rit via pajottenland

Rue de Tubizes

In Saintes staat heel wat in het teken van de heilige Renildis. Je vindt er een bron die geneeskrachtige werkingen worden toegeschreven, zoals aan de Tubekestraat od de Rude de Tubizes. Deze zou genezing brengen tegen oog en huidziekten.

Auteur:

De Paddenbroek

Aan de voet van de Kesterheide - langs de oude trambedding - ligt de hoeve van natuur educatief centrum De Paddenbroek in een oase van hoogstambomen met biologische moestuin, bakoven en bijenhal. In het educatief centrum gaan natuur en landbouw hand in hand want het Pajotse landschap is voor een groot stuk 'landbouwnatuur' met fruitbomen, hagen, poelen en andere kleine landschapselementen. Paddenbroek staat voor iedereen open als rustplek, vertrekpunt, vormingscentrum, ontmoetingsplaats... Paddenbroek heeft een uitgewerkt aanbod voor het basisonderwijs maar ontvangt ook groepen en teambuilding. Neem best vooraf contact op: 02 306 45 62,

Auteur:

Periode 1 - De ijstijden

Leem wordt door de sterke noordenwind vanaf de drooggevallen noordzeevlakte meegevoerd, en afgezet op de hellingen en in de valleien. (landmark 1) De vruchtbare landbouwgronden in Gooik danken we aan deze ijstijden. ---- Kwartiair tijdperk Ongeveer 1,8 miljoen jaar geleden beginnen de ijstijden. Het is zo koud dat enorme watermassa's tot ijs bevriezen. De zeespiegel daalt en de Noordzee komt grotendeels droog te liggen. De wind verplaatst gedurende lange tijd grote hoeveelheden stof van het noorden naar het zuiden over de onbegroeide vlakten. Het zwaardere zand wordt al snel door het hogere reliëf tegen gehouden en bijgevolg in Noordelijk Vlaanderen afgezet. Het lichtere zandleem en leem (löss) wordt daarentegen door de wind verder meegedragen. Deze zijn verder zuidwaarts afgezet, waarbij de hoeveelheid afgezette korrels varieert. Deze materialen bedekken het 'tertiaire' reliëf van ijzerzandsteen en kleilagen. Gooik heeft een leembodem wat het gebied een vruchtbaar karakter geeft.

Auteur:

Gooik

Dit is Gooik nabij Halle-Vilvoorde

Auteur:

Pajottenland

Wist je dat de naam Pajottenland maar dateert van de 19de eeuw. Het komt van Payot. wat oorspronkelijk de Waalse benaming voor een soldaat uit de eigen streek was, in tegenstelling tot de vreemde Oostenrijkse soldaten. Het woord is een afleiding van pays streek. Het woord Pajottenland werd bedacht door de Lennikse advocaat De Gronckel. Hij gebruikte het woord Pajottenland, onder het pseudoniem Franciscus Josephus Twyfelloos, in een romantisch en ludiek geschrift dat gepubliceerd werd in de eerste helft van de 19de eeuw.

Auteur:

O.-L.-Vrouw van Altijddurende Bijstandskerk

Auteur:

Kasteel Ter Rijst

De naam "Ter Rijst" van dit kasteel wijst op de aanwezigheid van rijshout. Rijshout is de verzamelnaam voor staken en tenen van veelal wilgenhout die oorspronkelijk werden geoogst in de grienden langs de rivieren en drassige plekken. Tegenwoordig wordt rijshout voornamelijk gekweekt en geoogst op speciaal aangelegde plantages in minder drassige gebieden. Daar wordt het hout machinaal gepoot, geoogst, gebundeld en opgeslagen. Het eerste kasteel van Ter Rijst (naam die wijst op de aanwezigheid van rijshout) werd in 1169, op bevel van de graaf van Henegouwen verwoest. Het werd voor 1234 weer opgebouwd. De familie Van der Noot heeft geruime tijd dit kasteel in haar bezit gehad. Wouter van der Noot, ridder, kamerheer van de hertog van Brabant, Filips de Goede, verwierf het domein Terrest in 1464. In 1480 werd er nieuw kasteel met vijver opgericht. Tijdens de Spaanse overheersing in de 16de eeuw trad Jaspar van der Noot in dienst van Egmont. Nadat deze was onthoofd, is Jaspar gevlucht en hij heeft zich in dienst gesteld van Willem van Oranje. Hij was de eerste ritmeester (kolonel van de formaties ruiterij) van de Geuzen. Het domein kwam nadien in de handen van de katholieke familie Völler. In 1868-1869 heeft burggraaf de Nieulant het oude kasteel "opgesmukt" en de oude versterking sterk verminkt; zo werden onder andere de torens afgebroken.

Auteur:

Heikruis

De dorpskom van Heikruis ligt op de waterscheidingskam van het Zuun- en het Laubecqbekken (twee zijrivieren van de Zenne), meteen ook het hoogste punt (+91m) van Groot-Pepingen. Van de oorspronkelijke dries of driehoekig dorpsplein bij het T-krijspunt van de Neerstraat en de Heikruiseplaats is niets bewaard gebleven. Thans is Heikruis een straatdorp met het Ursulinenklooster (met aanhorigheden zoals een kloosterhoeve) en de natuurstenen kerk Sint-Bernardus aan de ene zijde van de straat en de pastorie, het cultureel centrum en enkele woningen aan de overkant

Auteur:

Stevenistenkerkje

Dit is een van de weinige stevenistenkerkjes in België. Het is gelegen in de straat genoemd naar Pastoor Winnepenninckx die voorman was van het stevenisme. Het stevenisme is een afscheuring van het katholieke geloof, die tweehonderd jaar geleden ontstaan is ten tijde van Napoleon. Het bestaat tot vandaag nog in delen van het Pajottenland. Vicaris-Generaal Stevens wou dat de verhouding tussen kerk en staat bewaard moest blijven zoals het vóór de Franse Revolutie. Na het arrestatiebevel tegen hem, dook Cornelis Stevens onder in zijn geboortestad Waver (Waals-Brabant), waar hij op veel bijval kon rekenen. Stevens hekelde niet alleen Napoleon maar ook de slaafse onderdanigheid van de bisschoppen aan de keizer. De gematigde stevenisten, die aanvankelijk vooral in de streek van Waver sterk vertegenwoordigd waren, verdwenen dus als groep na de nederlaag van Napoleon en het vertrek van de Fransen in 1814. Een kleine groep extremisten bleef echter stellen dat de bisschoppen door het aanvaarden van de zogenaamde Organieke Artikelen (een aantal bepalingen die Napoleon eenzijdig aan de tekst van het concordaat had toegevoegd) ontrouw waren geworden aan de paus en een soort staatskerk hadden gevormd. Ze verbraken de gemeenschap met de officiële geestelijkheid en vormden een niet-hiërarisch georganiseerde sekte. Deze bestond uit een kring Namen-Doornik (geleid door pastoor Theys uit Jumet bij Charleroi), een kring Brabant (met pastoor Winnepennickx uit Leerbeek in het Pajottenland) en de kring West-Vlaanderen (in Gits bij Hooglede, tussen Torhout en Roeselare).

Auteur:

Rebecq

Rebecq is een dorp en gemeente in de Belgische provincie Waals-Brabant. De gemeente telt ruim 10.000 inwoners. Door de gemeente loopt de Zenne.

De fusiegemeente Rebecq wordt in het Nederlands nogal eens foutief vertaald in Roosbeek. Deze laatste naam is echter de officiële vertaling van deelgemeente Rebecq-Rognon.

Auteur:

Bierk

Bierk is een dorp in de Belgische provincie Waals-Brabant en een deelgemeente van Rebecq. Het ligt langs de Waals-Vlaamse grens en de Nederlands-Franse taalgrens. Bierk grenst aan Heikruis in de Vlaams-Brabantse gemeente Pepingen. Ten westen van Bierk ligt Edingen in Henegouwen.
Porfier, een stollingsgesteente dat vanwege zijn hardheid veel gebruikt wordt voor straatstenen en als steenslag voor beton en spoorwegballast, wordt gewonnen in Bierk. De steengroeve bevindt zich in het westen van Bierk, tegen de grens met Lettelingen, en produceert 300.000 ton per jaar.

Auteur:

Sint-Renelde

Sint-Renelde is een dorp in de Belgische provincie Waals-Brabant en een deelgemeente van Tubeke. De plaats heeft circa 3000 inwoners.
In het Algemeen Nederduitsch en Friesch Dialecticon uit 1874 wordt vermeld dat Sint-Renelde hoofdzakelijk Waalstalig was maar enkele jaren ervoor nog tweetalig was.

Auteur:

Notre Dame de Hal

Je houdt het niet voor mogelijk; Onze Lieve Vrouw van Halle ...in Rebecq

Auteur:

grote spoorwegbrug

over de Zenne én de naastliggende weg

Auteur:

de Zenne richting Rebecq

net aangedikt door een riviertje achter ons, begint de Zenne te zwellen en vaart te nemen

Auteur:

Mariakapel Veldstraat

Mooi onderhouden kapel aan de kruising van de Niuwe Baan / Veldstraat / Hondzochtstraat

Auteur:

De oude trambedding

Links van ons bedekt het Lombergbos de heuvel. Rechts staat een aantrekkelijk toonbord dat uitleg geeft over het Natuureducatiecentrum Paddenbroek. We kijken uit over de hoogstamboomgaard. Vroeger hoorde in het Pajottenland bij elke boerderij een boomgaard. Hoogstammige fruitbomen boden schaduw aan het grazende vee en zorgden voor gezond fruit. In de lente zijn de bloeiende fruitbomen een lust voor het oog en een paradijs voor allerlei insekten. We blijven de oude trambedding volgen. De spoorwegberm is mensenwerk. Bijna alles in het landschap is door mensenhanden gemaakt. Toch zijn er ook enkele natuurlijke landschapselementen. Voorbeelden daarvan zijn bronnen, beken en poelen. De plaats rechts van de trambedding werd in het verleden wel eens als sluikstort gebruikt. Ze is vlot toegankelijk en aan het zicht onttrokken. Een echte schande, als je weet dat in Gooik om de twee weken het huisvuil wordt opgehaald en groot huisvuil tweemaal per jaar. De bermen zijn eigenlijk kleine natuurreservaten, waar veel insecten en kleine gewervelde dieren voedsel en beschutting vinden. Er groeien allerlei wilde planten, bomen en struiken. De hazelaar is een struik die al tijdens de winter bloeit. Het is een windbestuiver, d.w.z. de bestuiving gebeurt door de wind. Van zijn hout worden wichelroeden (18) gemaakt. Het is een eenhuizige plant. Wie lust de lekkere hazelnoten niet? Wat verderop komen we links aan een elzenbosje. De els, ook zwarte els genoemd, is een struik die graag groeit op vochtige gronden. Hij is net als de hazelaar eenhuizig. De vruchten, eerst groene propjes, worden rijp in de zomer en krijgen daarna een zwarte kleur. Tussen de schubben van de kegeltjes zitten veel kleine zaadjes. De sijsjes zijn er dol op. Naast de els is er ook de es. Dit is een boom met een oneven geveerd, samengesteld blad. De knoppen zijn zwart. Hij bloeit in april en mei. Van de bloemen komen de gevleugelde vruchten voort die in trossen hangen. Essenhout is zeer taai en werd vaak gebruikt om ladders en spadenstelen te vervaardigen. Nog een andere natuurlijke bewoner van de spoorwegberm is de meidoorn. Het is een boomachtige struik, die zich makkelijk laat snoeien. Om die reden werd hij vroeger veel aangeplant in haagvorm als weideomheining. Heel wat vogels vinden daarin een broedplaats.

Auteur:

't Goteringenhof of 't Goetringenhof

Het Goteringenhof wordt uitgebaat door Anita Baeyens en Dirk Decoster. Anita Baeyens verzorgt trouwens ook op schitterende wijze verjaardagsfeestjes voor kinderen op de boerderij. Kinderen mogen er dan de jonge kalfjes mee voederen, spelen in het stro, tractorraces houden langs de niet meer verbaasde koeien,... Wist je trouwens dat de toenmalige prinses Mathilde hier op bezoek kwam in 2009. Aan de buitenkant hangt een houten bord met de naam 't Goteringenhof.

Auteur:

Bogaarden

Bogaarden en het landschap in de omgeving ervan zijn gedurende twee eeuwen nagenoeg ongewijzigd gebleven. De woningspreiding, wegeninfrastructuur en het bodemgebruik bleven onveranderd, met uitzondering van een deel van de hooilanden waar canadapopulieren werden aangeplant. De boerderijen van waaruit in de 18de eeuw het gebied werd uitgebaat bestaan nog en zijn nog in bedrijf. Het hof Ter Kammen met een imposant rococowoonhuis was eertijds een brouwerij van de abdij van Cantimpré. Het is een gesloten hoeve met gewitte bakstenen gebouwen omheen een geplaveide binnenplaats. Vermelden we verder in de omgeving het Hof te Plutsingen, het Hof van Sergeantens, het Hof Tasseneirs en de Kamsmolen bij Heikruis. De omgeving van de Sint-Theodarduskerk heeft een sfeervolle aankleding met onder meer een aantal fraaie neoclassicistische gevels uit de 19de eeuw. De Romaanse kerktoren dateert vermoedelijk uit de 11de eeuw en werd opgetrokken uit groenachtige breuksteen, ontgonnen in de omgeving. Hij is in alle richtingen als een baken in het landschap herkenbaar.

Auteur:

Weiland

Een strook weiland in de de buurt Eekhout geeft het beekalluvium aan van de Mortagnebeek. In de winter zijn deze vochtige gronden zeer duidelijk te herkennen in het landschap.

Auteur:

Helling 14 - Le Stoquois *

We verlaten Rebecq ofte Roosbeek en slingeren zachtjes omhoog. Als helling opgenomen om aan 20 stuks te geraken.

Auteur:

Kapelhof met tien opgaande winterlinden

Ongeveer 900 meter ten noordoosten van het kasteeldomein Ter Rijst, ter hoogte van een gekasseide driesprong gevormd door de wegen naar Bierk, Heikruis en Pepingen, bevindt zich een merkwaardige kapel, ingeplant op een door een tiental kleinbladige linden (Tilia cordata) omzoomde heuvel. Het zijn, voor de regio, eerder zeldzame winterlindes die hier zijn aangeplant. Het betreft hier hoogstwaarschijnlijk een plaats waar reeds lange tijd lindebomen aanwezig zijn. De huidige generatie lindes is het resultaat van het steeds opnieuw vervangen ervan.

Auteur:

Park van het kasteel ten Dael

Een riant, kunstmatig 'rivierlandschap', één van de oudste landschappelijke parken van België, gecreëerd circa 1800 naast een neoclassicistisch landhuis, met een monumentale folly: een (valse) brug aan het oostelijke uiteinde van waaruit de rivier te voorschijn stroomt; enkele oude bomen uit de oorspronkelijke beplanting en interessante jonge aanplantingen.

Auteur:

Kapelhof met Onze-Lieve-Vrouw Ter Lindenkapel en opgaande winterlinden

Kapelhof met Onze-Lieve-Vrouwkapel of Ter Lindenkapel, mogelijk uit de 17de eeuw, op een door kleinbladige linden omzoomde heuvel.

Auteur:

Bierghes

Bierghes is een oude gemeente van België, in Wallonië in de provincie van Waals Brabant.
Het is, sinds de fusie van de gemeenten in 1977, een afdeling van de gemeente van Rebecq.
Een grote oppervlakte van Bierghes is bestemd voor landbouw. De velden en de weides strekken zich tot ver uit. Het Hout van Strihoux is de groene long van het dorp hoewel het bos voor een groot deel in woonzone werd veranderd.

Auteur: