Hasselt-Vise

FOS Alden-Biesen

Alden Biesen maakt indruk. Wat je ziet is een immens versterkt kasteel, het grootste in zijn soort in België, omringd door een schitterend domein. De tuin aan de straatkant is zo geometrisch als een Franse tuin kan zijn. Achterin ligt een Engelse tuin, en er zijn boomgaarden. Het kasteelcomplex omvat enkele hoektorens, een boerderij, een ziekenhuis, een oranjerie en een gastenverblijf. Achter de inrijpoort links zit een café-restaurant verscholen, met een bijbehorend, bijzonder aangenaam buitenterras. Het is er heerlijk zitten, en de gerechten vallen erg mee. Waarde landgenoten, dit is hét cultureel centrum van de Vlaamse Gemeenschap. Het doet in de praktijk dienst als vergader- en verblijfscentrum voor colloquia en seminaries. Er worden geregeld thematentoonstellingen georganiseerd.

Auteur:

Fort van Eben-Emael

Het Fort van Eben-Emael werd gebouwd tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog en werd beschouwd als het sterkste fort ter wereld. De Duitse aanvallers slaagden er echter in om in WO II het fort in recordtijd van een kwartier het fort uit te schakelen en na een anderhalve dag belegering moest het fort capituleren.

Het Fort van Eben-Emael werd als decor gebruikt in de TV serie "De Smaak van de Keyser". Alfred en George komen hier in 1939 na hun mobilisatie tot de Duitsers het fort innemen.

Kasteel van Genoelselderen

Het kasteel van Genoelselderen en de omliggende buurt heeft veel geschiedkundige verhalen. Het kasteel ligt aan de oude heerweg die Tongeren met Keulen verbond. In het bos achter het kasteel bevindt zich een Gallo-Romeinse tumulus. Een eerste vermelding van het kasteel dateert van het einde van de dertiende eeuw. Tot in 1718 behoorde het kasteel tot de adellijke familie van Elderen (een roemrijk geslacht: Jean-Louis van Elderen was prins-bisschop van Luik). Het kasteel werd verwoest in de Franse Revolutie. De huidige eigenaar Jaap van Rennes is een verre afstammeling Jan III van Renesse van de Guldensporenslag.

Auteur:

Visé

Visé is gekend als een bedevaartsplaats. Hier staat reeds sinds de 8ste eeuw de Sint-Martinus en Hadelinuskerk. De relikten van de Heilige Hadelinus liggen in een prachtig reliekschrijn in deze kerk. De Heilige Hadelinus werd geboren rond 617 in Aquitanië. Hij stichtte een kooster in Celles. Tijdens de Middeleeuwen ontstonden tal van wonderbaarlijke verhalen over genezingen en wonderen die de Heilige Hadelinus verrichtte: het uit de dood opwekken van een vrouw met de naam Guiza, het doen ontspringen van een fontein in Franchimont bij Philippeville, de genezing van de doodzieke echtgenote van de heer van Béon, de genezing van een doofstomme vrouw,... zijn slechts enkele van de verhalen. De relieken van Hadelinus werden op 11 oktober 1338 op aanwijzing van de prins-bisschop van Luik overgebracht naar de kerk van Wezet of Visé. Een gekende pelgrimsweg leidt van Amsterdam tot Visé. Het reliekschrijn van Hadelinus wordt op de jaarlijkse Hadelinusprocessie (derde zondag in september) rondgedragen. Zijn gedachtenis wordt gevierd op 3 februari.

Auteur:

Den Oversten Mantel

Woning in een landelijke omgeving in de onmiddellijke nabijheid van het fietsroutenetwerk. Ruime kamers met aparte badkamer en toilet. Gemakkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer of via de autosnelweg E313. Pendeldienst naar het station. Bagagenabrengservice. Lunchpakket verkrijgbaar. Fietsverblijf en gastenverblijf van arrangement Minerva-route, dwars door Limburg.

Auteur:

Laken & Servet

Ontdekken & onthaasten. Shanta en Jorg Montforts geven je een warm welkom in hun 18de eeuwse herenhoeve met sfeervol ingerichte gastenkamers. Hier geniet je optimaal van je nachtrust... en de volgende ochtend van een smakelijk Voerens ontbijt. Laken & Servet: sfeervol slapen en ontbijten in de Belgische Voerstreek. Kom genieten!

Auteur:

Stralingsvrije Oase

Mirjam en Stephan, heten je van harte welkom in het dorpje Millen. Mogelijkheden voor fietsen, varen, wandelen, motor-, trike-, of ponyrijden, boerderijrondleidingen, (wijn)kastelen-, grotten- of musea-bezoeken zijn allemaal op fietsafstand te vinden. Je kunt ontbijten op het zonnige terras in de achtertuin, in de serre of in de mooie eetkamer, waar je tevens aan een gezelschapsspel kunt deelnemen. In de woonkamer kun je 's avonds digitale tv kijken of een boek lezen. Onze Bed & Breakfast is stralingsvrij, geen DECT-telefoon of gsm. in gebruik, geen straling van internet en digitale tv, want deze zijn aangesloten met draden, wij draaien op groene stroom van louter en alleen windmolens.

Auteur:

Orsmolen

Prachtig gerestaureerd notarishuis omgeven door veel groen met 7 comfortabele tweepersoonskamers en een sfeervolle zitruimte. Uitgebreid ontbijt in de ontbijtruimte of in de tuin. Gezellige zitruimte met TV en zelfbedieningsbar. Vanaf 2 nachten.

Auteur:

Hotelhoeve De Zwarte Stok

Landelijk gelegen vierkantshoeve uit 1620 in Maaslandse Renaissancestijl. Negen kamers met eigen badkamer en toilet. Mooie tuin met terrassen, uitzicht en rust. Geniet van de streekgerechten die de gastvrouw bereidt. Vraag ook naar de speciale creatieve groepsarrangementen. Seminarie- en cursusruimten beschikbaar voor groepen en bedrijven. Volpension voor intern werkende groepen. Gelegen in een ideaal wandel- en fietsgebied tussen Tongeren, Maastricht en Luik.

Auteur:

Sint-Kwintensfietskluis

Uniek voor Vlaanderen zijn de twee trekkershutten in het kerkschip van de Sint-Quintinuskerk. De toren en de resten van de kerkmuren werden zorgvuldig gerestaureerd terwijl het kerkschip het aspect van 'ruïne' behoudt. In het schip werd een nieuw volume in moderne en eigentijdse bouwstijl ingeschoven waarin twee trekkershutten zijn ondergebracht. De Sint-Kwintensfietskluis is gelegen in het landelijke dorpje Hees, vlakbij het fietsroutenetwerk en elke trekkershut biedt plaats aan 4 personen.

Auteur:

Visé

Visé ligt aan weerszijden van de Maas. De stad grenst voor een deel aan de Nederlandse gemeente Eijsden, met de Maas als grensrivier ertussen. In Visé bevindt zich de van oorsprong 8e eeuwse Sint-Martinus en Hadelinuskerk. In 1338 werden de relieken van H. Hadelinus van de kerk van Celles naar Visé overgebracht. Het reliekschrijn werd tussen 1972 en 1974 gerestaureerd en is sindsdien weer terug in de kerk van Visé. Elke derde zondag in september vindt hier de Hadelinusprocessie plaats. (bron: wikipedia)

Auteur:

Chirodroom

Appelboomgaardstraat 6a bus A  3740 Munsterbilzen (Bilzen) 
Provincie Limburg 
Toeristische regio Haspengouw 
Erkenning door Toerisme VlaanderenType
Erkend | Type A 
Brandveiligheidsattest Ja 
Verantwoordelijke bezichtiging Hanne Hasevoets Adres Munsterbilzenstraat 2  3740 Bilzen Gsm 0497/88.49.60 E-mail reservaties@chirodroom.be 
Verantwoordelijke reservaties Hanne Hasevoets Adres Munsterbilzenstraat 2  3740 Bilzen Gsm 0497/88.49.60 Email: reservaties@chirodroom.be  


Auteur:

Scouts Akabé hasselt

Vossenbergstraat 52  3500 Hasselt (Hasselt) 
Provincie Limburg 
Toeristische regio Hasselt en omgeving 
Website www.kamphuisakabe.tk/ 
Erkenning door Toerisme Vlaanderen
Type Erkend | Type B 
Brandveiligheidsattest Ja 
Verantwoordelijke bezichtiging Jeroen Libbrecht Adres enkel contact via mail 0  3500 Hasselt E-mail kamphuisakabe@gmail.com 
Verantwoordelijke reservaties Jeroen Libbrecht Adres enkel contact via mail 0  3500 Hasselt E-mail kamphuisakabe@gmail.com 
Website

Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk

Munsterbilzen heeft dankzij haar rijke abdijgeschiedenis verschillende kerken gekend. Deze werden echter na de Franse Revolutie en het binnenvallen van de Franse legers volledig vernield, met uitzondering van de 16de eeuwse toren. De rest van de kerk werd gebouwd in 1852 en nadien verder uitgebreid. De bakstenen hebben de parochianen zelf gebakken. Aan de voorkant van de toren zie je een half verheven beeldhouwwerk van Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming. Op het zijaltaar staat het reliekschrijn van de heilige Landrada, stichteres van het klooster van Munsterbilzen. Het schrijn bevat de schedel en meerdere beenderen van de heilige. Achter het hoofdaltaar bevinden zich muurschilderingen, typisch voor de kleurrijke, neogotische kerken. Aan de linkerkant: "Maria met het kind" en "Jozef op sterfbed". Aan de rechterkant: "Jezus en twee personages" en "H. Juliana van Cornillon" (patroonheilige van Parijs).

Auteur:

Sint-Stefanuskerk

Opvallend kleurrijke kerk uit de 18de eeuw met veel oudere toren. Binnenin zijn de meest waardevolle kunstwerken verzameld in een schatkamertje. De vroeg-gotische doopvont is één van de oudste en meest opmerkelijke stukken in de kerk. Op de hoeken van de kuip staan vier hoofden afgebeeld: een man, een vrouw, een grijsaard en een duivel. Ze staan symbool voor de vier levensstromen in het Aards Paradijs die op hun beurt dan weer de vier evangelisten symboliseren: Geon (Mattheus), Tigris (Marcus), Eufraat (Lucs) en Physon (Johannes). Sint-Stefanus, de patroonheilige van de kerk, is terug te vinden op het schilderij boven het hoofdaltaar (1879). Op het doek is te zien hoe Stefanus, ook wel 'de eerste martelaar' genoemd, wordt gestenigd. Het hoofdaltaar stond vroeger in de Sint-Pauluskathedraal in Luik en werd er door de Hoeselaren met paard en kar opgehaald. De kleurrijke glasramen in het koor vertellen aan de noordkant de LEGENDE VAN SINT-HUBERTUS EN HET HERT. De ramen aan de zuidkant gaan over het leven van Sint-Lambertus. SINT-HUBERTUS EN SINT-LAMBERTUS De Heilige Hubertus van Luik (7de eeuw) bekeerde zich nadat hij tijdens een jachtpartij oog in oog kwam te staan met een hert dat een kruis in zijn gewei had. Een stem zij hem naar Lambertus, de bisschop van Maastricht te gaan. Hubertus ging bij hem in de leer en volgde hem uiteindelijk ook op als bisschop. Sint-Hubertus is een populaire heilige in onze streken. Hij is de patroonheilige van de jacht. In vele gemeenten vindt nog elk jaar een Hubertusviering plaats, dikwijls in open lucht, waarbij dieren gezegend worden. Het hert met het kruis tussen zijn gewei is vandaag trouwens terug te vinden in het logo van het drankje Jägermeister. Open kerk: dagelijks 10u-17u.

Auteur:

Abdij van Munsterbilzen

Volgens de legende stichtte de Heilige Landrada rond 670 hier een kerk gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw. Rond deze kerk ontstond een vrouwenklooster dat omstreeks 880 verwoest werd door de Noormannen en verlaten bleef tot 950-986. Aan het begin van de 11de eeuw bouwde men een nieuwe abdijkerk opgedragen aan Sint-Amor. De oude Onze-Lieve-Vrouwkerk werd bestemd als parochiekerk voor de omwonende boeren en het personeel van de abdij. Na de FRANSE REVOLUTIE werden beide kerken vernield en de gronden van de abdij aangeslagen. Enkel de gotische toren van de huidige kerk bleef overeind staan. Van de abdij van Munsterbilzen resten vandaag slechts twee gebouwen: het vroegere abdijschooltje (Perronstraat 1), thans de zetel van natuurvereniging Orchis en het voormalige abdissenkwartier, thans geïntegreerd in de gebouwen van de psychiatrische instelling (Abdijstraat 2). DE FRANSE REVOLUTIE Aan het eind van de 18de eeuw werd de Franse Republiek geboren: de koning werd afgezet en de macht van de adel en de Kerk werd teruggedrongen. In deze periode werden de goederen van de Kerk aangeslagen en verkocht ten voordele van de staatskas. Ook in België, dat door Frankrijk werd ingelijfd, was deze regeling van kracht. Het was Napoleon die zich in 1801 opnieuw verzoende met de paus. Vanaf dan worden onder meer priesters betaald door de staat ter compensatie van de goederen die werden afgepakt.

Auteur:

Merovingisch grafveld

In de jaren 50 en 60 legden archeologen, waaronder de plaatselijke schoolmeester Guillaume Victor Lux, als medewerker van de Nationale Dienst voor Opgravingen van België, hier de resten van een Romeinse villa bloot. In het puin van deze villa troffen ze een MEROVINGISCH grafveld aan, waarvan maar liefst 120 graven onderzocht werden: 43 mannen, 44 vrouwen, 18 kinderen en 35 geplunderde graven. De doden werden begraven met hun voeten richting het oosten. In de graven werden ook enkele grafgiften aangetroffen (potten, munten, wapens, kralen, spelden). De mooiste vondst was 'de fibula van Rosmeer' of een mantelspeld uit 18 karaats goud versierd met een kruis. DE MEROVINGEN De Merovingen waren een dynastie van Frankische koningen die tussen de 5de en de 6de eeuw over delen van België, Frankrijk en Duitsland regeerden. In 496 liet koning Chlodovech zich dopen en begon het Christendom aan een opmars in het Merovingische rijk. De graven in Rosmeer dateren uit de zesde en zevende eeuw. Het meegeven van grafgiften is een heidens ritueel dat bij de pas bekeerde Merovingers nog niet helemaal verdwenen was.

Auteur:

Apollonia kapel

Deze ronde kapel had oorspronkelijk een strategische functie als wachttoren. Dit verklaart meteen de twee schietgaten in gevels. In de 18de eeuw werd de toren ingekort en omgevormd tot kapel. In de volksmond werd ze ook wel de 'Witte Kapel' genoemd. Het kapelletje is gewijd aan de Sint-Apollonia. Deze heilige leefde in de derde eeuw. Ze werd door heidenen vervolgd omdat ze christen was. Tijdens haar vervolging sloeg men haar tanden uit. Daarom is Apollonia de patroonheilige van de tandartsen en kwamen mensen vroeger vooral op bedevaart tegen de tandpijn.

Auteur:

Alden Biesen

Alden Biesen was een landcommanderij van de DUITSE ORDE. In 1220 ontvingen zij de gronden van Alden Biesen. Dit complex stond aan het hoofd van een lange gordel commanderijen die vanuit Bekkevoort helemaal tot in Bonn reikte. Elke commanderij stond onder het gezag van een Commandeur. Deze moesten dan weer verantwoording afleggen aan hun superieur: de landcommandeur. Deze leidde het complex Alden Biesen. De huidige gebouwen werden opgetrokken van de 16de tot de 18de eeuw. Alden Biesen bleef rijk en machtig tot aan Franse Revolutie wanneer de goederen van de orde in beslag werden genomen en openbaar verkocht werden. De erfgenamen van de toenmalige kopers bewoonden het kasteel tot 1971. Vandaag is Alden Biesen een multifunctioneel cultuurcentrum van de Vlaamse Gemeenschap. Toeristisch onthaalcentrum: 9u-17u (Winterperiode: vanaf 10u) DE DUITSE ORDE De Duitse Orde of Teutoonse Orde, was een geestelijke ridderorde die gesticht werd in 1190 in de tijd van de Kruistochten. De leden waren adellijke ridders die geloften van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid aflegden. Naast geestelijke zorg en liefdadigheid was vooral de strijd tegen de andersgelovigen het ideaal van de orde. De priesters-broeders waren belast met de zielzorg terwijl de ridder-broeders ten strijde trokken. Oorspronkelijk werd de Duitse Orde ingezet in het Heilige Land, maar gaandeweg werd haar werkterrein steeds groter.

Auteur:

Heilig Grafkapel

Dit beschermde barokke monument, in mergelsteen van de streek, is een bekoorlijke aanvulling van de landschappelijke troeven en de grotten van deze Jekergemeente. In 1647 werd de kapel opgetrokken door de timmermanszoon Herman Jekermans uit Kanne. Op 34-jarige leeftijd trok hij naar Jeruzalem. Hij beloofde bij zijn terugkeer en kopie te bouwen van het Heilig Graf. Het gebouw werd in de oorlog beschadigd maar werd in 1960 hersteld. In 1995 is een nieuwe restauratie beëindigd. Vooral de gevel van de kapel is sterk versierd met onder meer Toscaanse pilasters en beeldhouwwerk. De zitbank, de bomen eromheen en het uitzicht op de heuvels, maken hiervan een idyllische plek om tot rust te komen.

Auteur:

La collégiale Saint-Martin-et-Saint-Hadelin

De decanale kerk (die onder het gezag van een deken valt) Saint-Martin et Saint-Hadelin, een voormalige collegiale kerk, is een neogotisch gebouw dat werd opgetrokken op de plaats van een voorganger uit de 8e eeuw. Het kapittel van Celles werd er overgeplaatst en het bracht de relieken mee van Saint-Hadelin. Deze monnik, een discipel van Saint-Remacle, leefde in Celles in de 7e eeuw. Door de eeuwen heen werd de kerk verschillende keren verbouwd. De toren werd toegevoegd in de 14e eeuw, het koor in de 16e eeuw (1524) en de hoogste delen van het kerkschip in de 18e eeuw (1749). Tijdens een brand in 1914 werd de kerk gedeeltelijk vernield. De toren, het kerkschip en het transept werden in 1921 in gotische stijl herbouwd door E. Jamar en L. Habran. Het gotische koor uit 1524, dat ontsnapte aan de vlammen, werd gerestaureerd. Het koor is volledig opgetrokken in kalksteen en bestaat uit twee traveeën en een driezijdige apsis. De rijzige vensteropeningen hebben een gotische opvulling. Het zadeldak van het gebouw heeft drie schilddaken. De neogotische gewelven zijn zichtbaar van de buitenzijde en dateren uit de 20e eeuw. De kerk bezit een meubilair uit de periode 16e-18e eeuw en uit de 20e eeuw, waaronder het reliekschrijn van Saint-Hadelin, versierd met zilver en een getuige van de romaanse kunst. Geklasseerd op 25-01-1935

Auteur:

St.-Stefanuskerk

  De geschiedenis van de kerk is goed gedocumenteerd. Na de restauratie in 2008 verscheen een geïllustreerde, goed leesbare bundel die wijst op de oude en recente delen. Deze uitgave is verkrijgbaar in de kerk. De basis van de kerktoren is preromaans en dateert uit de elfde eeuw. In dit gedeelte werden oude baksteen en vijftien soorten natuursteen teruggevonden. Een deel daarvan blijkt recuperatiemateriaal van Romeinse villa’s uit de streek. Op die basis kwam in 1250 een romaans-gotische combinatie in streekeigen mergelsteen. Deze kerk werd in 1766 vervangen door een nieuwe constructie: een classicistische, eenbeukige zaalkerk in baksteen. Enkele jaren later werd de barokke spits in Oostenrijkse stijl toegevoegd. Wegens een groeiende bevolking, werd deze zaalkerk in 1896 met een derde verlengd en in 1932 uitgebreid met twee zijbeuken. In het interieur gaat de aandacht naar het hoogaltaar (1689) afkomstig uit de Luikse Sint-Pauluskathedraal. De twee witmarmeren medaillons met afbeeldingen van de apostelen Petrus en Paulus werden gemaakt door de beroemde beeldhouwer Jean Delcour. Het 18de eeuwse koorgestoelte komt uit de Sint-Jan-Evangelistkerk van Luik. De Kruisafneming in het koor is afkomstig van het atelier van Rubens. De Steniging van Sint-Stefanus aan de rechterkant van het koor werd in 1713 gemaakt door Jean Detrixhe. De twee zijaltaren, de twee biechtstoelen en de communiebank (thans verwerkt in het altaar en de lezenaar) zijn allen van de hand van de 18de eeuwse Duitse meester-schrijnwerker Carl Weyskopf. De eikenhouten reliekenkast dateert uit de 17de eeuw. De vroeggotische doopvont (ca. 1250) telt vier karaktervolle koppen. De vis afgebeeld op het deksel is één van de oudste christelijke symbolen. De gekroonde adelaar op het tabernakel verwijst naar de grootste weldoener van de kerk, de adellijke familie de Brouckmans. Hun domein (nu een school) vindt u naast de kerk.

Auteur:

Startpunt verbindingsroutes naar de Unie-kunstroute van Genk: per boot of met de fiets

Hasselt Per fiets Het fietsroutenetwerk brengt je via de Tuikabelbrug naar het werk van Krijn De Koning in het Groene Huis in Bokrijk. Daarna pik je in op de route van Genk. Bekijk, print of download de fietsverbinding naar de Unie-kunstroute van Genk: http://www.routeyou.com/nl-be/route/view/1517535/fietsroute/verbindingsroute-hasselt-genk.nl Per boot Of neem de boot op het Albertkanaal tussen Hasselt en Genk! Elke zaterdag tussen 21 juni en 5 oktober 2014 vaart de Limburgia tussen de ontmoetingsplek aan Quartier Canal in Hasselt en de opstap- / afstapplek in Genk. Onderweg passeer je twee sluizen, een hele ervaring. Praktische info boottocht: http://www.uniehasseltgenk.be/hoe-bezoeken/#boot Bij de aanmeerplaats in Genk volg je deze fietsroute: http://www.routeyou.com/nl-be/route/view/1877008/fietsroute-route-boot-naar-genk-centrum.nl

Auteur:

Universiteit Hasselt

De Universiteit Hasselt, afgekort UHasselt, met campussen in Diepenbeek en Hasselt. De universiteit werd in 1971 opgericht onder de naam Limburgs Universitair Centrum . Op 15 juni 2005 veranderde de naam naar Universiteit Hasselt.

De UHasselt werkt nauw samen met de Universiteit Maastricht, onder de naam transnationale Universiteit Limburg , een samenwerkingsverband in Europa. Er zijn ook samenwerkingsovereenkomsten afgesloten met de Technische Universiteit Eindhoven en de Radboud Universiteit Nijmegen. Het doel van deze samenwerkingsverbanden is een probleemloze doorstroming van bachelor-studenten naar de master-opleidingen van deze beide universiteiten.


Auteur:

Fort Eben Emael

Het fort Eben-Emael is nog altijd een militair domein. Gelegen aan het Albertkanaal was het een belangrijk strategisch punt van de Belgische verdediging in het oosten. De belangrijkste taak van het fort was de overtocht te verbieden van het Albertkanaal en de Maas. Ook het zogenaamde "Gat van Visé" ten zuiden van het fort werd verdedigd. Vandaag worden er niet enkel bezoeken georganiseerd in het fort, maar vinden we er ook een gespecialiseerd museum met materiaal, uniformen, wapens, enz. uit 1940. Het kan beschouwd worden als het museum van de slag van het Albertkanaal op 10 en 11 mei 1940 waarbij meer dan 700 Belgische soldaten omkwamen.

Auteur: