Lockdown fietsroute Rijckaert

Laarne

Laarne is een plaats en gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De landelijke gemeente ligt minder dan 10 kilometer ten oosten van de provinciehoofdstad Gent en telt ruim 12.000 inwoners, die Laarnenaars worden genoemd.

De eerste vermeldingen van de naam luidden Laren , Lara en Larne . Deze benamingen zijn ontleend aan het Germaanse "hlaeri", dat bosachtig, moerassig terrein betekent.

Auteur:

Sint-Anthoniuskapel

Wegkapel toegewijd aan Sint-Antonius, aangebouwd tegen de linkerzijgevel van de woning nr. 45 en gelegen in een bocht van de Termstraat. Voormalige boerenarbeiderswoning volgens het kadasterarchief opgetrokken in 1846 door Dominique Van Acker en vergroot in 1887 door landbouwer Jozef van Acker (registratie in 1894). Volgens de huidige eigenaar is de kapel opgetrokken in 1913 na het overlijden van zijn grootvader, volgens het kadasterarchief werd de kapel echter gebouwd in 1906 door Jozef Van Acker. Aan de straatkant gelegen neogotisch getinte kapel, geflankeerd door twee geknotte linden. Bruinbakstenen kapel op bepleisterde en grijsgeschilderde plint en onder zadeldak bedekt met rode, Vlaamse pannen. Voorgevel met parement in felrode machinesteen; puntgevel met schouderstukken onder stenen kruisbekroning.

Auteur:

't Groene Genoegen

't Groene Genoegen, op wandelafstand van het middeleeuws kasteel van Laarne, telt 3 gastenkamers; elk met een eigen badkamer, tv en internetaansluiting. Het uitzicht op de akkers, weiden en bossen is er adembenemend; de stilte verrassend. Verschillende wandel- en fietsroutes doorkruisen de omgeving, het fietsknoopnetwerk Scheldeland, traject tussen nummers 24 en 28 loopt zelfs voorbij de deur. Voor natuurliefhebbers is het nabijgelegen natuurgebied 'Kalkense Meersen' een must. Een bezoek aan de privaatsauna en bubbelbad geeft je verblijf een extra ontspannende toets.

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Station Melle

Station Melle is een spoorwegstation op spoorlijn 50 in de gemeente Melle. Het is nu een stopplaats. Van hier vertrekt ook spoorlijn 122 .
Het station werd in 1853 door de Staatsspoorwegen gebouwd, ter vervanging van een ouder bureaugebouwtje dat reeds in 1848 werd vermeld. In 1886 werd het gebouw uitgebreid . In 2004 klasseerde men het als waardevol historisch monument. Het is evenwel in slechte staat.

Auteur:

Kerkplein

Op het dorpsplein van Merelbeke zijn de de stijlverschillen van de gebouwen zeer opvallend. Centraal bevindt zich het in 1924 door de Gentse kunstenaar Aloïs De Beule ontworpen monumet der gesneuvelden. De "Nieuwe" driebeukige parochiekerk St.-Pietersbanden is samen met de pastorij in de typiche neostijlen van de 19de eeuw gebouwd door de architect E. De Perre-Montigny en dateert van ca. 1870. De oorspronkelijke oude kerk bevondt zich niet hier maar op de Kerkhoek, aan de rand van de Scheldemeersen. Daar was de historische kern van de Gemeente Merelbeke.

Als de kerk open is loont het zeker de moeite om het negotisch interieur te gaan bekijken.

Naast de pastorij staat sinds 1995 de nieuwe openbare bibliotheek, een mooi voorbeeld van hedendaagse architectuur. Rechtover de kerk, aan de overkandt van de Hundelgemse steenweg staat het voormalige gemeentehuis, ook gebouwd in de typiche neostijl van de 19de eeuw.

Auteur:

Merelbeke

De naam Merelbeke onderging in de loop der eeuwen weinig wijzigingen: in 1101 was er reeds sprake van Merlebeke. In de loop van de daaropvolgende eeuwen lag Merelbeke onder de knoet van de verschillende adellijke geslachten van het graafschap Aalst. Herhaaldelijk werden de inwoners meegezeuld in de oorlogen en opstanden waarin hun heren verwikkeld waren. Het meest bekende
oorlogsslachtoffer in Merelbeke was Cornelis Sneyssens in 1452, een Gentse vaandrig die eeuwen later verheerlijkt zou worden in een gedicht van Albrecht Rodenbach. Aan het voormalige gemeentehuis hangt een gedenkplaat die aan Cornelis Sneyssens herinnert.

Auteur:

Sporthal 'Ter Wallen' Merelbeke

De sporthal werd voor het eerst in gebruik genomen in 1970. Na 28 jaar - in 1998 - werd ze volledig gerenoveerd. Ze heeft een nuttige sportoppervlakte van 29m x 40m. Er is een ruime cafetaria en er zijn zes groepskleedkamers en twee scheidsrechterkleedkamers. Je kan in sporthal Ter Wallen alle traditionele balsporten beoefenen, er zijn tevens voorzieningen voor badminton, turnen en tennis. Openingsuren sporthal Ter Wallen maandag 8.00 - 23.00 uur dinsdag 8.00 - 23.00 uur woensdag 8.00 - 23.00 uur donderdag 8.00 - 23.00 uur vrijdag 8.00 - 23.00 uur zaterdag 9.00 - 22.00 uur zondag 9.00 - 17.00 uur

Auteur:

Merelbeekse Scheldemeersen

Het natuurinrichtingsproject Merelbeekse Scheldemeersen is gelegen tussen de rechteroever van de Schelde en de hoger gelegen Gaversesteenweg in de gemeenten Merelbeke, Schelderode en Melsen in het Belgische Oost-Vlaanderen.
Het gebied beslaat een lengte van 6 km en is ongeveer 600 meter breed. De totale oppervlakte bedraagt 346 ha en bestaat uit weilanden, bosjes, struikgewas. Enkel wandelaars en fietsers maken de menselijke aanwezigheid uit. Er gelden strikte normen voor het gebruik van de weilanden en bemesting is uit den boze.

Auteur:

“Hof ter Schilde”

Het laat - middeleeuwse “Hof ter Schilde” was in 1571 één van de grootste pachthoven (40 ha) van Schelderode en een leen van de heer van Rode. Na het feodale tijdperk werd de hoeve bewoond door Jean Baptiste Van Hecke, die in mei 1800 door Napoleon benoemd werd tot de eerste “maire” van Schelderode. Het landbouwbedrijf combineerde zijn activiteiten tijdens de eerste helft van de 19de eeuw met een handel in bouwmaterialen en met het uitbaten van een transportbedrijf. In 1844 telde het 6 inwonende knechten. De gedeeltelijk ommuurde hoeve bleef eigendom van de familie Van Hecke tot het einde van de 19de eeuw. Van deze familie was Joseph Van Hecke burgemeester te Schelderode tussen 1853 en 1867. Hector Poriau was de laatste uitbater van de hoeve.

Auteur:

Meersstraat

De Meersstraat heeft nog de klassieke kassei-straatbedekking, ook gekend als "kinderkopjes". Een van de mooiste straatjes van België.

Auteur:

Schelde

De Schelde is een rivier die ontspringt in Noord-Frankrijk en door Henegouwen en Vlaanderen via Antwerpen naar de Noordzee stroomt. Vanaf deze grote havenstad stroomt de rivier naar het westen. Oorspronkelijk verdeelde zij zich daar in twee takken, de Oosterschelde en de Westerschelde of Honte, waarbij de Oosterschelde aanvankelijk de voornaamste tak vormde.

De rivier de Schelde bestaat uit drie delen, de Bovenschelde tot aan Gent. De lengte van dit gedeelte is circa 185 kilometer en hier is geen getijde merkbaar. Het tweede deel is de Zeeschelde vanaf Gent tot aan de Nederlandse grens en als laatste de Westerschelde. De Zeeschelde en de Westerschelde vormen samen een estuarium, waar het getij wel merkbaar is.

De Schelde is al zeer lang van grote commerciële en strategische betekenis. De Romeinen hadden al belangstelling voor het Scheldegebied, niet zozeer omdat zij het er zo aangenaam vonden, daarvoor was het er te koud en nat. Overstromingen waren zeker in hun tijd een groot probleem. De reden van hun belangstelling was de verbinding per schip naar Britannia. Op Walcheren stond een tempel waar hun scheepslui graag de hulp en bescherming van de godin Nehalennia gingen inroepen voor zij via de Roompot, mogelijk een verbastering van Romanus Portus (Haven van de Romeinen) uitzeilden. Eerst was het gebied stevig in Romeinse handen. De grens lag zo'n 100 km naar het Noorden aan de Rijn.

Meer informatie op Wikipedia

Auteur:

Stenen molen Melsen (bewaard)

In de Stenen Molen staat nog de molenromp met piramidevormige onderbouw. Dit eens imposante bouwwerk rustte op 16 bakstenen pijlers. Hij werd opgericht in 1771-1772 door molenaar Pieter Mehauden. In 1871 werd de molen omgebouwd tot een stellingmolen. Hij kon hierna ook als korenwindmolen worden gebruikt. Door erfenis was de molen in 1910 eigendom van Romanie en Emma Goedertier, molenaars. Na beschadiging in 1918 volgde de herstelling van de molen met de inrichting van een mechanische maalderij. In 1940 werd het houtwerk door een brand vernietigd. De pijlergalerij werd gesloopt in 1982. Het gaat sinds 2002 om een beschermd monument, uniek in Vlaanderen vanwege zijn vorm. Het voormalige molenaarshuis vindt u in dezelfde straat op n° 8.

Auteur:

Kasteeldomein Borgwal

Het dorpsgezicht van Vurste, een deelgemeente van Gavere, wordt beheerst door het oude, uitgestrekte kasteeldomein Borgwal, ooit eigendom van de adellijke familie Goethals. De Gentse bisschop Triest had er in de 17e eeuw een buitenverblijf. Nu biedt het een tehuis voor mentaal andersvalide volwassenen en is in handen van de Broeders van Liefde.
Op aanvraag is het omsloten domein te bezoeken.

Voor bijkomende informatie klik hier.

Auteur:

Melsen

Melsen is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Merelbeke. Melsen ligt aan de Schelde, op de weg van Gent naar Gavere. Het heeft oppervlakte van 3,86 km² en telt ongeveer 1.400 inwoners.

Oude vermeldingen van Melsen gaan terug tot 818. De heerlijkheid Melsen, ook wel heerlijkheid Ter Gracht genoemd, was een leen van het Land van Rode in de kasselrij van het Land van Aalst. De oudst bekende heren van Melsen droegen de naam Vander Gracht. In Melsen hadden zij een heerlijk kasteel, maar dit was al tegen het einde van de 16de eeuw vernield. In 1650 kocht de familie Goubau de heerlijkheid en zij hield deze in haar bezit tot aan het einde van het ancien régime. In Melsen lagen nog andere heerlijkheden ingesloten, waarvan de heerlijkheid van Coudenhove de grootste en belangrijkste was.

Auteur:

Huys De Cocker

In Huys De Cocker was er op Erfgoeddag 2010 een demonstratie wichelroede geörganiseerd. De Erfgoeddag 2010 stond in het thema "Fake". De vraag hier was of dat die "volkse techniek" van het wichelroede-gebruik echt of vals was. En dat kon je als publiek zelf gaan proberen. Als wetenschapper wilde ik even snel aantonen wat soort nonsense dit was. En wat bleek tot mijn verrassing,... Dat ding bewoog op de gemarkeerde plaats. Nog sterker. Ik probeerde het ook nog eens met een ander versie van een wichelroede (één met twee koperen staven) en dat werkte nog beter. Ik vermoed nog altijd dat men een of andere zware stralingsbron in de kleder van Huys De Cocker geplaatst werd... (een blijverraste wetenschapper)

Auteur:

Welkomsbomen aan Clays van Muntestede

Beschermbomen aan de boerderij 'Clays van Muntestede'. Zomereik - Quercus robur (Omtrek 498 cm - Hoogte 20 m): oud gebruik om bij een boerderij een eik voor de gezondheid te planten. Hollandse linde - Tilia x europaea (Omtrek 332 cm - Hoogte 20 m): oud gebruik om bij een boerderij een linde voor de vruchtbaarheid te planten.

Auteur:

Munte

Op het eerste weekend van mei wordt Munte door reuzen bevolkt! Op kop Nonkel Miele, Tante Nitte en hun nageslacht, gesproten uit de blijspelen van Henri Van Daele en Romain De Coninck. En ook 'de Muntenaar', de uitvergroting van het beeldje in de Torrekensstraat (gemaakt in 1977), is erbij. Het aantal reuzen groeide zienderogen. In 1955 startte Nonkel Miele alleen,nu is het een bloeiende familie, vooral dankzij de grootse viering van 1000 jaar Munte in 1990. Heel wat gemeenten uit de regio sturen op die dag ook hun reuzen naar Munte!

Auteur:

Stampkotmolen Hof van Quaethem(bewaard)

In Munte, in de Ruspoel n° 5-7 bevindt zich het Stampkot Hof van Quaethem, een beschermd hoevegebouw. De buitenzijde laat niet vermoeden dat meer dan een eeuw geleden binnenin dit gebouw olie werd geslagen (vandaar “Stampkot”) met een binnenrosmolen. De kollergang – bestaande uit twee arduinen lopers en één arduinen ligger – is nog aanwezig; de slagbank en het drijfmechanisme zijn verdwenen.

Auteur:

Kasteel Ter Zinkt

Kasteel Ter Zinkt in Munte was een echt middeleeuws waterslot, dubbel omgracht en uitgerust met een kerker voor misdadigers. In de 18e eeuw werd het grotendeels gesloopt, en in de 19e eeuw werden de resten omgevormd tot een lusthof. Dit kasteel is dus een typisch voorbeeld van een romantische kasteel-interpretatie. Het valt helaas enkel van buitenaf te bewonderen.

Auteur:

Sint-Annakerk

Dat de kerk van Bottelare proportioneel groot is voor deze kleine gemeente is zeker niet toevallig. In de 16de eeuw was het miraculeuze beeld van de Heilige Anna reeds zeer populair voor bedevaarten maar in dit werd nog versterkt door een wonderlijke genezing. De gestage toename van vereerders leidde ertoe dat Jacobus Boonen, aartsbisschop van Mechelen, in 1626 de aartsbroederschap van Jezus, Maria en Anna oprichtte in de kerk van Bottelare. Het groeiende aantal bedevaarders die een bezoek bracht aan Bottelare groeide gestaag en die konden de kerk niet meer binnen. Vandaar dat een grotere versie van de parochiekerk werd gebouwd tussen 1641 en 1663. Ze verving de vroegere Sint-Martinusparochiekerk.

Auteur:

Sint-Annakapel

De Sint-Annakapel was een populaire plaats voor bedevaarders. Het kapelletje is nu een beschermd monument. De Sint-Annakapel maakt deel uit van de ommegang bestaande uit negen wegkapellen met taferelen uit het leven van Sint-Anna. In documenten van de 12de eeuw van de Sint-Pietersabdij werd een verwijzing gemaakt naar een kapel dicht bij de kerk van Bottelare ter ere van de Heilige Anna. Hier werd het miraculeuze beeld van deze heilige vereerd. Een wonderlijke genezing in de 16de eeuw deed de populariteit van de Heilige Anna hier enorm toenemen. De gestage toename van vereerders leidde ertoe dat Jacobus Boonen, aartsbisschop van Mechelen, in 1626 de aartsbroederschap van Jezus, Maria en Anna oprichtte in de kerk van Bottelare.

Auteur:

Gentbos

Het Gentbos is een bos en provinciaal domein gelegen in de Poelstraat in de Belgische gemeente Merelbeke.
Het 28 ha grote domein werd door het provinciebestuur van Oost-Vlaanderen in 1990 aangekocht van de adellijke familie Stas de Richelle. Samen met de gemeente Merelbeke werd een bosbeheerplan en taakverdeling opgesteld waarbij men streeft het natuurbos op een zo natuurlijke mogelijke wijze te beheren. Men kiest voor variatie in de samenstelling van de boomsoorten met beuk, zomereik en es, afgewisseld met grasland. Het Gentbos is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied 'Bossen van het zuidoosten van de Zandleemstreek' .

Auteur:

Oude zeppelinhangar van Gontrode

De zeppelinhangar uit WO I die hier stond was groter dan de Gentse Sint-Baafskathedraal. Hier stond de LZ37, een groot luchtschip dat aanvankelijk gebouwd werd voor verkenningsvluchten. Vandaar dat er nog veel foto's zijn van deze plaats omdat met de fotocamera's die gebruikt werden op de verkenningsvluchten ook opnames werden gemaakt van deze plaats.

Auteur:

Gontrode

Gontrode is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Melle. Het telt bijna 1000 inwoners.
Een oudste vermelding gaat terug tot 980, als Rothen. Dit was afgeleid van het Germaanse "rothe", gerooid bos. In 1189 vindt men Guntroden. De Sint-Baafsabdij uit Gent had het patronaatschap over de kerk. De abdij richtte er tussen de 9e en 11e eeuw ook het "Hof van Roden" op als ontginningscentrum. Bestuurlijk hoorde het gebied tot het Land van Rode.

Auteur:

Brouwerij Huyghe

Brouwerij Huyghe, ook bekend als Brouwerij Delirium Tremens, is een grote Belgische familiale brouwerij, gelegen in de Oost-Vlaamse gemeente Melle.

Op de oorspronkelijke bedrijfssite werd al sinds 1654 gebrouwen. De huidige brouwerij werd in 1906 door Leon Huyghe opgericht.
Lange tijd was de brouwerij bekend als brouwer van de pils: Golden Kenia. Door de toename van de populariteit van pils van de grote bierconcerns kregen kleine ambachtelijke bierbrouwers in België en daarbuiten het steeds lastiger. Brouwerij Huyghe focuste zich vanaf nu meer op de export. Tot half de jaren 80 leverde de brouwerij aan een aantal tientallen cafés rond Gent pils en frisdranken . De omzet was toen 13.000 hl.
De derde generatie bedrijfsleiders, Anita Huyghe en Jean De Laet, zette de familiebrouwerij voort en gingen zich richten op zware blonde bieren van hoge gisting. Delirium Tremens zou hun topmerk worden en zorgt intussen voor 42% van de omzet.
In 1992 stapte hun zoon, jurist Alain De Laet, in de zaak. Stelselmatig deed hij ervaring op alle niveaus op, tot hij het beleid ging bepalen.

Auteur: