen

Het stadhuis werd gebouwd nadat het oorspronkelijke stadhuis in 1636 door de Kroatische troepen van Jan van Weert in brand werd gestoken. De bouw begon in 1685 en de bouwmeester was Lambert Derick, afkomstig uit Antheit. Aanvankelijk maakte het deel uit van een rij huizen, maar deze werd in 1890 afgebroken, waardoor het stadhuis vrij kwam te staan.

Het stadhuis is een strak symmetrisch geheel met een hoog souterrain, waarboven zich twee verdiepingen bevinden onder een wolfsdak. Op de daknok werden twee beukenoten aangebracht die herinneren aan de vroegere naam Beukenbilzen. De voorgevel werd in kalksteen uitgevoerd in de Maaslandse renaissancestijl. De overige gevels zijn in baksteen.

Auteur: