Dinxperlo-Zwillbrocker Venn vv langs de grens 122 km

Deze fietstocht voert langs de Nederlands-Duitse grens tussen Dinxperlo en het Zwillbrocker Venn en vice versa. Hoogtepunten zijn het stadje Vreden, het Zwillbrocker Venn, de steengroeve bij Winterswijk en het Nationaal Landschap Winterswijk. De heenreis gaat grotendeels door Duitsland, en de terugreis door Nederland, in principe zo dicht mogelijk tegen de grens aan, maar af en toe worden de leukere weggetjes gekozen. Deze fietstocht is grotendeels geschikt voor de racefiets (verharde wegen en fietspaden). In de tocht die ik heb gereden zat een stuk half- tot niet verhard fietspad bij het Zwillbrocker Venn, wat ik heb vervangen door een alternatief verhard stuk (zie waypoint ‘Zwillbrock alternatieve weg’). In het Nationaal Landschap zijn helaas wel een aantal lange stukken op klinkers. Dit is één van twaalf etappes die ik langs de Nederlands-Duitse grens heb gefietst tussen het Drielandenpunt en de Dollart. Zie de commentaren onderin voor links naar alle routes.
De tocht begint aan de grens in het Duitse Suderwick, wat aan Dinxperlo is vastgegroeid. In de wijk vlakbij is voldoende parkeergelegenheid. Je fietst door rustig, deels kleinschalig landbouwgebied langs de grens, zonder grote hoogtepunten. De boerderijen hebben hier en daar typisch groene deuren. In Burlo passeer je klooster Mariengarden. Je fietst stukjes over de drukkere B70 voor en na Oeding, en je benadert het stadje Vreden uit het oosten. Door het stadje stroomt de Berkel die je al voor het stadje een keer passeert. In het centrum vind je naast enkele kerken, ook een zogenaamd Bauernhausmuseum (klein openluchtmuseum), en je fietst nog een stukje langs de Berkel. Na Vreden gaat het naar de grens bij het Zwillbrocker Venn. In dit natuurgebied broeden o.a. Chileense flamingo’s. Je fietst er een stukje omheen en bij een parkeerplaats bij Zwillbrock fiets je als je dat leuk vindt een klein stukje over een onverhard pad naar een vogelkijkhut. Vanuit deze hut zag ik eind februari al 2 flamingo’s. Er is ook een vaste verrekijker die werkt op muntstukken. Kort na de parkeerplaats fietste ik nog een stuk over een fietspad door het gebied met nog een uitkijkpunt. Dit fietspad is echter nauwelijks geschikt voor een racefiets, daarom heb ik een alternatief stuk in de route opgenomen via Zwillbrock, de Vredense Weg en de Winterwijkseweg. Terug in Nederland fiets je door het Nationaal Landschap met mooie doorkijkjes, typische boerderijen en deels kleinschalige landschappen. Met name het oostelijke deel van het gebied is mooi. Je komt ook langs een steengroeve, waar je even van de fiets kunt voor een uitzicht over de nog door Sibelco in gebruik zijnde groeve. Als je door een hek gaat heb je door een stiltemuur ook nog uitzicht op een stuk oude steengroeve, nu in gebruik als natuurgebied, waar ook oehoe’s broeden. Niet lang na de steengroeve kom je nog langs de Borkense Baan, een oud stuk spoor in een natuurgebied. Je fietst verder door het Nationaal Landschap, en het laatste stuk door iets minder kleinschalig gebied terug naar Dinxperlo. Bij Dinxperlo fiets je nog over een stuk grensweg (de Keupenstraat) met diverse grenspalen en informatieborden
Horeca op niet al te veel plekken langs de route, bijv. in Burlo, Oeding, Vreden, Zwillbrock, Haak en Hoek (vlak over de grens van Zwillbrock; mooi net iets voorbij de helft), en Harmienehoeve.