JUN L-B-L (afgeleid) 1

Grotten van Remouchamps

De Grotten van Remouchamps zijn grotten in Sougné-Remouchamps in de Belgische gemeente Aywaille. De ingang ligt aan de N666 aan de oostkant van het dorp.
Een bezoek aan de grot is in twee delen opgedeeld. Het eerste deel gaat te voet, het tweede deel gaat met een boot. In het eerste deel komt men onder andere door een zaal die 8.000 jaar geleden door mesolithische jagers bewoond werd, door de grote zaal 'de Kathedraal' en gaat de tocht steeds dieper de grotten in. In het tweede deel vaart men met een boot langzaam over de meanders van de onderaardse rivier van zeshonderd meter lang. Onderweg ziet men fraaie objecten. De tocht eindigt weer bij het beginpunt.

Auteur:

Ninglinspo

Wandeling van de Ninglinspo Wat is er leuker voor kinderen en wandelaars om spelenderwijs, op het ritme van deze prachtige bergrivier, zijn uitgeslepen baden en de natuur te bewonderen? De plek staat op de monumentenlijst van bijzonder Waals erfgoed. Meerdere bewegwijzerde wandelingen beginnen op de parkeerplaats en leiden via bruggetjes en bospaden langs prachtige uitzichtpunten. Wandeling nummer 21 volgt de Ninglinspo tot bovenaan. Onderweg komt men baden tegen met de namen «Cascade de la chaudière” (185m), « Bain des Naïades » (215m), « Bain d’Hermès » (220m), « Bain de la Loutre » (295m), « Bain du Cerf » (305m), « Bain de Diane » (310m) of nog « Bain de Vénus » (330m)! Een onvergetelijke tocht!

Auteur:

Vallei Van De Ninglinspo

De vallei van Ninglinspo.
Ninglinspo is de enige bergstroom van België en slingert door de Ardenner vallei van Vert-Buisson tot Nonceveux, door een betoverende wereld van steile paadjes en geologische bijzonderheden. Gevormd op de plek met de naam 'La fourchette' (de vork) door de beekjes Les Blanches Pierres en Le Hornay, baant de Ninglinspo zich 3,5 km lang een weg tussen enorme kwartsietblokken, met een helling van 7,5%. Het werk van Ninglinspo in dit ruige valleitje zorgt voor diverse watervallen en bassins met namen om van te dromen, zoals Bain de Diane, Bain du cerf, Bain de Vénus … Ninglinspo is een unieke bezienswaardigheid voor jong en oud!

-Natuurerfgoed
-Panorama, belvedère, landschap
-Site / Natuurreservaat

Auteur:

Fonds De Quarreux

Les Fonds de Quarreux.
In het prachtige natuurgebied Amblève schuilt een haast magische plek, de Fonds de Quarreux. Tijdens een wandeling van 1,5 km langs de rivier ontdekt u deze mysterieuze afgeronde rotsblokken. Volgens de legende zijn deze kwartsietstenen de resten van een molen die de duivel zou hebben gebouwd voor een molenaar die zijn ziel aan de duivel had verkocht. De molenaar werd gered door zijn vrouw die verhinderde dat de molen zou draaien. De duivel barstte in woede uit, vernielde de molen en doodde de vrouw. Men zegt dat als je goed luistert, het gehuil van de arme man nog altijd te horen is. Liefhebbers van legendes, natuur of uitdagende wandelingen gaan naar de Fonds de Quarreux voor een reis in de tijd die tot de verbeelding spreekt.

-Natuurerfgoed
-Site / Natuurreservaat

Auteur:

Fonds de Quarreux

Dit mooie stuk natuurschoon staat sinds 1970 op de Monumentenlijst van Wallonië. Een wandeling van 1,5 km leidt de wandelaar langs de vele rotsblokken in de Amblève. De legende vertelt dat deze blokken hier kwamen door een pact tussen de duivel en de molenaar van de Fonds de Quarreux, Hubert Chefneux. Geologieliefhebbers interesseren zich eerder voor de erosie van deze zeer sterke kwartzietblokken. Voor iedereen die van de natuur houdt zijn de Fonds de Quarreux een reis door de tijd en de verbeelding!

