St Pieters Leeuw Halle [Hallerbos] Pepingen

Café Spontane Goesting

De voormalige café "In de Linde", nu Café Spontane Goesting, is een absolute topper in zijn genre. Toegegeven, deze staminee ligt in Dilbeek en dus nét buiten Brussel; de fameuze linde markeert al tientallen jaren de grens tussen Dilbeek, Molenbeek en Berchem. De kroeg zou volgens Jean en Lisette stammen uit 1875. Dat merk je meteen. Aan de muur prijken foto's van wielergrootheden als Van Looy en Merckx, van den 'Union Soixante', en van de kampioenenploeg van Anderlecht in 1964. "Maar waaile zaain van Meulebeik," roept Lisette terwijl ze wijst op de prachtige vooroorlogse getekende portretten van drie Daringmannen.Aan klandizie geen gebrek hier. Emile Daems, wielerkampioen uit het begin van de jaren zestig (winst in Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix en vier etappes in de Tour), komt nog elke week langs. Een dame uit Chicago komt hier haar geuze drinken als ze in België is. En dan zijn er nog de buurtbewoners. Lisette en Jean tappen dan ook goed door, serveren in de zomer plattekaas met radijzen, in de winter escargots en ook nog pensen, ballekes, cervela, preskop... als het maar Brussels is. Maar liefst zestig klanten van Lisette spelen elke week de 'Tollo', een ingenieuze variant op de Lotto.

VRT toren

De VRT-toren is een vrijstaande toren voor radio- en televisietransmissie. De toren werd in 1996 gebouwd te Sint-Pieters-Leeuw in Vlaams-Brabant. De betonnen toren is 300m hoog, heeft een diameter van 27m aan de basis en 1,3m aan de top. De toren werd opgetrokken om de ontvangst in Brussel te verbeteren, en de locatie werd gekozen om het vliegverkeer vanuit Zaventem niet te hinderen. De toren werd gebouwd door de firma Van Rijmenant uit Ternat.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Steenputbeek

De Steenputbeek heeft haar naam te danken aan de stenen die hier in de ondergrond zitten en die aangesneden worden door de beek. Deze gesteenten worden al zeer lang ontgonnen in het Hallerbos. Er is hier ook een plek dat bekend staat als de Steenput waaraan de beek dus haar naam dankt. De stenen zijn primaire kwartsieten die deel uitmaken van het Massief van Brabant. Je bevindt je hier ten zuiden van de Brabantse anticlinale, waardoor de primaire kwartsieten hier relatief ondiep zitten en dus dagzomen als riviertjes zich insnijden. De gesteenten dateren uit het zeer oude Cambrium, ruwweg 590 miljoen jaar oud. De steentijdmens zou met succes Cambrische kwartsieten uit de Steenputbeekvallei hebben benut als draagbare polijstwerktuigen en maalstenen.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Kapittelbeekbron

Op deze hoogte van de Kapittelbeek tref je een grijsgroene kleilaag aan uit het Onder-Ieperiaan, ook gekend als de Formatie van Kortrijk. Daar boven, wat je kan zien als je de valleiwand opklimt dagzomen de tertiaire lagen van een fijn kleiig zand uit het Boven-Ieperiaan. De meer zandige laag bewaart het water als een spons en de kleilaag daar onder zorgt ervoor dat het niet dieper weg vloeit. Daar waar de vallei ingesneden is tref je zoals hier dan ook dikwijls bronnen aan.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Café in de Oude Smis van Mekingen

In 't Oud Smis van Mekingen hangt nog de gezelligheid van vroeger. In 2012 werd de 165ste verjaardag gevierd. Officieel bestaat het café van 1847, maar misschien is het café nog wel ouder. Hier wordt je bediend door de 5de generatie café-eigenaar. Tot halfweg de jaren vijftig was aan het café een smidse verbonden. Een kruidenierszaak hield stand tot de jaren negentig. Het is het kloppend hart van het gehucht Mekingen. De gelagzaal heeft veel weg van een woonkamer met een kachel in het midden. De geuze en de kriek worden hier nog stuk voor stuk opgehaald uit de kelder. Volkser dan 't Oud Smis van Mekingen kan bijna niet. In de weekends komen er veel fietsers en wandelaars over de vloer. Het café ligt langs een GR-route. Zeker een unieke plek in het Pajottenland is. Het café kwam ook in de lijst van de honderd strafste cafés van Vlaanderen.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Hallerbos

Loop je in het Hallerbos verloren, probeer dan eens jouw linkerschoen aan jouw rechtervoet te doen en omgekeerd. Er is namelijk een oud volksverhaal dat het volgende vertelt: "Een man raakte verdwaald tussen Malheide en Essenbeek. De man was in Hallerbos beland. Toen de man zijn rechterklomp aan zijn linkervoet en zijn linkerklomp aan zijn rechtervoet deed, kon hij zich plots weer oriënteren. De man is gaan slapen met zijn klompen aan zijn voeten. Zolang hij zijn klompen niet uitdeed, moest de persoon die hem dat kwaad had aangedaan, blijven rondlopen."

Auteur: Dromos
Meer informatie

Eglise Saint-Sauveur

  Aan het uiteinde van het langwerpige dorpsplein onderscheidt de kerk zich dankzij zijn massieve toren (11de eeuw) met uurwerk. De aan Christus de Verlosser gewijde kerk werd gebouwd omstreeks 1100 met stenen uit de grond van het dorp Lettelingen. Tijdens een verwoestend onweer op 1 augustus 1674, viel de pijl van de kerk naar beneden, waardoor het gebinte volledig brak. Een eeuw later, op initiatief van de abdij van Saint-Denis-en-Brocqueroie, werden het kerkschip en het koor van de kerk herbouwd op de oude funderingen. In het pas herschilderde interieur worden de drie beuken gescheiden door Toscaanse zuilen. In het koor met vergulde lambrisering, vindt men onder meer een groot doek dat de Kruisafneming afbeeldt en een preekstoel in Louis XV-stijl waarop de vier evangelisten en hun respectievelijke attributen staan afgebeeld. In de omgeving vind je veel kapelnissen. Lettelingen telt een twintigtal van deze ‘potales’.   

Auteur: Wizpr.guide
Meer informatie

Steengroeve van Rodenem

De gesteenten die je hier ziet is een goede plaats om toe te lichten waarom in deze buurt een belangrijke historische stad zoals Halle te vinden is. De Zenne die vertoont hier een kleine knik in haar loop omdat ze van een deze harde gesteenten in zachtere zandlagen komt. Het effect van die kleine knik is wel dat de Zenne in vroegere tijden wel bevaarbaar was tot de plaats waar die knik zat, als je van het norden kwam. En niet meer ten zuiden van die knik. En daar moest dus handelswaar van slopen overgeladen worden op karren. En dat soort plaatsen is dus ideaal voor handelsnederzettingen want daar is heel wat activiteit. Die plaats is de plaats waar Halle zich ontwikkelde. Aan die handelplaats vertrokken dus ook belangrijke wegen om de waar aan te voeren of af te voeren. Denken we maar aan de historische weg tussen Halle en Nijvel. 

De keiharde gesteenten uit deze groeven werden doorgaans gebruikt om hoofdwegen te verharden enerzijds en werden, vanaf de 13de eeuw, ook gebruikt voor het bouwen van kerken, burchten en omwallingen. Deze steensoort kan men thans nog terugvinden in tal van gebouwen, onder andere de Sint-Veronuskerk te Lembeek, het onderste gedeelte van de hoeve Colombie te Essenbeek en het onderste gedeelte van de rechterkant van het Oud-Jezuïetencollege.

Kwade Wegen

De Kwadewegenstraat is gekoppeld aan de Brusselse en Brabantse geschiedenis. Op Witte Donderdag van het jaar 1388 werd hier de vermaarde Brusselse schepen Everaard 't Serclaes dodelijk gewond. Je kent hem van het bronzen standbeeld op de Brusselse Grote Markt waar vele mensen over wrijven om goed geluk af te dwingen. Hij was als heer van Kruikenburg een belangrijk magistraat en raadsman van de Brabantse hertogin Johanna en had zich hevig verzet tegen de expansieplannen van Sweder van Abcoude. Deze Gaasbeekse kasteelheer wilde zijn gebied uitbreiden. Het was hem gelukt gronden van de meierij Rode op onrechtvaardige wijze aan te kopen. De Brabantse hertogin en de Brusselaars waren helemaal niet ingenomen met een dergelijke buur. Everaard 't Serclaes werd tijdens een rit te paard op deze plaats door handlangers van de Gaasbeekse kasteelheer overvallen. Men heeft hem een voet afgehakt en de tong uitgerukt. Toevallige wandelaars vonden de ongelukkige en lieten hem overbrengen naar Brussel waar hij in het huis De Sterre op de Grote Markt aan zijn verwondingen bezweek. Daar staat nu ook het monument. Everaard t'Serclaes werd als heer van Ternat en Kruikenburg aldaar in de kerk tegenover het kasteel begraven.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Sint-Kwinten

Aan de linker vleugel van de Sint Kwintenskerk kan je een merkwaardige afbeelding van de Franse pestheilige Rochus van Montpellier. Hij heeft het duidelijke symbool van de Sint Jacobsschelp op zijn hoed. Zeer gekend bij de liefhebbers van de bedevaart naar Santiago de Compostella. Hij heeft ook zijn wandelstaf bij zich, het attribuut van de pelgrim. Tevens toont hij zijn knie en dijbeen. Dit zou te maken hebben met het volgende verhaal. Hij vertrok in 1317 te voet naar Rome, verpleegde onderweg zieken, bij voorkeur pestlijders, en verwierf spoedig naam, omdat hij sommigen genas door het kruisteken over hen te maken. Op de terugreis werd hij te Piacenza zelf door de pest aangetast (in de iconografie wordt hij daarom vaak met een open been afgebeeld), waarop hij zich terugtrok in een bos en door een engel op wonderbaarlijke wijze werd genezen. Dit wordt hier afgebeeld.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Pedemolen

Aansluitend aan de Pedemolen tref je een Velttuin aan. Velt vzw is een consumentenvereniging die in Vlaanderen, Brussel en Nederland actief is. De werking steunt op drie pijlers: biologisch tuinieren, biologische voeding en ecologisch leven. Het acroniem Velt staat voor Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren. Velt vzw is in 1972 ontstaan.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Enkelenberg pad

Langs het Enkelenberg pad kan je in mei en juni de geur van de Gewone Vlier opsnuiven. In die periode staat de plant in bloei. Het hout van de gewone vlier is zacht, maar splintert niet. Daarom was het in het verleden zeer populair om er kleine gebruiksvoorwerpen van te maken. De bloesem wordt in pannenkoeken gebruikt. De Noord-Amerikaanse Indianen frituren de bloesem nog wel. Bovendien kan men van de bloesem siroop maken. Deze wordt voornamelijk geproduceerd in Engeland en staat wel bekend als Elderflower Cordial. In Zweden staat het bekend als Fläderblomssaft. De gedroogde bloesem kan het hele jaar door gebruikt worden om thee van te zetten.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Bree-eik Hoeve

Bree-Eik was eeuwenlang een herenboerderij in adellijk bezit. De hoeve is genoemd naar het sedert de 13de eeuw vermelde Pajottenlandse geslacht Bree-Eik. De hoeve werd reeds vermeld in 1406. Het is nog steeds een enorme gesloten hoeve met witgekalkte gebouwen van baksteen uit de 18de en 19de eeuw gegroepeerd rondom twee geplaveide binnenplaatsen met een omvangrijk volume. De vruchtbare Brabantse zandleemgrond levert voor de Bree-Eikhoeve al eeuwenlang rijke landbouwoogsten op. De hoeve is prachtig gelegen te midden van uitgestrekte akkers. Beide binnenplaatsen zijn appart te bereiken. Op één daarvan staat een mooie oude eik.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Lettelingen

Lettelingen is een dorp in de Belgische provincie Henegouwen en een deelgemeente van de faciliteitengemeente Edingen. Het telt ongeveer 1770 inwoners.

Lettelingen was een zelfstandige gemeente, tot die bij de gemeentelijke herindeling van 1977 samen met Mark toegevoegd werd aan de gemeente Edingen. Net als Edingen is het een oorspronkelijk Nederlandstalige plaats maar werd het verfranst door het onderwijs.

Auteur: Wikipedia
Meer informatie

Vlezenbeek

Vlezenbeek is gekend voor zijn perenteelt. Maar wist je dat er een perenvariëteit met de naam Vlezenbeek bestaat. In de 19de eeuw verscheen voor het eerst deze variëteit 'Vlezenbeek' in de catalogus van professor Jean-Baptiste Van Mons Van Mons. Hij vond deze peer als zaailing in de boomgaarden van Robijns rond Inkendaal en kreeg de naam 'Vlezenbeek'. Jean-Baptiste Van Mons Van Mons verstuurde variëteiten naar vrienden en collega's over de hele wereld. Zo is de peer Vlezenbeek in Amerika (Massachusetts) terecht gekomen maar ook in Edinburgh, Londen, Lyon en Berlijn. In Londen viel ze rond 1820 in de fruitcollectie van de gereputeerde Royal Horticultural Society op door haar uitzonderlijke smaakkwaliteiten. Gezien Van Mons ze opgestuurd had zonder naam heeft de secretaris Joseph Sabine van de Royal Horticultural Society ze genoemd naar de toenmalige voorzitter Thompson en kreeg zo onterecht de naam 'Thompsons Pear'. Gelukkig bleef het synoniem "Vlesembeek" de perennaam altijd vergezellen in de beschrijvingen.

Tijdens een BBC reportage over de Museumtuin van Gaasbeek zagen de verantwoordelijken van Wisley Gardens het gemeentebord Vlezenbeek staan en legden de link met de peer die zij in hun tuinen hadden. En zo kwam die terug naar de streek. In de museumtuin hangen er nu al enkele peren aan de leivormen. De smaak van de Vlezenbeek-peren kan ongetwijfeld wedijveren met de bekende soorten als Conference, Durondeau en Doyenné.

Intussen werd de Vlezenbeek peer aangeplant op domein 'Groenenberg' en is de peer dus terug thuis. De boom heeft ook een plaats gekregen in de Museumtuin.

Brouwerij Lindemans

Er is een sterke link tussen Lindemansbier en deze streek. Dit gebied beschikt over een uitzonderlijke microflora. De lucht van onze vallei is doordrongen van honderden specifieke wilde gisten, met als meest gekende de "Brettanomyces Bruxellensis" en de "Brettanomyces Lambicus". Deze gisten zijn uniek. Deze micro-organismen geven Lindemans de kans om bier te brouwen volgens een uitzonderlijke methode: de spontane gisting, ook wel natuurlijke gisting genoemd.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Standbeeld van Servais

Dit is het standbeeld van Adrien François Servais. Hij werd geboren in Halle op 6 juni 1807 en overleed ook hier op 26 november 1866. Hij was een Belgisch cellist en componist, door zijn tijdgenoten wel eens "de Paganini van de cello" genoemd. Hij is sinds 2007 ereburger van de stad Halle. Zijn eerste muzieklessen, alsook de liefde voor muziek, kreeg hij van zijn vader die koorzanger en violist was in de Sint-Martinuskerk hier 50 m vandaan. In 1837 was hij voor het eerst in Nederland. Tijdens een hofconcert in Den Haag werd hij zozeer bewonderd door de prinses van Oranje Anna Paulowna, dat zij hem wenste te introduceren bij haar broer, tsaar Nicolaas I. Servais vertrok in 1839 op concertreis naar Rusland, waar hij onder meer optrad voor de tsaar. Rond 1840 werd hij de eigenaar van een kostbare stradivariuscello, wellicht door toedoen van prinses Youssoupov te Sint-Petersburg.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Sint-Martinusbasiliek

Ken je de legende dat de zwarte Onze-Lieve-Vrouw van Halle die kanonballen zou opgevangen hebben met haar mantel waardoor haar handen en gezicht zwart werden van het buskruit? Die legende heeft haar oorsprong in een historische gebeurtenis. Onder Maximiliaan van Oostenrijk (1482-1493), weduwnaar van Maria van Bourgondië, braken verschillende opstanden uit, o.a. te Gent, waar de inwoners zich onder het bevel schaarden van Filips van Kleef, heer van Wijnendale, Ravestein en Edingen. Toen Filips van Kleef Brussel wilde veroveren kon Halle zich aan een aanval verwachten als bondgenoot van Maximiliaan. Drie belegeringen volgden elkaar op: september 1488 (mislukking), mei 1489 (eveneens zonder succes) en de aanval van 20 tot 24 juni 1489. Bij deze laatste aanval werd Halle bestookt met 470 stenen en/of ijzeren kanonballen. Weer werd de aanval op Halle afgeslagen na een ultieme poging om de stad in te nemen.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Hof Sint-Elooi

Hof Sint-Elooi is een monumentale hoeve waarvan de oorsprong opklimt tot de middeleeuwen toen op deze plaats tol werd geheven door de heren van het in 1236 gestichte Land van Gaasbeek. Aan de draaiboom en het tolhek stond toen het Tolhuys met bijhorende hoeve en herberg. Tijdens de godsdiensttroebelen werd het tolhuis verwoest en de hoeve verdween vermoedelijk bij de aanleg van de huidige steenweg in 1707, aangezien ze gelegen was binnen het nieuwe tracé. De Ferrariskaart van 1771-1777 toont in ieder geval geen bebouwing meer op deze plaats. Vermoedelijk werd in het begin van de negentiende eeuw een nieuwe hoeve met herberg "Relais Saint-Eloy" gebouwd door de familie Borremans die hier op dat ogenblik tol inde.

Auteur: Pascal Brackman @ RouteYou
Meer informatie

Brouwerij Boon

Frank Boon vormde een oude geuzestekerij om tot een moderne lambiekbrouwerij met respect voor de eeuwenoude traditie. De brouwerij werkt als één van de weinigen volgens de ‘troebele wort’-methode, ook wel slijmmethode genoemd. Dit is de oudste traditionele brouwmethode voor lambiek.

Auteur: Toerisme Vlaanderen
Meer informatie

Bierghes

Bierghes is een oude gemeente van België, in Wallonië in de provincie van Waals Brabant.
Het is, sinds de fusie van de gemeenten in 1977, een afdeling van de gemeente van Rebecq.
Een grote oppervlakte van Bierghes is bestemd voor landbouw. De velden en de weides strekken zich tot ver uit. Het Hout van Strihoux is de groene long van het dorp hoewel het bos voor een groot deel in woonzone werd veranderd.

Auteur: fransvdh
Meer informatie

Hoeve-brouwerij met mouterij Goossens

In de voormalige hoeve-brouwerij met mouterij Goossens is nu de horeca zaak het 6de Seizoen gevestigd. Het is open in het weekend en het is een heerlijke plek als tussenpunt, eind- of startpunt van een fietstocht of wandeling in het Pajottenland. De beroemde watermolen van Sint-Getrudis-Pede is vlakbij en kan je makkelijk bereiken via de achterkant van de voormalige brouwerij. 

Kamperfoeilie

Als je hier 's avonds tijdens de lente of zomer voorbijstapt zal je de heerlijke zoet geur opsnuiven van kamperfoelie. En in deze holle weg blijft die geur extra goed geconcentreerd hangen. Hier is een gigantisch exemplaar te vinden aan de zuidkant van de holle weg die zich in een boom sslinger. De bloemen hebben vooral 's avonds een sterke zoete geur. Kamperfoelie wordt ook wel 'geitenblad' genoemd, in het Engels 'Honeysuckle', in het Frans 'chèvrefeuille', Duits 'Geißblatt' en Italiaans 'caprifoglio'. De Nederlandse naam is een verbastering van de Italiaanse. 

Gesloten hoeve Den Hert

In de gevel van hoeve Den Hert zie je het jaartal 1876 staan. Een deel van de hoeve werd herbouwd na een brand in dat jaar. Het was het jaar dat Alexander Graham Bell een patent ontvangt voor het uitvinden van de telefoon. Dichter bij huis maakte de koninklijke sterrenwacht van Brussel het eerste weerbulletin op 1 september 1876. En het was het jaar dat H.J. Heinz Company tomatenketchup introduceert.

Lembeek

De patroonheilige van Lembeek ik Sint-Veroon. Veronus was volgende de legende een achterkleinzoon van Karel de Grote. Hij verliet op 15-jarige leeftijd het ouderlijk huis, omdat hij niet in het huwelijk wilde treden, en kwam terecht in Lembeek. Hier vestigde hij zich en nam dienst als knecht op een pachthof.

Toen hij eens een stok in de grond sloeg, borrelde er terstond water uit de grond. Aan zijn tweelingzuster, de heilige Verona, heeft hij verteld waar hij begraven zou zijn na zijn dood. Een omgevallen boom zou haar de weg wijzen. Na zijn dood geschiedde zoals hij het had voorzien.