کویر ابوزیدآباد

گزارش های کامل ما را در سایت گردنه مه آلود ببینید
www.chanlibel.ir
مسیرهای دسترسی به کویر مرکزی ایران کم نیستند . این کویر آنچنان گسترده است که می توان از هزاران مسیر به آن رسید . هر گوشه ای از آن رنگ و بویی دارد که در کنار همه شباهت هایی که با نام کلی کویر می شناسیم تفاوت هایی با هم دارند .

من کویر زیاد نرفته ام و آنچه از کویر می دانم محدود به چند سفر کوتاه است که در آنها نتیز شاید امکان درک کاامل کویر را نداشته ام . با این شرایط شاید برایم فرقی نمی کرد از کجا وارد این پهنه شویم و کجایش را ببینیم . پیشنهاد یکی از دوستان ، ابوزید آباد بود بخاطر اارمشش و بکر بودن بیشتر طبیعتش . ندیده پذیرفتیم و بعد از دیدن تصدیق کردیم .

ابوزیدآباد ، بعد از کاشان و خیلی نزدیک به این شهر است . حدود 30 کیلومتر فاصله دارد . شهر نه چندان بزرگی است که تا خود شهر جاده آسفالته نسبتا خوبی کشیده شده است . مسیر دسترسی از داخل شهر کاشان است. شاید نیاز به توضیح بیشتر نباشد چرا که به راحتی از گوگل مپ قابل دریافت است .

photo_2016-12-04_23-46-05

کاروانسرای شاه عباسی ابوزیدآباد که مرکز توریستی شهر است و همه ، قبل از ورود به کویر سری به آن می زنند ، را در نقشه نخواهید یافت ولی شهر آنقدر بزرگ نیست که نگران باشید . از اولین نفری که بپرسید شما را دقیقا به کاروانسرا هدایت خواهد کرد .

قرارمان برای این برنامه ، ساعت 4 صبح بود از کرج و ساعت 5 از تهران . دوچرخه ها را که روی باربند جدیدمان بار می زدیم ، باران به شدت می بارید . کرج را سوار کردیم و تا تهران ، بارش کمتر نشد که بیشتر شد . هوای کاشان هم ابری و با بارش پراکنده پیش بینی شده بود ولی با مقایسه با پیش بینی های مشابه ، برنامه را بر پایه نباریدن باران بسته بودیم و وضعیت هوای صبح کمی نگران کننده بود .

photo_2016-12-04_23-48-11

دو ون را سوار کردیم و با نفرات دیگری که با ماشین شخصی به ما پیوسته بودند هماهنگی کردیم تا در مسیر ابوزیدآباد قرار گرفتیم .

حدود ساعت 10 بود که به کاروانسرای شاه عباسی ریدیم . دوچرخه ها را پیاده کردیم و آماده حرکت شدیم .

شروع مسیر خاکی به دل کویر
شروع مسیر خاکی به دل کویر
برای رسیدن به کویر ، مسیری را که از کنار کاروانسرا به سمت شمال شهر می رفت را پی گرفتیم . مسیر کویر ، مسیر مشخصی است و مسافر زیادی دارد . از هر جای شهر که آماده ورود به کویر باشید بیش از یکبار راهنمایی نیاز نخواهید داشت تا به جاده خاکی که با گذر از میان مزارع به کویر ختم می شود را بیابید .

رمل ها خیلی زود پدیدار شدند .
رمل ها خیلی زود پدیدار شدند .
تعدادمان زیاد بود و تنوع توان رکاب زنی بین نفرات قابل توجه بود . برای اداره بهتر گروه ، آن را به دو دسته بر اساس سرعت تقسیم کردیم . ولی این تقسیم بندی تا جایی جواب داد که بعد از حدود 5 کیلومتر به اولین تپه های شنی رسیدیم . تپه های شنی پای بعضی ها را باری عکاسی و ثبت زیبایی ها سست می کرد و بعضی دیگر نیز با این زیبایی ها سرعت می گرفتند .

کویر تکرار می شود . همان تپه های شنی که پشت سر هم تکرار می شوند ولی همین تکرار زیبایی خودش را دارد . نوشتن در مورد کوه و جنگل راحت تر است . پیش تر ها باور نمی کردم که کویر هم زیبا باشد . نه علاقه ای به دیدن کویر داشتم و نه برنامه ای برای دیدنش . ولی نگاه ها به تدریج عوض می شوند و این تغییر نگاه کم کم ما را سمت کویر کشید .

ماسه های کویری وسوسه انگیز اند
ماسه های کویری وسوسه انگیز اند
راستش خودم کم لذت نبردم از غلت زدن روی ماسه های مواج ولی دیدن دوستانی که حس بچگی در وجودشان پویا تر بود و خوشحال تر از این زیبایی ها بهره می بردند بیشتر باعث شعفم می شد.

اینجاها یک چیزی هست که با کودک درون کار دارد . خیلی هم کار دارد .
اینجاها یک چیزی هست که با کودک درون کار دارد . خیلی هم کار دارد .
مسیری که طی کردیم ، در ابتدا همان مسیری است که از ابوزیدآباد به سمت مرنجاب می رود . بعد از عبور از تپه های ماسه ای ، از مسیر اصلی جدا شدیم و در مسیر فرعی که در امتداد رمل ها کشیده شده بود ادامه مسیر دادیم . این مسیر به دریاچه نمکی ختم می شود که حدود 20 کیلومتر از دو راهی فاصله دارد . با توجه به محدودیت زمان ، از رسیدن به مقصد منصرف شدیم و در میانه راه ، استراحتی برای صرف ناهار داشتیم .

بعضی جاها مسیر ماسه ای است.
بعضی جاها مسیر ماسه ای است.
ساعت حدود 2 بود که مشغول ناهار بودیم . بارانی باریدن گرفت . اگرچه قبل از اینکه لباس های بارانی را بپوشیم باران قطع شد ولی هدیه آسمان کویر برای ما ، رنگین کمانی زیبا بود .

رنگین کمان کویر
رنگین کمان کویر
حدود ساعت 5 به کاروانسرا رسیدیم و راه برگشت را در پیش گرفتیم .

در خصوص این برنامه ، موارد زیر قابل توجه اند :

1- در مسیر ، جایی برای آب برداشتن نیست . آب ها را در کاروانسرا پر کنید .

2- مسیر در برخی جاها با ماسه نرم پوشیده شده و عملا امکان رکابزنی در آن وجود ندارد . پس در این مسیر نباید سرعت گرفت . چرا که رورد با سرعت زیاد به داخل ماسه ها ممکن است باعث زمین خوردن شود .

3- در این بیابان مسیرهای مختلفی هست . این مسیر تنها یکی از مسیرها بود که به توصیه دوستان انتخاب کردیم .

4- اگر مسیری را که طی کردیم پی بگیرید ، به دریاچه نمک هم خواهید رسید .

5- بعد از ظهر مسیر پر بود از جوانانی که با موتور در جاده خاکی ویراژ می دادند . اینکه چرا صبح کمتر بودند را نمی دانم ولی برخی مواقع حرکت هایشان وحشت ناک می شد .

6- کسیر این برنامه را می توانید از لینک زیر در سایت ویکی لاک دانلود نمایید :