Auteur:

Lienne

De Lienne is een zijrivier van de Amblève die ontspringt op een hoogte van 540 meter nabij Lierneux, provincie Luik. Ze kronkelt zich vrijwel pal noordwaarts een weg door de Ardennen om bij Targnon op een hoogte van 190 meter uit te monden in de Amblève.

Het gemiddelde debiet van de rivier gemeten tussen 1992 en 2001 te Stoumont bedraagt 2,9 m³ per seconde. Tijdens dezelfde periode bedroeg het:

Auteur:

Chateau Froidecour Stoumont

Chateau de Froidcour staat op de monumentenlijst sedert 1989. Tussen de dorpen Stoumont en La Gleize, in een schitterende omgeving en alle aandacht op zich trekkend, domineert het château de Froidcour de vallei van de Amblève. Er bestond eerder op deze plaats een ander kasteel dat in de middeleeuwen werd gebouwd om de vallei te bewaken. Rond 1600 werd het vervangen door een ander kasteel Chateau de Salm genaamd, dat de zetel was van de heerlijkheid van Stoumont. Het ontstaan van de heerlijkheid van Froidcour, genoemd naar zijn eerste bewoners, blijft een raadsel. Het kasteel was bereikbaar via een ophaalbare brug. In de vroege 15de eeuw onderhield zij zeker sterke bindingen met de abdij van Stavelot-Malmedy. Vanaf de 16de tot de Franse Revolutie was het de hoofdverblijfplaats van de graven van Lynden, baronnen van Froidcourt. Het kasteel werd vernietigd in het begin van de 20ste eeuw. Het huidige château de Froidcour, een indrukwekkend gebouwencomplex met slottoren en uitkijktorentjes, heeft onmiskenbaar een middeleeuws karakter, het werd pas gebouwd in 1912 en voltooid in 1919 door Charles-Albert de Harenne, burgemeester van Stoumont. Via de heer Wouters en mevrouw de Terwagne is het château de Froidcour in het bezit gekomen van Ridder de Harenne, die het heden bewoont. Sedert 2015 is er een vakantievilla voor 22 personen te huur. Het kasteel is anders niet toegankelijk. Op het domein staan 2 mammoetbomen (sequoiadendrum giganteum) met een omtrek van resp. 6,4 en 4,8 meter.

Auteur:

Vert de Pommier (La Gleize)

In zomer op het zonnig terras of aan de kachel van de winterhut. Er is altijd een zalig en rustig moment in het cafe/restaurant "le vert de pommier"... Gevarieerde en regionale kaart Restaurant van 60 zitplaatsen, terras van 70 zitplaatsen en veranda van 30 zitplaatsen. Opening van de keuken: Tijdens de week van 12 tot 14U en van 17 tot 21U Tijdens het weekend, doorlopend open tot 22U (op zondag tot 21U) Snacks worden geserveerd van 14U tot 18U. Reservatie is in het weekend aan te raden. U kunt eveneens over meeneemgerechten beschikken. U krijgt dan een korting van 10%. Traiteurdienst om mee te nemen of te leveren Feestzaal van 60 zitplaatsen OPENINGSTIJDEN: – Schoolvakanties: 7 dagen op 7 – Van 12/11 tot Paasvakanties: gesloten op din., woe en dond. (behalve schoolvakanties) – Na de Paasvakanties tot 11/11: gesloten op woensdag (behalve schoolvakanties) We beschikken over verschillende types logementen: 7 Kamers van 3 tot 6 personen 6 Appartementen van 2 tot 7 personen 1 Chalet van 13 personen 6 Woningen van 6 tot 11 personen Aux Ecuries de la Reine activiteiten: Ons domein biedt veel ontspanningsmogelijkheden: Speeltuin Tafeltennis Vogelpik Verwarmd openlucht zwembad met tuinmeubelen Gezelschapsspelen in de gemeenschappelijke salons, in de gang van de appartementen en in de woningen Badminton, luchtkasteel, trampoline en petanque naast het restaurant Verschillende DVD's zijn gratis beschikbaar aan de receptie Fiets- en wandelkaart te koop in de receptie (7€) ...

Auteur:

La Gleize

La Gleize is een dorpje in de Belgische provincie Luik en een deelgemeente van Stoumont. Op het grondgebied liggen nog verschillende gehuchten en dorpjes verspreid, onder meer Cheneux en Moulin-du-Ruy (beide met hun eigen kerkje), Monceau, La Venne, Borgoumont, Cour, Roanne, Heilrimont, Egbômont, Ruy en Andrimont. Door La Gleize stroomt de Amblève.

Auteur:

December 44 Museum

Het museum "December 1944" geeftgetrouw de geschiedenis weer en laat de bezoekers een van de belangrijkste collecties van Europa zien. Het laat op levendige wijze de geschiedenis herleven, door 15 dioramas, (pantser)voertuigen, geschut, 85 modellen, allemaal voorzien van originele uitrusting, evenals algemeenheden, meer dan duizend insignes, wapens en uitrusting, zoals ceintuurgespen, helmen en petten, affiches, kranten, en een indrukwekkende hoeveelheid materiaal, toendertijd gevonden in La Gleize. Voor het militaire aspect, nooit getoonde fotos, kaarten, maquettes, dokumenten en tijdsgebonden films die de operaties verduidelijken. De tanks "Köning Tiger" en "Golath", de 120 mm mortier, het anti-tankgeschut "pak 37", de persoonlijke kaartenstandaard van J.Peiper, de maquettes en gevechtskaarten, brokstukken van vliegtuigen, foto's die ter plaatse werden genomen, de film die werd opgenomen in Stoumont La Gleize tijdens de slag, en oneindig veel voorwerpen die op het strijdveld werden teruggevonden verlenen dit museum een enorme authentieke waarde. Of zoals de veteranen het graag uitdrukken : "hier ruikt men nog het kruit"...

Auteur:

Côte du Rosier-Sud

Lengte 4500m Hoogteverschil 255m Gemiddelde stijging 5,6 % Maximale stijging 12 % Categorie 3

Auteur:

Le Rossier Nord

https://www.strava.com/segments/1001036 De noordelijke variant van de Rosier die vertrekt vanuit Spa is een ideale trainingsklim. Door de lengte (ruim 6 kilometer) en continue stijgingspercentages (gemiddeld 5%) is deze beklimming ideaal om jezelf te testen. Ook begrijp je op deze klim opeens wat 'vermogen' inhoudt. Iets wat buiten de Alpen niet altijd meteen duidelijk is. Bovendien slingerd de beklimming over een redelijk rustige weg door een prachtig bos. Een echte topper dus. De start van de klim ligt midden in Spa en is niet gemakkelijk te vinden. Pak bij het dalstation van het bergtreintje de afslag richting Creppe. Bij de (goede) snackbar sla je direct linksaf de Place Verte in. Volg deze weg totdat je onder een spoorviaduct rijdt. Dit is de start van de beklimming. Door de villawijk klimmen we langzaam Spa uit. Zodra we in het bos zitten begint een prachtig gedeelte van de beklimming. Met een aantal mooie haarspeldbochten kronkelt de weg omhoog door een verkoelend bos. Zo nu en dan rij je langs prachtige landhuizen ter waarde van wel duizenden carbonfietsen. Na de haarspeldbochten begint het moeilijke gedeelte van de klim. De percentages zijn gelijk, maar de weg maakt hier geen bochten meer, waardoor je minder het idee hebt dat je klimt. En je moet hier nog 2 kilometer flink doortrappen voordat je de top bereikt. Nog even doorfietsen en je hebt 300 hoogtemeters gemaakt. Op de t-splitsings iets na de top komt van links de Rosier Est (moeilijkste variant) en rechtdoor de Rosier Sud (makkelijke langlopende beklimming).

Auteur:

Tunnel GR5 Stavelot

Tunnel op de GR5 route Spa-Stavelot onder de oude spoorweg, nu Ravel45. De spoorweg liep van Stavelot naar Spa via Francorchamps. Vanaf Spa is de ingang moeilijker te vinden: links langs de vangrail stijl naar beneden. Het pad loopt samen metnaast beekje de "Hottonruy" door de tunnel. Even stroomopwaarts ligt La Pierre du Diable: Dit enorme kwartsblok blijft achter als getuige van Satan's nieuwe poging om de kerk van Stavelot te vernietigen. De dag voordat de wijding van de door de heilige Remacle gebouwde kerk zou plaatsvinden, was de duivel van plan een grote steen op het dak te gooien om de monniken en het gebouw te vernietigen. Remacle, gewaarschuwd door een engel, had een zak gevuld met oude schoenen en legde deze op de schouders van een van zijn leerlingen die hij naar Satan stuurde (volgens sommige versies ging de heilige Remacle er zelf naartoe, volgens anderen was het frater Antonius, bewaker van de abdij). En het gesprek begon op de top van een stijle heuvel, waar de duivel net was aangekomen: Kameraad, zegt de duivel, is de abdij van Stavelot ver van hier? De monnik die zijn tas op de weg leegt, antwoordde: Dit zijn schoenen die ik heb gedragen sinds ik Stavelot heb verlaten. En de duivel, ontmoedigd, maakte een afschuwelijke godslastering om gehoord te worden, liet de steen in de steek en vluchtte weg. Volgens een andere versie heeft de duivel de steen gebrandmerkt en weggegooid. Hij brak in drie stukken: dat van Wanne, een andere in Walk (Waimes) en een derde in Reichenstein, vlakbij Montjoie.

Auteur:

Pierre du Diable Stavelot

Remacle kwam vanuit het oosten. Hij vond de oevers van de Amblève naar zijn smaak. Hij vestigde zich daar. Als leider van een team van mannen liet hij al snel gebouwen van imposante proporties in de vallei bouwen. Het was een klooster, een reeks cellen met monniken, een refter, een molen, een grote oven, kortom alles wat essentieel is voor het leven van een gemeenschap. In het centrum van de abdij van Stavelot had Remacle een enorme ruimte voor de kerk vrijgemaakt. Het moest de houten kapel vervangen die vanaf het begin was gebouwd. Honderden mannen werkten op de bouwplaats. Het was een echte mierenhoop van vloerders, metselaars, timmerlieden, dakdekkers. Al snel kwamen de muren uit de grond: enorme hoekstenen, zuilen, hekken, poorten, baaien. Het duurde echter jaren voordat de gewelfbogen boven het schip uitstaken en de plaats van waaruit de gezangen die God nu prijzen afbakenen. Toen de kerk volledig klaar was, werd de inwijding voorbereid. Remacle wilde dat het een groot feest zou worden. Het koor herhaalde zijn mooiste liedjes. Alle bewegingen van de processie, die van het ene uiteinde van het klooster naar het andere zou gaan, werden zorgvuldig gereguleerd. Vlamdragende masten werden overal geplant. Op een ochtend voor de inwijding hoorde Remacle het geruis van vleugels achter zich. Verrast draaide Remacle zich om. In een hoek van het klooster glimlachte een engel naar hem. Het was een knappe jongeman met een mooie huid, helemaal gekleed in wit. Hij zou gemakkelijk verward kunnen worden met een van de tieners die's middags aan de processie zouden deelnemen. Maar de twee sudderende vleugels aan zijn schouders, die zwak bewogen, lieten geen twijfel bestaan. Dit was inderdaad een boodschapper uit de hemel. De engel bleef overigens glimlachen naar Remacle. Een glimlach die de abt leek te verplichten tot toenadering. Remacle beefde. Hij wist dat engelen bestaan, maar hij had nog nooit eerder een echte engel gezien. "Wees niet bang", zei de engel. "Ik kom als vriend om je te waarschuwen voor een groot gevaar". De duivel wil vernietigen wat je bouwde. Deze middag, wanneer het feest begint, zal hij op het dak van uw heiligdom de grootste steen laten vallen die hij hier ooit ver vandaan heeft gevonden. De gewelfbogen zullen breken en de monniken en gelovigen verbrijzelen onder het. God verraste de duivel midden zijn werk. Hij stuurde me om u te waarschuwen. Remacle was geschokt. Het kwaad zou in één handomdraai vernietigen wat zo lang duurde om op te bouwen? Hij stelde zich ook het bloedbad voor. Het was verschrikkelijk! Het geruis van vleugels verstoorde de stilte. Remacle keek omhoog. De engel was net weggevlogen. Hij benaderde de zuilen van de galerie, kruiste de ruimte boven de tuin en verloor zich snel aan de hemel. Remacle stond op. Hij had gGeen moment te verliezen. Hij de monniken en sprak hen toe. "Een engel waarschuwde me voor een groot gevaar,"zei hij. "Ik heb binnen een uur alle oude schoenen en zolen nodig". De monniken barsten uit in een lachen, en dachten dat hij een grapje maakte. Maar Remacle behield zijn serieuze gezicht. Hij droeg hen opnieuw op om zo snel mogelijk een volle zak te vullen met oude schoenen. De monniken gingen op zoek. In minder dan een uur hadden ze meer dan genoeg schoenen verzameld om een heel leger te schoeien. Allen waren versleten. Dus ging hij de duivel ontmoeten. Toen hij hem zag, was de duivel op de top van een heuvel. Hij droeg een enorme steen op zijn rug. De duivel blaasde en zweete. Hij zag eruit alsof hij aan het einde van zijn krachten was. Toen hij de man met de zak zag die naar hem toe kwam, stopte hij om op adem te komen en vroeg hij: "Collega, is het nog ver van hier tot aan het klooster van Stavelot? " Voordat hij antwoordde, gooide Remacle zijn zak leeg aan zijn voeten. "Zie," zei hij, "Ik kom daar vandaan. Ik weet niet precies hoe ver ik al gelopen heb, maar hier is wat er nog over is van alle schoenen die ik sinds ik daar vertrokken ben gedragen heb." Bij het aanzien van de ongelooflijke stapel versleten schoenen leek de duivel de moed te verliezen. "Ik zal er nooit op tijd zijn," mompelde hij. En hij liet de steen vallen die hij droeg. Hij draaide zich om en verdween in een beetje rook. Het feest van de inwijding ging door zoals gepland met veel adoratie. Later toonde Remacle graag de "fait du diable". De steen die heel ver gerold was, tot aan de streek van Wanne.

Auteur:

Sint-Sebastiaanskerk

De Sint-Sebastiaanskerk is de parochiekerk van Stavelot. De bouw van de kerk ving aan in 1750 en in 1754 werd ze ingewijd.
De kerk verwijst echter meer naar Remaclus dan naar Sebastiaan want ze herbergt in het koor het schrijn van Remaclus uit 1268, alsook een beeld van de heilige in de rechterzijbeuk.

Auteur:

L’ancienne abbatiale

De abdij, gebouwd in de 11de eeuw en verwoest tijdens de revolutie, werd door recente archeologische opgravingen bijgewerkt. In de conventionele gebouwen, die hoofdzakelijk uit de 18de eeuw stammen, bevinden zich nu het Musée Guillaume Apollinaire, gewijd aan de Franse dichter die in Stavelot verbleef, het museum van het prinsdom van Stavelot-Malmedy, en het museum van het circuit van Spa-Francorchamps, dat het verhaal vertelt van het mooiste circuit ter wereld en een uitzonderlijke verzameling voertuigen herbergt. Monument en site geklasseerd(24-12-1958) Monumentgeklasseerd (met beschermingszone) (20-07-1994) Uitstekende erfgoed uit Wallonië

Auteur:

Abdij van Stavelot

Bru is een bruisend mineraalwater dat reeds gebruikt werd in de zeventiende eeuw door de monniken van de abdij van Stavelot. Ze bottelden het van nature koolzuurhoudend water. Vanwege het zeer lage gehalte aan zout is Bru uitstekend bij voedsel omdat het de smaak niet beïnvloedt. In de eerste eeuw na Christus schreef Plinius de Oudere reeds over de mysterieuze bronnen van de Ardennen. Waarschijnlijk omvatte het ook de Bru bron.

Auteur:

Pont des soupirs Trois-Ponts

Pont des soupirs - brug der zuchten in Trois-Ponts. Trois-Ponts ligt in het hartje van drie valleien waar drie waterlopen door stromen. Met al deze natuur valt de gemeente echt in de smaak voor groen toerisme. De bezoekers kunnen er niet minder dan zeventien bewegwijzerde wandelingen volgen, drie mountainbikepaden en twee paardenpaden. De gemeente maakt ook deel uit van het netwerk Ravel, met een tocht naar Waimes langs Stavelot en Malmedy over een totale afstand van 22 kilometer. Voorts is Trois-Ponts goed gekend bij de Compostellagangers, met de Sint-Jakobus, een religieus bouwwerk uit de 7de eeuw dat ook vandaag nog de belangstelling van archeologen trekt. Niet zonder reden dus werd Trois-Ponts de eerste gemeente in België met een veiligheidsbakensysteem. In de praktijk betekent dit dat elk baken langs de paden de wandelaars toelaat meteen gelokaliseerd te worden wanneer ze verloren lopen of een ongeluk hebben. Het volstaat het noodnummer 112 te bellen en het nummer van het baken op te geven opdat de hulpdiensten onmiddellijk ter plaatse zouden kunnen komen, wat toelaat kostbare tijd te winnen. De wandelaars worden echt wel verwend in Trois-Ponts: op de top van de Tour Leroux (16 m 65) wacht hen een onvergetelijk uitzicht over de valleien van de Amblève en de Salm. Er zijn ook ezelritten. U kunt er de diensten van dit dier, dat tevens het symbool is van deze plattelandsgemeente, inhuren. Feestelijke tradities Naast 'klassieke' evenementen die de gemeente organiseert, zoals het carnaval en de erfgoeddagen, neemt Trois-Ponts het initiatief voor verschillende jaarlijkse festiviteiten. Vooreerst een lekkerbekrally tijdens het eerste weekend van juni met bezoeken aan mooie plekken en culinaire ontdekkingen: de deelnemers kunnen een gourmetmenu proeven in een van de lokale restaurants naar keuze. Voorts nemen de inwoners van Trois-Ponts naar middeleeuwse traditie deel aan het feest van Sint-Jakobus. Onder meer rommelmarkt, ontdekking van oude ambachten envolksbal staan op het programma. Met Sint-Hubertus ten slotte (op 3 november) worden de dieren gezegend. Als u er zin in heeft, kunt u bijvoorbeeld ook wat cultuur gaan opsnuiven in het Museum van Wanne ('la maison vivante du temps qui passe') waar u een duidelijk beeld krijgt van het leven vroeger en nu op het platteland. Ook de kerk Maria-Hemelvaart te Basse-Bodeux – uit de 18de eeuw – is een omweg beslist waard.

Auteur:

Trois-Ponts

Trois-Ponts (letterlijk: "drie bruggen") is een plaats en gemeente in België, gelegen waar de rivieren de Amblève en de Salm in de provincie Luik samenvloeien. Onder wielrenners is Trois-Ponts bekend als startpunt voor de volgende beklimmingen: Côte d'Aisomont (oostelijk van Trois-Ponts) Côte de Brume-Est (noord-westelijk van Trois-Ponts) Côte des Hezalles (zuidelijk van Trois-Ponts).

Auteur:

Top Côte de Brume

De Cote de Brume vertrekt direct vanuit het centrum van Trois-Ponts. Sla de Rue des Villas in bij de Apotheek. In een kleine 3 kilometer klim je naar de stuwmeren boven Coo. Bijna iedereen volgt deze weg via het dorpje Brumes geheel naar boven. Zonde, want de klim is een stuk moeilijker te maken.Namelijk als je na 200 meter linksaf de Vieux Chemin de Brume inslaat. Pak je in plaats van de flauw oplopende standaard route een steil stuk met pieken rond de 20%! Zodra je weer op de hoofdweg komt sla je linksaf. In een straf tempo gaat slingert de klim hier met 8/9% een kilometer door. Daarna krijg je heel even de denktijd en tijd om op adem te komen. Hierna krijg je namelijk weer de keus om het jezelf extra moeilijk te maken. Als je uitkomt bij een kruising gaat de grote weg naar rechts met een grote bocht via het gehucht Brume. De helden gaan echter rechtdoor en trakteren zichzelf op een extra steil stuk van rond de 11%, waarna de weg heel langzaam weer minder steil wordt. Vergeet niet even achterom te kijken; wat een uitzicht!

Auteur:

côte de Haute-Bodeux

Tussen Basse-Bodeux en L'Ancienne Barrière ligt vrij onbekende beklimming waarmee je de drukke provinciale weg kunt ontlopen. De Côte de Haute-Bodeux scoort niet alleen vanwege de rust, hij is ook nog een mooi en soms venijnig. De start van de beklimming ligt verscholen in het dorpje Basse-Bodeux en is niet heel makkelijk te vinden. Verlaat in het dorpje de doorgaande weg richting de kerk (staat aangegeven met bordje Eglise Basse-Bodeux). Daarna direct links en ook direct weer rechts. Verscholen tussen de bomen, langs enorme wallen, verlaat je het dorp. Met bijzonder lage stijgingspercentages is er nog niets aan de hand. Na enkele huisjes maakt de weg een slinger en is het even vreselijk steil met stukjes van ruim 15%. Nadat de verzonken weg weer boven het landschap komt wordt het langzaam steeds ietsje makkelijker tot Haute-Bodeux. Na het dorpje wordt het weer iets moeilijker en klimt de weg nog ruim een kilometer door, eerst door wielanden daarna door het bos.

Auteur:

La Levée

La Levée is een prima alternatief voor de monotone Ancienne Barrière en waarmee het alleen het laatste stuk deelt. De beklimming start net iets ten noordoosten Chevron in het Liennedal, bij de afslag richting Rahier. Direct valt de schoonheid van het dalletje hier op. In alle rust kun je hier gestaag naar boven klimmen. Bij het eerst huis sla je rechtaf. Officieel verboden in te rijden. Het asfalt is matig van kwaliteit, maar de weg kronkeld heerlijk door bossen en aan de rand van weilanden naar boven. Aangekomen in het gehucht Froidville volg je de grotere weg rechtaf. Vanaf hier blijft de weg in een rechte lijn lichtjes klimmen langs de rand van de heuvel. Dit resulteert in een geweldig uitzicht over het heuvellandschap. Aangekomen bij de t-splitsing linksaanhouden richting Trois-Ponts. Dit zijn de laatste 2 kilometer van de beklimming van l'Ancienne Barrière.

Auteur:

Werbomont

Werbomont is een plaats en deelgemeente van de Belgische gemeente Ferrières. Werbomont ligt in de provincie Luik.

Auteur:

Harzé

In Harzé staat een streng en middeleeuws uitziend zeventiende-eeuws kasteel dat is omgebouwd tot recreatiecentrum. In de bijgebouwen, en dat is interessanter voor alle zoetekauwen onder ons, is een molenmuseum ondergebracht, waar je alles te weten komt wat je moet weten over de vervaardiging van wafels, koekjes, chocolade en marsepein.

Auteur:

Bakkerij- En Maalderijmuseum

In het museum kan men het aventuur van het brood ontdekken door het in werking zetten van een originele watermolen...

-Museum / informatiecentrum
-Gebouwenerfgoed
-Kasteel
-Monument
-Park en tuin
-Historische site

Auteur: