OVL - Dwars door Oudenaarde

Centrum Ronde van Vlaanderen

Belevings- en bezoekerscentrum Beleef de unieke sfeer van de Ronde van Vlaanderen in het CRVV. In het belevingsmuseum kruipt u in de huid van een renner en ervaart u zelf wat het betekent om deel uit te maken van Vlaanderens Mooiste. Stap ook eens binnen in brasserie 'De Flandrien' alwaar u omgeven door wielermemorabilia kan genieten van een Flandrienbier of een spaghetti Boononaise. Of bezoek de Rondeshop waar je naast de Rondeproducten ook wielerboeken en toeristische (fiets)kaarten kan verkrijgen. Centrum Ronde van Vlaanderen Markt 43 9700 Oudenaarde 055/339933 www.crvv.be

Auteur:

Oudenaarde

Oudenaarde is een stad in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De stad ligt 30 km ten zuiden van Gent en telt ongeveer 31.000 inwoners, die Oudenaardenaren of Oudenaardisten worden genoemd. Eertijds was de stad in heel Europa bekend om haar wandtapijtenproductie, een nijverheid die haar bloeiperiode meemaakte in de zestiende eeuw, maar nog bleef voortduren tot in de achttiende eeuw. Vandaag wordt de stad weleens de parel van de Vlaamse Ardennen genoemd.

Oudenaarde is gesticht aan de linkeroever van de Schelde, die lange tijd de grens vormde tussen Frankrijk en het Heilige Roomse Rijk. In het jaar 1030 gelastte graaf Boudewijn IV van Vlaanderen er een burcht te bouwen. De toren van Oudenaarde moest dienstdoen als tegenhanger van de vestiging die de Duitse keizer aan de overzijde van de rivier in Ename had laten bouwen. In de dertiende eeuw werd de donjon vervangen door een groter kasteel.


Auteur:

Sint-Walburgakerk

De collegiale Sint-Walburgakerk met haar majestueuze toren domineert de stad. Van de vroeggotische kerk, waarvan de bouwwerken aanvingen in de eerste helft van de 12de eeuw, rest nu nog slechts het koor in Doornikse kalksteen. In de 15de eeuw werd beslist de kerk te herbouwen in Brabantse gotiek maar men voltooide slechts de toren en de benedenkerk. In 1534 werden de werken stopgezet. Het resultaat is een schitterend spel van Doornikse en Brabantse gotiek. Het interieur had echt te lijden onder de beeldenstorm in 1566. De huidige interieurstoffering is voornamelijk in barok- en laatbarokstijl uitgevoerd. De kerk is bijzonder rijk aan beelhouwwerk, polychrome beelden, schilderijen en wandtapijten en huisvest ook de Oudenaardse beiaard. Volgens de officiële geschiedschrijving is de eerste handbespeelde beiaard in Oudenaarde geplaatst. In 1510 levert een zekere Jan van Spiere in opdracht van het stadsbestuur 'een clavier in torrekin om te beyaerdene'. In 2010 vierde de stad het 500-jarige bestaan van de beiaard. Oorspronkelijk was de beiaard ondergebracht in de belforttoren maar verhuisde in 1894 naar de toren van de St.-Walburgakerk. Vandaag wordt het stokkenklavier bespeeld door stadsbeiaardier Lode Schynkel. Vier historische Van den Gheynklokken uit 1759 kregen een gepaste plaats op het graspleintje naast de Sint-Walburgakerk.

Auteur:

Stadhuis Oudenaarde

Het stadhuis van oudenaarde werd gebouwd in de 16de eeuw en is in Brabantse laatgotische stijl gebouwd door architect Hendrik van Pede, bouwmeester van Brussel. De 40 m hoge belforttoren wordt bekroond door de legendarische figuur van Hanske de Krijger, een 2 m hoog koperen soldatenbeeld met de stedelijke banier. Het bevat uiteraard een belangrijke collectie verdures, maar ook zilverwerk en schilderijen van Adriaan Brouwer, Oudenaardes beroemdste kunstenaar. De Stedelijke Dienst voor Toerisme (een klein museum op zich) is in het Stadhuis gevestigd.

Auteur:

Beekkanthuis

Rustig gelegen vakantiewoning in het glooiend landschap van de Vlaamse Ardennen, net aan de Koppenberg. Op fietsafstand van de steden Ronse en Oudenaarde, (bereikbaar via jaagpad langs de Schelde) het kluisbos, en het kunstenaarsdorp Kwaremont. De streek is ideaal voor een wandel- en fietsvakantie, zo kan u bijvoorbeeld kennis maken met de hellingen uit de ronde van Vlaanderen. De woning bestaat uit een keuken, woonkamer, badkamer met ligbad, wastafel, aparte douche, aparte wc en garage. Er is slaapgelegenheid voor 6 à 8 personen. Het huis heeft een grote omheinde tuin met een prachtig vergezicht. Voor de kinderen is er een ruime zandbak. www.beekkanthuis.be

Auteur:

Koppenberg

Wist je dat de Koppenberg tusen 1988 en 2002 geen enkele keer werd opgenomen on de Ronde van Vlaanderen. De Koppenberg werd voor het eerst ingevoegd in het traject van de Ronde Van Vlaanderen in 1976, maar na de valpartij van de Deense wielrenner Jesper Skibby tijdens de wedstrijd van 1987 werd de Koppenberg voor lange tijd uit het parcours geschrapt uit veiligheidsoverwegingen. Een volgwagen reed zelfs over de fiets van Skibby toen deze op de grond lag op deze helling. Pas nadat de Koppenberg volledig opnieuw aangelegd was (2002), zette de organisatie van Vlaanderens Mooiste het licht op groen om het peloton opnieuw over de Koppenberg te sturen.

Auteur:

Steenbeekdries

9 keer opgenomen in de Ronde (2002-2010) Gemiddelde hellingsgraad: 5 % Maximale hellingsgraad: 6 % Afstand: 700m Hoogteverschil: 37 Straat: Mariaborrestraat - Steenbeekdries - Stationsberg Plaats: Maarkedal

Auteur:

Mariaborrestraat

Kasseien in redelijk goede staat. Eerst een lichte afdaling, gevolgd door de beklimming van de Steenbeekdries en de afdaling van de Stationsberg. Afstand: 2400m Moeilijkheidsgraad: 4 Straat: Mariaborrestraat - Steenbeekdries - Stationsberg Plaats: Maarkedal (Etikhove)

Auteur:

Ladeuzemolen

De Ladeuzemolen is een watermolen onder aan de Ladeuze in Etikhove, een deelgemeente van het Oost-Vlaamse Maarkedal.

De molen wordt de eerste maal vermeld in 1571 maar dateert waarschijnlijk van voor 1500. De molen bevindt zich in een bocht van de Maarkebeek waar deze verbreedt tot de Ladeuzevijver. Hier stond vroeger het kasteel de la Deuze. Van 1830 tot 1850 was de molen in bezit van olieslager V. De Vos en kwam in handen van zijn erfgenamen tot 1939. In 1909 werd een stoommachine geplaatst, de olieproductie hield op omstreeks de Eerste Wereldoorlog. De graanmaalderij werd verwijderd in de periode 1960-1970. Sinds 1975 wordt het vroegere molenhuis gebruikt als woonhuis en het waterrad werd hersteld. Het rad en de beek dienen enkel nog als bezienswaardigheid langs de Maarkebeek.


Auteur:

Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare

Modest Huys schilderder in 19212 de Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare. Al eeuwen was de Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare een populaire bedevaartsplek toen Modest Huys ze rond 1912 schilderde. Een kleine 40 jaar later, in 1961 zou de kapel ten onder gaan in een brand. Ze kreeg meteen een opvolger: een gewaagde modernistische nieuwbouw. Kerselare werd opnieuw een bedevaartsoord, maar dan voor moderne architectuur. Helaas is de streek, waar de Mariadevotie altijd heel sterk is geweest, er nog altijd niet mee in het reine. Parochianen in de omgeving spreken misprijzend over de "betonbunker", de "koelkast" of, in het ergste geval, de "springschans". Alsof Onze-Lieve-Vrouw hen gehoord heeft, wordt het gebouw vandaag geplaagd door betonrot en erger. Het begon op deze plek allemaal in de vijftiende eeuw met een Mariabeeldje in een alledaagse kersenboom. De ziekelijke dochter van baron Joos de Joigny genas wonderbaarlijk door het Mariabeeld. De baron liet uit oneindige dankbaarheid prompt een kapel bouwen. Op de koop toe werd de baron tijdens een bedevaart naar Jeruzalem aangevallen door een krokodil. Opnieuw bracht Maria de redding. De baron liet de gebalsemde krokodil ophangen in de kapel van Kerselare. Meer dan twee eeuwen zou ze er blijven hangen tot ze werd vervangen door een houten exemplaar. Ook dat verdween in de brand van 1961.

"Kermis te Kerselare" van Modest Huys hangt in het Mudel in Deinze.

Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare

Drukbezocht bedevaartsoord op de Edelareberg tussen Oudenaarde en Brakel. Moderne kapel, korte en lange ommegang, vele kroegen en eethuizen. In mei ook allerlei kraampjes en snoepgoed. Gezellig pleintje met onder andere de artisanale suikerbakkerij 'Jan van Gent'.


Voor bijkomende informatie klik hier.

Maarkebeekvallei menroute

De Maarkebeekvallei menroute is 29 km lang en start vlakbij het bekende bedevaartsoord Kerselare in de Oudenaardse deelgemeente Edelare. De heuvelrug in Kerselare (Edelare) scheidt de Maarkebeekvallei van de Scheldevallei en vormt de uitvalsbasis van deze menroute. De route doet eerst enkele pittoreske dorpjes aan in de vallei van de Boven-Schelde alvorens zich naar de Maarkebeekvallei te begeven. Langs de route doen we de typische dorpjes van de Vlaamse Ardennen aan: Volkegem, Mater, Sint-Maria en Sint-Kornelis-Horebeke, Zegelsem, Schorisse en Maarke-Kerkem.

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Wolvenberg

In het wielrennen is de heuvel vooral bekend door de wielerwedstrijd de Ronde van Vlaanderen. Sinds 1999 is het één van de eerste hellingen waar de renners over moeten op hun weg naar de finish. De Wolvenberg is een smalle asfaltweg met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,8%. De top ligt op 75 m hoogte.

Van 1999 tot 2001 werd de klim in de Ronde gesitueerd tussen de Achterberg en de Molenberg. In 2002, 2003 en 2007 lag ze tussen de Molenberg en de Kluisberg. Van 2004 tot 2006 en in 2008 en 2009 werd ze gesitueerd tussen de Molenberg en de Oude Kwaremont. In de periode 2014-2016 was ze de vierde helling tussen Eikenberg en Molenberg. Ook in 2017 was ze de 4e helling, dan gesitueerd tussen Eikenberg en Leberg. In 2018 werd ze wederom als 4e helling opgenomen, nu tussen Edelareberg en Leberg.


Auteur:

Brouwerij Smisje

Brouwerij Smisje, vroeger Brouwerij De Regenboog, is met een brouwcapaciteit van 2000 liter per brouwsel een van de kleinste ambachtelijke brouwerijen in België. Ze werd opgericht in 1995 door Johan Brandt en was tot 2008 gelegen in het West-Vlaamse Assebroek, een deelgemeente van de stad Brugge. Voornamelijk omwille van het gebrek aan de nodige ruimte voor uitbreiding (de brouwcapaciteit bleef beperkt tot 320 liter per brouwsel), verhuisde de brouwerij in 2009 naar Mater, een deelgemeente van Oudenaarde. Deze verhuis bracht ook de officiële naamsverandering van De Regenboog naar Smisje met zich mee. In 2010 werd beslist alle bestaande bieren behalve het Kerstbier te doen verdwijnen uit het assortiment en het nieuwe bier Smiske te lanceren. De oudere Smisje-bieren werden echter zo gewaardeerd dat een aantal mensen een Facebook-groep opzette om de bieren toch nog te laten brouwen. Op aanvraag van de regelmatige bezoekers besluit in 2011 de brouwer ook Smiske Bruin te brouwen. De experimentele brouwerij exporteert ruim 50% van haar productie naar de Verenigde Staten, Nederland, Italië, Spanje, Denemarken,... De bieren van deze brouwerij mogen sinds 2012 het logo "Belgische Hop-Houblon Belge–Belgian Hops" dragen. Dit kwaliteitslabel werd in september 2011 gelanceerd en wordt enkel toegekend aan bieren die gebrouwen worden met minimum 50% Belgische hop. Huidige bieren: - Smiske Blond - 7% - Smiske Bruin - 7% - Smiske Extra - 7% - Smiske Winter - 11% - Big Bayou (met cajunkruiden) - 4%

Auteur:

Mater

Mater is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en sinds 1969 een deelgemeente van de stad Oudenaarde. Het is qua oppervlakte de grootste deelgemeente. Mater ligt in de Vlaamse Ardennen.

Buiten de dorpskern bestaat Mater hoofdzakelijk uit landerijen, weiden en akkers, die alle op een zeer heuvelachtig, glooiend terrein gelegen zijn. Om deze reden, en omdat veel wegen nog met kasseien zijn aangelegd, zijn de Abeelstraat, Kerkgate, Holleweg en Ruitersstraat in Mater een vast onderdeel van wielerwedstrijden zoals de Ronde van Vlaanderen. Er zijn restanten van een Romeins legerkamp ontdekt in de buurt van de Kasterstraat, die etymologisch op castrum teruggaat.


Auteur:

Sint-Martinus

Lastige kasseistrook omwille van zijn licht stijgingspercentage.
Na kerkgate wordt rechtsafgeslaan. Hier tref je nog enkele meters kasseien: de Holle Weg. Dit laatste deel is heraangelegd in de winter van 2007-2008.

Afstand: 2500m
Moeilijkheidsgraad: 4
Straat: Kerkgate-Karel Martelstraat
Plaats: Oudenaarde (Mater)
Routes die hier langskomen: Ronde van Vlaanderen-fietsroute: blauwe lus

Auteur:

Brouwerij Roman

Brouwerij Roman is een familiale Belgische brouwerij, opgericht door Joos Roman in 1545 en gelegen in het Oost-Vlaamse dorp Mater, deelgemeente van de stad Oudenaarde.

In het jaar 1545 bevond er zich daar, langs de handelsweg tussen Duitsland en Frankrijk, een afspanning. Uitbater van de "Clocke" was Joos Roman, de baljuw van de streek en "pater familias" van het brouwersgeslacht Roman. Sindsdien hebben 14 generaties het nevenberoep van toen laten uitgroeien tot een bloeiend bedrijf. Het bedrijf kende een opvallende bloeiperiode tijdens het interbellum met zijn Roman Oudenaards bruin bier en kwam na de Tweede Wereldoorlog terug met de succesvolle Romy Pils. Zo duurde het tot 1954 vooraleer de brouwerij haar assortiment uitbreidde met softdrinks en waters. In de jaren 80 van 20e eeuw stapte het bedrijf mee in de trend om speciale bieren te produceren. Het eerste was Sloeber , een bier vergelijkbaar met Duvel. In de jaren 90 van 20e eeuw volgden een reeks abdijbieren 'Ename' en 'Mater Witbier', een troebel tarwebier. Later volgden ook nog 'Black Hole' , 'Adriaen Brouwer Dark Gold' en 'Gentse Strop' . Sinds 2013 komt er ook een jaarlijks kerstbier op de markt: 'Adriaen Brouwer Wintergold'. De huidige bedrijfsleiders zijn Carlo en Lode Roman . In 2017 werden bij een grote vernieuwingsoperatie 'Romy Pils', 'Mater Witbier' en 'Black Hole' hernoemd naar respectievelijk 'Roman Pils', 'Roman Blanche' en 'Roman Black Label', de zogenaamde 'Roman Range'.

Auteur:

Tissenhovemolen

De huidige molen had een voorganger die al in 1218 bestond. Arent I van Gavere-Schorisse bezette toen 10 schellingen op zijn windmolen bij zijn villa te Mater voor de verjaardag van zijn vader.

Het gaat hier om een voorloper van de nog bestaande Oude Molen of Tissenhovemolen in Mater, die aldus de oudste voorgeschiedenis heeft van alle nog bestaande Vlaamse windmolens. Wel werd de molen een aantal keren herbouwd (o.m. in 1768) en werd hij in 1787 een paar honderd meter verplaatst naar de huidige plek. Tot het einde van het Ancien Régime bleef de molen in het bezit van de heren van Schorisse.

De huidige staakmolen dateert van 1768. Hij werd vermoedelijk naar hier overgebracht van een lager gelegen kouter in het noordoosten, op ca. 350 meter van de huidige. Deze molen bevindt zich op 105 meter boven de zeespiegel. Bij zijn verplaatsing werd er een driezolder van gemaakt. De molen kwam voor in het penningkohier van 1571 als eigendom van de baron van Schorisse.

Omwille van zijn uitzonderlijke ligging en panorama, de torens van Gent en Deinze zijn met het blote oog zichtbaar, gebruikten de Duitsers hem in de Tweede Oorlog als uitkijkpost. Op 28 maart 1956 werd de molen beschermd als monument. De molenweg, de kasseiweg De Jagerij, werd op 30 april 2004 beschermd als monument. In 1975-1976 onderging de molen een ingrijpende, maalvaardige restauratie. De geklinknagelde roeden werden dan vervangen door pestelroeden. De buik op de windweeg (aangebracht rond 1928 voor een derde steenkoppel) en de kombuis aan de vangzijde (voor de zeskantbuil) werden in 1976 "weggerestaureerd". Begin 2006 werden de roeden vervangen door nieuwe eikenhouten pestelroeden. De molenbouwers Wieme uit Machelen (Zulte) legden ook nieuwe eikenhouten schaliën op de kap en de windweeg. Ontwerper was Sabine Okkerse uit Horebeke. Op 12 augustus 2006 werd de herstelde molen feestelijk ingehuldigd.

Auteur:

Kerkgate

Kerkgate is een straat en helling in Mater, een deelgemeente van de Belgische stad Oudenaarde in de Vlaamse Ardennen. De straat is een kasseiweg, die vanuit het dorpscentrum naar het noordoosten loopt.
De straat is een onderdeel van een noord-zuid-as door Mater, gevormd door achtereenvolgens de Ronsen Heerweg, de Gaverstraat, Kerkgate, het Matersplein en de Karel Martelstraat.

Auteur:

B&B Borrebeke

Gastenverblijf voorzien van 2 luxe kamers met een capaciteit tot 2 personen per kamer. Dit verblijf is zeer landelijk gelegen in het hartje van de Vlaamse Ardennen, langsheen de route van "Ronde van Vlaanderen", specifiek in de driehoek Mater-Zwalm-Horebeke. Ideaal om weg te dromen van de dagelijkse stress en drukte.

Auteur:

Ronde van Vlaanderenroute

De finale van de Ronde van Vlaanderen kronkelt als een slang door de Vlaamse Ardennen.
Wielerfanaten die niet met de streek vertrouwd zijn, kunnen tot wanhoop worden gedreven: waar in godsnaam liggen al die kuitenbijters en kasseistroken? En hoe rij je van de ene naar de andere?
Dat is voortaan geen probleem meer. Het Centrum Ronde van Vlaanderen en Toerisme Oost-Vlaanderen sloegen de handen in elkaar en hebben het volledige parcours van de finale van de Ronde van Vlaanderen permanent bewegwijzerd. Het traject is opgedeeld in drie lussen, die elk beschreven zijn in een informatiebrochure. Na afloop van je uitdagende fietstocht kan je douchen in het Centrum Ronde van Vlaanderen (1,5 euro inclusief handdoek en zeep).

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Scheldevalleiroute 2

Deel 2 van de tocht door de Scheldevallei, van Gavere tot Oudenaarde. De bijna kaarsrechte loop van de rivier ontstond door toedoen van de mens. Om de Schelde beter bevaarbaar te maken voor grote schepen, sneed men de meanders af. Die bleven achter als stille getuigen van het grillige verleden van de stroom. De talrijke 'oude Schelde-armen' groeiden stuk voor stuk uit tot waardevolle natuurgebieden, waar het heerlijk rustig fietsen is. Zoals aan de Kaaihoeve in Meilegem, waar een natuureducatief centrum onderdak vond

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Heurnemeersen

We zijn aanbeland in de Oudenaardse Heurnemeersen. Hier is het zaak om de voeten droog te houden. De term 'meers' betekent 'moeras' of 'laaggelegen weiland'. Dit prachtige valleigebied heeft een grote variatie aan landschapselementen, zoals vier oude Scheldearmen, graslanden afgewisseld met bosjes, houtkanten, wilgenrijen en moerassen. Recreatie, landbouw en openbare visserij gaan hier hand in hand met natuur- en landschapsontwikkeling.

Auteur:

Reytmeersen

Na het vroegmiddeleeuwse Ename rijden we in de Rijtmeersen van Welden nu nog een stukje verder terug in de tijd. Hier werden sporen gevonden uit het neolithicum, ongeveer 5.000 jaar voor Christus. De Reytmeersen is een lappendeken van braakliggende stukken, ruigtes, wilgenbosjes en enkele graslanden en akkers. Het is de heerschappij van konijnen, Gallowayrunderen en Konikpaarden. Het landschap van De Reytmeersen is voortdurend in verandering, wat een kolfje naar de hand is van tal van plant- en diersoorten.

Auteur:

Kattenberg

De Kattenberg is een straat en helling in Ename, een deelgemeente van de stad Oudenaarde in de Vlaamse Ardennen. De straat is een kasseiweg en loopt van de Zwijndries in het dorpscentrum van Ename in het noordwesten naar de Natendries en de grens met deelgemeente Mater in het zuidoosten. De Kattenberg is een onderdeel van de gewestweg N441.
In het wielrennen werd de Kattenberg als kasseihelling meermaals opgenomen in het parcours van Vlaamse voorjaarsklassiekers.

Auteur: