← Part of Ballıkayalar Tabiat Parkı
Ballıkayalar Tabiat Parkı ( 2019 02 )
Trail photos
Author
Trail stats
- Distance
- 2.56 mi
- Elevation gain
- 230 ft
- Technical difficulty
- Easy
- Elevation loss
- 364 ft
- Max elevation
- 507 ft
- TrailRank
- 23
- Min elevation
- 29 ft
- Trail type
- One Way
- Time
- 2 hours 50 minutes
- Coordinates
- 699
- Uploaded
- April 4, 2020
- Recorded
- February 2019
near Tavşanlı, Kocaeli (Türkiye)
Viewed 54 times, downloaded 0 times
Trail photos
Itinerary description
Baharı müjdeleyen bir hava var Ballıkayalar Tabiat Parkı'nda, gözümüz kulağımız açık hiç bir belirtisini kaçırmamaya çalışıyoruz. Meşelerin sonbahardan kalma kuru yaprakları türleri hakkında fikir yürütmemize yardımcı oluyor. Çektiğimiz fotoğraflar sayesinde ise sütleğenlerden biri olduğunu tahmin ettiğimiz türün, Servi Sutlegen ( Euphorbia cyparissias) olduğunu öğreniyoruz şehre döndüğümüzde.
Dere yatağında, yaz sonunda düşen aşırı yağışlardan kalma döküntülerin içinde bulduğumuz milyonlarca yıllık taşlaşmış küçük parça da bir deniz kabuklusuna ait olmalı. Yuvarlak, dalga dalga desenleriyle adını hak eden Hindikuyruğu mantarı da ilgimizden nasibini alanlardan . Asıl görülmesi gereken ve endemik bir türümüz olan Umraniye Cigdemleri (Crocus pestalozzae ) ise sanki son soğuklardan sonra bir kaç hafta önceki coşkularını kaybetmiş yeniden toparlanma telaşındalar.
Yabandomuzlarının çamurda bıraktığı ayak izleri, eşeleyip bitki kökü çıkardıkları, yatıp yuvarlandıkları, dışkıladıkları alanlar bu bölgenin baskın türlerden olduklarına işaret ediyor.
Kuşlarsa, gözlemi kış güneşin gökyüzünde artık alçalıyor olduğu zamanda yaptığımızdan mı bilinmez, varlığını hissettirmiyor pek bize gün içinde. Genede dağbülbülünün alandaki ilk kaydı günün en büyük keşfi oluyor bizim için...
Dere yatağında, yaz sonunda düşen aşırı yağışlardan kalma döküntülerin içinde bulduğumuz milyonlarca yıllık taşlaşmış küçük parça da bir deniz kabuklusuna ait olmalı. Yuvarlak, dalga dalga desenleriyle adını hak eden Hindikuyruğu mantarı da ilgimizden nasibini alanlardan . Asıl görülmesi gereken ve endemik bir türümüz olan Umraniye Cigdemleri (Crocus pestalozzae ) ise sanki son soğuklardan sonra bir kaç hafta önceki coşkularını kaybetmiş yeniden toparlanma telaşındalar.
Yabandomuzlarının çamurda bıraktığı ayak izleri, eşeleyip bitki kökü çıkardıkları, yatıp yuvarlandıkları, dışkıladıkları alanlar bu bölgenin baskın türlerden olduklarına işaret ediyor.
Kuşlarsa, gözlemi kış güneşin gökyüzünde artık alçalıyor olduğu zamanda yaptığımızdan mı bilinmez, varlığını hissettirmiyor pek bize gün içinde. Genede dağbülbülünün alandaki ilk kaydı günün en büyük keşfi oluyor bizim için...
You can add a comment or review this trail
Comments