Veurne platteland

1. Sint-Audomarus kerkje

Booitshoeke bezit een merkwaardig kerkje, gewijd aan Sint-Audomarus. Rond de kerk vormen de oude pastorie, "d’oude schoole" en de kerkommegang een stemmig hoekje. Booitshoeke ligt te midden het "Blote", het zeer vlakke en laaggelegen polderlandschap van de IJzervlakte, ontstaan vanaf de 12de eeuw door inpoldering van schorregebieden, die men indijkte. Het charmante landbouwdorpje telt momenteel 93 inwoners. De gekleurde kasseien vormen een onderdeel van route d'amour februari 2021.

2. Huisje

3. Landelijk huis

4. Houten brugje

Brugje over de Proosdijkvaart

5. Staak molentje (1905) beschermd monument

MOLENTJE DECROOS Het staakmolentje is in 1905 gebouwd door Kamiel Decroos. Na vernieling door een zware storm in 1990 werd bij de ruilverkaveling van 1996 beslist na een akkoord tussen Monumenten en Landschappen en de Vlaamse Landmaatschappij om het molentje weer op te richten. Het molentje staat wel niet op de oorspronkelijke plaats. Het molentje is thans 8 meter hoog en heeft een vlucht van 8 meter. In de molen draait een koppel stenen van 1.10 m diameter. Beschermd monument

6. Kromme Gracht

7. Parochiekerk Sint-Laurentius (beschermd sedert 1939)

8. Open kerk met Willems werk

Kunstwerken van Willem Vermandere

9. Open kerk met Willems werk

Kunstwerken van Willem Vermandere

10. Huis en Atelier van Willem Vermandere

Kunstwerken van Willem Vermandere. Titanenpad. Wil je genieten van wat groen, stap dan eens tot aan het Titanenpad (ter hoogte van Steenkerkestraat 11). Het wandelpad slingert door de velden achter het dorp. Langs het pad werd een amfibiepoel aangelegd en staan enkele imposante beelden van Willem Vermandere.

11. Oeren

Oud Gemeentehuis Herberg "De Leute"

12. De Sint-Audomaruskerk

De voormalige parochiekerk van Vinkem. Vinkem en Wulveringem vormen sinds 1968 één parochie met twee kerken waarvan die van Wulveringem gebruikt wordt als parochiekerk en die van Vinkem als tentoonstellingsruimte. De gemeente Beauvoorde was een fusie van de dorpen Vinkem en Wulveringem, die vlak bijeen liggen. De naam Beauvoorde verwijst naar Kasteel Beauvoorde.

13. Gemeenteschool Vinkem anno 1871

14. Streetart in Vinkem

Muurschildering naar aanleiding van Route d'amour februari 2021

15. Wulveringem, Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk

Beschermd monument. De kerk bezit, een bijzondere interieur dankzij het merkwaardige meubilair in renaissance- en barokstijl, de schilderijen van de school van Van Dyck en het mooi onderhouden kerkhof dat een bijzonder interessante geschiedenis kent.

16. Kunstatelier Monique Mol

de bekende kunstenares uit Beauvoorde, staat voor kunst en cultuur. Ze is vooral bekend van haar keramieken en bronzen beelden. De Bronzen stripstandbeelden in Middelkerke zijn haar werken.

17. Wulveringemstraat

Sfeer in de Wulveringemstraat

18. Sint Walburgakerk

19. Belfort

Het Belfort van Veurne is sinds 1999 ingeschreven op de Lijst van het Werelderfgoed van UNESCO. Het Belfort of Ceciliatoren (1628), dat deel uitmaakt van het renaissancistische Landshuis, symboliseert de bestuurlijke vereniging van de Stad en de Kasselrij van Veurne-Ambacht, die sinds 1586 is ingevoerd. De laatgotische ornamenten op zijn vierkante romp en de achthoekige bovenbouw in regionale baksteenstijl vormen een sterk contrast met de uitgewerkte lantaarn en de bekroning, die aanleunen bij de Renaissance en vroegbarok.

20. Kunst in het Walburgapark

21. Borstbeeld Paul Delvaux

22. Citerne

CITERNE In de 14de eeuw werd begonnen met de westertoren van de Sint-Walburgakerk. maar door gebrek aan geld bleef die onvoltooid. Het verweerde en onaf gewerkte westportaal is opgetrokken uit Balegemse kalkzandsteen. De ond De onderbouw werd achtereenvolgens gebruikt als buskruitmagazijn. citerne en schuilkelder in de Tweede Wereldoorlog. Het monument werd in 1980 gerestau reerd en in 2000 toegankelijk gemaakt.

23. Foto

Weergave van de Boeteprocessie

24. Wulpen Florizoone brug

De vooroorlogse draaibrug werd op 28 mei 1940 gedynamiteerd door het Britse leger ten einde de oprukkende Duitsers tegen te houden in afwachting van de ontscheping van het Engelse expeditiekorps in de sector De Panne-Duinkerke. Door het verdwijnen van die draaibrug werd Wulpen in twee verdeeld, aan weerskanten van het kanaal, Dijk en Conterdijk, Dorp en Conterdijk. Ook de verbinding tussen Oostduinkerke en het hinterland (Veurne, Booitshoeke, Avekapelle, Pervijze, Diksmuide…) werd verbroken en al het verkeer werd over Koksijde en Nieuwpoort omgelegd. Tevens moest het zware landelijke verkeer tussen Oostduinkerke en Veurne - bijvoorbeeld naar de suikerfabriek in Veurne – over Koksijde. Vandaar dat de Duitsers nog tijdens de oorlog een houten noodbrug bouwden. Een brug die uiteindelijk 36 jaar - tot in februari 1976 na een aanvaring door een binnenschip - in dienst bleef. Ondertussen was men in 1964 begonnen met de bouw van de grote Wulpenbrug, 300 meter westelijk of stroomopwaarts van de oude brug. Maar de nodige opritten waren niet voorzien en zouden pas in 1967 worden aangelegd – drie jaar later! - samen met de doortrekking tot aan de autoweg. Maar toen tien jaar later de oude noodbrug uit 1940 voor het autoverkeer werd gesloten, was Wulpen opnieuw verdeeld. Vooral nadat de noodbrug enkele jaren lager werd afgebroken. Het duurde nog tot maart 1978 alvorens een betonnen voetgangersbrug de verbinding tussen de twee leefgemeenschappen in Wulpen herstelde. Voor voetgangers en fietsers was er terug een verbinding. Auto’s moesten rondrijden over de nieuwe Wulpenbrug. Maar ook gehandicapten konden hun karretje niet over de voetgangersbrug rijden. Toen in 2004 betonrot werd vastgesteld in de voetgangersbrug werd beslist een nieuwe ophaalbrug te bouwen voor lokaal verkeer. Daardoor zou Wulpen terug verenigd worden en kreeg terug zijn link met de kust. Die symboliek wordt door het kunstwerk van Jenny Reynaert uitgebeeld. Het kunstwerk bestaat uit twee geabstraheerde personen – een man en een vrouw - het symboliseert niet alleen de herstelde relatie tussen de Dijk en Conterdijk in Wulpen die door de nieuwe brug wordt gerealiseerd maar versterkt ook de band tussen Wulpen en Oostduinkerke, tussen de landmens en de zeemens, tussen de dorpsmens en de toerist, tussen het Blote en de duinen. Zij zijn uitgevoerd in brons met een blinkende patine. Zij zitten dicht bij elkaar, samen kijkend naar het kanaal. Ze zitten binnen een houten vierkanten kader van 2,80 meter zodat ze een eenheid vormen binnen het totaalproject rond de brug en een samenhorigheid symboliseren. In het kader werd aan de kant brug de dedicatie gegraveerd die bij het kustwerk hoort en de toeschouwer de nodige informatie geeft. Aan de andere kant van het kader is het gedicht “Het Blote” van Fernand Florizoone gegraveerd. Dat gedicht is een ode aan Wulpen, het dorp waar de dichter opgroeide en waarvan de stam Florizoone afkomstig is. Het Blote is de volksnaam voor het open landschap dat Wulpen kenmerkt. Gedicht "Het Blote" De vlakte wordt aan de bocht een armzwaai eindeloosheid kantelend naar de ruimte toe de wind werd geplant en de boom werd wind en verdween wolken zon en aarde hebben een blote afspraak op de oeverloze weiden.

25. Insektenhotel

26. Golf 'Ter Hille' en 'Het Trekpaard'

Golfterrein Oostduinkerke en educatief centrum